eitaa logo
پارتیزان/ علی جمشیدی
738 دنبال‌کننده
747 عکس
295 ویدیو
8 فایل
👌 #پارتیزان: عضوی از یک گروه چریک است که با استفاده از تاکتیک‌های جنگهای نامنظم به مبارزه با یک نیروی اشغالگر #داخلی و #خارجی می‌پردازد. 👈 ارتباط با نویسنده: @nokar950 http://eitaa.com/joinchat/2656108544C7e8c5a39b6
مشاهده در ایتا
دانلود
🚨 دولت و 🔴 بعد از افتضاح توضيع سبد کالا در دولت فخيمه جناب روحانی، که برای چهارتا قلم جنس مردم را به جان هم انداختند، حال امروز برای یک وام یک میلیون تومانی اینگونه، پیرمردان و پیرزنان را به صف کرده اند، آن هم در شرایط به این خطرناکی. 🔵 جناب آقای روحانی در ایام تبلیغات انتخاباتی سال 92 در گفتگو ویژه خبری شبکه دو گفتند: " ما کاری می کنیم که مردم به یارانه چهل و پنج هزار تومانی نیاز نداشته باشند " از آن روز قریب هفت سال میگذرد، و مردم به خاطر بی لیاقتی دولت خفت و خواری همیشه در صف تحقیر ایستاده اند روزی در صف سبد کالا و روز دیگر در صف وام صدقه سری. 📝 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
پارتیزان/ علی جمشیدی
#صدای_عشق #قسمت_بیست_پنجم سرم را پایین میندازم ،و به نشان منفی تکانش میدهم. سرم میسوزد و بیشتر ازآ
ملافه را روی سرت میکشی و من از لرزش بدنت میفهمم شدت گریه کردنت را. کنارت مینشینم و سرم را کنارت روی تخت میگذارم... " خدایا !.... ببین بنده ات رو.... ببین چقدر بریده.... تو که خبر داری از غصه هر نفسش... چرا که خودت گفتی " نحن اقرب الیه من حبل الورید..." گذشتن از مسئله پیش امده برایم ساده نبود... اما عشقی که از تو به درون سینه ام به ارث رسیده بود مانع میشد که همه چیز را خراب یا وسط راه دستت را رها کنم. خانواده ات هم ازبیماری ات خبر نداشتند و تو اصرار داشتی که هیچ وقت بویی نبرند. همان روز درست زمان برگشت بود، اما تو با یک صحبت مختصر و خلاصه اعلام کردی که سه چهار روز بیشتر میمانیم... پدرم اول بشدت مخالفت کرد ولی مادرم بہ راحتی نظرش را برگرداند. خانواده هر دو یمان شب با قطار ساعت هشت و نیم به تهران برگشتند. پدرت در یک هتل جدا و مجلل برایمان اتاق گرفت...میگفت هدیه برای عروس گلم!هیچ کس نمیدانست بهترین اتاقها هم دیگر برای ما دلخوشی نمیشوند.حالت اصلاً خوب نبود و هر چند ساعت بخشی از خاطران مربوط به اخیر را میگفتی... اینکه شیمی درمانی نکردی بخاطر ریزش موهایت...چون پزشکها میگفتند به درمان کمکی نمیکند فقط کمی پیشروی راعقب میندازد.اینکه اگر از اول همراه ما به مشهد نیامدی چون دنبال کارهای آخر پزشکی ات بودی...اما هیچ گواهی وجود نداشت برای رفتنت! همه میگفتند انقدر وضعیتت خراب است که نرسیده به مرز برای جنگ حالت بد میشود و نه تنها کمکی نمیتوانی کنی بلکه فقط سربار میشوی...واین تو را میترساند. ازحمام بیرون می آیـے ومن درحالیڪه جانماز کوچکم را در کیفم میگذارم زیر لب میگویم _ عافیت باشه آقا!غسل زیارت کردی؟ سرت را تکان میدهی و سمتم می آیـے... _ شماچی؟ غسل کردی؟ _ اره...داشتم! دستم را دراز میکنم ،حوله کوچکی که روی شانه ات انداخته ای برمیدارم و به صندلی چوبی استوانه ای مقابل دراور سوئیت اشاره میکنم _ بشین... مبهم نگاهم میکنی _ چیکار میخوای کنی؟ _ شما بشین عزیز مینشینی، پشت سرت می ایستم ،حوله را روی سرت میگذارم و آرام ماساژ میدهم تا موهایت خشک شود. دستهایت را بالا می آوری و روی دستهای من میگذاری _ زحمت نکش خانوم _ نه زحمتی نیست اقا!...زود خشک شه بریم حرم... سرت را پائین میندازی و در فکر فرو میروی. در آینه به چهره ات نگاه میکنم _ به چی فکر میکنی؟... _ به اینکه اینبار برم حرم...یا مرگمو میخوام یا حاجتم.... و سرت را بالا میگیری و به تصویر چشمانم خیره میشوی. دلم میلرزد این چه خواسته ای است... از تو بعید است!! کار موهایت که تمام میشود عطرت را از جیب کوچک ساکت بیرون می آورم و به گردنت میزنم...چقدر شیرین است که خودم برای زیارت آماده ات کنم. چند دقیقه ای راه بیشتر به حرم نمانده که یڪ لحظه لبت را گاز میگیری و می ایستی.مضطرب نگاهت میکنم... _ چی شد؟؟؟ _ هیچی خوبم. یکم بدنم دردگرفت... _ مطمئنی خوبی؟...میخوای برگردیم هتل؟ _ نه خانوم! امروز قراره حاجت بگیریما! لبخند میزنم اما ته دلم هنوز میلرزد... نرسیده به حرم از یک مغازه آبمیوه فروشی یک لیوان بزرگ آب پرتغال طبیعی میگیری با دو نی و با خوشحالی کنارم می آیـے. _ بیا بخور ببین اگر دوست داشتی یکی دیگه بخرم.آخه بعضی اب میوه ها تلخ میشه... به دو نی اشاره میکنم _ ولی فکر کنم کلن هدفت این بوده که تو یه لیوان بخوریما... میخندی و از خجالت نگاهت را ازمن میدزدی. تا حرم دست در دستت و در آرامش مطلق بودم.زیارت تنها بات و حال و هوایی دیگر داشت. تا نزدیک اذان مغرب در حیاط نشسته ایم و فقط به گنبد نگاه میکنیم. از وقتی که رسیدیم مدام نفس میزنی و درد میکشی. اما من تمام تلاشم را میکنم تا حواست را پی چیز دیگر جمع کنم. نگاهت میکنم و سرم را روی شانه ات میگذارم این اولین بار است که این حرکت را میکنم.صدای نفس نفس را حالا بوضوح میشنوم. دیگر تاب ندارم ،دستت را میگیرم _ میخوای برگردیم؟ _ نه من حاجتمو میخوام _ خب بخدا آقا میده ....توالان باید بیشتر استراحت کنی... مثل بچه ها بغض و سرت را کج میکنی _ نه یا حاجت یا هیچی... خدایا چقدر! از وقتی هم من فهمیده ام شکننده تر شده... همان لحظه آقایی با فرم نظامی ازمقابلمان رد میشود و درست در چند قدمی ما سمت چپمان مینشیند... نگاه پر از دردت را به مرد میدوزی و آه میکشی مرد می ایستد و برای نماز اقامه میبندد. تو هم دستت را در جیب شلوارت فرو میبری و تسبیح تربتت را بیرون می آوری.سرت را چندباری به چپ و راست تکان میدهی و زمزمه میکنی: _ هوای این روزای من هوای سنگره... یه حسی روحمو تا زینبیه میبره تاکی باید بشینمو خدا خدا کنم.... به عکس صورت شهیدامون نگا کنم... باز لرزش شانه هایت و صدای بلند هق هقت...آنقدر که نفسهایت به شماره می افتد و من نگران دستت را فشار میدهم.. ... 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
⚠️ من از هرگز ننالم، که با من هرچه کرد آن کرد. 👈🏻 ها هم از نظر محتوا دست کمی از ندارد، برای ما هیچ وقت صرف اینکه یک شبکه اجتماعی تولید داخل باشد ملاک نبوده و نیست،زیرا ما خواهان شبکه اجتماعی قوی، هستیم که با نظارت های دقیق محتوايش پر نشود از مطالب مستهجن. ⁉️ من به عوامل سازنده و پشتیبانی روبیکا بد بین نیستم اما مدتی است ذهنم را یک سوال درگیر کرده،در شرایطی که پیام رسان های مثل ایتا با مشکلات کثیر مالی و سروری دست و پنجه نرم می کنند و هیچ کسی کمکشان نمی کند، چگونه یک نرمفزار مثل روبیکا اسپانسر مالی سریال پایتخت می شود؟؟؟ 📝 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
36.5M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🚨 🚨 👈🏻آیا در این اوضاع اقتصادی دلیلی بر رسیدگی به فرهنگ هست؟؟ 👈🏻 آیا الویت ما باید انقلاب فرهنگی باشد یا انقلاب اقتصادی؟؟ 📢 پاسخ میدهد. 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
⛔️ پر ☑️ طبق آخرین آمار وزارت آموزش و پرورش فقط 6.8 درصد دانش آموزان استان توانسته اند عضو برنامه آموزشی شوند. زیرا اکثر مناطق این استان قشر روستایی هستند و حتی اگر یک درصد هم به دسترسی داشته باشند، به دلیل فقرمالی در خانواده ها تلفن همراه با سیستم عامل اندروید پیدا نمی شود. 🔘 یعنی تمام دانش آموزان سرزمینم ایران از نظام آموزشی برابر برخوردار باشند، آیا با این نرمفزار شاد عدالت آموزشی محقق می شود؟؟ 📝 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
پارتیزان/ علی جمشیدی
🌞 جناب آقای #فرید_مدرسی اولا تا کی لاف در قریبی میزنی، گریبان چاک کرده ای از دست یک جریان فتنه گر د
🌞 آقای کسانی را که به سیر و سیاحت در آمدنیوز سازی متهم می کنی سال ها است که مشغول از مکتب هستند حتی به قیمت آبروی خیش. این جوانان ایستاده اند تا در لباس که زیاد هم هستند آبروی مکتب را به واسطه و نبرند. 👈🏻 فرید مدرسی شهامت ارائه سند و مدرک را نداشتی، و بدون سند و مدرک اتهام زدنند هم جرم است. ولی گویا با و می خواهی جوانان زیر این شهر را حذف کنی، بدان یک سرو اگر قطع گردد، هزاران بجایش رشد می کنند. 📝 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
پارتیزان/ علی جمشیدی
#صدای_عشق #قسمت_بیست_ششم ملافه را روی سرت میکشی و من از لرزش بدنت میفهمم شدت گریه کردنت را. کنارت
مرد سجده آخرش را که میرود. تو دیوانه وار بلند میشوی و سمتش میروی. من هم بدنبالت بلند میشوم. دستت را دراز میکنی و روی شانه اش میزنی... _ ببخشید!... برمیگردد و با نگاهش میپرسد بله؟ همانطور که کودک وار اشک میریزی میگویی _ فقط خواستم بگم دعا کنید مام لیاقت پیدا کنیم...بشیم همرزم شما! لبخند شیرینی روی لبهای مرد مینشیند _ اولاً سلام...دوماً پس شمام آره؟ سرت را پایین میندازی _ شرمنده!سلام علیکم...ما خیلی وقته آره...خیلی وقته... _ ان شاءالله خود آقا حاجتت رو بده پسر... _ ممنون!..شرمنده یهو زدم رو شونتون...فقط... دلِ دیگه... یاعلی پشتت را میکنی که او میپرسد _ خب چرا نمیری؟...اینقد بیتابی و هنوز اینجایی؟...کاراتو کردی؟ با هر جمله ی مرد بیشتر میلرزی و دلت آتش میگیرد .نگاهت فرش را رصد میکند _ نه حاجی!دستمو بستن!...میترسم برم!... اوبی اطلاع جواب میدهد _ دستتو که فعلا خودت بستی جوون!...استخاره کن ببین خدا چی میگه! بعد هم پوتین هایش را برمیدارد و از ما فاصله میگیرد نگاهت خشک میشود به زمین... درفکر فرو میروی.. _ استخاره کنم!؟... شانه بالا میندازم _ آره! چرا تا حالا نکردی!؟شاید خوب دراومد! _ آخه...آخه همیشه وقتی استخاره میکنم که دو دلم...وقتی مطمئنم استخاره نمیگیرم خانوم! _ مطمئن؟...ازچی میطمئنی؟ صدایت میلرزد _ ازینکه اگرم برم..فقط سربارم.همین! بودنم بدبختی میاره برا بقیه! _ مطمئنی؟.. نگاهت را میچرخانی به اطراف.دنبال همان مرد میگردی...اما اثری ازاو نیست.انگار از اول هم نبوده! وِلوِله به جانت میفتد _ ریحانه! بدو کفشتو بپوش...بدو... همانطور که بسرعت کفشم را پا میکنم میپرسم _ چی شده چی شده؟ _ از دفتر همینجا استخاره میگیریم...فوقش حالم بد میشه اونجا! شاید حکمتیه...اصن شایدم نشه...دیگه حرف دکترم برام مهم نیست....باید برم... _ چرا خودت استخاره نمیکنی!؟؟ _ میخوام کس دیگه بگیره... مچ دستم را میگیری و دنبال خودت میکشی. نمیدانیم باید کجا برویم حدود یک ربع میچرخیم. انقدر هول کرده ایم که حواسمان نیست که میتوانیم از خادمها بپرسیم... در دفتر پاسخگویی روحانی با عمامه سفید نشسته است و مطالعه میکند. در میزنیم و اهسته وارد میشویم... _ سلام علیکم... روحانی کتابش را میبندد _ وعلیکم السلام...بفرمایید _ میخواستم بی زحمت یه استخاره بگیرید برامون حاج اقا! لبخند میزند و بمن اشاره میکند _ برای امر خیر ان شاءالله؟... _ نه حاجی عقدیم...یعنی موقت... _ خب برای زمان دائم؟!...خلاصه خیر دیگه! _ نه!... کلافه دستت را داخل موهایت میبری.میدانم حوصله نداری دوباره برای کس دیگه توضیح اضافه بدهی، برای همین به دادت میرسم _ نه حاجی!...همسرم میخواد بره جنگ...دفاع حرم! میخواست قبل رفتن یه استخاره بگیره... حاج آقا چهره دوست داشتنی خود را کج میکند _ پسر تو اینکار که دیگه استخاره نمیخواد بابا!...باید رفت... _ نه آخه...همسرم یه مشکلی داره...که دکترا گفتن ...دکترا گفتن جای کمک احتمال زیاد سربار میشه اونجا! سرش را تکان میدهد، بسم الله میگوید و تسبیحش راواز کنار قرآن کوچک میز برمیدارد. کمی میگذرد و بعد با لبخند میگوید _ دیدی گفتم ؟... تواین کار که دیگه نباید استخاره کرد....باید رفت بابا..رفت! با چفیه روی شانه ات زیر پلکت را از اشک پاک میکنی و ناباورانه میپرسی _ یعنی...یعنی خوب اومد؟ حاج اقا چشمهایش را به نشانه تأیید میبندد و باز میکند. _ حاجی جدی جدی؟....میشه یہ بار دیگه بگیرید؟ او بی هیچ حرفی اینبار قرآن کوچکش را برمیدارد و بسم الله میگوید. بعداز چند دقیقه دوباره لبخند میزند و میگوید _ ای بابا جوون! خدا هی داره میگ برو تو هی خودت سنگ میندازی؟ هر دو خیره خیره نگاهش میکنیم میپرسی _ چی در اومد...یعنی بازم؟ _ بله! دراومد که بسیار خوب است.اقدام شود.کاری به نتیجه نداشته باشید.... چند لحظه بهت زده نگاهش میکنی و بعد بلند قهقهه میزنی...دو دستت را بالا می آوری و صورتت را رو به آسمان میگیری _ ای خدا قربونت برم من!...اجازمو گرفتم....چرا زودتر نگرفته بودم... بعد به حاج اقا نگاه میکنی و میگویی _ دستتون درد نکنه!...نمیدونم چی بگم.... _ من چیکار کردم اخه؟برو خداتوشکر کن... _ نه! این استخاره رو شما گرفتی... ان شاءالله هرچی دوست دارید و به صلاحتونه خدا بهتون بده... جلو میروی و تسبیح تربتت را از جیب در می آوری و روی میز مقابل او میگذاری _ این تسبیح برام خیلی عزیزه..... ولی .... الان دوست دارم بدمش بہ شما... خبر خوب رو شما بہ من دادی...خدا خیرتون بده! او هم تسبیح را برمیدارد و روی چشمهایش میمالد _ خیر رو فعلا خدا به تو داده جوون! دعا کن! خوشحال عقب عقب می آیے _ این چه حرفیه ما محتاجیم چادرم را میگیری و ادامه میدهی _ حاجی امری نیس؟ بلند میشود و دست راستش را بالا می آورد _ نه پسر! برو یاعلی لبخند عمیقت را دوست دارم... چادرم را میکشی و.... ... 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
⛔️ 🚨 اشتباه فکر نکنید اینجا یا سواحل جزیره نیست، اینجا لواسانات تهران محل زندگی مرفهین بی دردی است که این لوکس خانه ها فقط محل عیش و نوش و پارتی های مختلط آنهاست نه محل زندگی روزمره. ✖️ در فاصله چندین کیلومتر پاین شهر همین تهران، کسی زندگی می کنند که نان شبشان را از زباله ها پیدا می کنند، این فاصله طبقاتی محصول اقتصاد لیبرال است که آن مرحوم پایه ریزی کرد. 📝 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
پارتیزان/ علی جمشیدی
#صدای_عشق #قسمت_بیست_هفتم مرد سجده آخرش را که میرود. تو دیوانه وار بلند میشوی و سمتش میروی. من هم
ماشین خیابان را دور میزند و به سمت راه آهن حرکت میکند. چادرم را روی صورتم میکشم و پشت سرم را نگاه میکنم و از شیشه عقب به گنبد خیره میشوم... چقدر زود گذشت! حقا که بهشت جای عجیبی نیست! همینجاست... میدانی آقا؟ دلم برایت تنگ میشود... خیلی زود!...نمیدانم چرا به دلم افتاده بار بعدی تنها می آیم...تنها! کاش میشد نرفت...هنوز نرفته دلم برایت میتپد رضا ع بغض چنگ به گلویم میندازد... ... اشک از کنار چشمم روی چادرم میچکد... نگاهت میکنم پیشانی ات را به شیشه چسبانده ای و به خیابان نگاه میکنی میدانم هم خوشحالی هم ناراحت... خوشحال بخاطر جواز رفتنت... ناراحت بخاطر دو چیز.. اینکه مثل من  هنوز نرفته دلت برای مشهد پر میزند و دوم اینکه نمیدانی چطور به خانواده بگویی که میخواهی بروی ...میترسی نکند پدرت زیر قول و قرارش بزند دستم را روی دستت میگذارم و فشار میدهم.میخواهم دلگرمی ات باشم... _ علی؟.. _ جان؟... _ بسپار بخدا لبخند میزنی و دستم را میگیری زمان حرکت غروب بود و ما دقیقا لحظه حرکت قطار رسیدیم. تو با عجله ساک را دنبال خود میکشیدی و من هم پشت سرت تقریباً میدویدم... بلیط ها را نشان میدهی و میخندی _ بدو ریحانه جا میمونیما تا رسیدن به قطار و سوار شدن مدام مرا میترساندی که الان جا میمونیم... واگن اتوبوسی بود و من مثل بچه ها گفتم حتماً باید کنار پنجره بشینم. توهم کنار آمدی و من روی صندلی ولو شدم. لبخند میزنی و کنارم مینشینی _ خب بگو ببینم خانوم! سفر چطور بود؟ چشمهایت راورصد میکنم.نزدیک می آیم و در گوشت آرام میگویم _ تو که باشی همه چیز خوبه... چانه ام را میگیری و فقط نگاهم میکنی.آخ که  همین نگاهت مرا رسوا کرد... _ آره!....ریحانه از وقتی اومدی تو زندگیم همه چیز خوب شد...همه چیز... سرم را روی شانه ات میگذارم که خودت را یکدفعه جمع میکنی _ خانوم حواسم نیست توام چیزی نمیگی ها!!...زشته عزیزم! اینکاره رو نکن دوتا جوون میبینن دلشون میخوادا! اونوخ من بیچاره دوباره دم رفتن پام گیر میشه میخندم و جواب میدهم _ چـــشــم...عاقا! شما امر کن! البته جای اون واسه جوونا دعا کن! _ اونکه رو چشم!دعا کنم یه حوری خدا بده بهشون... ذوق زده لبخند میزنم که ادامه میدهی _ البته بعد شهادت!  و بعد بلند میخندی.لبم را کج میکنم و بحالت قهر میگویم _ خعلی بدی! فک کردم منظورت از حوری منم! _ خب منظور شمایی دیگه!...بعد شهادت شما میشی حوری ...عزیزم! رویم را سمت شیشه برمیگردانم _ نعخیر دیگه قبول نیست!قَرقَر تا روز قیامت! _ قیامت که نوکرتم.ولی حالا الان بقول خودت قَر نکن...گناه دارما... یروز دلت تنگ میشه خانوم نکن! دوباره رو میکنم سمتت و نگاهت میکنم درکدلم میگذرد آره دلم برات تنگ میشه...برای امروز...برای این نگاه خاصت.یکدفعه بلند میشوم و از جایگاه کیف و ساکها،کیفم را برمیدارم و از داخلش دور بینم را بیرون می آورم. سرجایم مینشینم و دوربین را جلوی صورتم میگیرم _ خب...میخوام یه یادگاری بگیرم...زود باش بگو سیب! میخندی و دستت را روی لنز میگذاری _ ارپز قیافه کج و کوله من؟.... _ نعخیر!..به سید توهین نکنا!!!.. _ اوه اوه چه غیرتی... و نیشت را به طرز مسخره ای باز میکنی بقدری که تمام دندانهایت پیدا میشود _ اینجوری خوبه؟؟؟ میخندم و دستم را روی صورتت میگذارم _ عههه نکن دیگه!....تروخدا یه لبخند خوشگل بزن لبخند میزنی و دلم را میبری _ بفرما خانوم _ بگو سیب _ نه....نمیگم سیب _ باز اذیت کردی _ میگم...میگم.. دوربین را تنظیم میکنم _ یک ....دو..... سه....بگو _ شهیـــد... قلبم با ایده ات ڪنده و یادگاریمان ثبت میشود... بی اختیار نیم خیز میشوم سمتت و به صورتت فوت میکنم چندتار از موهایت روی پیشانی تکان میخورد. میخندی و تو هم سمت صورتم فوت میکنی نفست را دوست دارم... خنده ات ناگهان محو میشود و غم به چهره ات مینشیند _ ریحانه...حلال کن منو! جا میخورم ، عقب میروم و میپرسم _ چی شد یهو؟ همانطور که باانگشتانت بازی میکنی جواب میدهی _ تو دلت پره...حقم داری! ولی تا وقتی که این تو...." دستت را روی سینه ات میگذاری درست روی قلبت.." این تو سنگینه...منم پام بسته اس... اگر تو دلت رو خالی کنی ... شک ندارم اول تو ثواب شهادت رو میبری از بس که اذیت شدی تبسم تلخی میکنم و دستم را روی زانوات میگذارم _ من خیلی وقته تو دلمو خالی کردم...خیلی وقته نفست را با صدا بیرون میدهی ، از لبه پنجره بلند میشوی و چندبار چند قدم به جلو و عقب برمیداری. آخر سر سمت من رو میکنی و نزدیکم میشوی. با تعجب نگاهت میکنم. دستت را بالا می آوری و باسر انگشتانت موهای سایه انداخته روی پیشانی ام را کمی کنار میزنی. خجالت میکشم و به پاهایت نگاه میکنم. لحن آرام صدایت دلم را میلرزاند _ چرا خجالت میکشی؟ چیزی نمیگویم...منی که تا چند وقت پیش بدنبال این بودم که ...حالا... ... 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 این قسمت از سریال نون خ۲ که تقلید بازی در توسط یک پسربچه است، سانسور شده و بعد از پخش سریال قسمت حذف شده ‌را در اینستاگرامش منتشر کرد و تقدیم کرده به مسعود کیمیایی. ✍🏻 نفوذ در صداوسيما کاملا مشهود است ، پلن اول این ماجرا در فیلم رقم خورد ، که صحنه کپی شده از فیلم بهروز وثوقی را به نمایش گذاشتند، پلن دوم این بازی خطرناک در سریال اجرایی شده. 🚨 چه کسی یا چه کسانی به دنبال قبح زدایی و تطهیر بازیگران فیلم های مستهجن قبل از انقلاب هستند؟؟ چگونه می شود همزمان در دو سریال پشت سرهم دقیقا هم در شبکه واحد اینگونه از فیلم های فارسی قبل از انقلاب تقلید کنند؟؟؟ ⚠️ جناب آقای علی عسکری مدیریت محترم سازمان صدا و سيما، نتیجه دستورتان راجب نفوذ ستون پنجم فرهنگی به کجا رسیده است، چه می‌شود بعد از صحبت های شما، وقیحتر از گذشته همان کار را تکرار کردنند. حال و روز این روز های رسانه ملی ثمره شما در است. 📝 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
پارتیزان/ علی جمشیدی
#صدای_عشق #قسمت_بیست_هشتم ماشین خیابان را دور میزند و به سمت راه آهن حرکت میکند. چادرم را روی صورت
خم میشوی سمت صورتم و به چشمهایم زل میزنی. با دو دستت دو طرف صورتم را میگیری و لب هایت را روی پیشانی ام میگذاری... آهسته و عمیق! شوکه چند لحظه بی حرکت می ایستم و بعد دستهایم را روی دستانت میگذارم. صورتت را که عقب میبری دلم را میکشی. روی محاسنت از اشک برق میزند با حالتی خاص التماس میکنی _ حلال کن منو! همانطور که لقمه ام را گاز میزنم و لی لی کنان سمت خانه می آیم پدرت را از انتهای کوچه میبینم که با قدمهای آرام می آید. در فکر فرورفته...حتماً با خودش درگیر شده! جمله آخر من درگیرش کرده.. چندقدم دیگر لی لی میکنم که صدایت را از پشت سرم میشنوم _ افرین! خانوم کوچولوی پنج ساله خوب لی لی میکنیا! برمیگردم و ازخجالت فقط لبخند میزنم _ یِوخ نگی یکی میبینتتا وسط کوچه! و اخمی ساختگی میکنی البته میدانم جداً دوست نداری رفتار سبک از من ببینی! از بس که غیرت داری...ولی خب در کوچه بلند و باریک شما که پرنده هم پر نمیزند چه کسی ممکن است مرا ببیند؟ با این حال چیزی جز یک ببخشید کوتاه نمیگویم. از موتور پیاده میشوی تا چند قدم باقی مانده را کنار من قدم بزنی... نگاهت به پدرت که میفتم می ایستی و ارام زمزمه میکنی _ چقد بابا زود داره میاد خونه! متعجب بهم نگاه میکنیم ،دوباره راه میفتیم. به جلوی در که میرسیم منتظر میمانیم تا اوهم برسد. نگاهش جدی ولی غمیگین است. مشخص است با دیدن ما بزور لبخند میزند و سلام میکند _ چرا نمیرید تو؟... هر دو باهم سلام میکنیم و من در جواب سوال پدرت پیش دستی میکنم _ گفتیم اول بزرگتر بره داخل ما کوچیکام پشت سر چیزی نمیگوید و کلید را در قفل میندازد و در را باز میکند فاطمه روی تخت حیاط لم داده و چیپس با ماست میخورد. حسین اقا بدون توجه به دخترش فقط سلامی میکند و داخل میرود. میخندم و میگویم _ سلام بچه!...چرا کلاس نرفتی؟؟... _ اولاً سلام دواًن بچه خودتی...سوماً مریضم..حالم خوب نبود نرفتم تو میخندی و همانطور که موتورت را گوشه ای از حیاط میگذاری میگویی _ اره! مشخصه...داری میمیری! و اشاره میکنی به چیپس و ماست. فاطمه اخم میکند و جواب میدهد _ خب چیه مگه...حسودید من اینقد خوب مریض میشم تو باز میخندی ولی جواب نمیدهی.کفشهایت را درمیاوری و داخل میروی. من هم روی تخت کنار فاطمه مینشینم و دستم را تا آرنج در پاکت چیپسش فرو میبرم که صدایش درمی آید _ اوووییی ...چیکا میکنی؟ _ خسیس نباش دیه و یک مشت از محتویات پاکت را داخل دهانم میچپانم _ الهی نمیری ریحانه! نیم ساعته دارم میخورم..انداره اونقدی که الان کردی تو دهنت نشد! کاسه ماست را برمیدارم و کمی سر میکشم.پشت بندش سرم را تکان میدهم و میگویم _ به به!...اینجوری باید بخوری!یادبگیر... پشت چشمی برایم نازک میکند. پاکت را از جلوی دستم دور میکند. میخندم و بندکتونی ام را باز میکنم که تو به حیاط می آیـے و با چهره ای جدی صدایم میکنی _ ریحانه؟...بیا تو بابا کارمون داره حسین آقا یک دستش را پشت دست دیگرش میزند و روی مبل مقابلت مینشیند. سرش را تکان میدهد و در حالیکه پای چپش از استرس میلرزد نگاهش را به من میدوزد _ بابا؟...تو قبول کردی؟ سکوت میکنم ،لب میگزم و سرم را پایین میندازم _ دخترم؟...ازت سوال کردم! تو جداً قبول کردی؟ تو گلویت را صاف میکنی و در ادامه سوال پدرت از من میپرسی _ ریحان؟..بگو که مشکلی نداری! دسته ای از موهای تیره رنگم که جلوی صورتم ریخته است را پشت گوش میدهم و آهسته جواب میدهم _ بله!... حسین اقا دستش را در هوا تکان میدهد _ بله چیه بابا؟ واضح جواب بده دختر! سرم را بالا میگیرم و در حالیکه نگاهم را از نگاه پر نفوذ پدرت میدزدم جواب میدهم _ یعنی...بله! قبول کردم که علی بره! این حرف من آتشی بود به جان زهراخانوم تا یکدفعه از جا بپرد ، از لبه پنجره رو به حیاط بلند شود و وسط هال بیاید. _ میبینی اقا حسین؟...میبینی!!عروسمون قبول کرده! رو میکند به سمت قبله و دستهایش را با حالی رنجیده بالا می آورد _ ای خدا من چه گناهی کردم اخه! ... ببین بچه دسته گلم حرف از چی میزنه... علےاصغر که تا الان فقط محو بحث مابود در حالیکه تمام وجودش سوال شده میپرسد _ ماما داداچ علی کوجا میره؟ پدرت باصدای تقریبا بلند میگوید _ اا ... بسه خانوم! چرا شلوغش میکنی؟؟...هنوز که این وسط صاف صاف واساده... و بعد به علی اصغر نگاه میکند و ادامه میدهد _ هیچ جا بابا جون هیچ جا... مادرت هم مابقی حرفش را میخورد و فقط به اشکهایش اجازه میدهد تا صورت گرد و سفیدش را تر کنند احساس میکنم من مقصر تمام این ناراحتی ها هستم گرچه دل خودم هنوز به رفتنت راه نمیدهد...ولی زبانم مدام و پیا پی تو را تشویق میکند که برو! تو روی زمین روبروی مبلی که پدرت روی آن نشسته مینشینی _ پدر من! یه جواب ساده که اینقدر بحث و ناراحتی نداره من فقط خواستم اطلاع بدم که میخوام برم.همه کارامم کردم و زنمم رضایت کامل داره... ... 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷
☑️ و دو ◽️ به شخصه نسبت به ، های زیادی دارم بخصوص در بحث ولی این نقد روزنامه را دقیقا مصداق یک بام و دو هوا میدانم، زیرا اگر صاحب نظر بودن در تمام زمینه ها نقص کسی به شمار می آید پس چرا نسبت به این انتقاد را مطرح نکرده اید که در چندین امور صاحب نظر که نه صاحب هستند ؟؟؟ ◾️اما همین مسئله یک بام و دوهوا هم در آقای رائفی پور کاملا مشهود است، زیرا وقتی کسی را که من باب میلشان نباشد به آزادی می توانند نقد کنند و حتی نقد خود را با الفاظ رکیک بیان کنند ولی اگر کسی به آقای رائفی پور یک نقد هم داشته باشد سریع علی اکبر رائفی پور تنها نیست میزنند و گوش خود را گرفته و هیچ نقدی را منصفانه نداسته اند. و بازی حمله گسترده رسانه ای به رائفی پور را شروع می کنند. ✅ بار ها در هایم در مذمت و قلم زده ام، چه می خواهد این قبیله گرایی در میان باشد چه و یا حتی در میان حامیان . تا وقتی نگاه ما این باشد که همه را می شود نقد کرد بجز هم های خود،اصل ازادگی و را کنار گذاشته و مجبور می شویم اشتباهات هم صنفی های خود را زیر سبیلی رد کنیم. 📝 🇮🇷 @paartizan 🇮🇷