آیا حضرت موسی و هارون (علیهما السلام) از یک مادر بودند؟ هارون فرزند چندم بود؟ آیا همسر و فرزند داشت؟ آیا اول وصی بود و بعد پیامبر شد؟ چند وصی بعدا به پیامبری رسیدند؟ در دوران حضرت شعیب، هارون چه می­کرد؟ کدام یک از این دو برادر بزرگتر بودند و عمرشان در هنگام مرگ چقدر بود؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

🎤حضرت هارون از پیامبران الهی بود که قرآن از وی به عنوان پیامبر یاد کرده است.(1) یهودیان و مسیحیان(2) و مسلمانان او را از پیامبران می دانند.(3) این که فرزند چندم بود مشخص نیست. اما حضرت موسی و هارون (علیهما السلام) هر دو از یک پدر و مادر بودند.(4) در مورد زندگی او در دوران حضرت شعیب (علیه السلام) اطلاعی در دست نیست. از نام همسر وی هم اطلاعی نداریم اما نام فرزندان او دو پسر به نام "شبر" و "شبیر" است. اگر هاورن (علیه السلام) وصی برادرش حضرت موسی (علیه السلام) بود، به معنای جانشینی ایشان پس از رحلت نمی ‌باشد، بلکه در زمان حیات نیز "وصی" بودند، یعنی مأمور به انجام سفارشات ایشان بودند، چنان که حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) حتی در زمان حیات پیامبر عظیم الشأن (صلوات الله علیه و آله)، وصی ایشان بودند. اما قرآن خود به پیامبری او اذعان دارد. خداوند می فرماید: «وَوَهَبْنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيًّا»(5) و از لطف و مرحمتی که داشتیم برادرش هارون پیامبر را نیز (برای مشارکت و مساعدت او) به او عطا کردیم. پس ایشان پیامبر بود و وصی هم به معنی کسی است که در زمان حیات برادرش حضرت موسی (علیه السلام) به سفارشات او عمل کند. طبق حدیث منزلت، امیرالمومنین علی (علیه السلام) وصی پیامبر (صلی الله علیه و آله) بود.(6) این حدیث علاوه بر فضیلت امام علی(علیه السلام) بر خلافت و عصمت ایشان نیز دلالت دارد، زیرا پیامبر(صلی الله علیه و اله) به جز نبوت، همه فضائل و ویژگی ‌ها و مناصب هارون را برای حضرت علی (علیه السلام) ثابت کرده است. بنابراین، تمام مناصب حضرت موسی (علیه السلام) برای برادرش نیز بوده است و اگر او بعد از موسی (علیه السلام) زنده می‌ ماند، جانشین وی می ‌شد. با تکیه بر ماجرای هارون و موسی (علیهما السلام) در قرآن، هارون وزیر و شریک موسی (علیه السلام) در کارش بود، پس علی (علیه السلام) نیز در امر خلافت و ولایت، جز نبوت، شریک پیامبر (صلی الله علیه و اله) بود.(7) اما پیامبرانی که اول وصی بودند سپس به پیامبری رسیدند عبارتند از: 1 - شیث وصی حضرت آدم علیه السلام(8) 2 - انوش وصیّ شیث(9) 3 - قینان وصیّ انوش(10) 4 - مهلائیل وصیّ قینان(11) 5 - یرد وصیّ مهلائیل(12) 6 - ادریس نبیّ وصیّ یرد(13) 7- متوشلح وصی ادریس(14) و ... حضرت موسی (علیه السلام) سه سال از بردارش حضرت هارون کوچکتر بود. مدت عمر حضرت موسی و هارون (علیهما السلام) هم چنین کیفیت وفات آن دو اختلافاتی در روایات و تواریخ دیده می شود. مشهور آن است که عمر حضرت موسی (علیه السلام) هنگام رحلت 120و عمر هارون 123سال بوده است.(15) مطابق حدیثی که صدوق از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده، وفات هارون این گونه بود که موسی با هارون (علیهما السلام) به طور سینا رفتند و در آن جا به خانه ای برخوردند که در آن درختی بود و دو جامه بر آن درخت آویزان بود. موسی به هارون گفت: «جامه ات را بیرون آر و این دو جامه را بپوش و داخل این خانه شو و روی تختی که در آن قرار دارد بخواب. هارون چنان کرد و چون روی تخت خوابید خدای تعالی قبض روحش کرد و مرگش فرا رسید. موسی به نزد بنی اسرائیل بازگشت و داستان قبض روح هارون را به آن ها خبر داد. بنی ‌اسرائیل موسی را تکذیب کردند و گفتند: تو او را کشته ای و آن حضرت را متهم به قتل هارون کردند. موسی برای رفع این اتهام به خدای تعالی پناه برد و خداوند به فرشتگان دستور داد جنازه هارون را روی تختی در هوا حاضر کردند و بنی اسرائیل او را دیدند و دانستند که هارون از دنیا رفته است.»(16)

📚پی نوشت ها: 1. مریم/ 53. 2. کتاب مقدس، باب خروج، باب 32، آیه 2-6. 3. مریم/ 53. 4. کتاب مقدس، کتاب خروج، باب 6، آیه 20. 5. مریم/ 53. 6. «یا علی انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی». صحیح مسلم، دار الأفاق الجدیدة بیروت، ج 7، ص 119، باب من فضائل علی بن ابیطالب. 7. میرحامد حسین، عبقات الانوار،چاپ عبدالرحیم مبارک و دیگران، 1383ش، مشهد، ج2، دفتر1، ص86-88. 8. تاریخ طبری، ترجمه، ابوالقاسم پاینده، اساطیر، 1375ش، تهران، ج 1، ص 106. 9. همان ج 1، ص 107. 10. همان ج 1، ص 108. 11. همان. 12. همان. 13. همان. 14. همان. 15. تاریخ یعقوبی، دار صادر بیروت، بی تا، ج 1، ص 41. 16. مجلسی، بحار الانوار، دفتر انتشارات اسلامی، 1403ق، قم، ج 13، ص 368. 🔰 @p_eteghadi 🔰

💠 نکته اخلاقی _ از مجموعه آثار حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی مدظله العالی: 🔰 اقسام رحمت : شماره ۱ #رحمت های که از معصومین علیهم السلام بروز می کند دو قسم است : 🔹 اول : رحمت های عاطفی 🔸 دوم: رحمت های عقلی # هرچند که دیگران تا حدودی از قسم اول رحمت برخوردارند و جامعه به پشتوانه همین رحمت ، با تعاون و تعاضد اعضای آن پیش می رود ، ولی ائمه علیهم السلام مانند همیشه و همه موارد در نقطه اوج این قله رفیع قرار دارند. 🔰 امام صادق علیه السلام یکی از خدمت گزاران خود را برای انجام کاری فرستاد، لیکن او رفت و باز نگشت . آن امام همام علیه السلام خود در پی او رفت ولی بر خلاف انتظار ، او را در گوشه ای خوابیده یافت. بر بالینش نشست وبه باد زدن او مشغول تا راحت بخوابد . هنگامی که خادم از خواب بیدار شد ، امام علیه السلام به او فرمود : نباید هم شب بخوابی و هم روز ، شب از آن توست که در آن استراحت کنی اما روز تو از آن ماست. #این سخن پسندیده و درست ، بعداز خدمتی شایسته ( نه در ابتدای کار) آن هم به صورت امر به معروف و نهی از منکر ، خود رحمت دیگری در حق آن خدمت گزار بود ،تا او را به وظیفه خود آشنا کند. 📚 ادب فنای مقربان _ص۱۶۵ 🔰 @p_eteghadi 🔰

#مهدویت 🔴 همواره در سختی ▪️ #امام_عسکری " سلام الله علیه " می فرمایند: لَا يَزَالُ شِيعَتُنَا فِي حُزْنٍ حَتَّى يَظْهَرَ وَلَدِيَ الَّذِي بَشَّرَ بِهِ النَّبِيُّ- صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ- أَنَّهُ يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً، كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً. شیعیان ما پیوسته در حزن و اندوه خواهند بود تا زمانی که فرزندم ظهور کند همانکه پیامبر صلی الله علیه و آله بشارت داده که زمین را از عدل و داد پر خواهد کرد همانطور که از ظلم وجور آکنده شده باشد. 📚الامامة و التبصرة، ص21. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔹حجه الاسلام #محمدی پرسش و پاسخ اعتقادی جلسه 20 - آگاهی امام نسبت به اعمال انسان 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔸امام صادق(ع): 🔹شش (صفت) در مؤمن نيست: سخت گيرى، بى خيرى، حسادت، لجاجت، دروغگويى و تجاوز. ( تحف العقول ص ۳۷۷) 🔰 @p_eteghadi 🔰

آیا می توان گفت واژه «ظلوم» در آیات «انّ الانسان لَظَلومٌ کَفّارٌ»(ابراهیم/34) و آیه «إنّه کان ظَلوماً جَهولاً»(احزاب/72) از ریشه ظلم و مترادف ظلمت، به مفهوم در تاریکی قرار گرفتن است، مثلا تاریکی از لحاظ نور، تاریکی علم و دانش و دانایی و حکمت و...؟ ⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️

🎤«وَ آتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ‏ كَفَّار»؛ و از هر چيزى كه از او خواستيد، به شما داد؛ و اگر نعمت هاى خدا را بشماريد، هرگز آن ها را شماره نتوانيد كرد! انسان، ستمگر و ناسپاس است‏.(1) «إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولا»؛ ما امانت (تعهّد، تكليف، و ولايت الهيّه) را بر آسمان ها و زمين و كوه‏ ها عرضه داشتيم، آن ها از حمل آن سر برتافتند، و از آن هراسيدند؛ امّا انسان آن را بر دوش كشيد؛ او بسيار ظالم و جاهل بود، (چون قدر اين مقام عظيم را نشناخت و به خود ستم كرد.)(2) درست است که «ظُلم» و «ظُلمت» از نظر ریشه، مشترک بوده و از «ظ ل م» هستند ولی استعمال ها و وزن های آن ها مختلف است و با تفاوت در وزن، معنا نیز متفاوت می شود. واژه «ظُلم» (با ضمه ضاء) از ریشه «ظ ل م» به معنای ستم و نیز به معنای چیزی را در جای خودش نگذاشتن است که جمع آن «ظَلُوم» می شود که بر وزن صیغه مبالغه هم هست. توجه بفرمایید: وزن «فَعْلٌ» (فتحه فاء) یعنی «الظَّلْم‏» به معنای برق شمشیر است. حتی به معنای برف نیز گفته شده است. وزن «فُعْلٌ‏» (ضمه فاء) یعنی «الظُّلْم‏» به معنای گرفتن به زور و بدون حق است و جمع آن می شود «الظِّلام»؛ و أصل‏ «الظُّلْم‏» در لغت به معنای قرار دادن چیزی در غیر موضع (جای) خودش است. وزن «فُعْلة» (با هاء) یعنی «الظُّلْمة» به معنای رفتن نور است و جمع آن «ظُلَم‏» است. هم چنین بر وزن های «ظُلُمات»‏ و «ظُلْمات»‏ و «ظُلَمات» نیز جمع بسته می شود. بعضی هم گفته اند این ها جمع الجمع هستند برای جمع «ظُلَم‏».(3) «الظُّلَمَةُ» و «الظُّلْمَةُ» و «الظُّلُمَةُ»، مقابل نور و روشنایی، جمعش «ظُلَمٌ‏»، «ظُلْمات»، «ظُلَمات‏»‏ و «ظُلُمات» می شود. اسمش هم «الظُّلامُ» است که جمع بسته نمی شود.(4) «ظَلم» (به فتح ضاء) جمعش «ظُلوم» است.(5) بنابر این: همان طور که ملاحظه می فرمایید، با تفاوت در اوزان افعال، معنا هم متفاوت می شود و نمی توان یکی را به جای دیگری استعمال کرد و معنای یکسانی انتظار داشت. لذا تعبیر «لَظَلُومٌ‏» در آیات شریفه که به جور و ستم، معنا و ترجمه شده است، صحیح است. 📚پی نوشت ها: 1. ابراهیم: 14/ 34. 2. احزاب: 33/ 72. 3. حميرى، شمس العلوم و دواء كلام العرب من الكلوم‏، ‏ محقق/مصحح: اريانى و عبدالله و عمرى، ناشر: دار الفكر ـ دمشق‏،1420 ه.ق، چاپ اول، ج ‏7، ص 4241. 4. ر.ک: ازهرى، تهذيب اللغة، ناشر: دار احياء التراث العربي ـ بيروت، 1421 ه.ق، چاپ اول، ج ‏14، ص 274؛ جوهرى، الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربية، محقق/مصحح: عطار، ناشر: دار العلم للملايين ـ بيروت، 1376 ه.ق، چاپ اول، ج ‏5، ص 1978؛ ابن منظور، لسان العرب، الناشر: دار صادر ـ بيروت، الطبعة الثالثة، 1414ق، ج ‏12، ص 377. 5. الصحاح، پیشین، ج ‏5، ص 1978؛ ابن سيده، المحكم و المحيط الأعظم‏، محقق/مصحح: هنداوى، ناشر: دار الكتب العلمية ـ بيروت‏، 1421 ه.ق‏، چاپ اول، ج ‏10، ص 28. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔹حجه الاسلام #محمدی پرسش و پاسخ اعتقادی جلسه 21 - راه به دست آوردن علم از قرآن 🔰 @p_eteghadi 🔰