eitaa logo
استاد سید رضا موید
1.5هزار دنبال‌کننده
13 عکس
3 ویدیو
2 فایل
کانال اشعار مرحوم استاد سید رضا موید رضوان الله تعالی علیه ارتباط با ادمین 👈 @seromo
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام الله علیها بر درگهی سلام که ذلت ندیده است آن را خدا چو عرش عزیز آفریده است بر حضرتی سلام که از حُسنِ تربیت در روزگار از عظمت یک پدیده است بر نخله‌ای سلام که در لاله‌زار علم از شاخه شاخه‌اش گل عرفان دمیده است بر هاجری سلام که در کعبه ی عفاف اوصاف او ز قبله ی هفتم رسیده است بر مریمی سلام که موسای اهل بیت او را به نور عشق و دعا پروریده است بر دختری سلام که چون جده‌اش بتول او را خدا ز رجس و پلیدی بریده است معصومه‌ای که پاس حریمش دهد مَلک معصوم نیست لیک به عصمت رسیده است بر ماه آسمان امامت ستاره است بر نورِ دیدگانِ علی نورِ دیده است در اهل بیت فاطمه ی دیگر است او او را خدا ز خیل زنان برگزیده است خورشید تابناک خراسان عشق را این ماهِ قم به چرخ وجاهت سپیده است... بر خواهری سلام که گردون مثال او جز زینبش به عاطفه دیگر ندیده است زینب قدش ز داغِ برادر شکسته شد او هم قدش ز هجر برادر خمیده است بر هجرتش سلام که هجر برادرش او را ز شهر وحی به ایران کشیده است آمد برای دیدن روی رضا ولی او را ندید و بر لب او جان رسیده است ای در حجاب نور خود از دیده‌ها نهان! کو دیده‌ای که روی تو بی‌پرده دیده است؟ دامان سبز هر ملکی باغ گل شده است از چشم زائرت چو گل اشک چیده است امشب به شوق بوسه به درگاه عزتت مرغ دلم به سوی حریمت پریده است خوانم تو را به زمزمۀ «إشفعی لنا» لطفی که بر ولای تو ما را عقیده است بر درگهت نهاده "موید" سرِ نیاز جایی ز درگه تو که بهتر ندیده است مرحوم @ostad_moayed
علیه‌السلام اوّل سخن به نام خداوندِ ذوالکرام نامِ خداست چون همه جا بهترین کلام وآن‌گه ز روی صدق و ارادت دهَم سلام بر آستان قدس رضا، هشتمین امام امروز در حضور کریمش نشسته‌ایم هر یک به نیّتی به حریمش نشسته‌ایم این روضه کز شکفتن دل‌هاست باغِ دل روشن ز ذرّه ذرّه ی خاکش چراغِ دل ای، دل ز دست داده، که گیری سراغِ دل! اینجاست آن که هست خریدار داغِ دل اینجا مدال مُقبلی مُقبلان دهند داروی زخم سینه ی صاحب‌دلان دهند.. امشب بهشت محو تماشای مشهد است قندیل‌های نور به هر جای مشهد است هستیْ تمام، چشم به سیمای مشهد است قلب پیمبران به تمنای مشهد است مشهد که جلوه‌گاه جمال محمد است آرام‌گاه عالِمِ آل محمد است فردا سپیده با دمِ جبریل می‌دمد محشر نگشته، صور سرافیل می‌دمد از مشهد الرضا، گل تهلیل می‌دمد خورشید بر قبیله ی هابیل می‌دمد تا کور، چشم دوده ی قابیلیان شود رازی دگر، ز خلقت عالم، عیان شود.. امشب مدینه عرش معلای دیگر است آن شهر وحی، طور تجلای دیگر است تورات نور، در کف موسای دیگر است موسای عشق را ید و بیضای دیگر است امشب مدینه وآن همه آیات روشنش بوی رسول می‌دهد و پاره ی تنش یاد مدینه بر دل و بر جان صفا دهد خاک مدینه، دیده ی دل را جلا دهد این شهر، عطر سامره و کربلا دهد وین لاله‌زار بوی حسین و رضا دهد گاه نزول موکب اجلال احمد است یا عید جشن عالِمِ آل محمد است.. قدوسیان تجلی توحید بنگرید نوری که هر وصی و نبی دید بنگرید در طور جلوه‌ای که درخشید بنگرید در دامن ستاره به خورشید بنگرید خورشید آسمانِ ولایت رضا رسید در لاله‌زار نجمه، گل "اِنّما" دمید این وارث یگانه ی موسی‌بن‌جعفر است فرزند نازدانه ی موسی‌بن‌جعفر است در هر صفت، نشانه ی موسی‌بن‌جعفر است این آفتابِ خانه ی موسی‌بن‌جعفر است روح نبی، روان علی، بر جهان امام امر جهان و اهل جهان در کَفَش تمام آیینه ی خداست جمال صبیح او یوسف در آرزوی نگاه ملیح او فرموده است حضرت صادق مدیح او پیغمبران نشسته به پای ضریح او تا افکند نگاه عنایت به سویشان تا پُر کند ز کوثر رحمت سبویشان این ماه را که شمسِ ضحی آفریده‌اند نورآفرین آینه‌ها آفریده‌اند باب‌ُالمرادِ خلقِ خدا آفریده‌اند او را برای کشور ما آفریده‌اند ایران که پایگاه ولایت به عالَم است در سایه‌سار پرچم او سبز و خُرّم است نام رضا صفای دل اولیا بُوَد دست رضا هر آینه دست خدا بُوَد تنها نه سایه‌اش به سر مُلک ما بُوَد عالَم به زیر پرچم سبز رضا بُوَد این یک حقیقت است و کسی درک می‌کند کاین روضه را به اشک روان ترک می‌کند.. مهری که ماه، سِیْر کند در پناه او ماهی که مِهر موج زند در نگاه او "وَالشمسُ وَالقمر" خبر از روی ماه او "واللّیل" سایه‌پرور خال سیاه او او هشتمین امام و دهم عصمت خداست نامش علی، سلاله ی موسی، لقبْ رضاست سبز است پرچمت که دلیل هدایت است زرد است گنبدت که به خورشید، غیرت است سرخ است خاتمت که نشان شهادت است در هر نگاهِ مهرِ تو صدها کرامت است خورشید، هر سحر که ز مشرق کند طلوع با بوسه‌ها به گنبد تو می‌کند خشوع.. ای جلوه‌گاه رأفت و ای قبله‌گاه راز سایند قدسیان به حریمت سرِ نیاز بر ملتِ مجاهد و ایرانِ سرفراز پیوسته باد پرچمِ سبزت در اهتزاز تا می‌وزد به پرچم سبز شما، نسیم داریم امید بر کرمت، اَیُّها الکریم.. در این حرم، فروغ خدا دیده می‌شود در لحظه لحظه معجزه‌ها دیده می‌شود نور اجابت از همه‌جا دیده می‌شود آیات لطف و فیضِ رضا دیده می‌شود از فرش تا به عرش، تجلای رحمت است در انعکاس آینه‌ها نورِ رأفت است.. ای آفریده ذات تو را حق، برای خیر هم خیرخواه خلقی و هم ره‌نمای خیر هم ابتدای خیری و هم انتهای خیر دارد "موید" از تو امیدِ دعای خیر تا التفات بر پدر و مادرش کنی در آستان خویش مقرّب‌ترش کنی مرحوم @ostad_moayed
علیه السلام بر آستان رضا روی التجا دارم نظر گشا و ببین التجا کجا دارم بر این مقامِ خدا داده افتخار کنم که در حریم رضا رتبه ی گدا دارم غبار درگه "شمسُ الشموس" عینِ شفاست برای چاره هر درد، از این دوا دارم ز صاحبان کرم نیست چشم اکرامم امید مَکرُمَت از حضرت رضا دارم مرا چه بیمِ ضلالت ز کوره راه جهان؟ که از ولایت او نورِ رهنما دارم قسم به تربت پاکش که کعبه ی دل‌هاست! غلام اویم و در خدمتش وفا دارم ز معصیت نگران و به مِهر او خرسند چه حالتی است که در خوف و در رجا دارم؟ به مِهر آل علی پروریده جان و تنم مِسَم ولی خوشم از این که کیمیا دارم ز توس دل نتوانم گرفت و رفت ولی به سر هوای دل انگیزِ کربلا دارم ز دل نمی‌رودم یاد نینوای حسین که روز و شب ز فراقش چو نی نوا دارم اگر نَمُردم و رفتم به آستان‌بوسش از این زمانه به او باز شکوه‌ها دارم به رستخیز، "موید"! چو از لحد خیزم به دست نامه و بر لب رضا رضا دارم مرحوم @ostad_moayed
علیه السلام الا! تجسّم عشق و اراده! یا مولا! اراده سر به حریمت نهاده، یا مولا! گدای بی سر و پایی به درگهت آمد که هر چه داشته از دست داده، یا مولا! ببین به حال فقیری که با شکسته‌دلی بر آستان تو صورت نهاده، یا مولا! شب زیارت مخصوصت، ای امام رئوف! دلم به یاد حریمت فتاده، یا مولا! به این مَثَل بستایم تو را که در عظمت تویی سواره و گردون پیاده، یا مولا! تو چشمه‌ای ز دو دریای فیض اما من شکسته ساغرِ خالی ز باده، یا مولا! گواه رأفت تو معجزات پی در پی چنان تو داد کرامت که داده؟ یا مولا! اراده ی تو رضا جان! اراده ی ازلی است به‌خوبی منِ بد کن اراده، یا مولا! به حیرتم که چه داده است قادر متعال به هر کسی که غمت را نداده، یا مولا! ز فیض نعمت جنت، عدوی تو نَبُرَد به قدر بوی گلی استفاده، یا مولا! به آستان تو هر روز رو نهد خورشید سرِ برهنه و پای پیاده، یا مولا! تو را عنایت و رحمت که هیچ کم نشود بکن موّدت من را زیاده، یا مولا! چه اجتماع عظیمی است جمع زوارت! صفی نشسته، صفی ایستاده، یا مولا! به بوی آن‌که ز قبرت سعادتی ببرم ستاده بر در "دارالسعاده"، یا مولا! ولایت تو به "دارالولایه‌" ام آورد چنان سگانِ به گردن قلاده، یا مولا! به پیشواز، کمر بسته زائرینت را فرشته بر در "دارالسیاده"، یا مولا! کلیم بر در "دارالسلام" گرمِ سلام مسیح بر در "دارالعباده"، یا مولا! مرحوم @ostad_moayed
علیه السلام الا ای که محكومِ حُكمَت قضاست كه صبرت جميل است و نامت رضاست رضای تو را چون كه يزدان رضاست گناهم زُدای و ثوابم بده به جان جوادت جوابم بده ولي نعمتا من كه خوار توام به خوانِ نِعَم ريزه‌خوار توام ببين حالم ای گل كه خار توام ز گلزار حُسنت گلابم بده به جان جوادت جوابم بده علی بن موسی، ببين حال من كه ازبخت برگشته اقبال من شكسته است از غم پر و بال من شفائی به قلب كبابم بده به جان جوادت جوابم بده ز عمري كه كردم بسی اشتباه عقوبت بَسَم*، رنجِ شرمِ گناه مفرما ز تندی به سويم نگاه جوابی بدون عتابم بده به جان جوادت جوابم بده من آن با عطای تو پرورده‌ام كه عمری ز غفلت خطا كرده‌ام كنون رو به سويت چو آورده‌ام رهی سوی خير و صوابم بده به جان جوادت جوابم بده الا ای ولايت تولای من تو امّيد امروز و فردای من اگر نا اميدم كنی وای من نصيبی ز "حُسن المَآب"م بده به جان جوادت جوابم بده بُوَد بر عطای تو ما را اميد كه هر بنده دارد به مولا اميد اميد كسی را مكن نا اميد به امّيدواری جوابم بده به جان جوادت جوابم بده به هنگام مردن به دادم برس در آن دم كه كاری نیايد ز كس من و دست و دامانت ای داد رس برات نجات از عذابم بده به جان جوادت جوابم بده مرحوم @ostad_moayed
علیه السلام من کیستم؟ گدای تو یا ثامن الحجج‏ شرمنده‏ی عطای تو یا ثامن الحجج‏ بِاللَه نمی‏روم بَرِ بیگانگان به عجز تا هستم آشنای تو یا ثامن الحجج‏ از کار من گره نگشاید کسی مگر دست گره گشای تو یا ثامن الحجج‏ تا آخرین نفس نکشم دست التجا از دامن ولای تو یا ثامن الحجج‏ خواهم ز بخت، همت و از حق، سعادتی‏ تا سر نَهَم به پای تو یا ثامن الحجج‏ دارالشفاست کوی تو و خود تویی طبیب‏ درد من و دوای تو یا ثامن الحجج‏ هستی چو پاره‏ی تن پیغمبر خدا جان جهان فدای تو یا ثامن الحجج‏ چون می‏شود؟ که دیده‏ی من هم بَرَد نصیب‏ از دیدن لقای تو یا ثامن الحجج‏ سوزد همیشه _لاله صفت_ قلب دوستان‏ از داغ ابتلای تو یا ثامن الحجج‏ هم ناله با جوان دل افسرده‏ات جواد گرییم در عزای تو یا ثامن الحجج‏ مرحوم @ostad_moayed
علیه السلام ما سائلیم و لطف تو ما را شناخته جمعی گدای بی سر و پا را شناخته نازِ تو می کشند دو عالم ولی غمت در این میانه خانه ی ما را شناخته ای جلوه ی جلال خدا یا ابا لحسن! هر کس تو را شناخت خدا را شناخته سر می نهد به پای تو یا ایها الرّئوف هر کس مقام صبر و رضا را شناخته زُوّار، محوِ صحن و سرای تو می شوند چون کودکی که تازه فضا را شناخته در عاشقی به قبله ی هفتم کند نماز هر کس که رمز قبله نما را شناخته هرکس که دیده سعی و صفا را در این حرم مفهوم بهتری ز صفا را شناخته هر دل شکسته ای پیِ تسکینِ خاطرش این آستانِ عقده گشا را شناخته بیمار را بگو نخورد غم که این طبیب با یک نگاه، درد و دوا را شناخته بر آستانه ی دگران رو نمی کند هر کس که آستان شما را شناخته ای بهترن امید همه روز بی کسی آهوی دشت نیز شما را شناخته برتر بُود زیارت مشهد ز کربلا بر زائری که حقِّ رضا را شناخته با عذرِ قافیه، سخنم را کنم تمام مانده هنوز قدر شما ناشناخته مرحوم @ostad_moayed
علیه السلام خون شد از غم، دلِ خدا جویم درد، بسیار و نیست دارویم می‌فشانم سِرِشک و می‌گویم یا جواد الائمّه! ادركنی سینه‌ای پُرشرار دارم من دل و جانی فكار دارم من از جهان با تو كار دارم من یا جواد الائمّه! ادركنی روزگارم ز غم، تباه شده قلبم از معصیت، سیاه شده راه من منتهی به چاه شده یا جواد الائمّه! ادركنی خسته و دل‌شكسته و زارم گره افتاده است در كارم جز به كویت كجا پناه آرم؟ یا جواد الائمّه! ادركنی ای همه خلق، بنده‌ی راهت! من ندانم به جز یداللّهت باز هم آمدم به درگاهت یا جواد الائمّه! ادركنی ای كه روح عبادتی ما را! عذرخواه قیامتی ما را جان زهرا! عنایتی ما را یا جواد الائمّه! ادركنی تشنه‌ام، تشنه؛ بر من آب بده گنهم را ببر، ثواب بده به گدای درت جواب بده یا جواد الائمّه! ادركنی ای مسیحا نفس! حیاتم بخش خائفم از گنه، براتم بخش زین پریشان‌دلی، نجاتم بخش یا جواد الائمّه! ادركنی یاد كوی تو می‌كنم امشب گفت وگوی تو می‌كنم امشب رو به سوی تو می‌كنم امشب یا جواد الائمّه! ادركنی حسرتِ قبر توست بر دل ما دوری كربلاست مشكل ما زین دو، رنج و غم است حاصل ما یا جواد الائمّه! ادركنی عزّتِ عالمین می‌خواهم سفر كاظمین می‌خواهم طوف قبر حسین می‌خواهم یا جواد الائمّه! ادركنی من كه چون شمع برفروخته‌ام از غم غربت تو سوخته‌ام چشم بر رحمت تو دوخته‌ام یا جواد الائمّه! ادركنی همسرت كشت از عناد تو را آتش افروخت بر نهاد، تو را ای كه خوانده پدر، جواد، تو را! یا جواد الائمّه! ادركنی من "مؤیّد"، اسیر دام توام مترنّم به ذكر نام توام گر قبولم كنی، غلام توام یا جواد الائمّه! ادركنی مرحوم @ostad_moayed
علیه السلام کسی که عشق بُوَد محوِ بردباری او روان به پیکر هستی‌ست لطفِ جاری او بزرگ آینه ی قدرتِ خدایِ بزرگ که شاهد است جهان بر بزرگواری او امام پنجم و معصوم هفتم آن مولا که چرخ یافته رفعت، ز خاکساری او بر او سلام که باشد سلام پیغمبر گواه روشنِ فضل و طلایه‌داری او جهانِ علم بُوَد یادگار او، صد حیف، به درد و داغ نوشتند یادگاری او ز کربلا سند زنده‌ای به کف دارد گواه من دل خونین و اشک جاری او هزار خاطره دارد ز راه کوفه و شام ز مهربانی زینب، ز غمگساری او پیاده رفتن او پای نیزه ی سرها مصیبتی‌ست که پیداست ز آه و زاری او به دل ز داغِ بسی کشته، زخم کاری داشت عدو ز زهر، نمک زد به زخم کاری او هشام دست به آزار حضرتش بگشود چو دید در ره اسلام، پایداری او رهِ شکنجه و تبعید او گرفت چو دید قرارِ دولتِ خود را به بی‌قراری او مهی که بوسه زند بر رکاب او خورشید فتاده در کف دشمن، رکاب‌داری او... شرار زهر ستم همچو شمع، آبش کرد که یافت رنگِ خزان، چهره ی بهاری او دلا بسوز ز داغش که خویش فرموده‌ست به حاجیان، که بگیرند سوگواری او.... خدا کند که بیفتد قبول درگاهش غمِ "موید" و اخلاص و جان‌نثاری او مرحوم @ostad_moayed
علیه السلام من در برِ کشتی نجات آمده‌ام در ساحلِ چشمه‌ی حیات آمده‌ام تا زودتر از زود گناهم بخشند قبل از عرفه در عرفات آمده‌ام مرحوم @ostad_moayed
علیه السلام از کعبه رو به کرببلا می‌کند حسین وآنجا دوباره کعبه بنا می‌کند حسین گر ساخته‌ست خانه‌اى از سنگ و گل،خلیل آن جا بنا ز خون خدا می‌کند حسین روزى که حاجیان به حرم روى می‌نهند پشت از حریم کعبه چرا می‌کند؟ حسین آن حجّ ناتمام که بر عمره شد بَدَل اتمام آن به دشت بلا می‌کند حسین آن جا وقوف در عرفات ار نکرده است فریاد معرفت همه جا می‌کند حسین آن جا اگر که فرصت قربانی اش نبود این جا هر آنچه هست، فدا می‌کند حسین آن جا که سعىِ بین صفا در دویدن است این جا به قتلگاه، صفا می‌کند حسین آن جا حنا حرام بُوَد بهر حاجیان این جا ز خون خویش حنا می‌کند حسین وقتى به خیمه‌گاه رَوَد از پىِ وداع این جا دوباره حجّ نسا می‌کند حسین بعد از هزار سال به همراه حاجیان هر سال رو به سوى منا می‌کند حسین از چار سوى کعبه ز گل‌دسته‌ها هنوز هر صبح و ظهر و شام ندا می‌کند حسین بشنو دعاىِ در عرفاتش، که بنگرى با سوز دل هنوز دعا می‌کند حسین سر داده‌است و حکمِ شفاعت گرفته‌است بر وعده‌اى که داده، وفا می‌کند حسین در اوج منزلت که "موید" از آن اوست گاهى نگاه سوى گدا می‌کند حسین مرحوم @ostad_moayed
علیه السلام اى مُحرمانِ مَحرم! بارِ سفر ببندید احرامِ حجِّ خونین بار دگر ببندید من خود خلیل عشق و چاووش کربلایم چاووش کربلا را بار سفر ببندید عشق خداى خوانَد، ما را به حجّ برتر دامان عشقبازى نِک بر کمر ببندید ما را رضاى جانان،اصل‌است و غیر از این‌فرع از آنچه او نخواهد، باید نظر ببندید بر پرده‌هاى محمل، آیات خون نویسید بر گردن شترها زنگ خطر ببندید در حُجره‌هاى جنّت ماییم و وصل حوران از حِجر، دل بگیرید؛ چشم از حَجَر ببندید هر کس شهید باشد، جاوید زنده باشد با پنجه ی شهادت بر مرگ در ببندید در پیش تیغ و پیکان، جان را به کف بگیرید وز سوز تشنه‌کامى، دل در شرر ببندید بر موج آبِ دریا داغِ عطش گذارید وز داغ نوجوانان زخمِ جگر ببندید اى دختران معصوم! دل از پدر ببرّید وى مادران مظلوم! چشم از پسر ببندید عبّاس و اکبر من! بر گِردِ خواهر من بر هر که جز محارم، راه نظر ببندید تقدیر ما "موید" باشد چو در شهادت هرگز نمی‌توانید دستِ قَدَر ببندید مرحوم @ostad_moayed