🔴 تعلیم لازمه تربیت است . نقطه ی هدف در کار فرهنگی با رویکرد تربیتی، انجام دادن امر مهم تعلیم و تربیت انسان‌ها و تلاش برای رشد و تعالی آنهاست. تعلیم، عبارت است از فراهم آوردن زمینه‌ی مناسب برای رشد و شکوفایی استعدادهای ذهنی انسان. در حدیثی از امیرالمومنین (ع) خطاب به جوانان توجه کنیم که فرمود: " شرف و حیثیّت انسانی خود را با ادب، و دین خود را با دانش حفظ کنید. " خیلی حرف مهمّی است. دانش، دین را حفظ می‌کند؛ این منطق اسلام است. 🔹پس کسب و ترویج علم و معرفت دین اصل اول برای کار است چه برای خود مسئولین فرهنگی و چه برای مخاطبین کار فرهنگی! باید معارف دین را به گوش همه رساند. براین اساس یک معلم ، مربی و مدرس باید توجه کنند که تربیت، در هر زمینه ای که باشد، به ناچار نیازمند تعلیم است؛ زیرا مربی برای تربیت متربی ناچار است که او را از حقایق و مطالبی آگاه کند تا وی با آگاهی از آنها و عمل برطبق موازین آموخته شده، به رشد و پرورش ابعاد مختلف روحی و معنوی خود بپردازد. بنابراین تعلیم و آموزش، درواقع اولین شرط لازم برای تربیت به شمار می آید. پس لازم است مسئولین آموزشی و فرهنگی اسباب تعلیم و تربیت خود را با انواع روش ها اعم از مطالعه، کلاس های اخلاق و … فراهم کرده و مکرر درباره وظایف خود و دغدغه های فرهنگی مجموعه فکر کنند. ✅باید تلاش کرد که سیستم تربیتی اسلام را شناخت. بخش عمده ای از #خلأ_بی_ابزاری و بی روشی موجود در #کار_فرهنگی کشور درواقع ناشی از « شناخت نداشتن » از سیستم تربیتی اسلام است. سیستم اسلام بسیار دقیق است و حتی برای تقسیم عادلانه ی نگاه معلم بین دانش آموزان نیز توصیه های لازم را در خود دارد. این ما هستیم که از ابعاد و ظرایف آن بی خبریم. در حقیقت مکتب الهام بخش اسلام، مالامال از دستورهای اخلاقی و تربیتی دربار ه ی انسانهاست. این دستورها را می توان از لابلای آیات قرآن ، سنت پیامبر (ص) و سیره ی عملی اهل بیت(ع) بیرون کشید و متناسب با آن عمل کرد. ✍️مجتبی لشکربلوکی