#نکته_پژوهشی #تبارشناسی 👈محقق باید بداند که موضوع او ذاتا به چه علمی تعلق دارد و علاوه بر آن، در چه علوم و شاخه­‌هایی از آنها و از چه حیث و زوایایی «قابلیت» بحث دارد؛ یعنی اگر درباره موضوع مقاله، محققان سایر رشته­‌ها بخواهند تحقیق کنند نوع نگاه آنها چگونه خواهد بود! 🔰محقق برای دست­یابی به یک تبارشناسی خوب، باید اجمالا از مسائل علوم دیگر و ویژگی بحث آنها اطلاع داشته باشد. ♻️چرا باید تبارشناسی کرد؟ ۱. محقق وقتی تشخیص داد که موضوع او در سلسله مراتب معارف بشری در کجا ریشه دارد و محل یا محل­های قابل بحث برای آن کدامند، دیگر مرزها را خلط نمی­کند ۲. او می­تواند تحقیق را ساماندار و منتظم کند؛ چارچوب نظری، اصول، ضوابط، روشها و ابزارهای تحقیق را از همان گستره خاص اخذ کند. ۳. تبارشناسی سبب می­شود که محقق جایگاه تحقیق خود را در نقشه علم پیدا کند و از تکرار در تحقیق پرهیز می­شود. ۴. داشتن نوآوری، در گرو تبارشناسی صحیح است؛ زیرا ملاک نوآوری در تحقیق، تاریخ علم است. تولید علم به معنای رسیدن تحقیق به امری جدید در تاریخ علم است؛ اعم از اینکه آن امر جدید مسئله نوینی باشد یا نظریه­ای جدید، راه و روش جدید. 💢در برخی از فرم­های طرح تفصیلی، «تبارشناسی» نیست. در این موارد، باید در ذیل تبیین موضوع که به ابعاد و زوایای موضوع می­پردازیم، تبارشناسی را نیز مطرح کنیم. از این رو، تعریف عنوان یا موضوع را می­توان با تبارشناسی ادغام کرد. مثالی برای تبارشناسی: اگر پژوهش ما در باره «مسئله شرّ» است، باید بیان کنیم که این مسئله در علومی مانند کلام، فلسفه، عرفان و اخلاق، از زوایای و نگاههای مختلف قابل بررسی و تحقیق است. شر در علم کلام از لحاظ سازگاری یا عدم سازگاری با مسئله عدل، قدرت و لطف الهی مورد توجه است. در فلسفه با ماهیت عدمی یا وجودی شر و رابطه آن با ممکنات سر و کار دارند. در عرفان رابطه شر با تجلیات الهی بحث می­شود. در اخلاق به شر اخلاقی که در اثر قوه اختیار انسانی و در قالب گناه رخ می­دهد می­پردازند. #تبارشناسی ─━━━⊱🍃🌺🍃⊰━━━─ @p_sath3