#سلسلهاطلاعاتپژوهشی
شماره1⃣3⃣
#بیشتر_یا_بهتر_بدانیم
#معجزهقرن(شماره8⃣)
آموزش نرم افزار پژوهیار
✅جلسه اول
کیفیت خوب با حجم تقریبی یک گیگابایت
کیفیت متوسط با حجم تقریبی ۱۲۸ مگابایت
ـــــــــــــ
✅جلسه دوم
کیفیت خوب با حجم تقریبی ۸۸۴مگابایت
کیفیت متوسط با حجم تقریبی ۱۳۱مگابایت
ـــــــــــــ
✅جلسه سوم
کیفیت خوب با حجم تقریبی ۸۳۸مگابایت
کیفیت متوسط با حجم تقریبی ۱۱۹مگابایت
🕰مدت تقریبی سه جلسه: ۱۷۸دقیقه
ــــــــــــــــــــ
کانال پژوهشیار؛
@Pajouheshyar
با#نشروتبلیغ کانال،در ثواب فعالیتهای آن#سهیم باشید.
#کارکاه_نویسندگی
#بخش_اول
موانع نویسندگی و راههای برونرفت از آن:
نویسندگی عبارت از نگارش پیامی گیرا با قلمی شیواست.
برای دستیابی به نوشتهای شیوا ابتدا باید موانع را شناخت و در پی رفع آنها بود.
اولین مانع نوشتن را قبل از هر چیز باید ننوشتن دانست؛ چه اینكه نگارش را باید با نوشتن آموخت، اما عموماً ممكن است موانعی فرهنگی، اجتماعی، تربیتی، آموزشی و روانشناختی هم داشته باشد. آنچه در پی میآید، با توجه به ابعاد پیش گفته، موانع نوشتن را در ده محور بیان كرده است:
الف.گرایش به زیبانویسی در آغاز كار
اگر كسی بخواهد مطلبی بنویسد، باید ذوق و استعداد نوشتن را داشته باشد. بعضی از افراد تصور میكنند ذوق لازم را برای نوشتن دارند، در حالی كه نوشتن از دو فعالیت تشكیل شده است:
#اولـ نوشته عام:
بیان كتبی آنچه در درون آدمی هست و او میتواند به زبان عادی، دانستهها، خواستهها، اندیشهها، عواطف و تخیلاتش را بنویسد. این نوع نوشته جنبه اطلاعرسانی دارد. به كسی كه این كار را انجام میدهد، نگارنده میگویند و این كار یك فن مانند دیگر فنون است.
#دومـ نوشته خاص:
در این نوع از نوشتن، مكنونات درون به بیان كتبی، هنرمندانه و زیبا نوشته میشود. در این صورت به او نویسنده میگویند و آن هم یك هنر است مانند هنرهای دیگر.
بنابراین، كسی كه میتواند نوشتهای بیغلط و قابل فهم بنویسد، نگارنده است، اما اگر افزون بر درستی و قابل فهم بودن، زیبا هم خلق كند، نویسنده است. بدیهی است در نگارش صرف، نیاز به ذوق نیست، بلكه تنها آموزش و دانش كافی است، اما در نویسندگی افزون بر آنها، به ذوق هم نیاز است. كسی كه میخواهد بنویسد «خورشید طلوع كرد و كمكم روشناییاش همه جا را فرا گرفت»، به ذوق خدادادی نیاز ندارد و افراد زیادی میتوانند این كار را انجام دهند،اما اگر میخواهد بنویسد: «گل خورشید شكفت و كمكم رایحه آن در همه جا پیچید»، باید ذوق و استعداد هنری داشته باشد.
بنابراین، باید از ابتدا در فكر سادهنویسی باشد و بدون برخورداری از ذوق خاص در پی زیبانویسی نباشد تا دچار ناامیدی نشود. او باید به تدریج و با تمرین، این ذوق خاص را در خود ایجاد كند.
ب.آموزش ندیدن و تمرین نكردن:
آنكه میخواهد رانندگی یاد بگیرد، مدتها آموزش میبیند و تمرین میكند. نوشتن، كاری بس دشوارتر از رانندگی است پس نیاز بیشتری به آموزش و تمرین دارد. بسیاری چون آموزش ندیده و تمرین نكردهاند، تصور میكنند نمیتوانند بنویسند، در حالی كه اگر آموزش ببینند و قواعد و آیین آن را تمرین كنند، درمییابند كار نیكو كردن از پر كردن است.
مثلاً كسی كه بیاموزد فعل باختن با حرف «به» نه «از» به كار میرود، نمینویسد «تیم امریكا از تیم ایران باخت». بنابراین، شایسته است با آموزش لازم و سپس تمرین كافی به نویسندگی رو آورد.
📚اسرار نویسندگی(نگارش کتاب، مقاله و گزارش تحقیقی) سید حسین اسحاقی
#ادامه_دارد
ــــــــــــــــــــ
کانال پژوهشیار؛
@Pajouheshyar
با#نشروتبلیغ کانال،در ثواب فعالیتهای آن#سهیم باشید.
هدایت شده از جشنواره علامه حلی
#اطلاعیه_فوری
نظر به درخواستهای مکرر طلاب محترم، سامانه ثبتنام جشنواره ـ هم در بخش برادران و هم در بخش خواهران ـ تا روز جمعه ۱۱ تیر ماه باز خواهد ماند.
مقتضی است طلاب عزیز در زمان باقیمانده فرایند ثبتنام خود را تکمیل نمایند.
@jhelli_ir
#کارکاه_نویسندگی
#بخش_دوم
#ادامه موانع نویسندگی و راههای برونرفت از آن:
ج.كمبود اطلاعات و معلومات:
از لوازم نوشتن درباره هر پدیده و موضوعی، برخورداری از دانش و اطلاعات لازم است.
ذات نایافته از هستی بخش
كی تواند كه شود هستیبخش؟
وقتی كسی درباره موضوعی دانش و اطلاعات كافی ندارد، چگونه میتواند آن را به دیگران بشناساند؟ مثلاً چاكو، دشت وسیع و كمجمعیتی در امریكای جنوبی است كه از غرب پاراگوئه تا شرق بولیوی امتداد دارد و مساحت آن ۷۲۵۰۰۰ كیلومتر مربع است. اگر كسی این اطلاعات را نداشته باشد، چگونه میتواند چیزی بنویسد.
برعكس اگر به شخصی بگویند درباره شهر یا منزل خود ده سطر بنویسد، چون اطلاعات كافی و شناخت نسبی دارد، میتواند بنویسد.
پس مطالعه و كسب آگاهی، مقدمه نوشتن است. باید دانست تا كسی خواننده خوبی نباشد، نمیتواند نویسنده خوبی باشد. همه ما باید بدانیم كه «از كوزه همان برون تراود كه در اوست»؛
د.ایجاد مشكل برای زیبانویسی:
گاهی آگاهی و اطلاعات لازم هست، اما در زیبانویسی مشكل وجود دارد. مثلاً اگر به ما بگویند درباره خودكار زیبانویسی كنید، كمتر كسانی هستند كه بتوانند بنویسند: «خودكار من هنگام استراحت، كلاهش را روی دهانش میگذارد و آرام و بیحركت در گوشهای به خواب میرود، اما اگر تكیهگاهی داشته باشد، میتواند به صورت ایستاده هم بخوابد.
زمانی كه نوبت حركت او فرا میرسد، كلاهش را روی سرش مینهد و چون پا ندارد، بر انگشتان نویسندهاش سوار میشود. پوست و گوشت خودكارم به حدّی شفاف است كه رنگ خون در كالبدش دیده میشود. البته خودكارم یك چشم هم دارد كه در میانه بدنش قرار دارد. حتی از راه آن تنفس هم میكند و دهان آن بسیار گرد و كوچك است.
البته با هر كلمهای كه مینویسد، مقداری از خون و عمر او كم میشود. جالب این است كه برخلاف انسانها، میتوان با نگاه كردن به خودكار، عمر باقیماندهاش را حدس زد».
اینگونه نگارش در ابتدای نویسندگی بسیار دشوار است و ممكن است آدمی را ناتوان جلوه دهد. از این رو، در آغاز نویسندگی باید از سادهنویسی شروع كرد و در پی به كارگیری آرایههای ادبی و منابع لطفی و معنوی و استفاده از زیباییهای بیانی و زبانی آن نبود. به تدریج میتوان از سادهنویسی به سوی زیبانویسی گام برداشت.
ه) آغاز كار با گستردهنویسی:
كسی كه میخواهد ورزش كند، نخست باید به نرمش بپردازد.
ورزشكار باید ابتدا از ورزشهای سبك آغاز كند تا به تدریج ورزیده شود و به ورزشهای حرفهای روی آورد. نویسندگی هم نوعی ورزش است و باید از تمرینهای ساده آغاز شود. نویسندهای كه نوقلم است و میخواهد از روز اول گستردهنویسی كند و اثر صد صفحهای تولید كند، مثل وزنهبرداری است كه میخواهد همان روز اول وزنه سنگین بردارد كه چیزی جز شكست، پشیمانی و انصراف در پی ندارد. كوزهگری را باید با ساختِ كوزههای كوچك آغاز كرد و كودك با شیر زندگی را آغاز میكند، نه با غذاهای خشك و دیر هضم.
در نویسندگی هم باید به این رویه پسندیده، توجه كرد.
📚اسرار نویسندگی(نگارش کتاب، مقاله و گزارش تحقیقی) سید حسین اسحاقی
#ادامه_دارد
ــــــــــــــــــــ
کانال پژوهشیار؛
@Pajouheshyar
با#نشروتبلیغ کانال،در ثواب فعالیتهای آن#سهیم باشید.
سلام علیکم
ضمن تشکر از همراهی،
بهزودی برنامه پژوهشی تابستانه، بهعنوان نمونه، تقدیم خواهد شد.
#ساختار_شناسی
#مقالهعلمی(شماره 9⃣)
استناد
۱.اعتبار علمی مقاله به مستند یا مستدل بودن مباحث آن است. استدلال متقن و استناد معتبر،مالک سنجش ارزش علمی مقاله شما است؛
ــــــــــ
۲.ارائه فهرست کاملی از مراجع مورد استفاده(منابع)در پایان مقاله، از این رو اهمیت دارد که امکان بررسی صحت و سقم محتوای یک نوشتار علمی و اعتبار آن را فراهم میکند؛
ــــــــــ
۳.ذکر مراجع مورد استفاده در متن مقاله، لازمه رعایت امانتداری و اخلاق در نگارش علمی است؛
ــــــــــ
۴.سبکهای استناد، متنوع است و در عین حال، نحوه مرجعنگاری در مورد مقاله، کتاب و سایر موارد، متفاوت است لذا ممکن است با توجه به جزئیات زیاد، مرجعنگاری دشوار به نظر برسد اما باید توجه داشت که در استناددهی"الزم نیست چیزی را حفظ کنید" صرفاً باید اصول آن را فراگیرید و سپس با توجه به راهنمای نویسندگان مجله، یا جشنواره علمی مراجع مقاله خود را تنظیم کنید؛
ــــــــــ
۵.ارجاع در پایان مقاله، ارجاع در پاورقی و ارجاع در متن، سه شیوه عمده استناد است که شیوه اخیر به
علت سهولت، سرعت، تمرکز ذهنی خواننده و رواج جهانی بر دو شیوه قبلی در بسیاری از مراکز پژوهشی ترجیح یافته است.
به عبارت بهتر، ارجاع در متن به دلیل افزایش در تمرکز و کاهش در زمان،
حقوق خواننده را بهتر از سایر روشهای ارجاع، رعایت میکند و لذا اخلاقیتر است؛
ــــــــــ
۶.در شیوه ارجاع درون متنی، معمولا اسمی از اثر در میان نیست، بلکه تنها نام صاحب اثر، تاریخ انتشار اثر و جلد و صفحه مورد نظر، درون پرانتز در متن مقاله میآید:
مثال:
(آخوند خراسانی،۱۴۱۲،ج۱، ص ۱۵۱)
ــــــــــ
۷.مشخصات کتابشناختی منابع تحقیق باید در پایان مقاله بیان شود. شیوههای مختلف در این امر، وجود دارد.
انتخاب شیوه بستگی به روش ارجاعنویسی در بدنه اصلی مقاله دارد. در شیوه درون متنی، معمولا مشخصات کامل کتابشناختی همان اثر مورد استفاده در متن در پایان مقاله در بخش فهرست منابع میآید.
مثال:
آخوند خراسانی، محمد کاظم، کفایه الاصول، قم: موسسه آل البیت الحیاء التراث، چاپ سوم،۱۴۱۲هـ.ق. ؛
ــــــــــ
۸.فراموش نکنید ارجاعات و نقل اقوال، باید به گونهای باشد که تحلیل پدیدآورنده مقاله را کمرنگ نکند و مقاله را به مجموعهای از یادداشتها از منابع مختلف، تبدیل نکند.
📚برگرفته از فلش کارت ساختار مقاله علمی،سید مهدی موسیزاده
ــــــــــــــــــــ
کانال پژوهشیار؛
@Pajouheshyar
با#نشروتبلیغ کانال،در ثواب فعالیتهای آن#سهیم باشید.
#کارکاه_نویسندگی
#بخش_سوم
#ادامه موانع نویسندگی و راههای برونرفت از آن:
و) نگارش تحقیقی و تحلیلی:
تحقیق و تحلیل و استدلال كردن درباره هر پدیده و موضوعی و اثبات آن برای مخاطب، كاری آسان نیست و به دانش عمیق، معلومات گسترده، مطالب و فیشهای زیاد و آگاهی پژوهشگر از شیوههای تحقیق و تحلیل و استدلال نیاز دارد.
با این حال، اگر بخواهد همان موضوع را برای مخاطب فقط وصف و توصیف كند، به چنین كاری نیاز ندارد.
پس نو قَلمان باید #ابتدا به نوشتههای توصیفی روی آورند
و #به_تدریج به سوی نوشتههای تحلیلی و تحقیقی بروند و یكباره وارد عرصه نوشتن، آن هم آثار تحقیقی و تحلیلی نشوند.
ــــــــــ
ز) نگارش مفاهیم عقلی و موضوعات ذهنی:
معمولاً انسانها با امور و پدیدههای حسی و عینی و ملموس، بهتر میتوانند ارتباط برقرار كنند و از آن سخن بگویند و درباره آنها قلم بزنند.
مثلاً فردی كه میخواهد درباره طلوع خورشید متنی بنویسد، راحتتر میتواند این كار را انجام دهد تا درباره آغاز خلقت.
بنابراین، برای علاقهمندان به نگارش و نویسندگی، #شایسته و #بایسته است كه #در_آغاز راه نوشتن در مورد موضوعات حسی و عینی و پدیدههای طبیعی و ملموس بنویسند نه مفاهیم عقلی و ذهنی؛
ــــــــــ
ح) نگارش ابتكاری و نوآورانه در آغاز نویسندگی:
ابتكار و نوآوری در نوشتن، امری پسندیده است، اما برای كسانی كه به درجاتی از دانش و مهارت در نگارش رسیده و مراتبی از ذوق و تجربه را به دست آورده باشند، نه برای نوقلمان.
آنان باید از ابتدا، #مقلدان خوبی باشند و این تقلید را ناشایست نشمارند؛
زیرا این تقلید، پلی است برای رسیدن به ابتكار و نوآوری در نویسندگی، نه در جا زدن و مقلّد همیشگی ماندن.
علاقهمندان به نگارش، باید #در_ابتدا، نوع نگارش و سبك نویسندگی یكی از نویسندگان موفق و بزرگ را الگوی خویش قرار دهند و با آن ارتباط حسی و قلمی برقرار كنند و از رمز و رازهای نویسندگی او باخبر شوند.
سپس در مراحل بعدی از آثار نویسندگان دیگر و سبكهای تازهتری بهرهمند شوند تا خود به نویسندهای مبتكر و چیرهدست بدل گردند و با آزمودن سبكهای مختلف، سبكی جدید را برگزینند یا بهترین سبك انتخابی خود را از میان همان سبكها، دنبال كنند.
📚اسرار نویسندگی(نگارش کتاب، مقاله و گزارش تحقیقی) سید حسین اسحاقی
#ادامه_دارد
ــــــــــــــــــــ
کانال پژوهشیار؛
@Pajouheshyar
با#نشروتبلیغ کانال،در ثواب فعالیتهای آن#سهیم باشید.
#کارکاه_نویسندگی
#بخش_چهارم
#ادامه موانع نویسندگی و راههای برونرفت از آن:
ط) ترس از انتقاد:
بسیاری از انسانها دوست دارند دیگران تصویر مثبتی از آنان در ذهنشان داشته باشند.به همین دلیل، دوست ندارند از آنان انتقاد شود.
گاهی برخی #میپندارند چنانچه متن یا مطلبی را بنگارند، با نقادی آن مطلب، تصویر مثبت آنها، خدشهدار میشود و #آبروی_علمی ـ ادبی آنان بر باد میرود.
این در حالی است كه باید بدانند اگر آثارشان از #نقادی_علمی ـ ادبی بیبهره بماند، هیچگاه نویسنده خوبی نخواهند شد.
در واقع، این انتقادات، #عاملی برای نوشتن بهتر و بیشترشان در آینده به شمار خواهد آمد
و به گفته سعدی:
«متكلم را تا كسی عیب نگیرد، سخنش صلاح نپذیرد.»
پس نباید از انتقادات، هراسی به دل راه داد، بلكه آن را باید #هدیهای نیكو برای رشد و ترقی به حساب آورد.
ــــــــــ
ی)یادآوری تلخیهای گذشته:
چنانچه كسی در موردی خاص، شكست خورده باشد یا #خاطره_تلخی از #گذشته خود دارد، هر وقت بخواهد كاری انجام دهد، این خاطره تلخ، تداعی میشود و قلب و ذهنش را میآزارد.
چون بعضی از علاقهمندان به نگارش و نویسندگی در دوران خردسالی یا نوجوانی یا هنگام انشا خواندن بیمهریهایی دیدهاند، اینك از نوشتن میگریزند.
اینان باید بدانند كه گذشته، دیگر گذشته است و باید به فراموشی سپرده شود.
اینك زمان حال است و آن را غنیمت باید دانست وگرنه همین حالا تا دقایقی دیگر، به گذشتهها میپیوندد.
بیتردید، #هماكنون آنان از توانایی، خلاقیت و ابتكار بهتری برخوردارند و انسان كماطلاع قبلی نیستند. پس باید #دوباره قلم به دست گیرند و نوشتن را آغاز كنند و به قول سهراب سپهری، «چشمها را باید بست و جور دیگر باید دید». (برگرفته از سایتهای اینترنتی با تغییر و تصرف فراوان)
پس از آشنایی اجمالی با موانع نویسندگی، شایسته است با #راههای_برونرفت از این موانع آشنا شویم. از این رو، این موارد را در #شمارههای_بعدی پی میگیریم.
📚اسرار نویسندگی(نگارش کتاب، مقاله و گزارش تحقیقی) سید حسین اسحاقی
#ادامه_دارد
ــــــــــــــــــــ
کانال پژوهشیار؛
@Pajouheshyar
با#نشروتبلیغ کانال،در ثواب فعالیتهای آن#سهیم باشید.
#سلسلهاطلاعاتپژوهشی
شماره2⃣3⃣
#بیشتر_یا_بهتر_بدانیم
آشنایی با انواع فعالیتهای كتابنویسی
در تولید یك اثر از مناظر مختلف میتوان به آن پرداخت كه نمونههای زیر بخشی از این فعالیتهای علمی ـ نگارشی است:
۱.تصحیح (متون كهن و خطی):
عرضه صحیحترین شكل ممكن از یك متن كهن؛
ــــــــــ
۲.شرح و تفسیر:
شرح و تفسیر درباره متون دارای پیچیدگی لفظی یا معنایی؛
ــــــــــ
۳.نقد:
ارزیابی یك اثر برای دستیابی به نقاط ضعف و قوت آن؛
ــــــــــ
۴.اقتباس:
نویسنده ضمن تأثیرپذیری از آثار دیگران، خود نیز دارای خلاقیت است؛
ــــــــــ
۵.استنباط:
درك و دریافت و تشخیص و برداشت از آثار دیگران و بهرهگیری از آن در تألیف كتاب؛
ــــــــــ
۶.استدلال:
دلیل آوردن و بیان قراین و نشانههای منطقی برای رد یا اثبات یك نظر كه بعضی اوقات به تولید و نظریهپردازی میانجامد و مهمترین بخش از فعالیتهای تحقیقی و نگارشی است.
📚اسرار نویسندگی(نگارش کتاب، مقاله و گزارش تحقیقی) سید حسین اسحاقی
ــــــــــــــــــــ
کانال پژوهشیار؛
@Pajouheshyar
با#نشروتبلیغ کانال، در ثواب فعالیتهای آن#سهیم باشید.
#سلسلهاطلاعاتپژوهشی
شماره3⃣3⃣
#بیشتر_یا_بهتر_بدانیم
مهارتهای پایهای پژوهش:
ورود به عرصهی پژوهش، علاوه بر کسب دانش به مهارتهای پایه نیز نیاز دارد.
مهارت های پایه، بستر اصلی توانمندی پژوهشگران برای استفاده از ظرفیت پژوهش را در بر میگیرد.
این مهارتها پیش نیاز کسب سایر مهارتهای پژوهش در سطوح تخصصی نیز تلقی میشوند.
۱.مهارت خواندن:
مهارت خواندن و مطالعه کردن، زمینهی بهرهمندی پژوهشگر از آثار و اندیشههای دیگران را فراهم میسازد.
این مهارت، پژوهشگر را با تعاریف، مفاهیم و واژههای پژوهشی و تخصصی آشنا میکند و این آشنایی، جستوجوی منابع و مدارک علمی را برای آن ها تسهیل و هدایت میکند.
منابع متعدد برای خواندن:
_گزارش یافتههای پژوهش
_مجلات علمی–پژوهشی
_دانشنامهها
_کتابهای تخصصی و مرجع
_مجلات الکترونیک و وبگاههای تخصصی
📚مهارتهای پژوهش به قلم عباسعلی دانافر
#ادامه_دارد
ــــــــــــــــــــ
کانال پژوهشیار؛
@Pajouheshyar
با#نشروتبلیغ کانال، در ثواب فعالیتهای آن#سهیم باشید.
animation(1).gif
326.5K
#تابستانه_پژوهش
#از_باب_تعامل(شماره 8⃣1⃣)
#برنامه_کاری
برنامه تفصیلی پژوهش برای سطح یک
#پیشنهاد اجرا در تابستان
و در سال تحصیلی
ــــــــــــــــــــ
کانال پژوهشیار؛
@Pajouheshyar
با#نشروتبلیغ کانال، در ثواب فعالیتهای آن#سهیم باشید.