#معرفی_کتاب ⭕️فرازی از کتاب "از چیزی نمیترسیدم" قسمت اول 🔹️ زندگی نامه خودنوشته سردار شهید "قاسم سلیمانی" پدرم به رغم اینکه جسم ضعیفی داشت اما قوی بود و سرِ نترسی داشت. یک روز همین نترسی کار دستش داد. حبیب الله خانِ کدخدا به ده آمد. آن روز برف باریده بود و مردانِ ده همگی بَرِ آفتاب نشسته بودند و با هم حرف می زدند، ما بچه ها هم برف بازی میکردیم. حبیب الله خان به هر یک از مردانِ ده یک لولِ چند سانتی تریاک داد. فقط به مرید محمد که در آن روز استفاده میکرد نداد. پدرم خندید و این شعر را خواند: « عطای بزرگان ، امت را به جایی می آورد که نیایند به کار. » کدخدا ناراحت شد و به پدرم تندی نمود. در هر صورت معلوم شد برادر بزرگترم در جریان نگرانی مادرم است و آن قرض پدرم به بانک تعاون روستایی بود. پدرم ۹۰۰ تومان بدهکار بود، به همین دلیل هی به خانه کدخدا رفت و آمد می‌کرد که به نوعی حل کند . بدهی پدرم مرا از مادرم بیشتر نگران کرده بود؛ به خاطر ترس از به زندان افتادن پدرم بارها گریه کردم . بالاخره برادرم حسین تصمیم گرفت برای کار کردن به شهر برود تا شاید پولی برای دادن قرض پدرم پیدا کند. با گریه مادرم بدرقه شد و رفت. پس از دو هفته بازگشت. کاری نتوانسته بود پیدا کند. حالا ترسم چند برابر شده بود. تصمیم گرفتم من به شهر بروم و به هر قیمتی شده این قرض پدرم را ادا کنم. پدر و مادرم هردو مخالفت می‌کردند. من تازه وارد ۱۴ سال شده بودم . آن هم یک بچه که تا حالا فقط رابُر را دیده بود. اصرارِ زیاد کردم. با احمد و تاجعلی که مثل سه برادر بودیم، با هم قرار گذاشتیم. راهی شهر شدیم . با اتوبوس مهدی پور در حالی که یک لحاف، یک سارق«بقچه» نان و ۵ تومان پول داشتم. مادرم مرا همراهِ یکی از اقواممان کرد. به او سفارش مرا خیلی نمود. اتوبوس ، شب به شهر کرمان رسید. اولین بار ماشین هایی به آن کوچکی می دیدم ( فولکس و پیکان). محو تماشای آنها بودم که اتوبوس در محل میدان باغ ایستاد. همه پیاده شده بودند جز ما سه نفر. باهم پیاده شدیم. در محل میدان با همان لحاف ها و دستمال های بسته شده از نان و مغز پنیر. هاج و واج مردم را نگاه می کردیم، مثل وحشی هایی که برای اولین بار انسان دیده‌اند ! گوشهٔ میدان نشستیم. از نگاه آدم هایی که رد می شدند و ما را نگاه می‌کردند، می‌ترسیدیم. مانده بودیم کجا برویم. خانهٔ عبدالله تنها نشانیِ آشنای ما بود ؛اما من و آن دو، نه بلد بودیم سوار تاکسی شویم و نه آدرسی می دانستیم. نوروز که مادرم ما را با او فرستاده بود و چند بار به شهر آمده بود، وارد بود. جلوی یک ماشین کوچکِ نارنجی را گرفت که به او تاکسی می‌گفتند. گفت:« تاکسی، ته خواجو». تاکسی ما چهار نفر را سوار کرد. به سمت خواجو راه افتاد. کمتر از چند دقیقه آخرین نقطه شهر کرمان بودیم. از تاکسی پیاده شدیم و بر اساس راه بلدیِ نوروز به سمت خانهٔ عبدالله راه افتادیم. به سختی می‌توانستم کوله ام را حمل کنم. به هر صورت به خانه عبدالله رسیدیم. سه، چهار نفر دیگر هم از همشهری ها آنجا بودند. عبدالله به خوبی استقبالمان کرد. با دیدن عبدالله سعدی گُل از گلمان شکفت. بوی همشهری ها، بوی مادرم، فامیلم، بوی ده را استشمام کردم و از غربت بیرون آمدم. #پادکست_مقاومت #از_چیزی_نمی_ترسیدم •┈┈••••✾••✾•••┈┈• #کتابخانه_مجازی_رضویه @ketabkhanerazavieh •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• #واحد_پژوهش‌_مدرسه‌_رضویه 📕🌸════╗ @razaviehpajohesh ╚════🌼📘═╝

#معرفی_کتاب ⭕️فرازی از کتاب "از چیزی نمیترسیدم" قسمت دوم 🔹️ زندگی نامه خودنوشته سردار شهید "قاسم سلیمانی" سید جواد، جوان مشهدی، از من سوال کرد: «بچه کجایی؟» گفتم:« بچه کرمان» اسمم را سوال کرد. به او گفتم. گفت:« چند روز مشهد هستی؟» گفتم:« یک هفته» اصرار کرد در این یک هفته، هر عصر به باشگاه آنان بروم. حرم امام رضا علیه السلام جاذبهٔ عجیبی داشت . شب‌ها تا دیر وقت در حرم بودم . روز بعد، ساعت ۴ بعد از ظهر به باشگاه رفتم. این بار همراه سید جواد جوان دیگری که او را حسن صدا می‌زدند آمده بود. بعد از گود زورخانه، سیدجواد و دوستش حسن مرا به گوشه ای بردند. تصور این بود که می‌خواهند کسی دیگر را بزنند که طرح دوستی با من ریخته‌اند. بدن آنها حالت ورزشکاری نداشت؛ اما خوب میل میزدند و شنا می رفتند. معلوم بود حسن تازه پایش به زورخانه باز شده بود؛ چون بیست تا شنا که می رفت ،دیگر روی تخته می خوابید. سه تایی روی یکی از میزهای ورزشی نشستیم. سیدجواد سوال کرد:« تا حالا نام دکتر علی شریعتی را شنیده‌ای؟» گفتم :«نه ، کیه مگه؟» سید، برخلاف حاج محمد بدون واهمهٔ خاصی توضیح داد:« شریعتی معلمه و چند کتاب نوشته. او ضد شاهه.» دیگر کلمه «ضد شاه»برایم چیز تعجب آوری نبود. ظاهراً احساس انعطاف در من کرد. این بار دوستش حسن به سخن آمد. سوال کرد:« آیت الله خمینی رو میشناسی؟» گفتم:« نه »گفت:« تو مقلد کی هستی؟» گفتم:« مقلّد چیه؟» و هر دو به هم نگاه کردند . از پیگیری سوال خود صرف نظر کردند. دوباره سوال کردند:« تا حالا اصلاً نام خمینی رو شنیده ای؟» گفتم:«نه» سید و دوستش توضیح مفصلی پیرامون مردی دادند که او را به نام آیت الله خمینی معرفی می‌کردند. بعد، نگاه عمیقی به اطراف کرد و از زیر پیراهنش عکسی را درآورد. عکس را در برابرٍ چشمانم قرار داد. عکس یک مردٍ روحانیٍ میانسال که عینک بر چشم، مشغول مطالعه بود و زیر آن نوشته بود « آیت الله العظمی سید روح الله خمینی» از من سوال کرد:« میخوای این عکس رو به تو بدم؟» به سرعت جواب دادم:« بله می خوام» حسن، دوست سیدجواد گفت:« نباید این عکس رو کسی ببینه وگرنه ساواک (که حالا دیگر برایم کاملا اسم آشنایی بود ) تورو دستگیر میکنه.» عکس را گرفتم و در زیر پیراهن پنهان کردم. خداحافظی کردم و از آنها جدا شدم. «شریعتی» و «خمینی» دو نام جدیدی بود که می شنیدم. برایم سوال بود که چطور آن دو جوانِ تهرانی سرامیک کار در طول آن شش ماه که با آنها کار می کردم و دوست صمیمی بودیم و این همه بر ضد شاه با من حرف زدند، اسمی از این دو نفر نبردند! وارد مسافر خانه شدم. عکس را از زیرِ پیراهنم بیرون آوردم. ساعت‌ها در او نگریستم. دیگر باشگاه نرفتم. روز چهارم، رفتم ترمینال مسافربری و بلیط‌ کرمان گرفتم؛ در حالی که عکس سیاه و سفیدی که حالا به شدت به او علاقه‌مند شده بودم را در زیر پیراهن خود که چسبیده به قلبم بود، پنهان کرده بودم. احساس می‌کردم حامل یک شیٔ بسیار ارزشمندم. به محض ورود به کرمان، به علی یزدان پناه نشان دادم. گفت:«این عکس آقای خمینی است.» با تعجب سوال کرد:« از کجا آوردی؟! اگر تو رو با این عکس بگیرند، پدرت رو در میارند یا میکشنت.» جرئت و شجاعتِ عجیبی در وجودم احساس می‌کردم. ساواک را حریف کاراته خودم فرض می کردم که به سرعت او را نقش زمین می کنم. آنقدر وجودم مملو از نشاط جوانی بود که ترسی از چیزی نداشتم. حالا من یک انقلابیِ دوآتیشه شدیدتر از علی یزدان پناه بودم و بدون ترس از اَحَدی بی محابا حرف میزدم. #پادکست_مقاومت #از_چیزی_نمی_ترسیدم •┈┈••••✾••✾•••┈┈• #کتابخانه_مجازی_رضویه @ketabkhanerazavieh •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• #واحد_پژوهش‌_مدرسه‌_رضویه 📕🌸════╗ @razaviehpajohesh ╚════🌼📘═╝

باجان ودل بخوانیم.... https://farsi.khamenei.ir/news-content?id=51599 التماس دعا به برکت صلوات

◼️از سلسه پیش‌نشست‌های همایش علمی اخلاق امدادگری 📒 پیش‌نشست سوم: ابعاد اخلاقی مدیریت بحران جامعه محور 👤ارائه دهندگان: 1️⃣ دکتر شاهین فتحی ◾️ مدیر عامل جمعیت هلال احمر استان تهران 2️⃣ دکتر پیمان صابریان ◾️ هئیت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ معاون آموزش و پژوهش و فناوری جمعیت هلال احمر 📅زمان: یک‌شنبه ۱۱ دی ۱۴۰۱ ⏰ از ساعت ۱۵ تا ۱۷ ⏹لینک ورود به جلسه: http://dte.bz/ethicsconf

#اطلاع_رسانی | دانشگاه بین المللی امام رضا علیه السلام با همکاری بنیاد پژوهش های اسلامی برگزار می کند: در محضر نهج البلاغه 📚 سلسله نشست های علمی و دوره تربیت مربی علوم و معارف نهج البلاغه با محوریت: تربیت اخلاقی، تربیت اجتماعی تربیت سیاسی، تربیت اقتصادی ✅ اعطای گواهی های معتبر ✳️ زمان: سه شنبه ساعت ۱۵ الی ۱۸ همراه با نماز جماعت 📗 نشست علمی دوم: سه شنبه ۱۳ دی ماه، همزمان با سالروز شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی 📚 با حضور فرهیخته ارجمند استاد شریعتی تبار 📚 ثبت نام جهت حضور ضروری است. @nahjolbalaghe_1401 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 @science_imamreza

مستند داستانی بچه زرنگ روایت زندگی ۸ شهید مدافع حرم مشهدی از شنبه شب به مدت ۸ شب ساعت ۲۱:۱۵ دقیقه شبکه دو سیما

🔸 موسسه روان‌شناسی آرمان برگزار می کند: 🔅کارگاه آموزشی آشنایی با انواع قالب ها و فرایند پایان نامه نویسی ✅ به همراه : 🔹 معرفی انواع قالب های پایان نامه نویسی 🔹 بیان تفاوت ها و مزیت ها 🔹 آشنایی با فرایند اجرا با استفاده از یک کارگاه مفید و مناسب، نگرانی ها و دغدغه‌های خود را برای نوشتن پایان نامه کاهش دهید. 📣اطلاعات بیشتر: @armanpsy_ir 📋 ثبت نام : https://armanpsy.ir/payannameh/

🔴مرحوم علامه مصباح یزدی: #حاج‌_قاسم در هیچ حالی از توسل به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها غافل نبود. 🔹 بنده مقابل این فرمانده نظامی خجالت می کشم... #جان_فدا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• #واحد_پژوهش‌_مدرسه‌_رضویه 📕🌸════╗ @razaviehpajohesh ╚════🌼📘═╝

🔰 مکتب تربیتی حاج قاسم ⭕️ «با همه ارتباط برقرار کنید» با همه ارتباط خوب و مثبت برقرار کنید حتی با کسانی که ظاهرشان با شما متفاوت است. اگر هدف داری نترس! برو و اثر بگذار ... #جانفدا ➕ به #انجمن_مدرسان_بیانیه_گام_دوم بپیوندید👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2843017216C4b1711eae7 🍂 🍁🍂

🔰 کتاب ⭕️ شاخص‌های مکتب شهید سلیمانی ✍ علی شیرازی ➕ به #انجمن_مدرسان_بیانیه_گام_دوم بپیوندید👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2843017216C4b1711eae7 🍂 🍁🍂