#پاراگراف_نویسی۱ یک پاراگراف مجموعه‌ای از چند جمله است که یک مفهوم اصلی را شرح می‌دهند. به طور معمول این مفهوم اصلی در «جمله‌ی موضوع» بیان می‌شود که اغلب نخستین جمله‌ی پاراگراف است و اندکی با تورفتگی نوشته می‌شود. دیگر جمله‌های پاراگراف، باید به شرح و گسترش جمله‌ی موضوع کمک کنند و به آن‌ها «جمله‌های پشتیبان» می‌گویند. برخی پاراگراف‌ها، یک «جمله‌ی نتیجه‌گیری» هم دارند که نظر اصلی پاراگراف را خلاصه می‌کند یا نکته‌‌ی مهمی را درباره‌‌ی آن یادآور می‌شود؛ این جمله به طور معمول در پایان پاراگراف می‌آید. نویسنده در نوشتن همه‌ی این جمله‌ها باید مفهوم واحدی را با نظم منطقی بیان کند و شرح دهد. ┏━━━━🍃🌺🍃━┓ @pajooheshkordestan ┗━━🍃🌺🍃━━━┛

#پاراگراف_نویسی۲ پاراگرافی که سازماندهی خوبی داشته باشد، سه بخش اصلی دارد: ۱) جمله‌ی موضوع: سخن اصلی پاراگراف و مرکز توجه آن را بیان می‌کند. ۲) جمله‌های پشتیبان: با عرضه‌ی اطلاعات بیش‌تر و یا آوردن نمونه‌هایی، جمله‌ی موضوع را شرح و گسترش می‌دهند. ۳) جمله‌ی نتیجه‌: مشخص می‌کند که پاراگراف به پایان رسیده و نکته‌ی مهمی را یادآور می‌شود که خواننده باید به خاطر داشته باشد. اگر به ساختاری که توضیح داده شد، اندکی با دقت بیش‌تر نگاه کنیم، پی‌می‌بریم که یک پاراگراف نیز به یک مقاله‌ی کوتاه می‌ماند. جمله‌ی موضوع را می‌توان در حکم مقدمه‌ی مقاله دانست که مشخص می‌کند نویسنده پیرامون چه موضوعی نوشته است. جمله‌های پشتیبان در حکم پیکره‌ی مقاله و جمله‌ی نتیجه مانند نتیجه‌گیری مقاله است. بنابراین، یک پاراگراف، یک «مقاله‌ی چند خطی» است و اگر همه‌ی این «مقاله‌های کوچک» به درستی نوشته شوند، آن‌گاه نوشته‌ی نهایی نیز مقاله‌ی درستی خواهد بود. ┏━━━━🍃🌺🍃━┓ @pajooheshkordestan ┗━━🍃🌺🍃━━━┛