بسم الله الرحمن الرحیم ⭕️ مثل دی ماه سال قبل اشک نمی ریزم... خودم را نمی زنم... بغض نمی کنم... کمی شبیه سنگ شده‌ام! شاید هم کوه بزرگی از یخ! اصلا مغزم مجال عزاداری نمی‌دهد! 💢 چرتکه اش را درآورده و هر آنچه فراموش کرده بودم را محاسبه می‌کند. بی انصاف دودوتایش هم دقیقا چهار می شود! مثلاً تیتر افشاگرانه کیهان برای معرفی دانشمندان هسته ای به سازمان ملل... سکوت مقامات! و بعد از چند روز خوشحالی اسراییل از شناسایی دانشمندان مان. ☢️ صحبت های رییس کل امنیت ملی و تاکید بر برداشتن محافظین شخصیت ها! تیتر مرموز روزنامه های اسراییل در ده روز گذشته! تاکید و خوشحالی نتانیاهو که ایران انتقام نمی گیرد! کاش پازلم خراب می‌شد. مثلا یک تکه درست سرجایش نمی نشست! 💢 گوشه ی چرتکه ام حک می کنم: یک چیزهایی را تو نمی‌توانی حساب کنی! مثل خون مظلوم! آه مادر! و نفرین یک ملت! این‌ها تمام محاسبات عالم را به هم می‌ریزد. می دانی.... اصلا از اسرائیل دلخور نیستم. جنگ است دیگر... او می زند و بعد یکی می خورد... فقط می‌سوزم از زغالی که به اسم کباب روی آتش گذاشتند و بعد همان را پرت کردند توی صورت‌مان! 🔵 منتظر باش قلب سردم!!! لطفاً تا آن روز از تپش باز نمان... که انتقام اول باید از خودی ها شروع شود!!! از همین کاخ‌های دم دستی مثل سعدآباد باید گذشت تا به باکینگهام و کاخ سفید رسید... و ما به زودی می گذریم.... خشمم را زنده نگه می دارم.... ✍️م. رمضان خانی #شهید_محسن_فخری_زاده