PTT-20200714-WA0008.opus
4.32M
PTT-20200714-WA0009.opus
4.46M
صمدیه ج۶.mp3
13.05M
استاد جوان
از تبصرة تا قد یذکر المبتدا بدون الخبر
PTT-20200715-WA0002.opus
4.25M
PTT-20200715-WA0000.opus
3.45M
بسم الله
#صمدیه_تکمیلی_جلسه_قبل
#نکته_بسیار_کاربردی
♻️توضیحی درباره حصر
🧐به مثال: ضَرَبَ زید بَکراً توجه کنید
زید بکر را زد
♨️در مثال فوق هیچ گونه حصری وجود ندارد
❌نه از طرف فاعل نه از طرف مفعول
👈زید ضارب است و بکر مضروب
👇👇👇
🛑اما اینکه زید تنها ضاربِ بکر است یا اینکه بکر، ضاربِ دیگری هم داشته است
#یا
🛑اینکه بکر تنها مضروبِ زید است یا اینکه زید مضروب های دیگری هم داشته است،
🤭ساکت است
🤔ممکن است زید غیر بکر، شخص دیگری را هم زده باشد
🤔یا بکر از غیر از زید هم کتک خورده باشد
☝️اما وقتی بخواهیم بگوییم:
✳️فقط زید بکر را زد
#یا
✳️زید فقط بکر را زد
👈باید از ادات حصر استفاده کنیم
✌️ادات حصر دو تاست:
1⃣نفی + اِلا
2⃣اِنَّما
در اولی، آنچه را که بخواهیم محصور فیه قرار دهیم،
👈 بعد از اِلا می آوریم
♨️اگر بخواهیم بگوییم: زدن زید منحصر در بکر است و زید کسی جز بکر را نزده است یا به عبارت دیگر: زید فقط بکر را زده است،
می گوییم:
💢ما ضَرَبَ زید اِلا بکراً
یعنی:
نزد زید مگر بکر را
=یعنی: زید فقط بکر را زد
=یعنی: تنها مضروبِ زید بکر است
♨️ولی اگر بخواهیم بگوییم: زده شدنِ بکر منحصر در زید است و بکر را کسی جز زید نزده است یا به عبارت دیگر: فقط زید بکر را زده است،
می گوییم:
💢ما ضَرَبَ بَکراً اِلا زید
یعنی:
=نزد بکر را مگر زید
=یعنی: بکر را فقط زید زد
=یعنی: تنها ضاربِ بکر، زید بود
👇👇👇
☝️پس بینِ دو جمله:
♨️ما ضرب زید الا بکرا
و
♨️ما ضرب بکرا الا زید
📈〽️تفاوت از زمین تا زیرزمین است!
#دقت_بفرمایید:
☝️در اِلّا حصر یا همان (فقط) روی کلمه #بعد از الا می آید
☝️ولی در اِنّما حصر و(معنای فقط) روی #آخرین کلمه ی جمله می آید
✅بنابراین:
♨️انما ضرب زید بکراً
=♨️ ما ضرب زید الا بکراً
و
♨️انما ضرب بکراً زید
=♨️ ما ضرب بکراً الا زید
👈مرادف است
#من_الله_التوفیق
یکی از بحث هایی که فهم آن برای سال اولی ها دشوار است مبتدای وصفی است
قبل از بیان مبتدای وصفی، این ۹ مثال را به خاطر بسپارید:
قائم زید
قائم الزیدانِ
قائم الزیدونَ
قائمانِ زید
قائمانِ الزیدانِ
قائمانِ الزیدون
قائمونَ زید
قائمون الزیدانِ
قائمونَ الزیدونَ
چهار فرض از ۹ فرض بالا غلط است
در فرض دوم و سوم، قائم مبتدای وصفی و اسمِ مرفوعِ بعد از آن، فاعلِ جانشینِ خبر است
و در فرض پنجم و نهم، وصف خبر مقدِم و اسمِ مرفوعِ بعد از آن، مبتدای موخّر است
شرط مبتدای وصفی آن است که، اسم ظاهرِ بعد از خود را رفع دهد
بنابراین قائمان و قائمون در قائمانِ الزیدانِ و قائمونَ الزیدونَ، مبتدای وصفی نیستند
چون اگر زیدان و زیدون را رفع داده بودند باید مفرد می بودند
زیرا فعل و شبه فعل هر گاه اسم ظاهر را رفع دهند باید مفرد بیایند
در قائم زید، دو احتمال وجود دارد:
اگر قائم، زید را رفع داده باشد، مبتدای وصفی است که در این صورت خودش خالی از ضمیر است
ولی اگر فاعلِ آن، ضمیر مستتر باشد، خبرِ مقدم برای زید است
اما قائمان الزیدون و قائمون الزیدان، غلط است
چون نه شرایط وصفی را دارد نه خبر مقدم
آیا می دانید چرا؟
صمدیه ج۷.mp3
8.78M
استاد جوان
از قد یذکر المبتدا بدون الخبر تا توضیحِ قاعدة
صمدیه ج۸.mp3
13.97M
استاد جوان
از قاعدة تا والمعطوف علی اسماء هذه الحروف