در مسیر بندگی 915
من از این خانه پرنور به در می نروم
من از این شهر مبارک به سفر می نروم
منم و این صنم و عاشقی و باقی عمر
من از او گر بکشی جای دگر می نروم
امام على عليه السلام ـ در وصف بهشت ـ فرمود:
دَرَجاتٌ مُتَفاضِلاتٌ ، و مَنازِلُ مُتَفاوِتات
بهشت داراى درجاتى است كه يكى بر ديگرى برترى دارد و داراى منازلى است كه با هم تفاوت دارند
(نهج البلاغة : الخطبة 85)
(شاعر: مولوی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 916
دایم ز ولایت علی برخواهم گفت
چون روح قدس نادعلی خواهم گفت
تا روح شود غمی که بر جان منست
کل هم و غم سینجلی خواهم گفت
امام باقر عليه السلام :
بُنِيَ الإسلامُ على خَمْسٍ ; عَلى الصَّلاةِ ، و الزَّكاةِ ، و الصَّومِ ، و الحَجِّ ، و الوَلايةِ ، و لَمْ يُنادَ بِشَيْءٍ كَما نُودِيَ بالوَلايةِ
اسلام بر پنج پايه استوار است; نماز، زكات، روزه، حج و ولايت؛ و بر هيچ چيز به اندازه ولايت تأكيد نشده است
(الكافي : 2 / 18 / 3 )
(شاعر: مولوی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 917
روح هایی کز قفس ها رسته‌اند
انبیاء رهبر شایسته‌اند
از برون آوازشان آید ز دین
که ره رستن ترا اینست این
امام رضا عليه السلام فرمود:
إنَّ الإمامَةَ زِمامُ الدِّينِ وَنِظامُ الْمُسْلِمينَ وَصَلاحُ الدُّنْيا وَعِزُّ الْمُؤمِنينَ، اِنَّ الإمامَةَ أُسُّ الاْءسْلام النّامِى وَ فَرْعُهُ السّامي
امامت، زمام دين و مايه نظام و تشكيلات مسلمانان و صلاح دنيا و عزّت مؤمنان است. رهبرى، پايه بالنده اسلام و شاخه بلند آن است
(الكافى، جلد 1، ص 200)
(شاعر: مولوی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 918
اين جهانست کشت زار آخرت
رو بترس از روز فوت آخرت
آخرت را ياد کن اي بي خبر
يکدمي اينجا بحال خود نگر
فَكَيْفَ احْتِمالِى لِبَلاءِ الْآخِرَةِ وَجَلِيلِ وُقُوعِ الْمَكَارِهِ فِيها ؟ وَهُوَ بَلاءٌ تَطُولُ مُدَّتُهُ ، وَيَدُومُ مَقامُهُ ، وَلَا يُخَفَّفُ عَنْ أَهْلِهِ
چگونه خواهد بود تابم در برابر بلای آخرت و فرود آمدن ناگواری‌ها در آن جهان بر جسم و جانم و حال آنکه زمانش طولانی و جایگاهش ابدی است و تخفیفی برای اهل آن بلا نخواهد بود
(دعای کمیل)
(شاعر: عطار)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 919
من که دارم در گدایی گنج سلطانی به دست
کی طمع در گردش گردون دون پرور کنم
گر چه گردآلود فقرم شرم باد از همتم
گر به آب چشمه خورشید دامن تر کنم
امیرالمؤمنین علیه السلام:
مَا عَبَدْتُكَ خَوْفاً مِنْ نَارِكَ وَ لاَ طَمَعاً فِي جَنَّتِكَ لَكِنْ وَجَدْتُكَ أَهْلاً لِلْعِبَادَةِ فَعَبَدْتُك
معبودا عبادت و پرستش من از جهت ترس از آتش دوزخ نيست و به انگيزه طمع و دستيابى ببهشت نيست. فقط چون تو را سزاوار عبادت و پرستش ميدانم ميپرستم.
(بحار الانوار جلد 67 , صفحه 186)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 920
من عبد فرارى تو ام يا الله
در باز کن آمدم دوباره يارب
در کوى تو رنج ره نيايد به حساب
جرم من رو سيه نيايد به حساب
امام صادق علیه السلام:
«لَا يَشْفَعُ وَ لَا يُشَفَّعُ لَهُمْ، وَ لَا يَشْفَعُونَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَنِ عَهْداً، إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ ع مِنْ بَعْدِهِ فَهُوَ الْعَهْدُ عِنْدَ اللَّه»
نه شفاعت می‌کند و نه مورد شفاعت قرار می‌گیرد و نه شفاعتش قبول می‌‌شود مگر کسی که در نزد خداوند رحمان عهدی بسته باشد. یعنی کسی که در ولایت حضرت امیرالمومنین علیه السلام و امامان بعد از او اذن داده شده باشد (و صاحب ولایت باشد).این است آن عهد نزد خدا.
(تفسير القمي، دار الکتاب، قم، ج۲، ص۵۷)
(شاعر: غلامرضا سازگار)
@ostad_aali