eitaa logo
پرسمان اعتقادی
41.5هزار دنبال‌کننده
9.1هزار عکس
4.4هزار ویدیو
68 فایل
🔹تبلیغ ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak
مشاهده در ایتا
دانلود
🤔 ❔سوالی ذهن بنده را مشغول کرده هر چه فکر می کنم به نتیجه نمی رسم ❗️امام حسین چرا اهل بیتش را با خود به کربلا برد که نهایتا اسیر شدند و آن طور مورد هتک قرار گرفتند ❕خودش با فرزندان اش می رفت ❗️❗️ 💠💠 👌این سوال و پرسش از خود امام حسین علیه السلام نیز شده بود . 🔶« محمد حنفیه از امام علیه السلام سوال کرد که چرا خانواده و اهل بیت خود را ، با خود می بری ❕ 👌امام حسین علیه السلام پاسخ داد ؛ « پیامبر به خوابم آمد و گفت ای حسین بیرون برو که خدا خواسته است که تو را ببیند ، و فرمود خدا خواسته است که اهل بیتم را اسیر ببیند» 📚اللهوف ص65 📚بحار الانوار ج44 ص364 ❔اما چرا الهی بر این بود که حسین اهل بیتش را با خود ببرد ❗️ 👌پاسخ روشن است . 1⃣هر قیام و نهضتی از دو بخش خون و پیام تشکیل می گردد .مقصود از بخش خون ، مبارزات خونین و قیام مسلحانه است که مستلزم کشتن و کشته شدن و جانبازی در راه آرمان مقدس است . ❕مقصود از بخش نیز ، رساندن و ابلاغ پیام انقلاب و بیان آرمان ها و اهداف آن است .اگر این بخش فعال نباشد ، انقلاب از حمایت و پشتیبانی مردم برخوردار نمی گردد و چه بسا گرفتار تحریف ها و دگرگونی ها توسط دشمنان انقلاب می گردد . ❕با توجه به تبلیغات بسیار گسترده و دامنه داری که بنی امیه از زمان بر ضد اهل بیت به راه انداخته بودند ، بی شک اگر اهل بیت و باز ماندگان امام نبودند و دست به افشا گری نمی زدند ، دشمنان اسلام و مزدوران قدرت های وقت ، قیام امام حسین را کمرنگ کرده و چهره آن را وارونه نشان می دادند ، و اساسا منکر کشته شدن و شهید شدن امام می شدند و مانند آنچه در مورد امام حسن می گفتند که در اثر ذات الریه و از دنیا رفت ، در مورد امام حسین هم می گفتند با سرطان از دنیا رفت اما حضور اهل بیت حسینی به آنان فرصت چنین را نداد . 📚سیره پیشوایان ص198 2⃣امام علیه السلام در مدینه و مکه امنیتی نداشت تا خانواده خود را آنجا بگذارد . احتمال بود که عوامل یزید ، خانواده امام را دستگیر کرده و به گروگان بگیرند ، و سپس امام را به تسلیم کنند که پس از تسلیم یا بیعت کند یا او را به طرز مرموزی بکشند و هیچ دردسری نیز برای حکومت ایجاد نشود . 🔶سید بن طاووس تعبیر دارد و می گوید ؛ « از مواردی که ممکن است علت همراهی زنان اهل بیت تلقی شود آن است که اگر امام حسین زنان و فرزندان خود را در مدینه یا جایی دیگر می گذاشت ، احتمال بود که یزید زن و فرزند امام را اسیر کند و سپس رفتار های زننده و دردناکی پیش آید که امام را از جهاد و شهادت باز می داشت » 📚اللهوف ص84 3⃣وجه دیگری که بیان شده است این است که در جامعه عربی و اسلامی برای امام حسین به همراه بردن خانواده اش چندان آور به نظر نمی رسید زیرا عرب ها در جنگ و نبرد ها خانواده هایشان را با خود به همراه می بردند ، و شخص پیامبر نیز در چنین می کرد و میان همسرانش ، قرعه می انداخت و آنان را با خود می برد . 👌اما در مورد امام حسین به همراه بردن اعضای خانواده نوعی اتمام قوی بر مسلمانان جهت یاری کردن آن حضرت تلقی می شد و معنایش این بود که اگر دوستدار حسین به شمار می آیند و سعی در یاری و دفاع از آن بزرگوار را دارند ، اکنون که میان خانواده اش قرار دارد ، سزاوار تر به یاری و کمک است ، هر چند با شخص آن حضرت مخالفت داشته باشند ، ولی زن و فرزند او که دختران رسول خدا هستند گناهی مرتکب نشده اند . 📚اعلام الهدایه ج5 ص174 ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
1_165639215.mp3
17.96M
دستاتو میبینم افتاده تو صحـرا..💔؛))
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🤔 ❔در یادداشتهای شهید و سخنان برخی علمای دیگر آمده است که اصلا رقیه ای در کربلا وجود نداشته است و حسین دختری به این نام نداشته است و داستان رقیه از تحریفات عاشورا است ❕نظر شما در این رابطه چیست ❗️❗️ 💠پاسخ💠 👌تشکیک در وجود مبارک حضرت سلام الله علیها ظلم بزرگی است که به ایشان روا داشته می شود و این تشکیک از هر کسی باشد ، مردود و غیر قابل قبول است. ⚫️علمای متعددی تصریح به وجود تاریخی این بزرگوار کرده اند از جمله ؛ 1⃣مرحوم عماد الدین ؛ 👌در رابطه با ایشان گفته شده است ؛ « عالم جلیل قدر و بسیار اهل روایت بود » 📚فهرس الثراث ج1 ص569 👌و نیز گفته شده است ؛ « او امام و فقیه و محدث بود ، به روایات تسلط داشت و جلیل القدر بود » 📚موسوعه طبقات الفقهاء ج6 ص292 ❕ایشان نقل می کنند ؛ « دخترک کوچکی بود از حسین علیه السلام ، شبی از خواب بیدار شد و گفت پدر من حسین کجاست ، این ساعت او را به خواب سخت دیدم ، زنان و کودکان شروع به گریه کردن ، کردند ، یزید با صدای آنان از خواب بر خاست ، و از علت این سر و صدا تفحص کرد ، گفت بروید و سر پدر او را بیاورید و در کنار آن دخترک قرار دهید ، آنان چنین کردند ، دختر گفت این چیست ، گفتند سر پدر تو است ، او بترسید و فریاد کشید و رنجور شد و از دنیا رفت » 📚کامل بهایی ج2 ص179 2⃣عالم دیگری که داستان دخترک خردسال امام حسین علیه السلام را نقل می کند ، فخر الدین است . 👌در باره او گفته شده است ؛ « محدث ، فقیه و لغوی و رجالی مشهوری بوده است » 📚فهرس التراث ج 1 ص880 👌و نیز گفته شده است ؛ « فقیه ، امامی ، اصولی ، وشاعر بوده است ، و علمای بزرگی از جمله حسن بن محمد بن حسن معروف به صاحب جواهر از شاگردان او بوده اند » 📚موسوعه طبقات الفقهاء ج13 ص330 👌ایشان نقل می کنند؛ « وقتی آل الله و آل رسول را در شهر بر یزید وازد شدند او خانه ای به آنها اختصاص داد ، و در آن به سوگواری می پرداختند ، مولای ما حسین دختری سه ساله داشت ، سر شریف امام را با دستمالی دیبقی پوشیده و در برابرش نهادند ، و پرده از آن برداشتند و گفتند این سر پدر تو است ، دخترک سر را به آغوش گرفت و می گفت پدر جان چه کسی تو را با خونت خضاب کرده است ....آن گاه دهانش را بر دهان شریف امام گذاشت و گریه سختی کرد تا از هوش رفت ، وقتی تکانش دادند ، دیدند که روحش از دنیا جدا شده است » 📚المنتخب طریحی ، ص136 3⃣عالم دیگر، محمد حسین است که از علمای نامی تشیع و صاحب است ؛ 📚الذریعه الی تصانیف الشیعه ج2 ص439 📚فهرس التراث ج2 ص211 👌او می نویسد ؛ « از غریبان خرابه شام به خاطرم رسید ، مگر سکینه و رقیه طفل حسین نبودند ، ...اهل بیت رسول خدا در آن شب ها نه شمعی و نه چراغی و نه آب و نه طعامی و نه فرش و نه لباسی داشتند و غمگین نشسته بودند و شغل ایشان تعزیه داری بر شهیدان کربلا بود ، تا آنجا که دختر سه ساله سید الشهداء شبی از پدر بزرگوار بسیار گریه کرد ...» 📚انوار المجالس ص161 4⃣نقل دیگر برای شیخ محمد جواد است . 👌او می نویسد ؛ « منقول است که طفلی از امام حسین در خرابه شام از دیدن سر پدر بزرگوارش از دنیا رفت لیکن در نام او اختلاف است که زبیده یا رقیه یا زینب و یا سکینه بوده است » 📚شعشعه الحسینیه ج2 ص171 5⃣ناقل دیگر این جریان ، عالم بزرگوار سید محمد علی شاه عبد است . 👌در باره او گفته شده است ؛ « او فقیه و امامی و عالم و بزرگ و آگاه به علم حدیث و رجال بوده است » 📚موسوعه طبقات الفقهاء ج14 قسم 2 ص772 👌در کتاب اعیان الشیعه در باره او چنین گفته شده است ؛ « او عالم و فاضل و و اهل ورع و زاهد و عابد بوده است ، نشانه خداوند در حسن اخلاق و سعه صدر و محدث بوده است » 📚اعیان الشیعه ج9 ص442 👌و نیز گفته شده است ؛ « او علامه و فقیه و زاهد و اهل ورع و عالم جلیل القدر با اخلاقی کامل بوده است » 📚فهرس التراث ج2 ص274 ❕ایشان می نویسند ؛ « حسین علیه السلام دختر کوچکی داشت که او را دوست می داشت ، و او هم امام را دوست می داشت ، گفته شده است که نام وی بوده است ، سه سال داشت و در شام در میان اسیران بود » 📚الایقاد ص179 6⃣علمای بزرگی مزاری که هم اکنون در است را متعلق به حضرت رقیه دختر امام حسین علیه السلام می دانند ؛ 📚تسلیه المجالس ج2 ص93 📚نور الابصار ص195 📚منتخب التواریخ ص388 👌 متعددی از این مزار نورانی دیده و گزارش شده است ؛ 📚دانش نامه امام حسین ج1 ص389 👌این کرامات نیز موید اعتبار مزار شریف و صحت وجود تاریخی حضرت رقیه سلام الله علیها می باشد . ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔منظور از که به امام حسین علیه سلام گفته میشه چیه و این عبارت رو کدوم یک از اهل بیت به ایشان نسبت دادن ❗️❗️ 💠💠 👌ابا عبد الله لقب مبارک امام حسین علیه السلام می باشد . 🔶ابن شهر آشوب می نویسد ؛ « اسم او حسین و در تورات شبیر و در انجیل طاب است و او ابو عبد الله می باشد » 📚مناقب آل ابی طالب ، ج4 ص77 👌علامه مجلسی نقل می کند ؛ « کنیه او تنها ابو عبد الله است نه چیز دیگر ، فراوان است مانند رشید ، طیب ، وفی ، سید ، زکی ، مبارک ...» 📚بحار الانوار ج43 ص238 👌کنیه ابو عبد الله توسط پیامبر گرامی در بدو تولد بر ایشان نهاده شد . 👌امام علیه السلام فرمود ؛ « ...در هنگام تولد پیامبر گرامی حسین را در بغل خود گرفت و گفت ای ابا عبد الله تو بر من سنگین است ، پس از آن گریه کرد » 📚امالی طوسی ص367 ❕پس از آن این لقب در لسان نیز برای امام حسین علیه السلام استعمال می شد . 👌علی علیه السلام خطاب به امام حسین عرضه داشتند؛ « ای ابا عبد الله صبر پیشه ساز که من هم به مانند تو از این امت کشیدم » 📚کمال الدین ج2 ص533 ❕در رابطه با فلسفه به این کنیه باید توجه داشت که قیام امام حسین علیه السلام ، موجب بقای دین راستین و یکتاپرستی حقیقی خداوند در جهان بشریت گردید ، و هر گونه یگانه پرستی خداوند متعال توسط بندگان تا روز قیامت حرکت و شهادت امام حسین علیه السلام است ، از این رو او پدر تمام بندگان خدا تا روز قیامت تلقی می شود که بندگان دین راستین و حقیقی خود را مدیون حسین علیه السلام هستند . ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔تعداد یاران امام حسین در چه تعداد بود آیا راست است که از هفتاد و دو نفر بیشتر بودند ❗️تعداد سپاه عمر سعد چه تعداد بود آیا راست است که حدود هزار نفر بودند ❕❕ 💠💠 👌بیشتر منابع شمار سپاهیان حسین علیه السلام را هفتاد و دو نفر گزارش کرده اند ؛ 📚الاخبار الطوال ص256 📚بغیه الطلب ج6 ص2628 📚البدایه و النهایه ج8 ص178 👌شیخ می نویسد ؛ « حسین بن علی هنگام صبح و بعد از نماز صبح یارانش را آماده کرد ، آنان سی و دو نفر سوار و چهل پیاده بودند» 📚الارشاد ج2 ص95 ❕اما با ملاحظه نام و مشخصات شهدای می توان گفت که شمار سپاهیان امام بیش از این تعداد بوده است . 👌ابن شهر می نویسد ؛ « تمام یاران امام هشتاد و دو نفر بودند که سی و دو نفر سواره بودند » 📚المناقب ج4 ص98 👌ابن نمای می نویسد ؛ « حسین علیه السلام یارانش را برای نبرد آماده کرد ، آنان چهل و پنج سوار و صد پیاده بودند » 📚مثیر الاحزان ص54 👌سید بن طاووس نیز این قول را از امام علیه السلام نقل می کند ؛ 📚اللهوف ص100 👌قول مشهور به هفتاد و دو نفر می تواند اشاره باشد به شهدایی از که از خاندان پیامبر گرامی و امام علی و حسین علیه السلام به شهادت رسیدند . 👌اما این که تعداد عمر سعد چه تعداد بوده است نقل قول های متعددی است که بر اساس قول سید بن طاووس و دیگران حدود بیست هزار نفر بودند ؛ 📚اللهوف ص145 📚مثیر الاحزان ص50 📚کشف الغمه ج2 ص229 👌البته در روایتی تعداد آنان سی هزار نفر بیان شده است ؛ 🔶امام سجاد علیه السلام فرمود ؛ « هیچ روزی مانند روز حسین نیست ، سی هزار مرد جنگی که همگی ادعا می کردند از این امت هستند به سوی او حمله بردند و با ریختن خون او قصد تقرب به خدا را داشتند » 📚امالی صدوق ص547 📚بحار الانوار ج44 ص298 ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔برخی شبهه می کنند که قضیه نماز خواندن حسین در ظهر عاشورا است که روحانیون جهت ترویج نماز خوانی جعل کرده اند و الا کدام عقل می گوید انسان در جنگ ، نبرد را رها کند و نماز بخواند ❗️❗️ 💠💠 👌قضیه نماز خواندن امام علیه السلام در ظهر عاشورا از مسلمات تاریخ و حدیث است و جای انکار ندارد ، البته کیفیت ادای آن با توجه به شرایط جنگی با حالت عادی است . ❕طبری نقل می کند ؛ « ابو ثمامه به حسین گفت دوست دارم که پرودگارم را در حالی ملاقات کنم که این نمازی را که وقتش رسیده است بخوانم . حسین سرش را بلند کرد و سپس فرمود از نماز یاد کردی خداوند تو را از نماز گزاران ذکر گو قرار دهد ، آری اکنون اول آن است ، از آنان بخواهید که از ما دست بکشند تا نماز بخوانیم ... ( آنان موافقت کردند ) حسین با یارانش نماز خوف را گزارد و آن گاه بعد از ظهر دوباره جنگید و جنگ بالا گرفت » 📚تاریخ طبری ج5 ص430 📚الکامل فی التاریخ ج2 ص564 👌سید بن می نویسد ؛ « هنگام نماز ظهر شد ، حسین به زهیر بن قین و سعد بن عبد الله فرمان داد تا با حدود نیمی از یارانش جلوی ایشان بایستند سپس امام با آنان نماز خوف گزارد ، ( سپس دشمن نقض امان در نماز خواندن کرد ) به سوی حسین تیری پرتاب شد ، سعید بن عبد الله حنفی جلوی امام ایستاد ، و با جانش از او محافظت کرد ، بی آنکه به چپ و راست برود ، تا آن که بر اثر که خورده بود به زمین افتاد ...» 📚لهوف ص165 📚مثیر الاحزان ص65 📚بحار الانوار ج45 ص22 👌شیخ نیز می نویسد ؛ « جنگ بالا گرفت ، و شدید شد ، کشتگان و زخمیان در یاران حسین زیاد شد ، تا آن که ظهر شد و حسین با یارانش نماز گزارد » 📚الارشاد ج2 ص105 👌گفتنی است که نماز مانند نماز مسافر شکسته است و در صورتی که به جماعت خوانده شود بدین صورت است که مجاهدان دو دسته می شوند ، دسته اول یک رکعت با امام می خوانند و امام پس از رکعت اول تامل می کند تا مامومان رکعت دوم را فرادا بخوانند و خود را به نبرد برسانند و آن گاه گروه دوم جای آنها را می گیرند و رکعت اول خود را با رکعت دوم امام به جا می آورند و رکعت بعدی را فرادا می خوانند ؛ 📚وسائل الشیعه ج8 ص433 ابواب صلاه الخوف ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
dcc_45623269abdf620510284d0f9e98f16f.pdf
2.26M
کتاب ترجمه لهوف اثر سید بن طاووس 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🤔 ❔جنازه شهدای کربلا و امام حسین را چه کسی دفن کردند ❗️نگویید امام سجاد و اهل بیت حسین که روشن است آنان در بند بودند ❕مگر نمی گویید امام را تنها امام دفن می کند پس حسین را چه کسی دفن کرد با این که امام سجاد هم در اسارت بود ❗️❗️ 💠💠 👌در روایات ما آمده است که جز امام کسی متولی دفن امام دیگر نخواهد شد و امام را حتما امام دفن و کفن می کند ؛ 📚بحار الانوار ج27 ص288 👌علی بن حمزه به امام رضا علیه السلام عرضه داشت که برای ما از پدرانتان روایت شده است که امور دفن امام را تنها امامی همانند او بر عهده می گیرد . ❕اما رضا علیه السلام با تایید این سخن از آنان سوال کرد مرا از حسین بن علی خبر دهید که آیا امام بود یا خیر ؟ اگر امام بود چه کسی متولی دفن او گردید ❕ 🔶گفتند علی بن الحسین . 👌امام سوال کرد علی بن الحسین کجا بود ؟ گفتند در کوفه در دست عبید الله در بند بود . ❗️امام رضا علیه السلام فرمود ؛ « علی بن الحسین از میان اسیران بیرون رفت ، بدون آنکه بفهمند ، کارهای به خاک سپاری را انجام داد ، و سپس بازگشت ، آن کس که به علی بن الحسین امکان آمدن به کربلا و به عهده گرفتن کارهای پدرش را داد به صاحب این امر ( امامت ) امکان می دهد که به بیاید و کار پدرش را بر عهده بگیرد و باز گردد ، در حالی که در بند و در اسارت هم نیست » 📚رجال کشی ج2 ص763 📚بحار الانوار ج45 ص169 👌امام علیه السلام فرمود ؛ « زمانی که حسین شهید شد ، علی بن الحسین با یاری پیامبر و حسن و علی علیهم السلام و فرشتگان حسین را دفن کردند » 📚بصائر الدرجات ص225 📚بحار الانوار ج22 ص513 👌از این روایات استفاده می شود که امام سجاد علیه السلام با قدرت الهی و طی و بدون آنکه دیگران متوجه شوند ، خودشان را به کربلا رساندند و حسین علیه السلام و شهدای کربلا را دفن کردند .این قدرت الهی و طی الارض کردن و مسخر بودن اسباب برای امامان در روایات فراوانی تاکید شده است و خلاف نیز تلقی نمی شود. 👌از سوی دیگر نقل کرده اند که عده ای از قبیله بنی اسد شهدای کربلا را دفن کردند ، چنان که طبری و دیگران می نویسند ؛ « ساکنان غاضریه از قبیله بنی اسد ، حسین علیه السلام و یارانش را یک روز پس از شهادتشان به خاک سپردند » 📚تاریخ طبری ج5 ص455 📚الارشاد ج2 ص114 📚لهوف ص190 ❕جمع میان این ها بدین گونه است که با عنایت به خارق العاده بودن حضور امام سجاد علیه السلام ، بنی اسد متوجه حضور ایشان نشده اند چنان که حضور پیامبر گرامی و حضرت علی و امام حسن و فرشتگان نیز برای آنان مشخص نبوده است و امام زین العابدین به صورت امام حسین علیه السلام را تدفین کرده اند . ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔تکلیف سرهای کربلا چه شد ❗️آنها کجا دفن شدند ❕❕ 💠💠 👌پس از واقعه جانگداز کربلا ، سرهای شهدای کربلا جز علی اصغر و حر بن یزید ریاحی شد و به سوی کوفه و سپس به سوی شام روانه شد ؛ 📚البدایه و النهایه ج8 ص190 💠در رابطه با محل دفن سر مبارک امام حسین علیه السلام دو قول در نزد شیعه است ، که یا در نجف دفن شده است و یا در اربعین توسط امام سجاد علیه السلام در دفن شد زیرا ثابت است که اهل بیت حسین و امام سجاد علیه السلام برای اولین اربعین حسین علیه السلام خود را به کربلا رساندند. 👌در رابطه با سر سایر شهدای نیز مشهور است که آنان نیز توسط امام سجاد علیه السلام در اربعین حسینی به کربلا باز گردانده شدند و دفن شدند . 👌شیخ عباس نقل می کند ؛ « یزید بن معاویه سرهای شهدا را به علی بن الحسین داد ، امام سجاد نیز سرهای شهدا را به بدن های شریف در روز صفر و اربعین حسین ملحق کرد » 📚نفس المهموم ص425 📚حبیب السیر ج2 ص60 ❕البته نقل دیگری نیز وجود دارد که سرهای شهدای کربلا به غیر از امام حسین علیه السلام در همان مدفون شده اند. 🔶مرحوم سید محسن امین در اعیان الشیعه می نویسد؛ « بعد از سال 1321 هجری قمری در آرامگاه مشهور با باب الصغیر در مقبره ای دیدم که سر در آن سنگی نصب بود که نوشته بود این جا محل دفن سرهای عباس بن علی و علی اکبر بن حسین و حبیب بن مظاهر است ...طبیعتا سرهای شهدا پس از حمل شدن به دمشق و گردانده شدن در شهر و بر آورده شدن هدف یزید به ناچار بایستی در یکی از گورستان های شهر دفن می شدند ، که از میان آنها این سه سر در آرامگاه باب مدفون شده اند و جای دفنشان حفظ شده است » 📚اعیان الشیعه ج1 ص627 ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔عاقبت ملعون چه شد ❗️آیا مختار او را نیز کشت ❕❕ 💠💠 👌مشهور آن است که افراط در و بد مستی موجب هلاکت آن ملعون شد . 👌 نقل می کند ؛ « یزید مست کرد و شروع به رقصیدن کرد ، پس با سر به زمین افتاد و سرش شکست و مغزش بیرون زد » 📚سیر اعلام النبلاء ج4 ص37 ❕در کتاب کامل الزیارات چنین آمده است ؛ « او زود مجازات شد ، پس از کشتن امام حسین از آنچه در پی اش بود لذتی نبرد ، و ناگهانی و غافلگیرانه مرد ، مست خوابید و صبح به تبدیل شد ، جسدش چنان تغییر یافته بود که گویی قیر مالی شده بود » 📚کامل الزیارات ص132 📚بحار الانوار ج44 ص236 👌در کتاب ابن اعثم نیز چنین آمده است ؛ « شب زیاد شراب خورده بود و صبح مست از خواب برخاست و قی به او فشار آورد و همینطور ادامه پیدا کرد تا مرد » 📚الفتوح ج5 ص164 👌در کتاب الاشراف آمده است ؛ « بنی العباس قبر معاویه را شکافتند و چیزی از معاویه جز استخوان باریکه ای نمانده بود ، قبر یزید بن معاویه را هم شکافتند و جز استخوان های بند مفاصل پای او را پیدا نکردند ، هر چه از گورها گرد آورده بودند را زدند » 📚انساب الاشراف ج4 ص144 ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔ در سریال نشان داده شد که سر مبارک امام حسین علیه السلام را سنان بن انس از تن جدا کرده در حالیکه در نزد مردم این کار به شمر نسبت داده شده کدام روایت صحیح است❕ و چرا در زیارت عاشورا سنان و خولی و و برخی دیگر از قاتلین یاران سید الشهدا علیه السلام لعن نشده اند ❗️❗️ 💠💠 👌در برخی مقاتل و روایات به عنوان قاتل امام حسین علیه السلام معرفی شده است . 🔶شیخ مفید می نویسد ؛ « سنان بن انس با نیزه ای به امام زد که به خاک افتاد ، خولی پیاده شد تا سرش را قطع کند اما ترسید و لرزید و نتوانست ، شمر به او گفت خداوند بازوانت را بشکند چرا می لرزی ، سپس خود شمر پیاده شد و سر امام را برید و آن را به داد و گفت برای امیر عمر سعد ببر» 📚الارشاد ج2 ص112 📚اعلام الوری ج1 ص469 👌در نقل دیگری از امام علیه السلام آمده است ؛ « امام حسین به یارانش گفت در رویا دیدم که خود را کشته می بینم و دیدم که سگ هایی مرا می گیرند و بیشتر از همه سگی سیاه و سفید مرا می گرفت » ( منظور شمر است که مرض پیسی داشت ) 📚کامل الزیارات ص157 📚بحار الانوار ج45 ص87 📚مثیر الاحزان ص64 👌خوارزمی می نویسد ؛ « شمر خشمگین شد ، خودش بر سینه حسین نشست و محاسن او را گرفت و با شمشیرش دوازده ضربه به او زد و سپس سرش را از تنش جدا کرد » 📚مقتل الحسین ج2 ص36 📚بحار الانوار ج45 ص56 👌در کتاب تاریخ ابن خیاط نیز چنین آمده است ؛ « عهده دار کشتن حسین ، شمر بن ذی الجوشن و فرمانده لشکر عمر بن سعد بن مالک بوده است » 📚تاریخ خلیفه بن خیاط ص179 📚تاریخ دمشق ج23 ص190 👌ابن حبان می نویسد ؛ « کسی که در آن روز کشتن حسین را به عهده گرفت ، بن ذی الجوشن بود » 📚الثقات ابن حبان ج2 ص311 👌در زیارت ناحیه نیز از امام عصر علیه السلام چنین آمده است ؛ « شمر بر سینه ات نشسته است و شمشیرش را در گودی گلویت فرو برده و محاسن سپیدت را به دستش گرفته و با شمشیر هندی خود تو را ذبح می کند » 📚المزار الکبیر ص505 ❕البته در نقل های دیگری از سنان بن انس و خولی به عنوان امام حسین یاد شده است ؛ 📚تاریخ طبری ج5 ص453 📚انساب الاشراف ج3 ص418 و ... 👌که این نقل ها می تواند اشاره به مشارکت همه آنها در قتل امام حسین باشد که مثلا جراحات و ضربات توسط سنان و خولی بر امام وارد شده است و سر مبارک توسط شمر از تن جدا شده است . ❔اما این که چرا در زیارت عاشورا سنان و خولی و حرمله و ... نمی شوند پاسخ روشنی دارد . ❕کسانی در زیارت عاشورا به نام ، لعن می شوند که مسببان اصلی واقعه عاشورا بوده و نقش رهبری و هدایت را عهده دار بوده اند اما دیگران مسببان و لشکریان با این تعابیر مورد لعن قرار می گیرند ؛ « خدا لعنت کند مردمی را که شما را کشتند ، خدا لعنت کند آنان که تهیه اسباب کردند برای آنها تا توانستند با شما بجنگند ، بیزاری می جویم به سوی خدا و به سوی شما از ایشان و پیروان و دنبال روندگانشان و دوستانشان ، ...خدا لعنت کند مردمی را که اسب ها را زین کردند و زدند و به راه افتادند برای پیکار با تو ...خدا لعنت کن بر گروهی که پیکار کردند با حسین و همراهی کردند و پیمان بستند و از هم پیروی کردند برای کشتن آن حضرت » 📚زیارت عاشوراء ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⭕️ #‏آیت_الله_مکارم: من اگر در مجلس ‎ باشم دوست دارم دست قمه زن رو ببوسم و قمه رو از دستش بگیرم و بگویم این قمه زنی امروز به ضرر اسلام است...☝️ 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔چرا امام سجاد در کربلا نجنگید ❗️آیا او در تمام طول عمر بوده است ❕امروزه ما ایشان را با نام عابد بیمار می شناسیم ❕❕ 💠💠 👌امام سجاد علیه السلام در جریان حادثه کربلا گرفتار بیماری بودند که این بیماری مانع از حضور ایشان در جبهه نبرد شد . 🔶شیخ به نقل از حمید بن مسلم می نویسد ؛ « سپس به علی بن الحسین رسیدیم ، که در بستر افتاده و به شدت بیمار بود ، گروهی از پیادگان با شمر رسیدند ، آنان به شمر گفتند آیا این بیمار را نکشیم ، من گفتم سبحان الله بیماری اش کارش را می سازد ( نیازی به کشتن نیست ) همواره چنین گفتم تا آنان را از او باز گرداندنم » 📚الارشاد ج2 ص112 📚بحار الانوار ج45 ص61 👌طبری از امام علیه السلام نقل می کند ؛ « در شبی که بامدادش پدرم به شهادت رسید نشسته بودم و عمه ام زینب از من پرستاری می کرد ( و من بیمار بودم )» 📚تاریخ طبری ج5 ص420 📚الارشاد ج2 ص93 👌در کتاب شرح الاخبار هم چنین آمده است ؛ « امام زین العابدین در آن ایام به شدت بیمار و و از جنگ ناتوان بود » 📚شرح الاخبار ج3 ص250 👌در کتاب الامالی شجری نیز چنین آمده است ؛ « امام سجاد بیمار بود و اندکی در جنگ شرکت جست ، اما چنان ناتوان بود که به سان زخم خوردگان از معرکه بیرونش آوردند و خداوند مرگ را از او دور کرد و به همراه زنان اسیر شد » 📚الامالی شجری ج1 ص171 👌ابن سعد نیز می نویسد ؛ « امام سجاد در کربلا بر اثر نجنگید » 📚الطبقات الکبری ج5 ص221 ❕بیماری حضرت تنها در زمان حادثه کربلا به تقدیر الهی جهت مصون ماندن جان شریفش برای تصدی منصب امامت بوده است و چنان نبوده که ایشان در تمام طول عمر بیمار باشد و تعبیر در مورد ایشان تعبیر مناسبی نمی باشد . ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قصه ما به سر رسید... 😭😭😭 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔آيا ميدانستيد در هيچكدام از كتب تاريخى حرفى از خطبه زينب در يزيد وجود ندارد❕ ❗️آيا ميدانستيد اكثر اين در همين ٤٠ ساله گذشته توسط روحانيون ساخته شده است❕ 💠💠 👌متاسفانه این مدعیان دروغین روشنگری بدون اندک تاملی در اسلامی چنین ادعا هایی دروغینی را مطرح می کنند . 👌خطبه حضرت زینب سلام الله علیها در کاخ یزید یکی از خطبه های غراء و فصیح و ترین خطبه های تاریخ اسلامی است که به هفت بخش تقسیم می شود ؛ 1⃣نخست این بانوى شجاع اسلام با چند جمله کوبنده، غرور را در هم مى شکند و با آیه اى از قرآن، موضعش را در پیشگاه خداروشن مى سازد و مى گوید هرگز بهره ورى از حکومت و کاخ و ثروت را دلیل بر امتیاز الهى نگیر، تو از مصادیق کسانى هستى که خداوند آنها را به حال خود واگذارده، تا پشت آنها از بار گناه شود، سپس آنها را از همه چیز ساقط کرده و به دوزخ مى فرستد. 2⃣در بخش دوم، رفتار پیغمبر اکرم را با اجداد یزید در فتح مکه که همه را عفو قرار داد با عمل زشت یزیدکه فرزند پیغمبر خدا را کشته و سرهاى بریده و خاندان اسیر آنها را شهر به شهر مى گردانْد، مقایسه کرده و مهر باطل بر پیشانى یزید مى زند. 3⃣در بخش سوم، جمله هاى یزید را یادآورى مى کند و تاکید بر عدم ایمان او مى نماید، و اینکه به زودى به سرنوشت اشیاخ و اجدادش گرفتار شده و به جهنم واصل مى شود. 4⃣سپس تاکید بر مقام والاى شهیدان مخصوصاً شهداى خاندان پیغمبر در کربلا مى کند و به وجود آنها را امتیاز بزرگ این خاندان مى شمرد. 5⃣آنگاه به حضور یزید در محکمه عدل الهى در قیامت اشاره مى کند، در آن دادگاهى که آن خداست و خصم او پیغمبر اکرم و شاهدانش فرشتگان خدا هستند و پایان چنین دادگاهى روشن است. 6⃣سپس به تحقیر فوق العاده یزید مى پردازد تا آن حد که مى فرماید اگر روزگار به من ستم کرد و مرا به صورت زنى اسیر پاى تو آورد، تصور نکنى من براى تو ارزشى قایلم، من تو را در حدى نمى دانم که مخاطب سخنانم باشى و اگر با تو سخن مى گویم، از باب ناچارى است. 7⃣در آخرین بخش از سخنان خود، خداوند را بر نعمت هاى بیکرانش بر نبوت سپاس مى گوید که با رحمت و سعادت آغاز شد و با شهادت و کرامت پایان یافت. ⚫️خطبه مذکور در کتاب های زیر از منابع اصیل اسلامی نقل شده است و کاملا و قطعی است ؛ 📚لهوف ص215 📚بحار الانوار ج45 ص133 📚بلاغات النساء ص35 📚مقتل الحسین ، خوارزمی ، ج2 ص64 📚مثیر الاحزان ص101 📚الاحتجاج ج2 ص123 و ... ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔آيا ميدانستيد شمر بن ذى الجوشن يكى از سپاه امام على در جنگ صفين بود ❗️❗️ ❔آيا ميدانستيد ايشان با همسر امام على و مادر عباس نسبت داشت❕❕ 💠💠 👌شمر بن ذی الجوشن که از نقش آفرینان اصلی حادثه کربلا است در جنگ همراه علی علیه السلام با امویان جنگید اما پس از آن گرفتار سوء عاقبت شد . 👌در کتاب وقعه آمده است ؛ «ادهم بن محرز از یاران معاویه در جنگ صفین به جنگ شمر بن ذی الجوشن آمد و میانشان شمشیری رد و بدل شد و ادهم شمشیری به پیشانی شمر زد که گوشتش را درید و به استخوان رسید ، شمر نیز ادهم را زد ولی شمشیرش کارگر نیفتاد ،پیش به سوی سپاهیان بازگشت و آبی نوشید و ای بر گرفت و بازگشت و به ادهم یورش برد و به او ضربه ای زد و او را از اسبش انداخت» 📚وقعه الصفین ص268 📚شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج5 ص213 👌حضور شمر در سپاه امام علی به این عنوان نبود که معتقد به ولایت و ایشان باشد بلکه از آنجایی که به عنوان خلیفه چهارم مسلمین با او بیعت کرده بود بر همان اساس در سپاه صفین نیز حاضر شد تا به بیعتش عمل کرده باشد ، اما پس از آن به سپاه معاویه پیوست و با گواهی بر ضد بن عدی زمینه شهادت آن بزرگ مرگ را فراهم ساخت و از مسببان اصلی واقعه عاشورا می شود . 📚دانش نامه امام حسین ج9 ص189 ❔اما این که آیا شمر با مادر حضرت عباس ام البنین بوده و دایی حضرت عباس قلمداد می شود یا خیر ، توجه به بیان زیر است ؛ ❕ سید بن طاووس نقل می کند ؛ « شمر بن ذی الجوشن ندا داد ، من ، عبدالله ، جعفر ، عباس و عثمان کجا هستند ؟ حسین علیه السلام فرمود پاسخش را بدهید هر چند فاسق است چرا که یکی از های شماست . آنان به او گفتند چه کار داری ؟ گفت ای خواهر زادگان من شما در امان هستید ، خود را به همراه برادرتان حسین به کشتن ندهید ، و در اطاعت امیر مومنان یزید باشید . ❕عباس او را ندا داد دستانت بریده باد ، و لعنت بر امانی که آورده ای ، ای دشمن خدا آیا به ما فرمان می دهی که برادر و سرورمان حسین را واگذاریم و در اطاعت ملعونان و فرزندان ملعون ها در آییم ؟ شمر پس از این سخن خشمگینانه به سوی لشکرش بازگشت » 📚لهوف ص148 📚تاریخ طبری ج5 ص415 📚الارشاد ج2 ص89 ❕نسبت حضرت ام یا همان فاطمه کلابیه به این نحو است ؛ « ام البنین بنت حزام بن خالد بن ربیعه بن الوحید من بنی کلاب » 📚جمهره انساب العرب ج1 ص4 👌در حالی که نسب چنین است ؛ « شمر بن ذی الجوشن الضبابی بن شرحبیل بن الاعور بن عمر بن معاویه و هو الضباب بن کلاب » 📚الطبقات الکبری ج6 ص46 ❕هر دو نفر بیش از پنج پشت یعنی در شخصی به نام کلاب به یکدیگر می رسند و هر دو کلابی هستند که به معنای هم بودن است و نه برادر و خواهر بودن ام البنین با شمر ملعون . 👌این که شمر حضرت عباس را خواهر زاده خود خطاب می کند منظورش آن است که مادر ایشان از قبیله ما است و مانند خواهر ما محسوب می شود نه آنکه واقعا ما باشد . 💠رسم عرب بر این بود که اگر دختری از طایفه آنها با طایفه دیگری ازدواج می کرد حتی اگر چند نسل می گذشت ، فرزندان او را با انتساباتی این گونه خطاب قرار می دادند . ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔آیا راست است که امام سجاد با یزید کرد ❗️می گویند در کتاب کافی هم آمده است که امام سجاد بیعت کردند ❕❕ 💠💠 👌مردم مدینه پس از آگاهی از انحراف یزید و دوری او از اسلام سر به بر علیه یزید بلند کردند و از امام سجاد علیه السلام خواستند که شورش آنها را هدایت کند اما امام علیه السلام از به عهده گرفتن رهبری شورش کرد زیرا میدانست که شورش با شکست مواجه می شود و همگان جان خود را از دست خواهند داد و از سوی دیگر با نفوذ عبد الله بن زبیر و دیگران در بین شورشیان ، این شورش یک نهضت اصیل محسوب نمی شد و رهبران شورش نیز در برقراری اصل شورش از امام سجاد علیه السلام نظر خواهی نکرده بودند و این نشان دهنده این بود که شورش مذکور یک حرکت شیعی نیست و در صورتی پیروزی معلوم نیست که به نفع شیعیان تمام شود لذا امام علیه السلام در این شورش شرکت نکرد ؛ 📚سیره پیشوایان ص270 ❕یزید ، مسلم بن عقبه را برای سرکوب شورشیان به مدینه فرستاد و او توانست شورش را سرکوب و کشتاری بس عظیم در به راه بیاندازد و شهر را تصرف کند و به زور از مردم برای یزید بیعت بگیرد . 👌 می نویسند ؛ « مسلم بن عقبه چنین از مردم مدینه بیعت می گرفت که بگوید من بنده مملوک یزید هستم و او درباره من و خون و مال و خانواده من هر چه بخواهد می کند و هرکس از این نوع بیعت امتناع می کرد و حاضر به عبودیت یزید نمی شد کشته می شد » 📚تاریخ طبری ج5 ص493 📚الکامل فی التاریخ ج4 ص118 ❕شیخ عباس می نویسد ؛ « نماینده یزید مردم را به بیعت با او و اقرار بر بندگی یزید فرا می خواند و هر کس امتناع می کرد کشته می شود و تمامی مردم مدینه جز امام العابدین و علی بن عبد الله بن عباس بیعت کردند » 📚منتهی الامال ج2 ص1162 🔶شیخ و ابن نقل می کنند ؛ « هنگامی که مسلم بن عقبه به مدینه رسید به دنبال امام سجاد فرستاد ، و چون امام به نزد او آمد او را بزرگ داشت و به خود نزدیک کرد و گفت امیر المومنین یزید مرا به نیکویی درباره تو سفارش کرده و گفته است که حساب تو را از دیگران جدا کنم . او امام را مجبور به نکرد » 📚الارشاد ج2 ص152 📚الکامل فی التاریخ ج4 ص51 📚بحار الانوار ج46 ص139 👌بی شک یزید نمی خواست بار دیگر دستش به خون اهل بیت پیامبر گرامی آلوده شود و با این کار زوال حکومتش را به آورد و از سوی دیگر چون امام سجاد علیه السلام هیچ نقشی در شورش مردم مدینه نداشته بود ، اجبار او بر بیعت و ریختن خونش بدون دلیل بود . ⚫️اما در روایتی در کتاب آمده است که یزید به زور از امام سجاد علیه السلام بیعت گرفت . 👌او از امام باقر علیه السلام نقل می کند ؛ « یزید وارد مدینه شد و قصد حج گذاردن کرد ، دستور داد مردی از قریش را به نزد او حاضر سازند ، یزید به او گفت آیا اقرار می کنی که بنده منی و من اگر بخواهم تو را می فروشم و اگر بخواهم به اسارت خودم در می آورم ، آن مرد این اقرار را نکرد و یزید او را کشت . ❕یزید به سوی امام فرستاد و به امام گفت همان اقرار را بکند . امام سجاد گفت اگر اقرار نکنم مرا هم مانند آن مرد می کشی ؟ یزید گفت آری . 🔶امام گفت آنچه می خواهی را اقرار می کنم و من بنده ای مکره و مجبور هستم ، اگر می خواهی دست نگه دار و اگر می خواهی مرا بفروش ، یزید پس از این اقرار از امام دست برداشت...» 📚الکافی ج8 ص235 💠با توجه به آن که تمام مورخان اتفاق دارند که یزید عازم مدینه شد و خودش از شام خارج نشد و و نیز در نقل های آمده است که امام سجاد علیه السلام بیعت نکرد و نماینده یزید نیز او را مجبور به بیعت نساخت ، صحت نقل مزبور زیر سوال می رود . 👌علامه می نویسد ؛ « در این خبر اشکالی است زیرا معروف در تاریخ آن است که یزید از شام تا زمان مرگ خارج نشد و هیچ گاه به مدینه نیامد و این روایت با نقل هایی که می گوید امام سجاد بیعت نکرد دارد » 📚بحار الانوار ج46 ص138 ❕این قرائن نشان دهنده صحیح نبودن روایت مذکور است ، خصوصا آن که راوی روایت که ابی نام دارد توثیقی ندارد و مجهول است و احیانا مشترک بین چندین راوی به این نام است و دقیقا شناخته شده نیست ؛ 📚رجال ص455 ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔مگر دشمنان امام حسین با او کردند که در زیارت عاشورا آمده است اللهم العن الصابه التی الحسین »❗️آیا بهتر نیست که بجای جهاد کردند بگوییم آنان با حسین حرب و نبرد کردند حاربت الحسین ❕❕ 💠💠 👌جهاد از ریشه جهد به معنای سختی و مشقت است . ❕ من با دشمن جهاد کردم یعنی در جنگ با دشمن را بر خود هموار کردم . 📚لسان العرب ج3 ص133 ❕این معنا و مفهوم هم می تواند در بعد مثبت و هم در بعد منفی به کار گرفته شود ‌. از آنجایی که در جنگ و نبرد نهایت تلاش همراه با مشقت و وجود دارد ، این واژه در جنگ و نبرد هم به کار می رود . ❕لذا در مورد کسانی که با حسین علیه السلام نبرد کردند ، تعبیر به کار رفته است اما جهاد و سعی و تلاش در راه منفی چنان که قرآن نیز تعبیر جهاد را بر سعی و تلاش در مسیر به کار گرفته است و می فرماید ؛ « و ان جاهداک لتشرک بی ما لیس لک به علم فلا تطعهما» « اگر پدر و مادر سعی و کنند که برای من شریکی قائل شوی که به آن علم نداری ، از آنها اطاعت مکن » 🔶عنکبوت 8 ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔وهابی ها اشکال می کنند که آیا در قرآن آیه ای وجود دارد که به عزاداری توصیه کرده باشد ❗️❗️ 💠💠 👌ما معتقدیم در کنار قرآن ، سنت پیامبر گرامی نیز راهنما است و ماموریم که به سنت و سیره پیامبر تمسک کنیم ، چنان که قرآن می فرماید ؛ « آنچه را رسول خدا براى‏ شما آورده بگيريد و اجرا كنيد، و آنچه را از آن نهى كرده خوددارى نمائيد، و از مخالفت خدا بپرهيزيد كه خداوند شديد العقاب است. » (حشر 7) ❕پیامبر گرامی در موارد فراوانی برای مردگان ، گریه و عزاداری می کردند که روشن است که اگر گریه و عزاداری ممنوع بود ، پیامبر چنین عملی را مرتکب نمی شد ، و ما ماموریم به سیره پیامبر گرامی اقتدا کنیم ، چرا که سیره او برگرفته از وحی الهی است ؛ « هرگز از روى هواى نفس سخن نمى ‏گويد ، آنچه آورده چيزى جز وحى نيست كه به او وحى شده است. » ( نجم 3_ 4) ❕« براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نيكويى بود، براى آنها كه اميد به رحمت خدا و روز رستاخيز دارند، و خدا را بسيار ياد مى‏ کنند » ( احزاب 21) 👌با این حال در قرآن نیز آیاتی وجود دارد که می توان مشروعیت عزاداری را از آن استفاده کرد ؛ 1⃣عزاداری کردن بر اولیاء ، مصداق تعظیم شعائر است . ❕قرآن مجيد تعظيم شعائر الهى را، نشانه تقواى قلوب و تسلط پرهيزكارى بر دلها مى‏ داند، آنجا كه مى ‏فرمايد ؛ « وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَانَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ (سوره حج آيه 32) «هر كس شعائر الهى را تعظيم و تكريم كند، آن نشانه تقواى دلها است». ❕مقصود از بزرگداشت شعائر الهى چيست؟ «شعائر» جمع «شعيره» به معنى علامت و نشانه است. 📚تهذیب اللغه ج 1 ص 266 ❕ مقصود در آيه، نشانه ‏هاى وجود خدا نيست زيرا همه عالم نشانه وجود او است. و هيچ كس هم نگفته است كه تعظيم آنچه در عالم هستى است نشانه تقوى است. بلكه مقصود، نشانه ‏هاى دين او است و لذا مفسران آيه را چنين تفسير مى‏ كنند: «معالم دين اللّه» نشانه‏ هاى دين خدا » 📚مجمع البیان ج 4 ص 83 ❕اگر در قرآن، صفا و مروه ( بقره 158 ) ، و شترى كه براى ذبح در منى‏ سوق داده مى ‏شود ( حج 36 ) از شعائر الهى شمرده شده است به خاطر اين است كه اين‏ها نشانه ‏هاى دين حنيف و آئين إبراهيم است، اگر به «مزدلفه» «مشعر» مى‏ گويند به خاطر اين است كه آن نشانه دين الهى است. و وقوف در آن نشانه عمل به دين و اطاعت خدا است. اگر مجموع مناسك «حج» را شعائر مى ‏نامند، بخاطر اين است كه اين اعمال نشانه‏ هاى دين توحيد و دين حنيف مى‏ باشد. ❕خلاصه، هر چيزى كه شعار و نشانه دين الهى باشد، بزرگداشت آن مايه تقرب به درگاه الهى است ، چنان که قرطبی از مفسران اهلسنت می گوید ؛ «شعائر خدا عبارت است از عَلَم‏ها و نشانه‏ هاى دين خدا، خصوصاً امورى كه مربوط به مناسك است.» 📚تفسیر قرطبی ج 12 ص 56 ❕ بطور مسلم انبياء و اولياء الهى از بزرگترين و بارزترين نشانه ‏هاى دين الهى هستند كه وسيله ابلاغ دين و مايه گسترش آن در ميان مردم بوده‏ اند، هيچ مرد با انصافى نمى‏ تواند منكر اين مطلب گردد كه وجود پيامبر و ائمه اهل بيت از دلائل اسلام و نشانه ‏هاى اين آئين مقدس مى ‏باشند و يكى از طرق بزرگداشت آنها، عزاداری کردن و محزون بودن در هنگام مصائب و شهادت آنان است . ❕آیا جشن و عروسی گرفتن در روز شهادت آن بزرگواران نشانه تعظیم و تکریمشان است یا محزون بودن به سبب حزن و مصیبتشان ❗️روشن است که گریه و عزاداری در ایام مصیبت نشانه های دین الهی ، از مصادیق بارز تعظیم شعائر و عمل به آیه شریفه است ، لذا می بینیم در روایات تعددی تصریح شده است که باید حرمت و احترام اهلبیت علیهم السلام نگه داشته شود و آنان مورد تکریم و تعظیم قرار بگیرند ، چنان که پیامبر گرامی فرمود ؛ «هر کس مراعات حرمات سه گانه الهی را نکند خداوند به هیچ عنوان حرمت او را نگه نمی دارد .آن حرمات سه گانه عبارت است از حرمت اسلام و حرمت پیامبر اسلام و حرمت عترت و اهل بیت» 📚الخصال ج1 ص71 2⃣قرآن مجيد، به روشنى به ما دستور مى‏ دهد كه به بستگان و خويشاوندان پيامبر گرامى، مهر ورزيم آنجا كه مى ‏فرمايد ؛ قُلْ لا اسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ اجْراً الاَّ الْمَوَدَّةَ فِى القُرْبى‏ (سوره شورى آيه 23) «بگو من بر رسالت مزد و اجرى جز ابراز علاقه و دوستى به خويشاوندانم نمى‏ خواهم». ❕احمد بن حنبل نقل می کند زمانی که این آیه نازل شد مردم سوال کردند نزدیکان شما که مودت و محبت آنها بر ما واجب است چه کسانی هستند ❕ 👌پیامبر گرامی پاسخ دادند ؛ « علی و فاطمه و دو پسر آنها ( حسن و حسین علیهم السلام )» 📚فضائل_الصحابه ص218 _ در_المنثور ج6 ص7 _ تفسیر_کشاف ج3 ص402 🔸ادامه 👇
🔸ادامه 👇 ❔آیا از نظر جهانیان که مورد خطاب این آیه هستند ، یكى از طرق ابراز علاقه به خاندان رسالت و امام حسین علیهم السلام عزاداری و محزون بودن به سبب حزن و اندوه و شهادت آن بزرگواران نمی باشد ❕آیا اگر انسان مجلسى بر پا نمايد كه در آن محفل تاريخ زندگى و فداكارى ‏هاى آنان را بازگو كند و يا مظلوميت و محروميت آنان را از حقوق حقه خويش بيان نمايد آيا يك چنين فرد جز ابراز علاقه و اظهار مودت به ذوى القربى كار ديگرى انجام داده است؟ 👌لذا می بینیم که علی علیه السلام فرمود ؛ « خداوند از میان زمینیان شیعیان ما را برگزیده است که ما را یاری می کنند و در شادی ما شاد و در مصیبت ما ، مصیبت زده و محزون هستند » 📚الخصال ج 2 ص 635 👌امام رضا علیه السلام فرمود ؛ « اگر می خواهی در روز قیامت هم درجه ما باشی با حزن و مصیبت ما ، محزون و مصیبت زده و با فرح و شادی ما ، شاد باش » 📚وسائل الشیعه ج14 ص501 3⃣قرآن می فرماید ؛ « خداوند دوست ندارد كسى با سخنان خود بديها را اظهار كند مگر آن كسى كه مورد ستم واقع شده باشد، خداوند شنوا و دانا است » ( نساء 148 ) 👌ما مورد ستم واقع شده ایم و امامان هدایتگر ما و ذریه پیامبرمان ، به ناحق کشته شده اند و امام حسین علیه السلام ، امام سوم ما مورد ظلم یزید و یزیدیان قرار گرفت و مظلومانه به شهادت رسید . ❕حال آیا اگر ما به خاطر این ظلم فریاد بلند کنیم و با برگزاری مجالس عزاداری ، آنچه بر امام حسین علیه السلام وارد شده است را بیان کنیم ، جز مطابق امر آیه شریفه عمل کرده ایم ❗️ 4⃣ما می بینیم که یعقوب علیه السلام در فراق یوسف به قدری گریه کرد که چشمانش کور شد ؛ « و از آنها روى برگرداند و گفت وا اسفا بر يوسف!، و چشمان او از اندوه سفيد شد اما او خشم خود را فرو مى ‏برد (و هرگز كفران نمى‏ كرد)- گفتند بخدا تو آن قدر ياد يوسف مى‏ كنى تا مشرف به مرگ شوى يا هلاك گردى! گفت من تنها غم و اندوهم را به خدا مى‏ گويم (و شكايت نزد او مى‏ برم) و از خدا چيزهايى مى‏ دانم كه شما نمى‏ دانيد. » ( یوسف 84 _ 86) ❕طبری در تفسیرش نقل می کند ؛ « یعقوب مدت هشتاد سال برای یوسف گریه کرد تا این که دو چشمش از شدت اندوه و گریه سفید گشت » 📚جامع البیان ج 13 ص 71 ❕«وهابیون» كه با تأسيس هر نوع مجلس سوگوارى براى شهيدان راه خدا مخالفند، درباره سرگذشت حضرت يعقوب چه مى‏ گويند؟ 👌اگر اين پيامبر بزرگوار، امروز در ميان نجديها و پيروان «محمد بن عبد الوهاب» زندگى مى‏ نمود درباره او چگونه داورى مى ‏كردند؟ او شب و روز در فراق يوسف مى ‏گريست و در هر حال از همه كس جستجوى فرزند دلبند خود را مى‏ نمود و در فراق و اندوه‏ جدائى او، آنقدر سوخت كه بينائى خود را از دست داد . ❕بيمارى و فقدان بينائى يعقوب، مايه فراموشى يوسف نگرديد، بلكه هر چه وعده وصل نزديكتر مى ‏شد، آتش عشق او به فرزند دلبندش در دل او شعله‏ ورتر مى‏ گرديد و لذا از فرسنگها دور، بوى يوسف را استثمام مى‏ كرد ( یوسف 94) ❔چرا چنين اظهار علاقه در حال حيات فرد مورد علاقه (يوسف) صحيح و عين توحيد است ولى پس از مرگ او كه دل انسان سوز و گداز بيشتر و پيچ و تابى زيادتر پيدا مى‏ كند، حرام و شرك مى‏ باشد؟ ❕حالا اگر يعقوب ‏هاى زمان ما، در هر سال در روز وفات يوسف‏ها خود دور هم گرد آيند و در ارزش‏هاى اخلاقى و ملكات نفسانى يوسف‏ها سخن بگويند و بر اثر تأثر، قدرى اشك بريزند، آيا به اين عمل فرزندان خود را پرستش كرده‏ اند و کار حرامی انجام داده اند ❗️❗️ 5⃣اسلام آیین فطرت است چنان که خداوند می فرماید ؛ « روى خود را متوجه آئين خالص پروردگار كن ، اين فطرتى است كه خداوند انسانها را بر آن آفريده دگرگونى در آفرينش خدا نيست اين است دين و آئين محكم و استوار ولى اكثر مردم نمى‏ دانند. » ( روم 30) 👌گریه کردن در فراق عزیزان ، امری فطری و غریزی و مطابق طبع و آفرینش است و هیچگاه اسلام عزیز که مطابق با فطرت و غریزه است ، از یک چنین امر فطری نهی نمی کند و آن را حرام اعلام نمی کند . ❕قلب انسان كانون عواطف است و اين عواطف مخصوصا هنگامى كه شديد باشد، در همه وجود انسان اثر مى ‏گذارد. هنگامى كه عزيزى از دست رود، قلب متلاطم مى ‏گردد و اشك جارى مى ‏شود، بغض گلوى انسان را مى‏ گيرد و زبان به اظهار اشتياق به عزيز از دست رفته مى‏ پردازد. اينها هيچ‏كدام ممنوع نيست، بلكه ممدوح است و مطابق با فطرت و آفرینش انسان لذا می بینیم در حديث معروف آمده است که پيامبر گرامی به هنگام وفات فرزندش ابراهيم اشك در چشمان حضرت حلقه زد و سرازير شد. شايد بعضى به آن حضرت ايراد كردند، فرمود ؛ « چشم مى ‏گريد و قلب محزون مى ‏شود اما چيزى كه موجب خشم خدا شود نمى‏ گويم» 📚الکافی ج 3 ص 262 ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁