#دانستنیهای_مهدویت 💠لغات و #اصطلاحات_مهدوی 💠 ◀️اصطلاح: باب 👈🏼«باب» در فارسي به معناي پدر، سزاوار، ملايم، متعارف و حاجب است. اين واژه در عربي به معناي «در»(محل ورود و خروج) به کار مي‏رود. 👉🏼 👤راغب مي‏گويد: محل دخول و ورود به چيزي را باب مي‏خوانند؛ مانند «باب‏ المدينة» يا «باب‏ البيت». از ائمه ‏عليهم السلام به عنوان «بابُ اللّه» ياد شده است [1] ✅ 👈🏼بدين معنا که هر کس اراده لقاي خداوند را دارد، تنها راه رسيدن به آن، ايشان هستند. در دعاي ندبه مي‏خوانيم! «أيْنَ بَابُ اللَّهِ الَّذِي مِنْهُ يُؤتي؟» [2] بنابراين «باب»؛ يعني، چيزي که مي‏توان به وسيله آن به چيز ديگر رسيد.♻️ 📜 حديث «اَنَا مَدِينَةُ العِلْمِ وَ عَليٌّ بابُها» [3] بدان معنا است که به وسيله حضرت علي‏ (ع) مي‏توان به شهر علم دست يافت. «باب» در اصطلاح کسي است که به معصومان‏ عليهم السلام بسيار نزديک است و در همه کارها يا کاري خاصّ نماينده مخصوص آنان شمرده مي‏شود. بر اين اساس مي‏توان وکيل يا نماينده شخص را «باب» ناميد.♻️ 👈🏼 در گذشته تمام وکلا و سفيران ائمه‏ عليهم السلام را «باب» مي‏خواندند. به تدريج اين واژه با سوء استفاده مدعيان دروغين «بابيّت» روبه ‏رو شد و بار ارزشي ‏اش را از دست داد.♻️ 👈🏼 باب در روايات متعدد بر معصومان‏ عليهم السلام اطلاق گرديده است؛ مانند «بابُ‏الحَوائج» [4] «بابُ حِطَة» [5] «بابُ مَدينَةِ عِلْمِ النَّبيّ‏صلي الله عليه وآله»،«بابُ الحِکْمَةِ» [6] و «بابُ‏اللَّه». 👤 ابن شهر آشوب مي‏نويسد:✍🏼 جمعي از اصحاب ائمه ‏عليهم السلام باب آن بزرگواران بوده ‏اند؛ مانند رشيد هجري (باب سيد الشهداء(ع))، يحيي بن ام الطويل مطعمي (باب حضرت سجّاد(ع))، جابربن يزيد جعفي (باب امام باقر(ع))، محمدبن سنان (باب امام صادق‏ (ع))، علامه مجلسي ‏رحمه الله نيز «باب الائمة» شناخته شده است.👉🏼 ادعاهاي نادرست کساني چون سيدعلي محمد باب، اين واژه را از جايگاه واقعي‏اش دور و متروک ساخت؛ به گونه‏اي که امروزه کمتر به کار مي‏رود و اغلب براي اشاره به کساني است که به دروغ خود را نماينده معصومان معرفي مي‏کنند. 📚منابع [1] الکافي، ج 1، ص 145، ح 7؛ [2] الاقبال، ص 297. [3] وسائل الشيعة،ج 27، ص 34، ح 33146؛ [4] ر.ک: المناقب، ج 4، ص 323 [5] الخصال، ج 2، ص 626 [6] ر.ک: بحارالانوار، ج 17، ص 253. ┈┈•✾🌿🌺🌿✾•┈┈ 💠 #پرسمان_مهدوی ⚜️ @P_Mahdavi