چادر مشکی به سر دارد شب مهتاب من🌙🦋🌻 روی ماهت را بنازم ماه من محبوبه است🌙😍😉 📕🥀❤️#عاشقــــــــــــــــــــانہ😍❤️🌹📕 ✨❤️🥀❤️📕 🌸꙱❥ ♥️⃟🖇📕❤️🥀

هیچ پرچمی غیر کربلا بالا نیست😍✌️ #میثم_مطیعی👌 👌👌👆👆 #پیشنهاد_دانلود✨🌹 بسیار زیبا🌻

༻﷽༺ بانےِّ هر روضہ‌ ے اربابِ ما بانوے ماسٺ #نینوا یڪ جرعہ از آه و نواے #زینب اسٺ بےگمان باب الحوائج بوده #عباس و بدان حاجتش خدمٺ بہ #ارباب و رضاے زینب اسٺ #یا_باب_الحوائج_عباس_ع

🌻🍃🌻 🌷 #با_شهدا 🌷 🌺وجودش را برای حضرت آقا میگذاشت....👆👆👆 ❤️شهید #حسن_قاسمی_دانا❤️ 🌸ٺوݪد : ۱۳۶۳ 🌸شهادٺ: ۱۳۹۳ 💞اللهم‌صل‌علۍمُحَمَّدوَآݪ‌مُحَمَّدۅعجِّل‌فَرَجَهُم💞

#دم_اذانی😍🌹 تاثیر نماز اول وقت و قرائت قرآن بعد هر نماز در موقع مرگ☘👆👆👌💚 #التماس_دعا🤲 #نماز_اول_وقتش_میچسبه😍👌

#عالی👌🦋👆👆

#عصــــــــــــــــــــرانہ😍💚☕️ حضرت آیت الله العظمی بهجت «قدس سره» 📚 رحمت واسعه، ص۲۲👆👆👆😍 چای روضه ها؛ فیض خادمی روضه ها نصیبتان☺️ عصرتون کربلایی💚 😊

#کیست_مرا_یاری_کند 🦋 ▪️ دلتو خوش کردی به پیراهن مشکی و چهارتا روضه و چند شب سینه زنی؟ نه آقاجون... اگه عزاداری هات، میوه ندَن؛ فایده ای ندارن! میوه اش چیه؟🤔👆👆 #استاد_شجاعی🎤 #انتقام_سخت✌️ 🧡📙🌼🌼💫⃟#انگیــــــــــــــــــــزشے✌️🧡🌼📙 🌸꙱❥ 🌼🧡🧡⃟🖇🌼📙💫

🔴قربانی مهم است، اما مهم تر از قربانی... 🔺قربانی چه می‌شویم؟!... 🕊⚘شادی روح شهدای والا مقام صلوات... •💙•💎💙🦋📘⃟#به_وقت_حاج_قاســـــم🦋💙💎📘 🌸꙱❥ 💙⃟🖇📘💎

امسال اربعین کجا برم چه خاکی به سر کنم...😭💔 میگفت: درمانِ‌تعلق،تعلقھ .. تعلق‌دارۍبھ یھ چیزے تعلقتونسبت‌‌ بھ #امام‌‌حسین«؏» بیشترڪن!:) 🖤🥀🖤🥀🖤 📆 روزشمار: ▪️9 روز تا شهادت امام سجاد علیه السلام ▪️18 روز تا شهادت حضرت رقیه خاتون سلام الله علیها ▪️33 روز تا اربعین حسینی ▪️41 روز تا شهادت حضرت رسول و امام حسن علیهما السلام ▪️42 روز تا شهادت امام رضا علیه السلام

وقتی کشورم اشغال بشه من این درجه ها رو میخوام چیکار😑 🧡📙🌼🌼💫⃟#دیالوگ_ماندگار✌️🧡🌼📙 🌸꙱❥ 🌼🧡🧡⃟🖇🌼 📙💫🎥#خاتون

🔸️مقتل خوانی شانزدهم محرم 🥀اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْن ▪ِوَعَلى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ 🥀وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ 🥀 وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَيْن #مقتل_خوانی #محرم ••••☆✾•🖤🥀🖤•✾☆••••

•♥️🌱• #دم_اذانی😍🌹 ± این یادگاری راازمَن داشته باشید! قبل ازآنکه اقامه‌یِ نماز را بگوئید ، یک سلام به حسین ع بدهید ، این نمازتان عالی میشود:)✨📿 - آیت الله مجتهدی تهرانی 📝 #التماس_دعا🤲 #نماز_اول_وقتش_میچسبه😍👌

گاهۍ‌دلـم‌یڪ‌جاےدنج‌میخواهد جایۍشبیه‌بہ‌حرمٺ‌...من‌باشم‌و بغض‌هاۍنشڪستہ💔ｼ #چهارشنبہ‌هاےامام‌رضایی🌸 •🌿• #بہ_وقت_8⃣🍏📗💚🍃🍃💚🍏📗🍏 🌸꙱❥ 📗💚⃟🖇💚🍏📗🍃

#چهار_شنبه_های_امام_رضایی💚 🌴منو رها نڪن، که جلد گنبدم 🌴مثل کبوترات هوای مشهدم 🎤 #کربلایی_حمید_علیمی 👌فوق_زیبا #الّلهُـمَّ_عَجِّـلْ_لِوَلِیِّکَــ_الْفَـرَجْ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

#شبتون بخیر مولایم🌻💫 🔶ظهور اول زیبائیست..... 🔸ظهور مژده عاشوراست #السلام_علیک_یا_ابا_عبدالله_الحسین_🖤 ┄┄┅┅┅❅◇❅┅┅┅┄┄ الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج #شبتون_مهدوی🌙

#بدون‌توهرگز‌‌‌‌♥ #پارت‌_26 هر چقدر هم راهکار براي حل اين مشکل ارائه مي کردم فايده اي نداشت. چند هفته توي اين شرايط گير افتادم... شرايط سخت و وحشتناکي که هر ثانيه‌اش حس زندگي وسط جهنم رو داشت. وقتي برمي گشتم خونه تازه جنگ ديگه‌اي شروع مي شد. مثل مرده‌ها روي تخت مي افتادم؛ حتی حس اينکه انگشتم رو هم تکان بدم نداشتم. تمام فشارها و درگيري ها با من وارد خونه مي شد و بدتر از همه شيطان کوچک ترين لحظه اي رهام نمي کرد. در دو جبهه مي جنگيدم... درد و فشار عميقي تمام وجودم رو پر مي کرد! نبرد بر سر ايمانم و حفظ اون سخت تر و وحشتناک بود. يک لحظه غفلت يا اشتباه، ثمره و زحمت تمام اين سالها رو ازم مي گرفت. دنيا هم با تمام جلوه اش جلوي چشمم بالا و پايين مي رفت. مي سوختم و با چنگ و دندان، تا آخرين لحظه از ايمانم دفاع مي کردم... حدود ساعت 2 باهام تماس گرفتن و گفتن سريع خودم رو به جلسه برسونم... پشت در ايستادم. چند لحظه چشمهام رو بستم. بسم الله الرحمن الرحيم... خدايا به فضل و اميد تو... در رو باز کردم و رفتم تو... گوش تا گوش، کل سالن کنفرانس پر از آدم بود. جلسه دانشگاه و بيمارستان براي بررسي نهايي شرايط، رئيس تيم جراحي عمومي هم حضور داشت. پشت سر هم حرف مي زدن... يکي تندتر، يکي نرم تر، يکي فشار وارد مي کرد، يکي چراغ سبز نشون مي داد. همه شون با هم بهم حمله کرده بودن و هر کدوم، لشکري از شياطين به کمکش اومده بود وسوسه و فشار پشت وسوسه و فشار و هر لحظه شديدتر از قبل... پليس خوب و بد شده بودن و همه با يه هدف... يا بايد از اينجا بري يا بايد شرايط رو بپذیری من ساکت بودم؛ اما حس مي کردم به اندازه يه دونده ماراتن، تمام انرژيم رو از دست دادم... به پشتي صندلي تکيه دادم. - زينب! اين کربلاي توئه چي کار مي کني؟ کربلائی ميشي يا تسليم؟ چشم هام رو بستم. بي خيال جلسه و تمام آدم هاي اونجا... - خدايا! به اين بنده کوچيکت کمک کن. نذار جاي حق و باطل توي نظرم عوض بشه، نذار حق در چشم من، باطل و باطل در نظرم حق جلوه کنه. خدايا راضي‌ام به رضاي تو! با ديدن من توي اون حالت با اون چشم‌هاي بسته و غرق فکر همه شون ساکت شدن. سکوت کل سالن رو پر کرد. خدايا! به اميد تو، بسم الله الرحمن الرحيم... و خيلي آروم و شمرده شروع به صحبت کردم... - اين همه امکانات بهم داديد که دلم رو ببريد و اون رو مسخ کنيد... حالا هم بهم مي گيد يا بايد شرايط شما رو بپذيرم يا بايد برم... امروز آستين و قد لباسم کوتاه ميشه و يقه هفت، تنم مي کنيد، فردا مي گيد پوشيدن لباس تنگ و يقه باز چه اشکالي داره؟ چند روز بعد هم لابد مي خوايد حجاب سرم رو هم بردارم؟! چشم هام رو باز کردم... - هميشه همه چيز با رفتن روي اون پله اول شروع ميشه. سکوت عميقي کل سالن رو پر کرده بود. چند لحظه مکث کردم... - يادم نمياد براي اومدن به انگلستان و پذيرشم در اينجا به پاي کسي افتاده باشم و التماس کرده باشم! شما از روز اول ديديد من يه دختر مسلمان و محجبه ام و شما چنين آدمي رو دعوت کرديد... حالا هم اين مشکل شماست نه من، اگر نمي تونيد اين مشکل رو حل کنيد کسي که بايد تحت فشار و توبيخ قرار بگيره من نيستم. و از جا بلند شدم. همه خشک شون زده بود! يه عده مبهوت، يه عده عصباني! فقط اون وسط رئيس تيم جراحي عمومي خنده‌اش گرفته بود. به ساعتم نگاه کردم... - اين جلسه خيلي طولاني شده. حدودا نيم ساعت ديگه هم اذان ظهره، هر وقت به نتيجه رسيديد لطفا بهم خبر بديد؛ با کمال ميل برمي گردم ايران... نماينده دانشگاه، خيلي محکم صدام کرد... - دکتر حسيني واقعا علي رغم تمام اين امکانات که در اختيارتون قرار داديم با برگشت به ايران مشکلي نداريد و حاضريد از همه چيز صرف نظر کنيد؟ - اين چيزي بود که شما بايد همون روز اول بهش فکر مي کرديد. جمله اش تا تموم شد جوابش رو دادم... مي ترسيدم با کوچک ترين مکثي دوباره شيطان با همه فشارها و وسوسه‌هاش بهم حمله کنه. اين رو گفتم و از در سالن رفتم بيرون و در رو بستم. پاهام حس نداشت، از شدت فشار تپش قلبم رو توي شقيقه هام حس مي کردم. وضو گرفتم و ايستادم به نماز، با يه وجود خسته و شکسته! اصلا نمي فهميدم چرا پدرم اين همه راه، من رو فرستاد اينجا... خيلي چيزها ياد گرفته بودم؛ اما اگر مجبور مي شدم توي ايران، همه چيز رو از اول شروع کنم مثل اين بود که تمام اين مدت رو ريخته باشم دور. ‌♥️⃟•🌻↯↯

#بدون‌توهرگز‌‌‌‌♥ #پارت‌_25 حالا اطلاعات علمي و سابقه کاري... چيزي بود که با خبر بودنش جاي تعجب زيادي نداشت، هر چي جلوتر ميرفتم حدس هام از شک به يقين نزديکتر ميشد؛ فقط يه چيز از ذهنم مي گذشت... - چرا بابا؟ چرا؟ توي دانشگاه و بخش، مرتب از سوي اساتيد و دانشجوها تشويق مي شدم و همچنان با قدرت پيش مي رفتم و براي کسب علم و تجربه تلاش مي کردم. بالاخره زمان حضور رسمي من، در اولين عمل فرارسيد... اون هم کنار يکي از بهترين جراح‌هاي بيمارستان. همه چيز فوق العاده به نظر مي رسيد... تا اينکه وارد رختکن اتاق عمل شدم... رختکن جدا بود؛ اما آستين لباس کوتاه بود، يقه هفت ورودي اتاق عمل هم براي شستن دستها و پوشيدن لباس اصلي يکي. چند لحظه توي ورودي ايستادم و به سالن و راهروهاي داخلي که در اتاق‌هاي عمل بهش باز مي شد نگاه کردم... حتي پرستار اتاق عمل و شخصي که لباس رو تن پزشک مي کرد، مرد بود... برگشتم داخل و نشستم روي صندلي رختکن... حضور شيطان و نزديک شدنش رو بهم حس مي کردم... - اونها که مسلمان نيستن. تو يه پزشکي، اين حرفها و فکرها چيه؟ براي چي ترديد کردي؟ حالا مگه چه اتفاقي ميافته! اگر بد بود که پدرت، تو رو به اينجا نمي فرستاد خواست خدا اين بوده که بياي اينجا... اگر خدا نمي خواست شرايط رو طور ديگه‌اي ترتيب ميداد، خدا که ميدونست تو يه پزشکي؛ ولي اگر الان نري توي اتاق عمل ميدوني چي ميشه؟ چه عواقبي در برداره؟ اين موقعيتی رو که پدر شهيدت برات مهيا کرده، سر يه چيز بي ارزش از دست نده. شيطان با همه قوا بهم حمله کرده بود. حس مي کردم دارم زير فشارش له ميشم! سرم رو پايين انداختم و صورتم رو گرفتم توی دستم... - بابا! تو يه مسلمان شهيد دختر مسلمان محجبه ات رو... من رو کجا فرستادي؟ آتش جنگ عظيمي که در وجودم شکل گرفته بود وحشتناک شعله مي کشيد. چشم هام رو بستم... - خدايا! توکل به خودت! يازهرا دستم رو بگير... از جا بلند شدم و رفتم بيرون. از تلفن بيرون اتاق عمل تماس گرفتم... پرستار از داخل گوشي رو برداشت... از جراح اصلي عذرخواهي کردم و گفتم شرايط براي ورود يه خانم مسلمان به اتاق عمل، مناسب نيست و... از ديد همه، اين يه حرکت مسخره و احمقانه بود؛ اما من آدمي نبودم که حتي براي يه هدف درست از راه غلط جلو برم؛ حتی اگر تمام دنيا در برابرم صف بکشن. مهم نبود به چه قيمتي... چيزهاي باارزش تري در قلب من وجود داشت. ماجرا بدجور بالا گرفته بود. همه چيز به بدترين شکل ممکن دست به دست هم داد تا من رو خرد و له کنه. دانشجوها سرزنشم مي کردن که يه موقعيت عالي رو از دست داده بودم، اساتيد و ارشدها نرفتن من رو يه اهانت به خودشون تلقي کردن و هر چه قدر توضيح ميدادم فايده‌اي نداشت. نميدونم نمي فهميدن يا نمي خواستن متوجه بشن... دانشگاه و بيمارستان هر دو من رو تحت فشار دادن که اينجا، جاي اين مسخره بازيها و تفکرات احمقانه نيست و بايد با شرايط کنار بيام و اونها رو قبول کنم. ‌♥️⃟•🌻↯↯