«صاحبُ هذا الامر الشریدُ الطریدُ الفریدُ الوحیدُ» که مولا، صاحب این امر را وصف فرمود: آواره‌یِ رانده‌ شده‌یِ تک و تنها، چه شلوغی‌های دیشب و امشب باشد، چه خلوتی شب‌های بعد.

برای مسعود دیانی که با نوشته‌ها و دغدغه‌هایش روحمان پرواز می‌کرد فاتحه‌ای بفرستید

یک‌دفعه نوشته بود: این روزها که با خانواده و آشنا به حرم می‌رویم، میفهمم که از دور‌ و نامحسوس از من فیلم میگیرند تا بلکه خاطره‌ای باشد برای چهار صباح دیگر. ____ آخرش همینه قربون

یاحق و یاعلی

• بر چهره تو صبح و به روی تو شب کنم

-کل حزب بما لدیهم فرحون مؤمنون ۵۳

بعد از این خاک سر هر چه ثواب است که قوم هر چه کردند به شه بهر ثوابش کردند

-

مبتلای تسکین درد یک : در عهد ازل نوشت که تو فانی هستی و فانی محتاج. محتاج کم‌بود دارد و لاجرم در پی جبران درد کم‌بود است. برای تسکین این درد، دست به هر دستگیره‌ای می‌برد تا حیات‌ش تضمین شود. چرا که حیات، راه بقاست و حیات است که خسران شکن است. دو: مرحوم مصباح در جایی می‌نویسد: سعادت، لذّت پایدار است و اگر ممكن باشد كسی در زندگی همیشه لذّت ببرد، او كاملاً سعادتمند است؛ ولی از آنجا كه زندگیِ خالی از درد و رنج وجود ندارد می‌توان گفت: سعادتمند در این جهان كسی است كه لذّت‌های وی از نظر كیفیت یا كمیّت بر درد و رنج‌هایش برتری و فزونی دارد و در آن، دو ویژگی لحاظ می‌شود: 1. برتری كیفی، 2. دوام كمی. سه: خدمتش رسیدم تا از کلامش بهره‌ای ببرم. بحث آمد بر سر لذت و این‌که اصلا لذت چیست. آخر الامر فرمود: در مادیات لذت نیست. هر چه هست تسکین درد است. چهار: مصحف میزنم و آیه می‌آید: وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ یقینا کسانی که در راه ما تلاش می‌کنند را، در پیمودن راه‌های کمال و سعادت کمک می‌کنیم. بله، خدا در کنار درستکاران است.

بتاریخ ۲۷ دی ۱۴۰۱

⭕️ دشنه‌های خودساخته بر پیکر همبستگی ملی بعد از آتش‌بس، اسرائیل جنایت‌پیشه تا اطلاع ثانوی به طرح هزاردشنه‌ رجوع کرده تا با انواع دشنه‌های ریز و درشتِ عملیات‌های تبلیغاتی و خرابکاریِ سیاستی، مولفه‌های قدرت ملی ایران را تضعیف و نارضایتی‌ها و شکاف‌ها را تشدید کند. دردناک این است که به جای خنثی کردن این دشنه‌ها، در داخل هم دشنه‌های خودساختهٔ کوچک و بزرگ مضاعفی بر پیکرهٔ انسجام ملی وارد شود. سران محترم قوا! تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان مملکت! باور بفرمایید لایحهٔ پراشکال و پرآسیب مقابله با انتشار محتوای خلاف واقع، سخنرانی آیت الله صدیقی بلافاصله بعد از آتش‌بس، دستگیری محمد احمدی برای برنامهٔ پرمخاطب دیالوگ، دستور تعلیق فعالیت سایت کارزار و سایر اقدام‌های نارضایتی‌افزا و کاهندهٔ امید درست مثل دشنه‌های خودساخته‌ای بر پیکر همبستگی و انسجام و قدرت ملی عمل می‌کند و مکمل دشنه‌های اسراییل می‌شود. درست برعکس، باید دشنه‌های قبلی را از پیکر «امر ملی» درآورد و با گام‌های متقابلِ کاهندهٔ شکاف‌ها و خلق افق‌ روشن‌تر بر آن مرهم گذاشت تا تن ایران شاداب‌‌تر شود و شادابی و تاب‌آوری و قوتش از تکرار تجاوز پیشگیری کند. این گام‌های متقابلِ کاهندهٔ شکاف‌ها دیگر صرفا اقتضای بالندگی ایران نیست، بلکه امروز ضرورت کوتاه‌مدتِ امنیت ملی است. ✍محمدرضا جلائی پور