#اخلاق_فطری 🔴۴. مسواک زدن از جمله اموری که در سخنان معصومان علیهم السلام آثار فراوان برای آن ذکر و تأكید زیادی بر انجام آن شده، مسواک زدن است. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله می‌فرماید: جبرئیل همواره مرا به مسواک زدن توصیه می‌کرد، تا آنجا که گمان کردم آن را واجب خواهد کرد. [۱] و نیز می‌فرماید: اگر بر امتم سخت و دشوار نمی شد، آنها را در هر نمازی به مسواک کردن امر می‌نمودم. [۲] امام صادق علیه السلام فرمود: مِنْ أَخْلَاقِ الْأَنْبِيَاءِ السِّوَاکَ [۳] مسواک زدن از اخلاق پیامبران است. امام باقر علیه السلام نیز می‌فرماید: السِّوَاكُ يَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَ يَزِيدُ فِي الْعَقْلِ ؛ [۴] مسواک زدن بلغم را از بین می‌برد و بر عقل و خرد می‌افزاید. 📚[۱]: بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۱۳۶؛ فقیه، ج ۴، ص ۷. 📚[۲]: وسائل الشيعة، ج ۲، ص ۱۹، الکافی، ج ۳، ص ۲۲. 📚[۳]: وسائل الشيعة، ج ۲، ص۱۳؛ المحاسن، ج ۲، ص ۵۶۰. 📚[۴]: وسائل الشيعة، ج ۲، ص ۱۲؛ ثواب الأعمال، ص ۱۸. اخلاق فطری ، ص ۱۸۳ ، ۱۸۴ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴رسول خدا صلی الله علیه و آله در وصیت خویش به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: در مسواک زدن دوازده خاصیت وجود دارد: دهان را پاکیزه می‌کند، دیده را جلا می‌دهد، پروردگار را خشنود می‌کند، دندان‌ها را سفید می‌کند، زردی بالای دندان‌ها را از بین می‌برد، موجب اشتها بر غذا می‌شود، بلغم را از بین می‌برد، بر حافظه می‌افزاید، حسنات را زیاد و فرشتگان را شاد می‌کند. [۱] در حدیثی دیگر مسواک زدن از جمله اموری بیان شده که موجب نشاط و خوشحالی می‌شوند. [۲] امام صادق علیه السلام فرمود: عَلَيْكُمْ بِالسِّوَاكِ فَإِنَّهُ يُذْهِبُ وَسْوَسَةَ الصَّدْرِ [۳] بر شما باد مسواک زدن که وسوسه در سینه را از بین می‌برد. پس مسواک زدن عقل و خرد انسان را - که یکی از مبادی مهم اخلاق و خوبی‌ها در انسان است - می‌افزاید و بلغم را - که موجب خستگی و خمودگی است -از بین می‌برد و حافظه را زیاد می‌کند و فرشتگان را شاد و خدای تعالی را خشنود می‌کند. بوی دهان را از بین می‌برد که این آثار فراوانی در معاشرت‌های انسان دارد. راه ورود وسوسه‌های شیطانی را بر دل انسان می‌بندد که با این امر، اطاعت از خدای سبحان برای انسان آسان تر می‌شود؛ زیرا انسان هر اندازه از شیطان دور شود به خدا نزدیک می‌گردد. نزدیک شدن به خدا آثار فراوانی دارد که از جمله آنها خوبی اخلاق است. 📚[۱]: وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۹، خصال، ج ۲، ص ۴۸۱. 📚[۲]: خصال، ج ۲، ص ۴۴۳. 📚[۳]: امالی طوسی، ص ۶۶۷؛ بحارالانوار، ج ۲۳، ص ۱۳۹. اخلاق فطری ، ص ۱۸۴ ، ۱۸۵ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴۵. خنده و مزاح زیاد ضحک، مطلق خنده را گویند. خنده بلند و با صدا را قهقهه و خنده آهسته و بی صدا یا کم صدا را تبسم می‌نامند. به شوخی نیز مزاح و دعابه گویند. اصل خنده و مزاح امری خوب و نیک است، ولی با مناسباتی بد و قبيح می‌شود. مثلا خنده با صدای بلند و مزاح با کسانی که غم و اندوه بر آنها وارد شده، ناپسند است. خنده بی مورد و ابتدایی یا خندیدن در مجالس مهم و در میان سخنان دیگران بد و مکروه دانسته شده است. همچنین هر خنده و مزاحی که از حد طبیعی خود بگذرد، مکروه است. خدای تعالی می‌فرماید: «فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ» [۱] باید کم بخندند و زیاد گریه کنند، به جهت جزای کارهایی که انجام داده اند. خنده اگر به اندازه لبخند و تبسم باشد و متناسب با مکان و زمان باشد، خوب است. امام رضا علیه السلام می‌فرماید: مَنْ تَبَسَّمَ فِي وَجْهِ أَخِيهِ الْمُؤْمِنِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ مَنْ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً لَمْ یُعَذِّبهُ [۲] آن که در صورت برادر ایمانیش لبخند بزند، خدای تعالی برای او حسنه ای ثبت می‌کند و آن که خدای تعالی برایش حسنه ای بنویسد، عذابش نمی کند. 📚[۱]: توبه (۹)، آیه ۸۲. 📚[۲]: مصادقة الإخوان، ص ۵۲، وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۲۰. اخلاق فطری ، ص ۱۸۵ ، ۱۸۶ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

💠#معارف_تطبیقی - جلسه چهارم مباحث معارفی با رویکرد تطبیقی با دیدگاه های فلسفی و عرفانی با بیانات استاد گرانقدر حجت الاسلام و المسلمین محمد بیابانی اسکویی کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchوat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴امام صادق علیه السلام می‌فرماید: ضَحِكُ الْمُؤْمِنِ تَبَسُّمُ؛ [۱] خندۂ مؤمن لبخند و تبسم است. مزاح و شوخی هم اگر در حد و اندازه طبیعی و به مناسبت باشد، امری خوب شمرده شده است. امام صادق علیه السلام می‌فرماید: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَ فِيهِ دُعَابَةُ، قِلَّةُ: وَ مَا الدعابه؟ قَالَ: الْمِزَاحُ [۲] هیچ مؤمنی نیست، جز این که دعابه در او هست. گفتم: دعابه چیست؟ فرمود: مزاح و شوخی. یونس شیبانی از امام صادق علیه السلام نقل می‌کند که پرسید: كَيْفَ مُدَاعَبَةُ بَعْضِكُمْ بَعْضاً؟ قِلَّةُ: قَلِيلُ. قَالَ: فَلَا تَفْعَلُوا، فَانِ الْمُدَاعَبَةَ مِنْ حُسْنِ الْخُلُقِ، وَ إِنَّكَ لَتُدْخِلُ بِهَا السُّرُورَ عَلَى أخیک. وَ لَقَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی اللَّهِ علیه وَ آلِهِ يُدَاعِبُ الرَّجُلَ يُرِيدُ أَنْ يَسُرَّهُ [۳] شوخی شما با همدیگر چگونه است؟ عرض کردم: اندک. حضرت فرمود: چنین نکنید، مزاح و شوخی از حسن خلق است و همانا تو با شوخی برادر خود را شاد می‌کنی. رسول خدا صلی الله علیه و آله با مردم شوخی می‌کرد و مقصودش شاد کردن آنها بود. درباره خنده بی مورد می‌فرماید: إِنَّ مِنَ اَلْجَهْلِ اَلضَّحِکَ مِنْ غَیْرِ عَجَبٍ؛ [۴] همانا خنده بی مورد از جهل و نادانی است. و نیز می‌فرماید: ثَلَاثُ فِيهِنَّ الْمَقْتُ مِنَ اللَّهِ: نَوْمُ مِنْ غَيْرِ سَهَرٍ، وَ ضَحِكُ مِنْ غَيْرِ عَجَبٍ، وَ أَكْلُ عَلَى الشِّبَعِ [۵] سه چیز خدا را به غضب می‌آورد: خواب بدون شب زنده داری و خنده بدون تعجب و خوردن بدون گرسنگی. 📚[۱]: الكافي، ج ۲، ص ۶۶۴؛ تحف العقول، ص ۳۶۶؛ بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۰. 📚[۲]: الکافی، ج ۲، ص ۶۶۳؛ معانی الاخبار، ص ۱۶۴؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۶۰. 📚[۳]: الكافی، ج ۲، ص ۶۶۳؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۳. 📚[۴]: الکافی، ج ۲، ص ۶۶۴؛ مشكاة الأنوار، ص ۱۹۱؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۵. 📚[۵]: من لا يحضره الفقیه، ج ۱، ص ۵۰۳؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص۱۱۵؛ خصال، ص ۸۹؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۵۸. اخلاق فطری ، ص ۱۸۶ ، ۱۸۷ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴برای خنده و شوخی زیاد آثاری در روایات اهل بیت علیهم السلام ذکر شده است که تعدادی از آنها ذکر می‌شود. حمران بن أعین می‌گوید: بر امام باقر علیه السلام وارد شدم و از او خواستم که وصیتی برایم بکند، حضرت فرمود: أُوصِيكَ بِتَقْوَى اللَّهُ. وَ إِيَّاكَ وَ الْمِزَاحِ، فَإِنَّهُ يُذْهِبُ هَيْبَةَ الرَّجُلِ وَ مَاءَ وَجْهِهِ [۱] تو را به تقوای الهی وصیت می‌کنم. از مزاح بپرهیز که هیبت و آبروی مرد را از بین می‌برد. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در وصیت خویش به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: لَا تَمْزَحْ فَیَذهَبَ بَهَاوُکَ. وَ لَا تَكْذِبْ فَیَذهَبَ نُورُک [۲] مزاح نکن که شکوه و جلالت از بین می‌رود و دروغ نگو که نورت از بین می‌رود. امام صادق علیه السلام می‌فرماید: كَثُرَ الضَّحِكِ تُمِيتُ الْقَلْبِ. وَ قَالٍ: كَثْرَةُ الضَّحِكِ تَمِيثُ الدِّينَ كَمَا یميث الْمَاءُ الْمِلْحَ؛ [۳] زیادی خنده قلب را می‌میراند. و فرمود: زیادی خنده دین را آب می‌کند، همان طور که آب نمک را ذوب می‌کند. و نیز فرمود: لَا تُمَارِ فَيَذْهَبَ بَهَاؤُكَ وَ لَا تُمَازِحْ فَیُجتَرَاَ عَلَیکَ [۴] مراء نکن که شکوه و جلالت از بین می‌رود و مزاح نکن که دیگران نسبت به تو جرأت پیدا می‌کنند. 📚[۱]: مستطرفات، ص ۶۳۷؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص۱۱۳؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۶۰. 📚[۲]: من لا يحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۵۲؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۳؛ 📚[۳]: الکافی، ج ۲، ص ۶۶۴؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۶. 📚[۴]: الکافی، ج ۲، ص ۴۸۷. اخلاق فطری ، ص ۱۸۷ ، ۱۸۸ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴امام رضا علیه السلام فرمود: إِيَّاكَ وَ الْمِزَاحِ ؛ فانَّهُ يَذْهَبُ بِنُورِ إیمَانِکَ وَ یَستَخِفُّ بِمُرُوءَتِکَ [۱] از مزاح بپرهیز که نور ایمانت را از بین می‌برد و مروتت سخیف و بی ارزش می‌شود. پس مزاح و خنده زیاد و بی مورد آبرو، مروت، وقار وسنگینی، هیبت، شکوه، جلال، نور ایمان و دین انسان را به خطر می‌اندازد. آبروی او را از بین می‌برد و دیگران را بر او جری می‌کند. همچنین خنده بی مورد نشانه جهل و نادانی آدمی بلکه خنده بلند و با صدا کار شیطان شمرده شده و پناه بردن به خدا از آن امری لازم دانسته شده است. امام صادق علیه السلام می‌فرماید: اَلْقَهْقَهَهُ مِنَ الشَّيْطَانِ؛ [۲] قهقهه از شیطان است. و امام باقر علیه السلام می‌فرماید: إِذَا قَهْقَهْتَ ؛ فَقُلْ حِينَ تَفْرُغَ: اللَّهُمَّ لَا تَمْقُتْنِي [۳] آن گاه که قهقه کردی، بعد از آن بگو: خداوندا به من خشم مکن. همچنین خنده با صدای بلند موجب خشم خدا می‌شود و برای نجات از آن چاره ای نیست، جز پناه بردن به خدا، ولی با وجود این مزاح زیاد در سفر از مروت شمرده شده است. امام صادق علیه السلام فرمود: الْمُرُوَّةُ مُرُوَّتَانِ: مُرُوَّةُ فِي الْحَضَرِ وَ مُرُوَّةُ فِي السَّفَرِ... أَمَّا الَّتِي فِي السَّفَرِ، فَكَثْرَةُ الزَّادِ وَ طِيبُهُ وَ بَذْلُهُ لِمَنْ كَانَ مَعَكَ... وَ كَثْرَةُ الْمِزَاحِ فِي غَيْرِ مَا يُسْخِطُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ... [۴] مروت دو قسم است: مروت در حضر و مروت در سفر.. و اما مروت در سفر عبارت است از زیادی توشه راه و پاکیزگی آن و بذل آن به همراهان... و زیادی مزاح در اموری که موجب غضب خدای عزوجل نباشد... 📚[۱]: الكافی، ج ۲، ص ۶۶۵، من لایحضره الفقیه، ج ۴، ص ۴۰۸؛ بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۳۲۰. 📚[۲]: الکافی، ج ۲، ص ۶۶۴؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۴. 📚[۳]: الکافی، ج ۲، ص ۶۶۴؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۴. 📚[۴]: من لا يحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۹۴؛ وسائل الشيعة، ج ۱۱، ص ۴۳۲؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۲۷۳. اخلاق فطری ، ص ۱۸۸ ، ۱۸۹ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a