‍ ‍ ‌ ✹﷽✹ ═══════ ೋღ🕊 ღೋ═══════════ #مـردی‌در‌آینــه♡ #نوشته‌شهید‌مدافع‌حرم‌طاها‌ایمانی #قسمت‌هفتادوپنجم در جواب تاييدش سرم رو تكان دادم و يه جرعه ديگه آب خوردم ... ـ توي همين مدت كوتاه ... چند لحظه سكوت كرد ... و نگاه متحير و محكمش توي اتاق به حركت در اومد ... ـ ميشه بيشتر توضيح بدي منظورت چيه از اينكه مي توني حقيقت رو به وضوح ببيني؟ ... حالا اين بار چهره من بود كه لبخندي آرام رو در معرض نمايش قرار مي داد ... ـ يعني ... زماني كه من وارد ايران شدم باور داشتم خدايي وجود نداره ... و دين ابزاريه براي ايجاد سلطه ، روي مردم و افراد ضعيف ، براي فرار از ضعف شون سراغش ميرن ... الان نظرم عوض شده ... الان نه تنها به نظرم باور غیر شرطي به دين متعلق به افكار روشنه ... كه اعتقاد دارم تنها راه نجات از انحطاط و نابودي ... و ابزار بشر، در جهت رشد و تعالي ذهن و ماده است ... هر جمله اي رو كه مي گفتم ... به مرتضي شوک جديدي وارد مي شد ... تا جايي كه مطمئن بودم مغزش كاملا هنگ كرده و حتي نمي تونست سوال جديدي بپرسه ... بهش حق مي دادم ... ظرف يک شب، من روي ديگه اي از سكه باور، بودم .. من الان نه تنها ايمان دارم خدايي هست ... كه ايمان دارم محمد، پيامبر و فرستاده خداست ... و اون و فرزندانش، اولي الامر هستند ... مرتضي ديگه نمي تونست آرام بشينه ... از شدت تعجب، چشم هاش گرد شده بود ... گاهي انگشت هاش مي لرزيد و گاهي اونها رو جمع مي كرد تا شايد بتونه لرزششون رو كنترل كنه ... ـ يعني ... در كمتر از 12 ساعت ... اسلام آوردي؟ ... بي اختيار و با صداي بلند خنديدم ... ـ نه مرتضي ... من تازه، پيكسل پيكسل تصوير و باورم از دنيا رو پاک كردم ... تمام حجت من بر وجود خدا و حقانيت محمد ... اون جوان ديشب بود ... من از اسلام هيچي نمي دونم كه خودم رو مسلمان بدونم ... تنها چيزي كه مي دونم اينه ... قلب و باور اون انسان ياغي و سركش ديروز ... امروز در برابر خداي كعبه ، به خاک افتاده ... اگه اين حال من، يعني اسلام ... بله ... من در كمتر از 12 ساعته که من مسلمانم ... چشم ها و تک تک عضلات صورتش آرامش نداشت ... در اوج حيرت، چند لحظه سكوت كرد ... و ناگهان در حالي كه حالتش به كلي دگرگون شده بود، از جاش پريد ... ـ اسم اون جواني كه گفتي ... چي بود؟ ... هر لحظه كه مي گذشت حالتش منقلب تر از قبل مي شد ... آرام به چشم هاي سرخي كه به لرزه افتاده بود خيره شدم ... ـ نپرسيدم ... ديگه صورتش كاملا مي لرزيد ... و در برابر چشم هاش پرده اشک حلقه زد ... ـ چرا؟ ... لرزش صدا و چشم و صورتش ... داشت از بعد مكان مي گذشت و وارد قلب من مي شد ... خم شدم و آرنجم رو پام حائل كردم ... سرم رو پايين انداختم و دستي به صورتم كشيدم ... ـ چون دقيقا توي مسجد ... همين فكري كه از ميان ذهن تو مي گذره ... از بين قلب و افكارم گذشت ... سرم رو كه بالا آوردم ... ديگه پرده اشک مقابل چشمانش نبود ... داشت با چهره اي خيس و ملتهب به من نگاه مي كرد ... پس چرا چيزي نپرسيدي كيه؟ ... ـ اون چيزهايي رو درباره ی من مي دونست كه احدي در جريان نبود ... و با زباني حرف زد كه زبان عقل و انديشه ی من بود ... با كلماتي كه شايد براي مخاطب ديگه اي مبهم به نظر مي رسيد اما ... اون مي دونست ؛براي من قابل درک و فهمه ... هر بار كه به من نگاه مي كرد تا آخرين سلول هاي مغز و افكارم رو مي ديديد ... اين يه حس پوچ نبود ... من يه پليسم ... كسي كه هر روز براي پيدا كردن حقيقت بايد دنبال مدرک و سند غيرقابل رد باشم ... كسي كه حق نداره براساس حدس و گمان پيش بره ... اون جوان، يه انسان عادي نبود ... نه علمش ... نه كلماتش ... نه منش و حركاتش . .. يا دقيقا كسي بود كه براي پيدا كردنش اومده بودم ... يا انساني كه از حيث درجه و مقام، جايگاه بلندي در درک حقايق و علوم داشت ... و شايد حتي فرستاده شخص امام بود ... مفاهيمي كه شايد قرن ها از درک امروز بشر خارج بود ؛ كه حتي قدرتش رو داشته باشه بدون هدايت فكري، بهش دست پيدا كنه ... و شک نداشتم چيزهايي رو كه اون شب آموخته بودم ... گوشه بسيار كوچكي از معارف بود ... گوشه اي كه فقط براي پر كردن ظرف خالي روح و فكر من، بزرگ به نظر مي رسيد ... اشک هاي بي وقفه، جاي خالي روي چهره مرتضي باقي نگذاشته بود ... حتي ريش بلندش هم داشت كم كم، خيس مي شد ... دوباره سوالش رو تكرار كرد ... اين بار با حالي متفاوت از قبل ... درد و غم ... ملتمسانه ... ـ چرا سوال نكردي؟ ... اين بار چشمان من هم، پشت پرده اشک مخفي شد ... براي لحظاتي دلم شديد گرفت ... انگار فاصله ی سقف و زمين داشت كوتاه تر ... #ادامه‌دارد.... ═══════ ೋღ 🕊ღೋ══════ #امام‌حسنی‌ام #عشاق‌الحسن‌محب‌الحسن‌ع https://eitaa.com/oshagholhasan_313