در مسیر بندگی 763
ای بهائی، شاهراه عشق را
جز به پای عشق، نتوان کرد طی
حضرت زهرا سلام الله عليها می فرمایند:
مَنْ أصْعَدَ إلَی اللهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهْبَطَ اللهُ إلَیْهِ أفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ
هر که عبادت خالصانه خود را به سوی خدا بالا فرستد، خداوند برترین مصلحت او را بر او فرو خواهد فرستاد.(بحار الأنوار، جلد 70)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 764
در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی
فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست
کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی
امام على عليه السلام :
أوحى اللّه ُ عزّ و جلّ إلى داوود عليه السلام ; يا داوود ، تريدُ و اُريد ، و لا يكونُ إلاّ ما اُريد ، فإن أسلَمْتَ لِما اُريدُ أعطيتُكَ ما تُريد ، و إن لَم تُسلِمْ لِما اُريد أتعبتُكَ فيما تُريد ، ثمّ لا يكونُ إلاّ ما اُريد.
خداوند متعال به داوود عليه السلام وحى فرمود كه ; هم تو مى خواهى و هم من ولى آنچه تحقق مى يابد خواست من است؛ پس اگر در برابر خواست من تسليم باشى، خواسته تو را برآورده سازم و اگر تسليم خواسته من نشوى، تو را در راه آنچه مى خواهى به رنج در افكنم و سرانجام هم جز خواست من تحقق نيابد.(التوحيد : 337/4)
(شاعر:حافظ)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 765
پیشتر آ درگذر از ما و من
پیشتر آ تا نه تو باشی نه ما
کبر و تکبر بگذار و بگیر
در عوض کبر چنین کبریا
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله می فرمایند:
ذَنبٌ عَظيمٌ لا يَسأَلُ النّاسُ اللّه َ المَغفِرَةَ مِنهُ : حُبُّ الدُّنيا
گناه بزرگى كه مردم درباره آن از خداونْد طلب مغفرت نمى كنند، دنيادوستى است.
(كنز العمّال : جلد 3 صفحه 202 حدیث 6171)
(شاعر:مولوی)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 766
ای خدا جان را پذیرا کن ز رزق پاک خویش
تا نماند چون سگان مردار هر لقمه پذیر
عَنْ أبى بَرْدَةِ الأسْلَمى، قالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهقالَ: لاتَزُولُ قَدَمُ عَبْدٍ يَوْمَ القِيامَةِ، حَتّى يُسئَلَ عَنْ أَرْبَعٍ: عَنْ جَسَدِهِ فيما أَبْلاهُ، وَ عَنْ عُمْرِهِ فيما أَفناهُ، وَ عَنْ مالِهِ مِمَّا اكْتَسَبَهُ وَ فيما أنْفَقَهُ، وَ عَنْ حُبِّنا أَهْلَ البَيْتِ.
ابوبرده سلمى گويد: از پيامبر عظيم الشأن شنيدم كه فرمود: انسان در قيامت قدم از قدم برنمى دارد تا اينكه از چهار چيز سؤال شود:
۱ ـ از بدن خود كه در چه راهى آن را به كارگرفت،
۲ ـ و از عمرش كه در كجا و چه راهى سپرى كرد،
۳ ـ و از مالش كه از كجا به دست آورد ودر كجا مصرف كرد،
۴ ـ و از محبّت ما خاندان.
(بحارالانوار ج 103 صفحه 11 حدیث 47)
(شاعر:مولوی)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 767
تباه شد دل از آلودگی و دم نزدیم
همی به تن گرویدیم و شستشو کردیم
چو زورمند شدیم، از دهان مسکینان
بجبر، لقمه ربودیم و در گلو کردیم
امام صادق علیه السلام :
إذا أرادَ أَحَدُكُم أَن يُستَجابَ لَهُ فَليُطَيِّب كَسبَهُ و َليَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّهَ لا يَرفَعُ إِلَيهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛
هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. دعاى هيچ بنده اى كه مال حرام در شكمش باشد يا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود.
بحارالأنوار(ط-بیروت) جلد 90، صفحه321، ح31
(شاعر:پروین اعتصامی)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 768
چون که در عهد خدا کردی وفا
از کرم عهدت نگه دارد خدا
گوش نه اوفوا به عهدی گوش‌دار
تا که اوفی عهدکم آید ز یار
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می فرمایند:
مَنْ اَصْعَدَ اِلَى اللّه ِ خالِصَ عِبادَتِهِ اَهْبَطَ اللّه ُ اِلَيْهِ اَفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ.
هركه عبادت هاى خالصانه اش را نزد خداوند بفرستد، خـداوند بهترين مصلحت ها را بر او فرو فرستد.
(مجموعه ورّام، ج 2: 108)
(شاعر: مولانا)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 769
در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت
أَنْتُمْ الصِّرَاطُ الاَْقْوَمُ، وَ شُهَدَاءُ دَارِ الْفَنَاءِ، وَ شُفَعَاءُ دَارِ الْبَقَاءِ، وَ الرَّحْمَةُ الْمَوْصُولَةُ، وَ الاْيَةُ الْمَخْزُونَةُ، وَ الاَْمَانَةُ الْمَحْفُوظَةُ، وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَى بِهِ النَّاسُ مَنْ أَتَاكُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ يَأْتِكُمْ هَلَكَ.
شما راه راست استواريد، گواهان سراى گذراى دنيا، شفيعان سراى جاويد آخرت، رحمت پيوسته و متّصل، نشانه پنهان خداوند، امانت حفظ شده و دروازه آزمايش مردم هستيد.كسى كه به سوى شما آمد، نجات يافت و آن كه نيامد نابود شد.
(زيارت جامعه كبيره)
(شاعر: حافظ)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 770
الا مس ها که در گرد و غبارید
به اکسیر ولایت دل سپارید
طلا آنوقت طلای ناب گردد
که در حرم ولایت آب گردد
نماز بی ولایت بی نمازیست
تعبد نیست نوعی حقه بازیست
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله می فرمایند:
لَو أنَّ عَبدا عَبَدَ اللّه َ سَبعَةَ آلافِ سَنَةٍ ـ وهُوَ عُمُرُ الدُّنيا ثُمَّ أتَى اللّه َ يُبغِضُ عَلِي بنَ أبي طالِب جاحِدا لِحَقِّهِ ناكِثا لِوِلايَتِهِ ، لاَءَتعَسَ اللّه ُ خَيرَهُ وجَدَعَ أنفَهُ .
اگر بنده اى به اندازه عمر دنيا كه هفت هزار سال است ، خدا را عبادت كند ، ولى با بغض نسبت به على بن ابى طالب و انكار حقّ او و شكستن پيمان ولايت او بر خداوند در آيد ، خدا خوبى هايش را نابود مى كند و بينى اش را مى بُرد.
(الغدير : جلد 2 صفحه 301)
(شاعر: مرحوم آقاسی)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 771
ای شفیع صد هزار امت چو خاقانی به حشر
بنده مرتد بود و بر دست تو ایمان تازه کرد
تا به استسقای ابر رحمت آمد بر درت
کشت‌زار عمر فانی را به باران تازه کرد
حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
اَلاِْمامَةُ نِظامُ الاُْمَّةِ.
امامت نظام امت است.
(شرح غررالحكم ، جلد 1، صفحه 274)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 772
ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما
آب روی خوبی از چاه زنخدان شما
گر چه دوریم از بساط قرب همت دور نیست
بنده شاه شماییم و ثناخوان شما
می‌کند حافظ دعایی بشنو آمینی بگو
روزی ما باد لعل شکرافشان شما
امام صادق عليه السلام:
نَحْنُ اَصْلُ كُلِّ خَيْرٍ، وَ مِنْ فُروعِنا كُلُّ بِرٍّ، فَمِنَ البِرِّ: التَّوحيدُ، وَ الصَّلاةُ، وَ الصّيامُ وَ كَظْمُ الْغَيْظِ، وَ الْعَفْوُ عَنِ المُسى ءِ، وَ رَحْمَةُ الفَقيرِ، وَ تَعَهُّدُ الجارِ، وَ الاِقرارُ بِالفَضْلِ لاَِهلِهِ. وَ عَدُوُّنا اَصْلُ كُلِّ شَرٍّ، وَ مِنْ فُروعِهِمْ كُلُّ قَبيحٍ وَ فاحِشَةٍ، فَمِنْهُمُ الْكِذْبُ، وَ الْبُخْلُ، وَ النَّميمَةُ، وَ الْقَطيعَةُ، وَ اَكْلُ الرِّبا، وَ اَكْلُ مالِ الْيَـتيمِ بِغَيْرِ حَقِّهِ، وَ تَعَدّى الْحُدودِ الَّتى اَمَرَ اللّه ُ، وَ رُكوبُ الْفَواحِشِ مَا ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ، وَ الزِّنا، وَ السَّرِقَةُ، وَ كُلُّ ما وافَقَ ذلِكَ مِنَ القَبيحِ. فَـكَذَبَ مَنْ زَعَمَ اَ نَّهُ مَعَنا وَ هُوَ مُتَعَلِّقٌ بِفُروعِ غَيْرِنا؛
ما (خاندان پيامبر)، ريشه همه خوبى ها هستيم و هر نيكى اى،(ميوه اى) از شاخه هاى ماست و از جمله نيكى هاست: يكتا دانستن خدا، نماز، روزه، فروخوردن خشم، گذشت از كسى كه بدى اى كرده است، ترحّم به نيازمند، رسيدگى به همسايه و اعتراف به كمال اهل كمال. دشمن ما نيز ريشه همه بدى هاست و هر زشتى و بدكارى اى،(ميوه اى)از شاخه هاى اوست و از جمله زشتى هاست: دروغ، بُخل، سخن چينى، قطع رابطه با خويشاوندان، رِبا خوارى، به ناحقْ خوردنِ مال يتيم، تجاوز از حدودِ فرمان هاى الهى، بدكارگى آشكار و پنهان، زنا، دزدى و هر زشتىِ ديگرى از اين دست. پس هر كس بگويد: با ماست، امّا به شاخه هاى دشمن ما چنگ بزند، دروغگوست.
(كافى، جلد 8، صفحه 242، حدیث 336)
@Ostad_aali