زیارت امام حسین(ع)
بنابر حدیث امام حسن عسکری(ع) ، زیارت اربعین یکی از پنج نشانه ای است که در تعریف مؤمن آمده است، به همین دلیل هر ساله عده کثیری از ممسلمانان از سراسر دنیا با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) در کربلا می روند. پیاده روی کربلا آداب و اعمالی دارد.
1. پیاده روی اربعین
یکی از این آداب زیارت حرم سیدالشهدا(ع) و 72 شهید کربلا است که در احادیث و روایات بسیاری بیان شده است. ائمه معصوم(ع) برای از یاد نرفتن قیام بزرگ اام حسین(ع) و ادامه مسیرآنحضرت، روز اربعین را بزرگ شمرده و از اولین زائر حسینی یعنی جابر بن عبدالله انصاری که در اولین اربعین خود را به قبر شهدای کربلا رساند، تجلیل کردند. همچنین درباره ثواب زیارت امام حسین(ع) بسیار سفارش کرده اند.
👇👇👇👇
2. غسل زیارت و دعا
شیخ طوسی در کتاب مصباح از صفوان جمّال روایت کرده است:
از امام صادق( ع) برای زیارت مولایمان حسین(ع) اجازه خواستم و استدعا کردم برای من جهت زیارت آن حضرت دستورالعملی ذکر کند که به آن صورت به زیارت اقدام کنم.
امام صادق (ع) فرمود:
ای صفوان، پیش از حرکت به سفر، سه روز روزه بدار و روز سوم غسل کن. پس اهل و عیال خود را نزد خویش جمع کن و چنین بگو «اللّهم انیّ استودعک… ».
آنگاه دعایی تعلیم او فرمود که وقتی به فرات برسد بگوید. سپس فرمود:با آب فرات غسل کن. به درستی که پدرم مرا از پدرانش علیهم السّلام خبر داد که رسول خدا(ص) فرمود:همانا فرزند من حسین، پس از من در کنار فرات کشته خواهد شد، هر که او را زیارت کند و از فرات غسل نماید، گناهان او بریزد و مانند روزی شود که مادر او را به دنیا آورده است.
چون غسل کنی در حال انجام غسل بگو:
«بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ اللهُمَّ اجْعَلْهُ نُورا وَ طَهُورا وَ حِرْزا وَ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ سُقْمٍ وَ آفَةٍ وَ عَاهَةٍ اللهُمَّ طَهِّرْ بِهِ قَلْبِی وَ اشْرَحْ بِهِ صَدْرِی وَ سَهِّلْ لِی بِهِ أَمْرِی»
به خدا و با خدا. خدایا آن را قرار ده روشنی و پاک کننده و نگهدارنده و شفای از هر درد و بیماری و آفت و آسیب. خدایا دلم را با آن پاک کن و سینه ام را بگشای و کارم را با آن آسان گردان.
👇👇👇
3. آراستگی و پوشیدن لباس تمیز و خوش بو
در زیارت حضرت امام حسین (ع) آمده است:«هر گاه به زیارت آن حضرت رفتی، با آب فرات غسل کن، لباس های پاکیزه بپوش و پا برهنه به سوی حرم عزیمت کن».
4. حضور در کنار قبر امام حسین(ع) و بوسیدن ضریح
یکی از آداب دیگر زیارت امام حسین(ع)، نزدیک شدن به قبر، دست نهادن به آن، بوسیدن و ابراز اشتیاق و محبت است. داستان زیارت اربعین جابربن عبدالله انصاری و عطیه گواه این زیارت عاشقانه است که دست روی قبر سیدالشهدا نهاد و بر او درود و سلام داد.
مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان، با گفتن آداب زیارت به این نکته اشاره می کند که برخی افراد دور ایستادن و نزدیک نشدن به ضریح را رعایت ادب به حریم امامت می دانند، ایشان این را اشتباه می دانند و تأکید می کنند که نزدیک شدن به قبر و ضریح و بوسیدن آن یکی از آداب است.
5. ذکر تسبیح و تکبیر
در زیارت امام حسین(ع) آمده است که قبل از زیارت و در بدو ورود، حتی هنگام رسیدن فرات می رسد تا غسل زیارت کند، صد مرتبه الله اکبر، صد مرتبه لا اله الا الله و صد مرتبه صلوات بگوید. همچنین هنگام زیارت وقتی مقابل قبر امام معصوم قرار گرفت، بگوید:«لا اله الا الله وحده لا شریک لَهُ» که ثواب بسیار بری او نوشته می شود.
🔰 @p_eteghadi 🔰
برخي از محققين بيان کرده اند که بازگشت اهل حرم عليهم السلام به کربلا در روز اربعين يک انحراف تاريخي در واقعه عاشورا است. لطفا در اين مورد توضيح دهيد.
موضوع اربعين و بازگشت اسراي کربلا در روز بيستم ماه صفر سال 61 هجري به کربلا،از جمله موضوعاتي است که اقوال متفاوتي پيرامون آن وجود دارد، از ديدگاه بسياري از صاحب نظران و مورخان شيعه و اهل سنت، مبناي تاريخي چنين بزرگداشتي، ورود اهل بيت به کربلا در اولين اربعين حسيني (سال 61 هجري) و دفن سرهاي مطهر شهيدان بويژه سر مقدس امام حسين (عليه السلام) در کنار پيکرهاي مطهر آنهاست.
جمعي اندک از مورخان و صاحبنظران نيز بر اين عقيده اند که نظريه ياد شده از اعتبار تاريخي لازم برخوردار نيست، بلکه مبناي بزرگداشت اين روز ورود جابر و عطيه به کربلاست.
از آنجا که دفن سر مطهر در کربلا قطعا به دست مبارک امام سجاد (عليه السلام) انجام شد و ورود ايشان به همراه سرهاي مطهر شهدا به کربلا نيز فقط در بيستم صفر بود و هيچيک از مورخان شيعه و سني قائل نشده اند که سرهاي مطهر - مخصوصا سر مطهر امام حسين (عليه السلام) - به وسيله کسي غير از امام سجاد (عليه السلام) دفن شده و يا اين که امام سجاد (عليه السلام) در غير بيستم صفر سال 61 بري دفن سرهاي مقدس به کربلا آمده باشد، از اين رو اعتراف و تصديق به دفن سر مطهر امام حسين (عليه السلام) در کربلا توسط امام سجاد (عليه السلام) در روز بيستم صفر خود گواه و شاهدي است صادق و عالي بر آمدن اهل بيت (عليه السلام) در روز اربعين به کربلا.
تعدادي از علمايي که به صحت واقعه اربعين تصريح کرده اند عبارتند از:
1- ابو مخنف - لوط بن يحيي - معاصر با امام حسين (عليه السلام) (1)
2- شيخ صدوق، (متوفي سال 381ق.) :
«امام سجاد (عليه السلام) با اهل بيت (عليه السلام) و سرهاي مطهر شهيدان از دمشق خارج شد و سرهاي مقدس را در کربلا دفن کرد» . (2)
هر چند ايشان تصريح نکرده اند که ورود اهل بيت (عليه السلام) در روز اربعين سال 61 ق. بوده است اما از آنجا که هيچ کس زمان ديگري را در تاريخ، براي ورود اهل بيت (عليه السلام) به کربلا به ثبت نرسانده است، در نتيجه ورود امام سجاد (عليه السلام) به همراه اهل بيت به کربلا، در روز اربعين سال 61 ق. بوده است.
3- علم الهدي سيد مرتضي (متوفي 436ق.) مى نويسد:
«ان راس الحسين (عليه السلام) اعيد الي بدنه في کربلا» (3)
يعني: همانا سر مطهر امام حسين (عليه السلام) در کربلا به پيکر مقدس آن حضرت، عودت داده شد.
4- ابوريحان بيروني، محقق و رياضيدان شهير (متوفي 440ق.) در کتاب نفيس خود «الآثار الباقية» چنين مى گويد:
«و في العشرين رد راس الحسين (عليه السلام) الي جثته حتي دفن مع جثته و فيه زيارة الاربعين و هم حرمه بعد انصرافهم من الشام» (4)
يعني: سر مقدس امام حسين (عليه السلام) در بيستم صفر به جسد مطهر امام برگردانده و با پيکرش دفن گرديد. زيارت اربعين در خصوص اين روز است. اهل بيت (عليه السلام) نيز بعد از مراجعت از شام اين روز را حرمت نهادند.
پس ايشان تصريح مى کند که ورود اهل بيت (عليه السلام) به کربلا پس از بازگشت از سفر شام بود نه قبل از رفتن به شام که مرحوم شعراني ترجيح مى دهد.
5- شيخ طوسي (متوفي 460ق.) علت سنت شدن زيارت امام حسين (عليه السلام) در اربعين را تنها انجام مراسم تدفين سرهاي مطهر امام (عليه السلام) و ساير شهدا در کربلا مى داند. (5)
6- شيخ فتال نيشابوري (متوفي 508ق.) مى گويد:
«خرج علي بن الحسين (عليه السلام) بالنسوة و رد راس الحسين (عليه السلام) الي کربلا» (6)
يعني: امام سجاد (عليه السلام) به همراه اهل بيت (عليهم السلام)، سر امام حسين (عليه السلام) را به کربلا بازگرداند.
7- عماد الدين طبري آملي (متوفي اوايل قرن ششم) . (7)
8- شيخ شهيد طبرسي در سال 508ق. (8)
9- ابن شهر آشوب (متوفي سال 588ق.) در مناقب اعاده سر مطهر به بدن را ذکر کرده است. (9)
10- علامه شهير و مورخ کبير، سبط ابن الجوزي از علامي بزرگ اهل سنت (متوفي سال 654ق.) چنين مى گويد:
«الاشهر انه رد الي کربلا فدفن مع الجسد» . (10)
يعني: بنا بر نظر مشهورتر، سر امام حسين (عليه السلام) به کربلا بازگردانده و با پيکرش دفن گرديد.
11- سيد بن طاووس - علي بن موسي بن جعفر - (متوفي 668ق.)، در کتاب لهوف، رجوع اهل بيت (عليه السلام) به کربلا و همچنين دفن سر مطهر در کربلا را نقل کرده، و در کتاب اقبال، (11) لحوق سر مطهر به بدن در روز بيستم صفر را پذيرفته، گر چه در باره آورنده سر مطهر و کيفيت دفن آن سکوت کرده است.
12- شيخ فقيه ابن نما حلي - جعفر بن محمد بن جعفر - (متوفي اواخر قرن هفتم) نسبت به ورود اهل بيت (عليهم السلام) به کربلا و ملاقاتشان با جابر تصريح نموده است. (12)
👇👇👇
پي نوشتها:
(1). مقتل ابو مخنف، به نقل از مرحوم حاج ميرزا حسين نوري، لؤلؤ و مرجان، ص157.
(2). شيخ صدوق، امالي، 1349 ش.، ص168، مجلس 31.
(3). شهيد قاضي طباطبايي، تحقيق اربعين، ص341، چاپ دوم، به نقل از مناقب شهر آشوب، ج2، ص200 و نيز نقل شيخ طبرسي در اعلام الوري، ص250، جبيروت1399ق.
(4) همان، ص344 به نقل از الاثار الباقيه، ص331 چاپ اروپا، و نيز ص22 جدوم به نقل از ترجمه الاثار الباقيه ص392، تهران 1321.
(5). به نقل از مرحوم محدث قمي، نفس المهموم، ص466، و شهيد قاضي، پيشين، ص341.
(6). شيخ فتال نيشابوري، روضة الواعظين، ص230.
(7). بشارة المصطفي، به نقل سيد محسن امين، اعيان الشيعه، ج4، ص47.
(8). اعلام الوري، پيشين، ص250.
(9). به نقل از سيد مقرم، مقتل الحسين، ص469.
(10). شهيد قاضي طباطبايي، تحقيق اربعين، ص342و349 چاپ2، به نقل از تذکرة الخواص، و نيز مقتل مقرم ص470 به نقل از تذکرة الخواص ص150 همچنين اعيان الشيعه ج1، ص626، ق2.
(11). همان. ص588.
(12). مثير الاحزان» ، 1318ق، ص59، به نقل از شهيد قاضي، پيشين، ج2، ص20، و نيز سيد مقرم، پيشين، ص469.
🔰 @p_eteghadi 🔰
زیارت وداع اربعین
سید بن طاووس برای زیارت اربعین، وداعی مخصوص به این زیارت را ذکر کرده است. به این صورت که مقابل ضریح ایستاده و بگویید:
«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَی وَصِیِّ رَسُولِ اللَّهِ.
سلام بر توای پسر رسول خدا! سلام بر توای پسر علی مرتضی جانشین رسول خدا!
السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ الْحَسَنِ الزَّکِیِّ.
سلام بر توای پسر فاطمۀ زهرا سرور زنان جهان! سلام بر توای وارث امام حسن پاک!
السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ شَاهِدَهُ عَلَی خَلْقِهِ.
سلام بر توای حجت خدا در زمین و گواه او بر آفریدهها
السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الشَّهِیدَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ وَ ابْنَ مَوْلَایَ
سلام بر توای ابا عبد اللّه شهید! سلام بر توای مولای من و پسر مولای من!
أَشْهَدُ أَنَّکَ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ، وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ
گواهی میدهم که تو نماز را به پا داشتی و زکات دادی و امر به معروف و نهی از منکر کردی
وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ حَتَّی أَتَاکَ الْیَقِینُ، وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ عَلَی بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّکَ أَتَیْتُکَ
و در راه خدا جهاد نمودی تا اینکه امر یقین تو را فرارسید و نیز گواهی میدهم که تو دلیل روشن از سوی پروردگارت داشتی؛ و اگر از دور زیارت کند باید بگوید:
توجّهت إلیک یَا مَوْلَایَ زَائِراً وَافِداً رَاغِباً مُقِرّاً لَکَ بِالذُّنُوبِ.
ای مولای من! اکنون من به عنوان زایر، وارد شونده، گراینده، اقرار کننده به گناه و گریزان از خطا.
هَارِباً إِلَیْکَ مِنَ الْخَطَایَا لِتَشْفَعَ لِی عِنْدَ رَبِّکَ.
به درگاه تو آمدهام تا در نزد پروردگارت از من شفاعت کنی.
یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ حَیّاً وَ مَیِّتاً، فَإِنَّ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَاماً مَعْلُوماً وَ شَفَاعَةً مَقْبُولَةً
ای پسر رسول خدا! درود خدا بر تو در حال حیات و مرگ تو، زیرا تو در نزد خدا از مقام معلوم و شفاعت مورد پذیرش برخورداری.
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَکَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ هتک حَرَمَکَ وَ غَصَبَ حَقَّکَ.
خداوند کسانی را که به تو ستم نمودهاند لعنت کند و نیز کسانی را که تو را محروم نموده، حقت را غصب نمودهاند لعنت کند
وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَذَلَکَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ دَعَوْتَهُ فَلَمْ یُجِبْکَ وَ لَمْ یُعِنْکَ
و قاتلان تو را لعنت کند و آنان را که دست از یاری تو کشیدند لعنت کند و آنان را که خواندی و به تو پاسخ مثبت ندادند و تو را یاری نکردند لعنت کند
وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ مَنَعَکَ مِنْ حَرَمِ اللَّهِ وَ حَرَمِ رَسُولِهِ وَ حَرَمِ أَبِیکَ وَ أَخِیکَ
و نیز کسانی را که از رفتن تو به سوی حرم خدا و حرم رسول خدا و حرم پدر و برادرت جلوگیری کردند لعنت کند
وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ مَنَعَکَ مِنْ شُرْبِ مَاءِ الْفُرَاتِ لَعْناً کَثِیراً یَتْبَعُ بَعْضُهَا بَعْضاً.
و کسانی را که تو را از نوشیدن آب فرات منع کردند بسیار و پیدرپی لعنت کند.
اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ.
خدایا! ای پدید آورنده آسمانها و زمین! دانای پنهان و آشکار!
أَنْتَ تَحْکُمُ بَیْنَ عِبَادِکَ فِیمَا کَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ، وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ.
تو بین بندگانت در آنچه اختلاف دارند حکم میکنی و زود است آنانی که ظلم کردند بدانند کدامین جایگاه بازگشتشان است.
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیَارَتِهِ، وَ ارْزُقْنِیهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ حَیِیتُ یَا رَبِّ.
خدایا این زیارت را آخرین عهدم از زیارت قرار مده و همیشه برایم تا وقتی که باقی و زنده هستم روزیام گردان، ای پروردگار
وَ إِنْ مِتُّ فَاحْشُرْنِی فِی زُمْرَتِهِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
و اگر مردم مرا در گروه ایشان محشور فرما، ای مهربانترین مهربانان!
امام جواد (ع):
من از نهان و آشكار شما و فرجامى كه به سوى آن مىرويد، آگاهترم.
📗بحارالانوار ٬ج۵۰ ٬ص۱۰۸
🔰 @p_eteghadi 🔰
💠 #معرفی_کتاب
📘 کتاب آذرخش کربلا اثر علامه مصباح یزدی(ره)
♦️کتاب ارزشمند «آذرخش کربلا» یکی از بهترین کتابهایی است که با بینش، رویکرد و نگرش سیاسی به قیام امام حسین(ع) پرداخته است. این مجموعه مشتمل بر ده فصل است: 1. پاسخ به شبهاتی پیرامون بزرگداشت و قیام عاشورا 2. اهمیت بزرگداشت قیام عاشورا 3. پیشینه تاریخ قیام عاشورا 4. انحراف جامعه در عصر امام حسین(ع) 5. ریشه یابی واقعه عاشورا 6. اهداف قیام عاشورا 7. مفهوم و مصداق امر به معروف و نهی از منکر 8. وظایف حکومت و مردم در شرایط حاضر 9. امر به معروف و نهی از منکر در قرآن 10. درسهایی از نهضت عاشورا...
🔰 @p_eteghadi 🔰
💢 گریه ای که تمامی نداشت.
💠 مرحوم آیت الله العظمی محمدعلی اراکی درباره آیت الله آقا نورالدین اراکی(عراقی): می فرمود «من به چشم خود دیدم، در دهه عاشورا، در مجلس روضه خوانی که در منزل معظم له از اول طلوع آفتاب شروع می شد و تا ظهر ادامه داشت و منبری ها بلاحساب می آمدند و مردم زیادی از غریبه و آشنا، از اهل اراک و جاهای دیگر جمع می شدند، ایشان از اول روضه چندین دستمال جلوی خودش می گذاشت و دستمال ها را از گریه خیس می کرد، از اول روضه گریه می کرد تا آخر، من نمی دانم چه گریه ای بود که تمامی نداشت.
♦️ روز عاشورا که می شد، معرکه بود، بکاء بود به تمام معنا.»مانند پسر از دست داده.
🔰 @p_eteghadi 🔰
با توجه به کمبود آب در خيمه هاي امام حسين(عليه السلام) و تشنگي آنها،آيا موضوع نوره کشيدن آن حضرت در شب عاشورا صحت دارد؟
1- در کتاب «الاخبار الطوال» تأليف ابيحنيفه ، احمد بن داود دينوري (متوفاي 282) که پيش از طبري بوده، اين مطلب که امام حسين (عليه السلام )غسلي کرد و از داروي نظافتي استفاده کرد، نيامده است.(1)
2- در کتاب ارشاد شيخ مفيد نيز اين موضوع نقل نشده است،(2) اگر چنين مطلبي معتبر بود، قطعاً شيخ مفيد آن را نقل ميکرد.
3. در کتاب «وقعه الطف» (که روايات درباره حادثة کربلا را جمعآوري کرده) اين مطلب نيامده است،(3) در حالي که مهمترين و معتبرترين اثر در حادثه کربلا، مقتل ابيمخنف است، که اصل آن کتاب از بين رفته و مطالب آن در کتابهاي مختلف است.
4- در مناقب ابن شهر آشوب(4) (متوفاي 588) نيز اين مطلب ذکر نشده است.
نيامدن موضوع مذکور در کتابهاي مورد اشاره و در کتابهاي با ارزش متاخر مانند مقتل الحسين مقرم، نشانگر آن است که روايت نقل شده، اعتبار و ارزش درخور ندارد.
پي نوشتها:
(1). ابو حنيفه دينورى، الأخبار الطوال ،ناشر: رضى،مكان نشر: قم،سال چاپ: 1368 ش، ص 254-256.
(2). ارشاد مفيد،ترجمه سيد هاشم رسولي محلاتي، تهران ،انتشارات علميه اسلاميه، ج2، ص 86-96.
(3). محمد هادي يوسفي غروي، وقعة الطف،ص 190-205.
(4). مناقب، ج4، ص 106-109.
🔰 @p_eteghadi 🔰
آيا نحوه شهادت حضرت عباس با اين جزئيات قطع دست و گرفتن مشک به دندان و ... قضيه کنار آب فرات و نياشاميدن و .... در کتب تاريخي قابل استناد و معتبري ذکر شده است ؟
متأسفانه گاهي اوقات مداحان و ذاکرين اباعبدالله(عليه السلام) جهت ايجاد شور و احساس در مجالس عزاداري مطالبي نقل مي کنند که پايه و اساسي ندارد،البته گاهي اوقات هم مستمعين بعلت عدم توجه کافي به سخنان مداحان برداشت هاي نادرستي از روضه ها مي کنند که برايشان شک و شبهه هايي ايجاد مي کند.
در رابطه با روضه اي که شما اشاره کرده ايد،اولاً منابعي که بنده ديده ام اشاره اي به لگد مال شدن بدن حضرت قاسم زير سم اسب ها نشده است،ثانياً نقل نشده است که امام حسين(عليه السلام) بدن مطهر قاسم بن حسن را روي اسب گذاشته باشد و به حرم برده باشد.
چگونگي شهادت و آمدن امام حسين(عليه السلام) بر بالين قاسم بن حسن را خدمت شما عرض مي کنم:
خوارزمى در مقتل الحسين عليه السلام مي نويسد: پس از عون بن عبدالله بن جعفر، بر اساس برخى نقل ها، عبدالله بن حسن بن على بن ابى طالب و بر اساس برخى ديگر، قاسم بن حسن كه نوجوان بود، به ميدان آمد.(1) هنگامى كه حسين عليه السلام به او نگريست، او را در آغوش گرفت و آن قدر با هم گريستند كه هر دو از حال رفتند. سپس جوان، اجازه پيكار خواست و عمويش حسين عليه السلام، از اجازه دادن ، خوددارى كرد . جوان ، پيوسته دست و پاى حسين عليه السلام را مى بوسيد و از او اجازه مى خواست تا به او اجازه داد . او به ميدان آمد و در حالى كه اشك هايش بر گونه هايش روان بود ، چنين مى خواند :
اگر مرا نمى شناسيد ، من شاخه گل حسنم / نواده پيامبرِ برگزيده و امين
اين ، حسين است ، به سان اسيرى در بند / ميان مردمى كه خدا كُند از آب باران ننوشند
سپس حمله بُرد . جنگيد و با وجود كمىِ سنّش ، 35 مرد را كُشت.(2)
تاريخ الطبرى به نقل از حُمَيد بن مسلم مي نويسد : جوانى به سان پاره ماه ، شمشير به دست ، به سوى ما آمد . او پيراهن و بالاپوش و كفش هايى داشت كه بند يك لِنگه اش پاره شده بود ، و از ياد نبرده ام كه لنگه چپ آن بود .
عمرو بن سعد بن نُفَيل اَزْدى به من گفت : به خدا سوگند ، بر او حمله مى برم .
به او گفتم : سبحان اللّه ! و از آن ، چه مى خواهى ؟ ! كُشتن همين كسانى كه گرداگردِ آنها را گرفته اند ، براى تو بس است .
گفت : به خدا سوگند ، به او حمله خواهم بُرد !
آن گاه ، بر او حمله بُرد ، و باز نگشت تا با شمشير ، بر سرش زد . آن جوان ، به صورت ، [بر زمين] افتاد و فرياد برآورد : عموجان !
حسين عليه السلام ، مانند باز شكارى ، نگاهى انداخت و مانند شير شرزه ، به عمرو، يورش بُرد و او را با شمشير زد . او ساعد دستش را جلوى آن گرفت امّا از آرنج ، قطع شد . فريادى كشيد و از امام عليه السلام ، كناره گرفت . سواران كوفه ، يورش آوردند تا عمرو را از دست حسين عليه السلام بِرَهانند ؛ امّا عمرو در جلوى سينه مَركب ها قرار گرفت و سواران ، با اسب بر روى او رفتند و وى را لگدمال كردند تا مُرد.
غبار [ نبرد ] كه فرو نشست ، حسين عليه السلام بر بالاى سر جوان ، ايستاده بود و او پاهايش را از درد ، به زمين مى كشيد . حسين عليه السلام فرمود :
بُعداً لِقَومٍ قَتَلوكَ، ومَن خَصمُهُم يَومَ القِيامَةِ فيكَ جَدُّكَ! «از رحمت خدا دور باد گروهى كه تو را كُشتند و كسانى كه طرفِ دعوايشان در روز قيامت ، جدّ توست!»
👇👇👇👇
سپس فرمود :
ثُمَّ قالَ: عَزَّ وَاللّه ِ عَلى عَمِّكَ أن تَدعُوَهُ فَلا يُجيبَكَ ، أو يُجيبَكَ ثُمَّ لا يَنفَعَكَ! صَوتٌ وَاللّه ِ كَثُرَ واتِرُهُ و قَلَّ ناصِرُهُ.
«به خدا سوگند ، بر عمويت گران مى آيد كه او را بخوانى و پاسخت را ندهد يا پاسخت را بدهد و سودى نداشته باشد ؛ صدايى كه ـ به خدا سوگند ـ ، جنايتكاران و تجاوزگران بر آن ، فراوان و ياورانش اندك اند» .
سپس او را بُرد و گويى مى بينم كه پاهاى آن جوان، بر زمين كشيده مى شود و حسين عليه السلام، سينه اش را بر سينه خود، نهاده است. با خود گفتم: با او چه مى كند؟ او را آورد و كنار فرزند شهيدش على اكبر و كشتگان گِرد او كه از خاندانش بودند، گذاشت. نام آن جوان را پرسيدم. گفتند: قاسم بن حسن بن على بن ابى طالب است.(3)
همانگونه که در متن طبري ملاحظه مي شود و نيز بر اساس ساير منابع كهن و مشهور ، در اين هجوم ، به شهادت رساننده قاسم ، زير دست و پاى لشكر قرار گرفت و هلاك شد نه اينکه حضرت قاسم(عليه السلام) زير دست و پاي اسبها قرار گرفته و به شهادت رسيده است.
پي نوشت ها:
1. شيخ صدوق (ره) در الأمالى به نقل از امام زين العابدين عليهم السلام مي نويسد: پس از على اكبر عليه السلام ، قاسم بن حسن بن على بن ابى طالب، پا به ميدان نهاد. الأمالي للصدوق، ص 226 ،ح 239
2. مقتل الحسين عليه السلام للخوارزمي ،ج 2 ص 27؛ نفس المهموم،شيخ عباس قمي،ترجمه علي نظري منفرد،ص392-394.
3. تاريخ الطبري، ج 5 ص 447؛ الكامل في التاريخ، ج 2 ،ص 57
🔰 @p_eteghadi 🔰
در مداحي ها شنيده مي شود حضرت قاسم(عليه السلام) هنگامي که به ميدان جنگ رفتند پاي ايشان به ركاب اسب نمي رسيد ولي انقدر با اسب بر پيكر مباركشان تاختند كه در هنگام بازگرداندنشان توسط ابا عبدالله ايشان روي اسب بودند ولي پاهايشان روي زمين كشيده ميشد.آيا اين مطلب صحت دارد؟
متأسفانه گاهي اوقات مداحان و ذاکرين اباعبدالله(عليه السلام) جهت ايجاد شور و احساس در مجالس عزاداري مطالبي نقل مي کنند که پايه و اساسي ندارد،البته گاهي اوقات هم مستمعين بعلت عدم توجه کافي به سخنان مداحان برداشت هاي نادرستي از روضه ها مي کنند که برايشان شک و شبهه هايي ايجاد مي کند.
در رابطه با روضه اي که شما اشاره کرده ايد،اولاً منابعي که بنده ديده ام اشاره اي به لگد مال شدن بدن حضرت قاسم زير سم اسب ها نشده است،ثانياً نقل نشده است که امام حسين(عليه السلام) بدن مطهر قاسم بن حسن را روي اسب گذاشته باشد و به حرم برده باشد.
چگونگي شهادت و آمدن امام حسين(عليه السلام) بر بالين قاسم بن حسن را خدمت شما عرض مي کنم:
خوارزمى در مقتل الحسين عليه السلام مي نويسد: پس از عون بن عبدالله بن جعفر، بر اساس برخى نقل ها، عبدالله بن حسن بن على بن ابى طالب و بر اساس برخى ديگر، قاسم بن حسن كه نوجوان بود، به ميدان آمد.(1) هنگامى كه حسين عليه السلام به او نگريست، او را در آغوش گرفت و آن قدر با هم گريستند كه هر دو از حال رفتند. سپس جوان، اجازه پيكار خواست و عمويش حسين عليه السلام، از اجازه دادن ، خوددارى كرد . جوان ، پيوسته دست و پاى حسين عليه السلام را مى بوسيد و از او اجازه مى خواست تا به او اجازه داد . او به ميدان آمد و در حالى كه اشك هايش بر گونه هايش روان بود ، چنين مى خواند :
اگر مرا نمى شناسيد ، من شاخه گل حسنم / نواده پيامبرِ برگزيده و امين
اين ، حسين است ، به سان اسيرى در بند / ميان مردمى كه خدا كُند از آب باران ننوشند
سپس حمله بُرد . جنگيد و با وجود كمىِ سنّش ، 35 مرد را كُشت.(2)
👇👇👇
تاريخ الطبرى به نقل از حُمَيد بن مسلم مي نويسد : جوانى به سان پاره ماه ، شمشير به دست ، به سوى ما آمد . او پيراهن و بالاپوش و كفش هايى داشت كه بند يك لِنگه اش پاره شده بود ، و از ياد نبرده ام كه لنگه چپ آن بود .
عمرو بن سعد بن نُفَيل اَزْدى به من گفت : به خدا سوگند ، بر او حمله مى برم .
به او گفتم : سبحان اللّه ! و از آن ، چه مى خواهى ؟ ! كُشتن همين كسانى كه گرداگردِ آنها را گرفته اند ، براى تو بس است .
گفت : به خدا سوگند ، به او حمله خواهم بُرد !
آن گاه ، بر او حمله بُرد ، و باز نگشت تا با شمشير ، بر سرش زد . آن جوان ، به صورت ، [بر زمين] افتاد و فرياد برآورد : عموجان !
حسين عليه السلام ، مانند باز شكارى ، نگاهى انداخت و مانند شير شرزه ، به عمرو، يورش بُرد و او را با شمشير زد . او ساعد دستش را جلوى آن گرفت امّا از آرنج ، قطع شد . فريادى كشيد و از امام عليه السلام ، كناره گرفت . سواران كوفه ، يورش آوردند تا عمرو را از دست حسين عليه السلام بِرَهانند ؛ امّا عمرو در جلوى سينه مَركب ها قرار گرفت و سواران ، با اسب بر روى او رفتند و وى را لگدمال كردند تا مُرد.
غبار [ نبرد ] كه فرو نشست ، حسين عليه السلام بر بالاى سر جوان ، ايستاده بود و او پاهايش را از درد ، به زمين مى كشيد . حسين عليه السلام فرمود :
بُعداً لِقَومٍ قَتَلوكَ، ومَن خَصمُهُم يَومَ القِيامَةِ فيكَ جَدُّكَ! «از رحمت خدا دور باد گروهى كه تو را كُشتند و كسانى كه طرفِ دعوايشان در روز قيامت ، جدّ توست!»
سپس فرمود :
ثُمَّ قالَ: عَزَّ وَاللّه ِ عَلى عَمِّكَ أن تَدعُوَهُ فَلا يُجيبَكَ ، أو يُجيبَكَ ثُمَّ لا يَنفَعَكَ! صَوتٌ وَاللّه ِ كَثُرَ واتِرُهُ و قَلَّ ناصِرُهُ.
«به خدا سوگند ، بر عمويت گران مى آيد كه او را بخوانى و پاسخت را ندهد يا پاسخت را بدهد و سودى نداشته باشد ؛ صدايى كه ـ به خدا سوگند ـ ، جنايتكاران و تجاوزگران بر آن ، فراوان و ياورانش اندك اند» .
سپس او را بُرد و گويى مى بينم كه پاهاى آن جوان، بر زمين كشيده مى شود و حسين عليه السلام، سينه اش را بر سينه خود، نهاده است. با خود گفتم: با او چه مى كند؟ او را آورد و كنار فرزند شهيدش على اكبر و كشتگان گِرد او كه از خاندانش بودند، گذاشت. نام آن جوان را پرسيدم. گفتند: قاسم بن حسن بن على بن ابى طالب است.(3)
همانگونه که در متن طبري ملاحظه مي شود و نيز بر اساس ساير منابع كهن و مشهور ، در اين هجوم ، به شهادت رساننده قاسم ، زير دست و پاى لشكر قرار گرفت و هلاك شد نه اينکه حضرت قاسم(عليه السلام) زير دست و پاي اسبها قرار گرفته و به شهادت رسيده است.
پي نوشت ها:
1. شيخ صدوق (ره) در الأمالى به نقل از امام زين العابدين عليهم السلام مي نويسد: پس از على اكبر عليه السلام ، قاسم بن حسن بن على بن ابى طالب، پا به ميدان نهاد. الأمالي للصدوق، ص 226 ،ح 239
2. مقتل الحسين عليه السلام للخوارزمي ،ج 2 ص 27؛ نفس المهموم،شيخ عباس قمي،ترجمه علي نظري منفرد،ص392-394.
3. تاريخ الطبري، ج 5 ص 447؛ الكامل في التاريخ، ج 2 ،ص 57.
🔰 @p_eteghadi 🔰
آيا ماجراي عروسي حضرت قاسم (عليه السلام) در كربلا صحت دارد؟
بيشتر تحليل گران واقعه عاشورا، عروسي حضرت قاسم بن الحسن(عليه السلام) را نادرست مي دانند. محدث قمي در منتهي الآمال دامادي حضرت قاسم را رد کرده و مي فرمايد:
قصه ي دامادي حضرت قاسم در كربلا, صحت ندارد و حضرت قاسم به اتفاق همه ، بدون نسل است . ايشان اضافه مي كند: امام حسين (عليه السلام ) سكينه را به عبدالله تزويج كرده بود كه پيش از انجام عروسي در كربلا شهيد شد، دخترش فاطمه را به حسن مثني داده بود و بر اساس برخي روايات يك دختر كوچكي هم در مدينه داشت كه در حد ازدواج نبود. پس قاسم با كدام دختر امام حسين (عليه السلام ) ازدواج كرده است ؟!(1)
علامه مجلسي بر اين باور است که ماجراي عروسي قاسم سند معتبري ندارد. منشأ اين حکايت دو کتاب است؛ يکي منتخب المراثي، اثر شيخ فخرالدين طريحي ـ نويسنده ي مجمع البحرين ـ و ديگري روضة الشهدا، نوشته ي ملاحسين کاشفي ـ صاحب انوار سهيلي ـ است. اين کتاب اولين مقتلي است که به فارسي نوشته شده است.(2)
بدون ترديد در وقايع عاشورا تحريفاتي صورت گرفته و در واقعيات اين حادثه مهم تاريخ اسلام و تشيع دستكاري هايي شده و بر همگان لازم است با اين تحريفات به مبارزه برخيزند، تا عاشورا و حوادث آن آن گونه كه واقع شده؛ به گوش جهانيان برسد.
يكي از اين تحريفات دامادي حضرت قاسم بن الحسن (عليه السلام) است كه در برخي از مجالس مذهبي متأسفانه با حسّاسيت خاصي به آن ميپردازند.
اين تحريفات در عين حال كه واقعيت تاريخي اين حادثه را مخدوش ميكند، ما را از اهداف اساسي واقعه عاشورا و درسهايي كه از آن حادثه عظيم ميتوان گرفت، دور ميكند.
اصولاً جريان عروسي حضرت قاسم در كتابهاي اوليه تاريخي ذكر نشده و اين مطلب بعدها در تاريخ وارد شده و در روضهها و تعزيهها به واسطه جريان احساسي خاصي كه در آن وجود دارد و براي داستاني كردن اين حادثه و به نمايش درآوردن آن، از اين حادثه كه واقعيت ندارد، سوءاستفاده ميشود. با اين هدف كه چون گرياندن مردم ثواب دارد و هر چه آب و تاب آن بيشتر شود، مردم را بيشتر مجذوب ميكند، از وقايعي كه هيچ سند صحيح تاريخي ندارند، استفاده شده است.
جواني كه هنوز سيزده يا چهارده سال بيشتر ندارد و شايد هنوز به سن بلوغ نرسيده است و در گرماگرم نبردي كه حتي فرصت خواندن نماز را در حال آرامش ندارند و در زير باران شمشيرها و تيرها نماز خوف را به جا ميآورند، زماني كه مصيبت و غم گرداگرد خيام حسين و ياران او را گرفته است، زماني كه همه شوق شهادت بر سر مي پروراند و ميخواهند هر چه زودتر اجازه ميدان گرفته و به فيض شهادت نائل شوند، زماني كه امام حسين(عليه السلام) از حضرت قاسم در مورد شهادت سؤال ميكند و او پاسخ ميدهد كه از عسل شيرين تر است و بدين ترتيب آرزوي قلبي خود را شهادت بيان ميكند، نه عروسي كه در وقت فراغت و آسايش و شادي لازم است، نه هنگام جنگ و مبارزه و در گرماگرم شهادت، مسئله عروسي حضرت قاسم نه منطقي و عقلي است و نه از جهت تاريخي سند معتبري دارد، نيز از حقيقت و واقعيات عاشورا و اهداف و پيامهاي آن فاصله بسيار دارد.(3)
از جمله شخصيت هاي ديگري که به نادرستي ماجراي عروسي حضرت قاسم(عليه السلام) اشاره کرده اند عبارتند از:
- شيخ جعفر شوشتري در کتاب فوايد المشاهد (ص 51)
- قاضي طباطبايي در کتاب تحقيق درباره اول اربعين (ص 689 - 683)
- شيخ عباس قمي در کتاب منتهي الامال (ج 1، ص 700)
- علّامه مامقاني در کتاب تنقيح المقال (ج 2، جزء 2، ص 19)
- شيخ محمّدتقي شوشتري در کتاب قاموس الرجال (ج 8، ص 466) و....
پي نوشتها:
(1). منتهي الامال،شيخ عباس قمي،انتشارات هجرت، تابستان 1374، چاپ هشتم، ج 1، ص 700.
(2). رياض القدس المسمي بحدائق الانس، مرحوم صدرالدين واعظ قزويني، ج 2، ص 42.
(3). حماسه حسيني، مرتضي مطهري، ج 1، ص 28، انتشارات صدرا، خرداد 1364.
🔰 @p_eteghadi 🔰
اسلام اموی اسلام مرده است!
🔹 پایگاه اطلاع رسانی اسراء، آیت الله العظمی جوادی آملی: لشگریانی که به جنگ امام حسین (علیه السلام) آمدند به قصد قربت آمده بودند و این نشان می دهد که اسلام اموی اسلام مرده است.
▫️... امام حسین علیه السلام مکررا خواه به صورت نامه، خواه به صورت خطابه فرمود: «فَاِنَّ السُنَّةَ قَدْ أُمیتَتْ» مگر نمی بینید که دین مرده است. نامه رسمی که برای مردم بصره مینویسد، میگوید «أَدْعُوکُمْ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَی نَبِیِّهِ» شما را از اول به خدا و پیغمبر دعوت می کنم. مگر نمی بینید که امویان دین را از بین برده اند، با اینکه تنها عامل پیروزی بر حسین و تنها راه شکست صوری سالار شهیدان همان #اسلام_امویان بود؛ یعنی اگر در جریان جنگ مسئله داعیه دین داشتن و نیرنگ دین باوری را بردارید، هرگز امویان نمی توانستند بر حسین بن علی (علیهما السلام) پیروز شوند، فقط به نام اسلام پیروز شدند... .
مطالعه بیشتر:
📚 سخنرانی محرم
تاریخ: 1379
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
🔰 @p_eteghadi 🔰
✅چرا از مرگ مىترسیم؟
✍حاج آقای قرائتی:
راننده زمانى در جاده می ترسد كه یا بنزین ندارد؛ یا قاچاق حمل كرده؛ یا اضافه سوار كرده؛ یا با سرعت غیر مجاز رفته؛ یا جاده را گم كرده؛ یا در مقصد جایى را آماده نكرده؛و یا همراهانش نا اهل باشند. اگر انسان براى بعد از مرگ خود، زاد و توشه لازم را برداشته باشد، كار خلاف نكرده باشد،راه را بداند، در مقصد جایى را در نظر گرفته باشد،و دوستانش افراد صالح باشند،و حركتش طبق مقررات و مجاز باشد؛نگرانى نخواهد داشت!
🔰 @p_eteghadi 🔰
#حدیث
🔴 دشواری فهم کلام اهل بیت سلام الله علیهم
عَنْ جَابِرٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ سلام الله علیه قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم:
💠 إِنَّ حَدِيثَ آلِ مُحَمَّدٍ صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا يُؤْمِنُ بِهِ إِلَّا مَلَكٌ مُقَرَّبٌ أَوْ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ أَوْ عَبْدٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ فَمَا وَرَدَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَدِيثِ آلِ مُحَمَّدٍ ص فَلَانَتْ لَهُ قُلُوبُكُمْ وَ عَرَفْتُمُوهُ فَاقْبَلُوهُ وَ مَا اشْمَأَزَّتْ مِنْهُ قُلُوبُكُمْ وَ أَنْكَرْتُمُوهُ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلَى الْعَالِمِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنَّمَا الْهَالِكُ أَنْ يُحَدِّثَ أَحَدُكُمْ بِشَيْءٍ مِنْهُ لَا يَحْتَمِلُهُ فَيَقُولَ وَ اللَّهِ مَا كَانَ هَذَا وَ اللَّهِ مَا كَانَ هَذَا وَ الْإِنْكَارُ هُوَ الْكُفْرُ.
🔷 حضرت امام محمد باقر سلام الله علیه فرمودند: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود:
🔹 حديث آل محمد (اهل بیت سلام الله علیهم) صعب و مستصعب است (فهم روایات اهل بیت سلام الله علیهم بسیار مشکل است)، جز فرشته مقرب يا پيغمبر مرسل يا بندهاى كه خدا دلش را به ايمان آزموده، به آن ايمان نمی آورد
◀️ پس هر حديثى كه از آل محمد صلّى اللَّه عليه و آله به شما رسيد و در برابر آن آرامش دل يافتيد و آن را آشنا ديديد، بپذيريد. و هر حديثى را كه دلتان از آن رميد و ناآشنايش ديديد، آن را به خدا و پيغمبر و عالم آل محمد صلّى اللَّه عليه و آله رد كنيد، همانا هلاك شده كسى است كه حديثى را كه تحمل ندارد، برايش بازگو كنند، و او بگويد بخدا اين چنين نيست، بخدا اين چنين نيست، و انكار (روایات اهل بیت سلام الله علیهم) مساوى با كفر است.
🔰 @p_eteghadi 🔰
#حدیث
💠امام زین العابدین علیه السلام: دعا، بلای استوار گشته را نیز بر میگرداند.
📚اصول کافی،ج۲،ص۴۶۹
🔰 @p_eteghadi 🔰
✨﷽✨
🌼چرا سادهزیستی بر پیشوایان امت واجب است؟
✍استاد مطهری: آنجا که اجتماع به دو نیم میشود (برخوردار و محروم) مرد خدا احساس مسئولیت میکند. در درجه اول، کوشش مرد خدا این است که به تعبیر امیرالمؤمنین علیه السلام وضع موجود مبنى بر پرخورى ظالم و گرسنگى مظلوم را دگرگون سازد و این پیمان خداست با دانایان امت.
و در درجه دوم با ایثار و تقسیم آنچه در اختیار دارد به ترمیم وضع نابسامان مستمندان میکوشد اما همینکه میبیند «کشته از بس که فزون است کفن نتوان کرد»، وقتى که میبیند عملا راه برخوردارکردن و رفع نیازمندیهاى مستمندان مسدود است، با همدردى و همسطحى و شرکت عملى در غم مستمندان بر زخمهاى دل مستمندان مرهم میگذارد.
💥همدردى و شرکت در غم دیگران، مخصوصاً در مورد پیشوایان امت که چشمها به آنان دوخته است، اهمیت بسزایى دارد. على علیه السلام در دوره خلافت بیش از هر وقت دیگر زاهدانه زندگى میکرد. میفرمود: «خداوند بر پیشوایان دادگر فرض کرده است که زندگى خود را با طبقه ضعیف تطبیق دهند که رنج فقر، مستمندان را ناراحت نکند».
📚استاد مطهری، سیری در نهجالبلاغه،ص221
🔰 @p_eteghadi 🔰
💠 فراز جاوید
▫️ یک بیان نورانی از وجود مبارك زینب كبرا (سلام الله علیها) هست كه این بیان، همانند بیان پدر بزرگوارش علی بن ابی طالب (سلام الله علیه) از #سنت_الهی خبر می دهد نه از قضیه تاریخی. وجود مبارك امیرالمؤمنین فرمود هیچ امّتی با اختلاف خیر ندید و خیر نمی بیند: «إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ یعْطِ أَحَداً بِفُرْقَةٍ خَیراً مِمَّنْ مَضَی وَ لاَ مِمَّنْ بَقِی»؛ یعنی هیچ ملّتی هیچ امّتی، چه در گذشته و چه در آینده «إلی یوم القیامة» از اختلاف خیر نمی بیند. این بیان نورانی امیرمؤمنان (سلام الله علیه) از علم او به سنّت الهی خبر می دهد نه از تاریخ، اگر تاریخ باشد مربوط به گذشته است ولی حضرت فرمود آینده هم مثل گذشته چنین است كه هیچ امتی با اختلاف خیر نمی بیند.
وجود مبارك زینب كبرا (سلام الله علیها) هم سوگند یاد كرد فرمود هر كاری كه از دست شما حكومت اموی برمیآید بكنید: «فَكِدْ كَیدَكَ وَ اسْعَ سَعْیكَ وَ نَاصِبْ جُهْدَكَ»؛ اما «فَوَ اللَّهِ لَا تَمْحُو ذِكْرَنَا وَ لَا تُمِیتُ وَحْینَا»؛ قسم به خدا وحی ما را, نام ما را, پیام ما را نمیتوانید خاموش كنید! با اینكه اینها به صورت اسیر آمده بودند حضرت این گونه سخن گفت؛ امام حسین را كه شهید كردند، امام چهارم هم كه به صورت اسیر آمده، اینها قدرتی نداشتند كه جهانی سخن بگویند؛ اما حضرت با ضرس قاطع سوگند یاد می كند كه شما نمی توانید این نام را به فراموشی بسپارید.
▫️ وقتی وجود مبارك زین العابدین (سلام الله علیه) فرمود: «أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ عَالِمَةٌ غَیرُ مُعَلَّمَة فَهِمَةٌ غَیرُ مُفَهَّمَة»، معلوم می شود حضرت زینب هم در ردیف بزرگانی است كه #به_مكتب_نرفته، مسئله آموز شد. فرمود قسم به خدا این نام می ماند. علاوه بر جریان اموی و مروانی، قرن ها بنیالعباس با نام كربلا, قبر حضرت در كربلا, نام حسین بن علی, زائران حسین بن علی (سلام الله علیهما) جنگیدند ولی فراموش نشد!
▫️ هیچ عاملی در ترویج جریان كربلا به این صورت از بیگانگان یا آشنایان دخالت نداشتند، فقط همان «وَ فِی قُلُوبِ مَنْ وَالاهُ قَبْرُه» بود. این جریان میلیونی #اربعین، خدا به همه اینها پاداش دنیا و آخرت بدهد، سعادت و سیادت و كرامت و شرف و عزّت بدهد و سلامتی عطا كند و به همه #زائران_حسینی خیر دنیا و آخرت عطا كند! زینب كبرا فرمود این نام مبارک را نمیتوانید به فراموشی بسپارید.
#اربعین
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1395/09/04
🔰 @p_eteghadi 🔰
خواندن دعای چهل و سوم «صحیفه سجادیه»
قرائت ۱۰ مرتبه این دعا برای روزهای ماه صفر به ویژه در اربعین حسینی فضیلت بسیار برای مؤمن دارد:
«یا شَدیدَ الْقُوی وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنی شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ»،
ای سخت نیرو و ای سخت عقوبت! ای عزیز، ای عزیز، ای عزیز! در برابر عظمت تو همه آفریدگانت خوار شدند، پس کفایت کن از من شر خلقت را. ای نیکو ده، ای زیبایی بخش، ای نعمت بخش، ای فزون بخش، ای که معبودی جز تو نیست! منزهی تو و من از ستمکاران هستم. پس دعای او یونس را اجابت کردیم و از اندوه نجاتش دادیم و این چنین نجات دهیم مؤمنان را و درود خدا بر محمد و آل پاک و پاکیزهاش.
🔰 @p_eteghadi 🔰
💢نشانه های مومن💢
در کتب فقهی شیعه؛ مومن به مومن به مقام اهل بیت ع اطلاق شده و مراد از مومن شیعه می باشد.
لذا مقام مومن از مسلمان بالاتر می باشد در فرهنگ فقه شیعه مسلمان کسی است که اقرار به شهادتین نموده باشد.
و مومن کسی است که علاره بر شهادتین ؛ شهادت ثالثه را نیز اقرار نموده باشد.
لذا مومن برتر و بالاتر از مسلم است و مسلمان اعم از مومن (شیعه) و غیرشیعه می باشد.
وقتی به روایات معصومین ع نظر میکنیم می بینیم که برای مومن ، نشانه هایی ذکر شده است و البته انتظارات اهل بیت ع بیش از اینهاست و مومن بیشتر مورد سفارش بوده چراکه زینت اهل بیت ع بوده و فارغ التحصیل این دانشگاه می باشند.
لذا فرموده اند:
زینت ما باشیدنه مایه سرافکندگی ما
📚الأمالي( للصدوق) ص 400 / المجلس الثاني و الستون
اما روایت مورد نظر ما :
وَ قَالَ الْحَسَنُ الْعَسْكَرِيُّ ع عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ إِحْدَى وَ الْخَمْسِينَ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ وَ التَّخَتُّمُ بِالْيَمِينِ وَ تَعْفِيرُ الْجَبِينِ وَ الْجَهْرُ بِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ.
امام حسن عسكرى ره فرموده است:
پنج چيز از نشانههاى مؤمن است. گزاردن پنجاه و يك ركعت نماز واجب و نافله و زيارت اربعين و انگشتر در دست راست كردن و پيشانى بر خاك ساييدن و بلند گفتن
📕روضة الواعظين و بصيرة المتعظين / ج1 / 195 / مجلس في ذكر مقتل الحسين ع ..... ص : 169
در این روایت مراد از مومن شیعه است و نشانه و مختصات شیعه،دردست راست کردن انگشتراست چراکه اهل سنت در دست چپ میکنند
نشانه و مختصات شیعه،نمازنافله51 رکعت در ماه رمضان است چراکه اهلسنت نماز تراویح میخوانند
نشانه و مختصات شیعه،بلند گفتن بسم الله در نماز است چراکه اهل سنت ؛ آهسته میگویند
نشانه و مختصات شیعه،سجده برتربت و خاک است چراکه اهل سنت بر فرش و...سجده میکنند
نشانه و مختصات شیعه،زیارت اربعین است چون اهل سنت ، این زیارت را نمیخوانند....
👌پس خواندن زیارت اربعین و استمرار و مداومت بر آن نشانه شیعه بوده است....
🔰 @p_eteghadi 🔰