برشی از یک مثنوی(دیوان موید ج۱ ص۴۵۲)
فرزند بِه آن که تا بمیرد
مادر گر از او خبر نگیرد
بیچاره ام و تباه، مادر!
بیچاره ترم مخواه، مادر
باید به تو ای عزیزِ جان، گفت
دردی که به کس نمی توان گفت
ای داده خدات نام، زهرا!
بنویس مرا غلام، زهرا
بانوی مجاهدی تو مادر
مقصود "موید"ی تو مادر
مرحوم #استاد_سید_رضا_موید
تغییر حکم خادمی مرحوم موید در جشن ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها، از خدمت دربانی به خادمی و تعبیر شاعرانه مرحوم استاد از این رویداد:
یافتم باز به این آسانی
شرفِ خادمی از دربانی
بیش تر قًرب به درگاهم داد
که ز بیرون به درون راهم داد
گرچه دادند به یاران دگر
لوح تقدیر به هرگونه هنر
نزد هرکس که حقیقت بین است
لوح تقدیر "موید" این است
مرحوم #استاد_سید_رضا_موید