eitaa logo
اصول فقه متعالیه(مباحث اصول مبتنی بر نظام اعتباریات علامه طباطبایی)
250 دنبال‌کننده
4 عکس
1 ویدیو
58 فایل
تبیین یک دوره کامل مباحث کاربردی اصول فقه به زبان ساده مطابق نظام اعتباریات علامه طباطبایی(قدّس سرّه)به همراه بعضی آراء شهید مطهری(رحمةالله علیه): نظام اعتباریات علامه طباطبایی(قدّس سرّه)یک بحث نو و بی سابقه ای است که اولین بار مطرح می شود. @elahi_alafv
مشاهده در ایتا
دانلود
بسمه تعالی (طرح بحث در قالبی نو و بدیع): با توجه به اینکه نماز و ازاله نجاست دو امر وجودی هستند که با یکدیگر ضدیت و مزاحمت در تحقق و وجود دارند و غالبا نمی توان هر دو را همزمان و با هم انجام داد اگر مکلف در جایی به امر به هر دو مبتلا شد مثل اینکه موقع اذان برای امتثال امر نماز وارد مسجد شد دید مسجد نجس شده و امر به ازاله نجاست هم متوجه او شده در اینجا دو سوال مطرح می شود: : اگر مکلف قصد امتثال امر اهمّ(ازاله نجاست) را داشته باشد آیا برای امتثال امر اهمّ، نسبت به امر مهّم(نماز) نهی داریم. یعنی مولا برای اینکه امر اهمّ تحقق پیدا کند و امتثال شود باید از نماز خواندن نهی کند یا همان امر به اهمّ کافی است؟(خلاصه: آیا امر به مهمّ یا امتثال آن مانع امر به اهمّ یا امتثال آن است و باید از آن نهی کرد یا نه؟) : اگر مکلف قصد امتثال امر اهمّ(ازاله نجاست) را نداشته باشد آیا در ظرف عصیان امر اهمّ،امر به مهمّ یا ملاک آنرا داریم و می توان در ظرف عصیان امر اهمّ، به امتثال و انجام امر مهمّ(نماز) پرداخت؟ آیا برای امتثال امر مهمّ، باید امر به مهمّ داشته باشیم(نظریه ترتّب) یا ملاک امر کافی است (نظر آخوند خراسانی) یا اصلا نه امر داریم نه ملاک امر،در نتیجه امتثال امر مهمّ باطل و فاسد است(نظر شیخ بهایی)، یا اینکه از اول کار و در مرحله امتثال امر اهمّ(مرحله مربوط به سؤال اول) همزمان هم امر به اهمّ داریم هم امر به مهمّ،ولی امتثال امر مهمّ در مرحله دوم(مرحله مربوط به سؤال دوم و در ظرف عصیان امر اهمّ) است.یعنی امر به اهمّ و امر به مهمّ همزمان و در عرض هم داریم ولی امتثال هر دو همزمان ممکن نیست پس اولویت با امتثال اهمّ است و در ظرف عصیان امر به اهمّ، امتثال امر مهمّ تحقق می یابد(نظریه خطابات قانونیه امام خمینی و علامه طباطبایی)؟ : نظریه طرفداران نهی از ضدّ: امتثال امر اهمّ (ازاله نجاست) یا متوقف بر ترک نماز است(ترک نماز انجام ازاله است پس امر مقدمی به ترک نماز و نهی از خود نماز داریم) یا انجام ازاله نجاست ملازم با ترک نماز است پس به هر دو(ازاله-ترک نماز) امر داریم و از نماز خواندن نهی داریم. خلاصه: برای انجام ازاله نجاست نهی از نماز خواندن داریم یا از باب مقدمه یا از باب ملازمه (ترک نماز مقدمه ازاله نجاست است): نماز خواندن ازاله نجاست است نه اینکه ترک نماز ازاله باشد چون ممکن است مکلف هم نماز و هم ازاله نجاست را با هم ترک کند پس امر مقدمی به ترک نماز و نهی مقدمی از نماز نداریم.خصوصا با توجه به این نکته که نماز و ازاله در عرض هم و در یک رتبه ضدّ یکدیگر و مزاحم هم هستند و هیچ تقدم و تأخری بین آنها نیست پس ترک نماز مقدمه ازاله نجاست نیست و ترک ازاله هم مقدمه نماز نیست بلکه انجام هر یک مانع و مزاحم انجام دیگری است. (ترک نماز با ازاله نجاست است پس حکم یکسان دارد): بله این دو ملازم یکدیگر در و تحقق هستند ولی در ملازم و متحد نیستند یعنی لازم نیست برای تحقق و امتثال امر به ازاله، امر به ترک نماز کنیم و به تبع آن نهی از خود نماز خواندن کنیم. همان امر به ازاله کافی است. لازم نیست متلازمان در وجود، در حکم هم متلازم و متحد باشند و هر دو حکمِ یکسان داشته باشند می تواند یکی حکم دار باشد و دیگری فاقد حکم. بله تنها چیزی که مشکل ایجاد می کند این است که متلازمان در وجود، دو حکم متضاد بالفعل داشته باشند که در محل بحث اینطور نیست. پس نهی تلازمی و استلزامی به مهّم نداریم. : برای امتثال امر اهمّ، یا به مهّم مزاحم نداریم و لازم نیست. پس امر به شیء اهمّ، اقتضای نهی از ضدّ خاص(مهّم) ندارد.(شارع برای پاک کردن نجاست مسجد فقط کافی است امر به ازاله کند و بگوید «ازل النجاسة» لازم نیست نهی از نماز خواندن کند و بگوید «لا تصلّ» یا«ازل النجاسة و لا تصلّ» @osul_etebariat ادامه👇👇