🖋سینمای سایبرپانک و آینده انسان سینما می تواند خیالات انسان امروز برای فردای خودش را به تصویر کشد. به همین دلیل برای یافتن طلیعه های تمدن سایبری نه تنها نمی توان از سینما چشم پوشی کرد بلکه پرده سینما به واضح ترین شکل به ما نشان می دهد که بشر امروز چه آینده ای را برای خود متصور است. در همین راستا سایبرپژه در مصاحبه جدید خود به مسئله «سینمای سایبرپانک» پرداخته است. سینمای سایبرپانک چه انسانی را خلق می کند؟ سینمای سایبرپانک در حال ترسیم یک اتوپیاست یا دیستوپیا؟ منتقدان سینمای سایبرپانک چرا آن را یک ژانر نمی دانند؟ آیا درون مایه اصلی سینمای سایبرپانک «نهیلیستی» است؟ مشاهده متن کامل یادداشت: https://cyberpajooh.com/3zon #سایبرپژوه #یادداشت #سینما #سایبرپانک ✅ @social_theory

✨یادداشتی پیرامون وضعیت هنر هفتم✨ سالها پیش که فصل اول ستایش از صدا و سیما پخش میشد ، شخصیتی از قاب تلویزیون به خانه های ما ایرانی ها امده بود که دلزخم های ما از زمانه را مرحم میشد ... ستایش دختری از جنس زن ایرانی ... صبور ، با وقار ، اهل ادب ، متین، عفیف ، مستور و «مادر »... ستایش ، ستایش زن و دختر ایرانی بود و همه صفات زیبا را در لوای چادرش جمع کرده بود و همین زیبایی ها مارا پای شیشه رنگی مینشاند ، او مظهر دختر ، خواهر ، همسر و مادری بود که هر کسی با داشتنش احساس امنیت میکرد ... سرباز بودم سال ۹۰ ، سرباز بخش تاسیسات پادگان نیروی هوایی ارتش به گمانم برای بازدید رفته بودیم داخل خانه سازمانی ها از متورخانه ورزشگاه بازدید کنیم ... یکی از بچه ها که مخفیانه موبایل اورده بود (داشتن موبایل در پادگان ممنوع بود) ویدئویی از نرگس محمدی در یکی از پاساژهای تهران با پوششی زننده و رفتارهایی به دور از حرمت زن ایرانی با قه قهه های خنده..‌. نشانم داد. اصلأ دلم نمی‌خواست تماشا کنم ابتذال بانوی قهرمان قصه را ، تلخندی زدم و از سرم وا کردم ... شاید بگویید فیلم است دیگر و این خانم نقش بازی میکرد ... بله میدانم من هم فرزند همین زمانه ام ، اما چرا؟ این چه هنر و هنرمندیست که اثر هیچ رنگی از صاحب اثر ندارد و انقدر خالی از معناست ! انسانها تا انجا که تاریخ زبان دارد بیگانه با هنر نبودند و از ان مهمتر هنرمند با هنرش هرگز بیگانه نبوده . اثر هنری شیرازه جان هنرمند ، تبلور روحیات ، احساسات و اعتقادات اوست که در لحظه‌ی غلیان ظهور بیرونی پیدا میکرد . شعرا ، ادیبان ، نگارگران ، موسیقیدانان و حتی معماران و مجسمه سازان ، حتی رقص را اگر هنر بنامیم گرچه مبتذل اما نشان از شخصیت و روحیات ادمی بوده و هست. اما سینما هنر هفتم ، هنر مدرن که خود را تلفیق و مظهر تمام هنرهای قبل خود میداند ، فرم را گرفته و معنا را تهی کرده ، اصالت با تکنیک است و محتوا در گرو سودآوری ... و سودپرستی چقدر با غفلت گره خورده ... نمیگویم تکنیک را نمیشود تصرف کرد و ذات سینما مسئله است... همچنین نمیشود تکنیک را حذف کرد ، تکنیک ظرف تحقق محتواست ، اما انچه هست این است که تا این لحظه نتوانسته ایم ، سینمایی مکتبی و با اصالت محقق کنیم که هنرمندش با اعتقاد و باورهایش جلوی دوربین حاضر شود و خودش را به پول و شهرت نفروشد . ، فیلم میسازیم سلیمان نبی و آنکه در نقش یک پیامبر ظاهر شده و تصویرش در ذهن یک ملت نقش بسته ، در فضای مجازی مردم را به چالش رقص فرا میخواند ... استثناهایی داشته ایم (داریوش ارجمند) اما میان ماه من تا ماه گردون ... دنیای امروز دنیای تکنیک است و انجا تکنیک اصالت پیدا میکند که انسان ها هویت های معنوی ، اجتماعی و تاریخی خود را از دست میدهند و از ان مهمتر آنجا که جهانی برای جنگیدن و هدفی بلند برای گذشتن از لذت های اکنون ندارند. تعلق نداشتن به آینده ای قوی ، زندگی در لحظه را ارزش میکند ، لحظه ای که عمرش یک لحظه و لذتش هم یک لحظه است و در همان لحظه میمیرد . باید دست بالای ابرو گذاشت نگاهی به پشت سر و افق های دورش کرد از برج دیده بانی بالا رفت و دوربینی به انسوتر ها انداخت، انوقت سستی و بی حاصلی و سرگشتگی ها را به عزمی راسخ مبدل کرد و به سوی اینده قدم ها را در راه به رژه انداخت . تا هنرمندش زبان اراده ها شود و تکنیک مرکب راه . #سینما #هنر #سلبریتی ✍️ مهدی اخلاقی https://eitaa.com/ommat_Dream