✅ اخلاص چهل روزه‏ «من اخلص قلبه لله اربعين صباحا» اگر كسى چهل روز دلش را براى خدا خالص كند ...، اين اخلاص يعنى چه؟ تمام عمر كه نمی‌شود، فقط انبيا و اوليا و چهارده معصوم عليهم ‏السلام می‏توانند ولى چهل روز اگر اينكار را بكند. «من اخلص قلبه لله اربعين صباحا جرت ينابيع الحكمة من قلبه على لسانه» چشمه ‏هاى حكمت از دل بر زبانش جارى می‌شود، چهل روز، در بعضى روايات «قلبه» نيامده «اخلص قلبه»، نيست بلكه فقط، اخلص آمده يعنى وجودش را براى خدا خالص كند، اينها با هم لازم و ملزومند، اگر دل انسان براى خدا خالص شد، وجودش نيز براى خدا خالص می‌شود. نمی‌گویم چهل روز، يك روز، اگر يك ساعت، يك ساعت چشم فقط آنچه را ببيند كه خدا می‌خواهد؛ گوش فقط آنچه را بشنود كه خدا می‌خواهد، زبان فقط آنچه را بگويد كه خدا می‌خواهد، دست و پا تحرك كنند در راهى‏ که خدا می‌خواهد، قوه خيال هم آنچه را تصور كند كه خدا می‌خواهد. چه كسى می‏تواند چنين باشد؟ 📚 کتاب مذهب تشیع آینده تاریخ بشریت صفحه 214، آیت الله العظمی گرامی قمی. 📎 #اخلاص 📎#برگی_از_یک_کتاب 🆔 @GERAMI_ORG 🆔 @osvehayeakhlagh

✨ وابستگی روحی به خداوند متعال روح انسانی، خواه ناخواه وابسته به خداوند است و آرامش خود را تنها با یاد او باز می‌یابد. دل انسانی جویای دلبر اصیل خویش است تا به او بپیوندد و هر چه مقام دل تعالی یابد این پیوند محکم‌تر می‌شود و چه کسی همچون پیامبر و اهل‌بیت چنین نجواهای دل‌انگیز و قلبهای مرتبط با خداوند دارند؟ خلاصه آن که اصل دعا و راز و نیاز در انسان بر وابستگی روحی او به خداوند دلالت می‌کند. 📚 برگرفته از کتاب خدا در نهج‌البلاغه، تالیف آیت الله العظمی گرامی، صفحه ۱۹۴. 📎 #خدا 📎 #برگی_از_یک_کتاب @GERAMI_ORG @osvehayeakhlagh