#قسمت #دوم #خوک امروزه گوشت خوک، هم به صورت تازه و هم به صورت کالباس، #سوسیس و ژامبون مصرف می شود. از پوست این جانور نیز دستکش، کیف، جامه دان و توپ فوتبال و از موی آن نوعی پارچه و مسواک تولید می کنند (پاکدامن، بهداشت تغذیه در قرآن و حدیث، 115). همچنین از چربی آن در تولید شیرینی و #شکلات، #بستنی، #سُس، لوازم آرایشی، صابون و خمیر دندان استفاده می شود. از خصوصیات خوک، پرخور و حریص بودن است که هر چیزی که سر راهش باشد، می خورد. از حشرات، کرم ها، گیاهان، مردار، زباله، مدفوع انسان و سایر حیوانات و حتی از مدفوع خود تغذیه می کند! لذا معده خوک لانه انواع میکروب ها و امراض است و از آنجا به گوشت و شیر آن نیز سرایت می کند. (اهتمام، فلسفه احکام، 1/88). برخی از متخصصان جانورشناسی معتقدند خوک همیشه به غذای کهنه و گندیده علاقه مند است و از غذای پاکیزه و تازه نفرت دارد! از دیگر صفات خوک بی غیرتی مفرط این حیوان است. جنس نر بعد از عمل مجامعت شریک جنسی خود را به جلو هدایت کرده و تحویل خوک نر دیگری می دهد و با تماشای این عمل لذت می برد (همان، 120). حتی برخی گفته اند تا زمانی که یک نر دیگر با جفت آن مجامعت نکند، سراغ او نمی رود (صفار، موسوعه اهل البیت الکونیه، 361).امروزه یکی از فحش های اروپاییان «Pore» یا «Cochon» (هر دو به معنی خوک) می باشد که در معرفی اشخاص به بی غیرتی کاربرد دارد (افتخاریان، قرآن و علوم روز، 83). ج)# احکام گوشت خوک در قرآن کریم حرمت گوشت خوک چنین بیان شده است: إِنَّما حَرَّمَ عَلَیکمُ الْمَیتَه وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزیرِ (بقره/173)؛ «[خدا] تنها (خوردن) مردار و خون و گوشت خوک و آنچه [به هنگام سربریدن، نام] غیر خدا بر آن بانگ زده شده را بر شما حرام کرده است». این نکته در آیه شریفه جلب توجه می کند. که چرا قرآن کریم به کلمه «لحم» تصریح کرده است. آیا فقط خوردن گوشت خوک حرام است؟ آیا از چربی، شیر و سایر اجزاء بدن آن می توان استفاده کرد؟ فخر رازی می نویسد: «أجمعت الأمه علی أن الخنزیر بجمیع أجزائه محرِّم، و إنما ذکر اللّه تعالی لحمه لأن معظم الانتفاع متعلّق به» (فخر رازی، مفاتیح الغیب، 5/200)؛ «امت اسلام بر اینکه تمام اجزای بدن خوک حرام هستند، اجماع دارند. اما اینکه خداوند متعال تنها از گوشت آن نام برده، به این دلیل است که بزرگ ترین منفعت و بهره ای که می توان از آن برد، استفاده از گوشت آن است». با این حال، برخی مفسران به سبب تصریح آیه به کلمه لحم معتقدند حکم حرمت منحصر به گوشت آن است. اما روشن است که «لحم» اشاره به منفعت غالبی آن است (ر.ک: ابوحیان، البحر المحیط، 2/113؛ حیات الحیوان، 1/307). البته برخی از مفسران اهل سنت استفاده از موی خوک را در خیاطی جایز می شمارند و در این باره به روایتی از رسول خداJ استناد می کنند (ر.ک: قرطبی، تفسیر قرطبی، 2/223). حال به برخی از احکام شرعی گوشت خوک از دیدگاه علمای شیعه می پردازیم: ـ گوشت و شیر خوکی که در خشکی زندگی می کند، نجس و خوردن آن حرام است. ـ اگر خوک از ظرفی، چیز روانی بخورد یا آن را بلیسد، باید آن ظرف را با آب، هفت مرتبه بشویند یا خاک مال کنند. ـ خرید و فروش خوک جایز نیست. ـ حیوانات حرام گوشتی مثل شیر و گرگ اگر ذبح شرعی شوند، بدن آنها پاک است به خلاف خوک که نجاست ذاتی دارد و هرگز پاک نمی شود (امام خمینی، تحریرالوسیله، 1/110؛ 3/219). برخی مفسران بر این باورند که تصریح آیه شریفه به لحم، بر این مطلب دلالت دارد که این گوشت حتی در صورت ذبح شرعی نیز حرام است (قرشی، احسن الحدیث، 1/316). د) #حرمت گوشت خوک در شرایع پیشین بر اساس متن کتاب مقدس موجود، در شریعت حضرت موسی علیه السلام خوک، نجس و خوردن گوشت آن، حرام است (لاویان، 11:7و8؛ تثنیه، 8:14) و موجب هلاکت می گردد (اشعیاء، 66:17). در انجیل نیز گناه کاران به خوک تشبیه شده اند (پطرس دوم، 2:22)؛ از این رو، حرمت گوشت خوک سابقه چند هزار ساله دارد. هر چند در عصر حاضر به این ممنوعیت وقعی نمی نهند و پیروان این ادیان از مصرف آن پرهیز نمی کنند. https://eitaa.com/OrAmiralMumininHaidar