eitaa logo
متن | علیرضا پناهیان
12.5هزار دنبال‌کننده
0 عکس
0 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
📌برنامه سخنرانی در همدان و ایلام 🔻امروز-جمعه | ساعت ۱۷ | همایش پیاده روری اربعین | میدان امام خمینی، خیابان اکباتان، مسجد جامع همدان 🔻امروز-جمعه | ساعت ۱۸:۱۵ | یادواره شهدای مدافع حرم | شهرک شهید مدنی فاز۲ ، حسینیه آل رسول( کهنوشی های همدان) 🔻شنبه | ساعت ۸ | سالن آمفی تئاتر دانشگاه آزاد ایلام 🔻شنبه | ساعت ۱۰ | حسینیه حضرت زینب(س)، دفتر نمایندگی ولی فقیه در استان ایلام 🔻شنبه | بعد از نماز ظهر | موکب قرارگاه امام رضا(ع) در شهر مهران، ابتدای پل زائر @Panahian_text
📌اربعین با همۀ عظمتش در اوج غربت رسانه‌ای است 💎 و رسانه (قسمت اول) 🔹هر امری که بخواهد به قیام عاشورا کمک کند، اولاً باید «رسانه‌ای» باشد 🔹اربعین، بزرگ‌ترین و مؤثرترین پدیده برای «رسیدن پیام عاشورا به جهان» شده است 🔹امروز همایش میلیونی اربعین، مهم‌ترین عامل برای جهانی‌شدن امام‌حسین(ع) است 🔹اربعین این ظرفیت را دارد که در تمام خانه‌های مردم جهان، حضور رسانه‌ای پیدا کند اما هنوز در رسانه، غریب است 🔹اگر در کارکردن برای امام‌حسین(ع) به درِ بسته خوردید، برنگردید! ____________________ ⭕حماسۀ عاشورا، اساساً چیزی از جنس رسانه است. اینکه امام‌حسین(ع) برای اسلام به‌شهادت رسید، یعنی «برای رسانه‌ای شدنِ اسلام و رسیدن پیام اسلام به نسل‌های بعد» به‌شهادت رسید. و الا حضرت می‌دانست که با شهادتش در همان دورۀ تاریخی، حکومت اسلامی برقرار نخواهد شد. هر امری که بخواهد به قیام امام‌حسین(ع) کمک کند، در درجۀ اول، باید رسانه‌ای باشد؛ یعنی چیزی از جنسِ خود عاشورا باشد. ⭕الان اربعین، بزرگ‌ترین و مؤثرترین پدیده برای رسیدن پیام امام‌حسین(ع) به جهان شده است و ما با این واقعۀ مهم تاریخی، هم‌زمان شده‌ایم. یقیناً رسانه‌ای شدنِ امام‌حسین(ع) برای جهانیان، مهم‌ترین واقعه‌ای است که در این پیچ تاریخی دارد اتفاق می‌افتد و یقیناً مقدمۀ ظهور است؛ حالا با چه مقدار فاصله، مقدمۀ ظهور است؟ امیدواریم که این فاصله، کم باشد. ⭕همایش اربعین-آن‌هم به‌شکل پیاده‌روی در این مختصات عظیم- مهم‌ترین عامل برای جهانی‌شدن امام‌حسین(ع) است و این یک ضرورت است. اهالی رسانه باید از فرصت اربعین، خوب بهره‌برداری کنند و هرچه می‌توانند پای این حماسه، زیبایی بیافرینند. ⭕اربعین-با همۀ کارهای رسانه‌ای که برایش انجام شده- بسیار غریب‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید! چون ظرفیت اربعین بسیار بالاتر از این‌هاست؛ ظرفیتش این است که در تمام خانه‌ها در میان مردم جهان، حضور رسانه‌ای پیدا کند و پیامش منعکس شود؛ درحالی‌که هنوز در همۀ خانه‌های مردم ایران و ملت‌های اسلامی هم جاری نشده است و این تقصیرِ ما رسانه‌ای‌ها است! ⭕ما رسانه‌ای‌ها دربارۀ اربعین مقصریم و کارهای انجام‌نشده، زیاد داریم! ظرفیت جذبِ اربعین و حماسۀ عاشورا، بسیار بالاست. خدا زمینه‌ای را فراهم کرده است که ما اهالیِ رسانه، یک کاری انجام دهیم و بهره‌ای ببریم، ولی ما این کار مهم را انجام نمی‌دهیم. ⭕بسیاری از مردم جهان-خصوصاً در کشورهای غربی- نمی‌دانند که در اینجا یک راهپیمایی 20میلیونی دارد انجام می‌شود. برخی از رسانه‌های خارجی، تعداد واقعی زائران اربعین را به مردم نمی‌گویند بلکه رسماً می‌گویند: «چندصد هزار نفر در این تجمع شرکت کردند!» و بعد هم در تصاویر خودشان، فقط یک گوشۀ کوچکی از جمعیت را نشان می‌دهند که چندهزار نفر بیشتر نیستند! ⭕ما دربارۀ اربعین، باید به‌عنوان امری که با همۀ عظمتش در اوج غربت است، نگاه کنیم. این صفحاتی که الان در اینترنت-برای اربعین- فعال شده است، بسیار خوب است اما به این مقدار، اکتفا نکنید. به مقدار تأثیری که اربعین تاکنون گذاشته است، نگاه نکنید، اینها خیلی کمتر از قابلیت و ظرفیتِ تأثیرگذاری اربعین است. ⭕برای فعایت رسانه‌ای در زمینۀ اربعین و حماسۀ عاشورا، از خودِ اباعبدالله‌الحسین(ع) مدد بگیرید و اذن بگیرید تا خود حضرت به شما توفیق بدهد. کمااینکه در کربلا هر کسی می‌خواست پای رکاب حضرت شهید بشود، التماس می‌کرد تا حضرت به او اجازه بدهد. اگر در این راه سختی کشیدید، تصور نکنید که «راه بسته است!» التماس کنید، بگذارید راه باز بشود. ⭕کارکردن برای امام‌حسین(ع) با التماس و تمنا و تضرع است. از امام‌حسین(ع) اذن بخواهید و از او تمنا کنید و در این راه مقاومت کنید. فقط به ذکر یک مثال اکتفا می‌کنم: وقتی مسلم‌بن‌عقیل به نمایندگی از امام‌حسین(ع) به‌سوی کوفه حرکت کرد، در راه، طوفان شد و راهنمای خودش را از دست داد، راه را گم کرد و نزد امام‌حسین(ع) برگشت و گفت: یا اباعبدالله، این راه باز نیست، نمی‌شود رفت! بیایید منصرف بشویم. حضرت فرمود: اگر کسی بهتر از تو سراغ داشتم، او را می‌فرستادم. دوباره برو! ⭕اگر در کارکردن برای امام‌حسین(ع) به درِ بسته خوردید، برنگردید! اگر در این راه، با سختی مواجه شدید، متوقف نشوید، و این سختی‌ها را علامتِ این ندانید که «خدا شما را نمی‌خواهد!» در مسیر امام‌حسین(ع) نستوه باشید، سختی‌کشیدن در این راه، لطفِ کار است و علامت نگاه مهربان خداست. 🚩سازمان سراج-۹۷.۷.۲۶ @Panahian_text
📌برای مسیحیان جهان، چگونه اربعین را معرفی کنیم؟ 💎 و رسانه (قسمت دوم) 🔹دو پیشنهاد به اهالی رسانه دربارۀ اربعین: 1. پیام اربعین را به غریبه‌ها برسانید؛ با ادبیات عاقلانه، نه عاشقانه! 2. خودی‌ها را رشد دهید؛ با پرداختن به بخش‌هایی از فرهنگ عاشورا که مورد غفلت است 🔹صرفاً به همین چند میلیون نفری که عاشق زیارت اربعین هستند، نگاه نکنید؛ به بقیۀ مؤمنین و مردم خوبی نگاه کنید که ضرورت پیاده‌روی اربعین را درک نکرده‌اند! ____________________ ⭕اگر می‌خواهید برای اربعین کارِ رسانه‌ای انجام دهید؛ به این دو نکته توجه کنید: ⭕نکته اول اینکه پیام حماسۀ اربعین را به غریبه‌ها و طبقاتی که مانند شما (هیئتی و مذهبی) نیستند، برسانید. همیشه از اربعین طوری حرف نزنیم که فقط خومان(هیئتی‌ها) می‌فهمیم! این بزرگ‌ترین عیبی است که ما در عرصۀ کار رسانه‌ای برای اربعین داریم. ⭕چرا همیشه دربارۀ سفر اربعین می‌گویید: «این سفر، سفر عشق است»؟! این سفر بیشتر از اینکه سفر عشق باشد، سفر عقل است! عقل، انسان را به منفعت بیشتر دعوت می‌کند، عقلانیت اقتضا می‌کند که دنبال منفعت و بهرۀ بیشتر باشیم. چرا ما از مفهوم عقل، در ادبیات حماسۀ اربعین، استفاده نمی‌کنیم؟! چرا نمی‌گوییم: «این قدمِ عقل است»؟! ⭕در هیئت، همه دوست دارند دربارۀ امام‌حسین(ع) عاشقانه حرف بزنند، اما فکر نمی‌کنند که صدای اینها به بیرون از هیئت هم می‌رسد؛ برای کسانی که مثل خودشان نیستند، این ادبیات عاشقانه زیاد قابل درک نیست، باید ادبیات عاقلانه به‌کار بگیریم. ⭕نکتۀ دوم اینکه-در کار رسانه‌ای برای حماسه عاشورا و اربعین- «خودی‌ها را رشد بدهید!» یعنی به آن بخش‌های بسیار مهم فرهنگ عاشورا و حماسۀ اربعین بپردازید که برای خودِ مذهبی‌ها مورد غفلت است! مثلاً دربارۀ روضۀ حضرت زینب(س) می‌بینید که اکثراً به بُعد عاطفیِ «خواهر و برادری» توجه می‌شود، اما واقعاً اندوه حضرت زینب(ع) بیشتر به‌خاطر این بود که «حسین(ع) امامِ او بود!» وداع حضرت زینب(ع) وداع یک انسان وارسته، ولایتمدار و عارف، با امامِ خودش است؛ کسی که می‌خواهند امامِ او را جلوی او بکُشند! ⭕صرفاً به همین چند میلیون نفری که عاشق زیارت اربعین هستند، نگاه نکنیم، بلکه به بقیۀ مؤمنین و مردم خوبی نگاه کنیم که ضرورت پیاده‌روی اربعین را درک نکرده‌اند! ⭕چرا ما با ادبیات متنوع و روش‌های متفاوت از اربعین صحبت نمی‌کنیم که پیام ما به دیگران برسد؟! مخصوصاً اگر بخواهیم این پیام، به جهانیان برسد، دیگر از ادبیات اسلامی هم نباید استفاده کنیم. مثلاً اینکه بگوییم: «اربعین بزرگ‌ترین راهپیمایی صلح در جهان است» ⭕شما می‌توانید -با زبان انگلیسی- به مردم جهان بگویید: «در زمانی که ایادی سرویس‌ها، به اسم اسلام، ظالمانه سر می‌بُرند تا وجهۀ اسلام را خراب کنند، میلیون‌ها نفر از مسلمان‌ها بدون اسلحه، برای امامِ سربُریدۀ خود، بیرون آمده‌اند تا بگویند: اسلام ما این است که رهبر ما را سر بُریده‌اند! نه اینکه ما سر ببُریم!» ⭕از شما اهالی رسانه خواهش می‌کنم این هدف را در کار رسانه‌ای برای اربعین در نظر بگیرید که «من نمی‌خواهم پیام اربعین را به کسانی که هیئتی هستند برسانم! بلکه می‌خواهم به دیگران(غیرمسلمان‌ها و بی‌دین‌ها) برسانم!» لااقل یک گروهی از اهل رسانه، مشغول این کار باشند! ⭕حتی فرض کنید به کسانی می‌خواهید این پیام را برسانید که دشمن شما هستند، یعنی کسانی که از سرِ سوءتفاهم با شما دشمن شده‌اند و در یک فضای فکری و فرهنگی قرار گرفته‌اند که ضدّ حرکت شما هستند. مسئولیت رساندن پیام حماسۀ اربعین به آنها، به‌دست کیست؟! اگر شما بتوانید این پیام را به آنها برسانید، کسی که هیئتی هست هم از شنیدن این پیام، لذت می‌برد. ⭕این هدف که ما بخواهیم «غیرمتدینین و غیرمسلمان‌ها را با اربعین آشنا کنیم» هدف برجسته‌ای است که متاسفانه موردِ غفلت است. مثلاً اگر به‌طور خاص، شما بخواهید جهان مسیحیت را با اربعین آشنا کنید، چه پوسترهایی باید-به زبان انگلیسی و...- طراحی کنید؟ الان در دنیا بیش از دو میلیارد نفر مسیحی وجود دارد، اگر بخواهید برای مسیحیان جهان، پیام اربعین را بگویید، چه باید بگویید؟ اگر فقط بخواهید متناسب با مردم فرانسه صحبت کنید، چه باید بگویید؟ ⭕یک کسی از بنده پرسید: «ما می‌خواهیم در اروپا، برای معرفی امام‌حسین(ع) کار کنیم، با چه شعاری، امام‌حسین(ع) را در اروپا معرفی کنیم؟» بنده این کلمه را پیشنهاد کردم: «No War» یعنی «جنگ، نه!» بنده این را از روضۀ امام‌حسین(ع) گرفته‌ام؛ آن‌جایی که اباعبدالله(ع) علی‌اصغر را زیر عبا گرفت و آورد؛ یعنی «جنگ نکنید!» حالا شما فکر کنید که متناسب با هر فرهنگی، پیام اربعین و حماسۀ عاشورا چگونه باید منتقل شود؟ 🚩سازمان سراج-۹۷.۷.۲۶ @Panahian_text
📌ارتباط اربعین با مهدویت و امر ظهور، به‌شدت مورد غفلت است 📌باید در اربعین، کار جمعی و تشکیلاتی را تمرین کنیم تا برای ظهور آماده شویم 💎 و رسانه (قسمت سوم) 🔹اربعین ابعاد ناشناخته و بسیار مهمی دارد که هنوز به آنها نپرداخته‌ایم 🔹یکی از ابعاد مورد غفلت اربعین «روابط بین مؤمنین و به‌ویژه کار تشکیلاتی» است 🔹اگر فرهنگ کار جمعی و تشکیلاتی را در اربعین پیدا نکنیم، برای ظهور آماده نشده‌ایم 🔹کاری کنید که از سال بعد، اکثر مردم، به‌صورت کاروانی و هیئتی به زیارت اربعین بروند؛ کسانی که تکی می‌روند، از بخش عمده‌ای از ثمرات این سفر، بهره‌مند نمی‌شوند _________________________ ⭕وقتی به برخی از مؤمنین می‌گوییم: «اربعین نمی‌آیید کربلا؟» می‌گویند: «نه، الحمدلله عرفه موفق شدم به کربلا بروم، دیگر اربعین نمی‌آیم!» اینها هنوز ضرورت پیاده‌روی اربعین را درک نکرده‌اند. ⭕بعضی از مذهبی‌ها، اربعین و زیارت امام‌حسین(ع) را صرفاً به‌عنوان یک امر عاطفی نگاه می‌کنند و می‌گویند: «اگر حال داشتید بروید، اگر حال نداشتید، نروید!» درحالی‌که اگر ما به حسّ و حال خودمان نگاه کنیم و نرویم، بی‌احترامی است! ما از سرِ ادب می‌رویم؛ این حقی است که اهل‌بیت(ع) بر گردن ما دارند. ⭕در کدام روایت فرموده‌اند که «هروقت حال داشتید به زیارت امام‌حسین(ع) بروید!» اتفاقاً فرموده‌اند: فقرا سالی یک‌بار بروند و افراد توانمند، سالی دوبار بروند! (...حَقٌّ عَلَى الْفَقِیرِ أَنْ یَأْتِیَهُ فِی السَّنَةِ مَرَّةً؛ کامل الزیارات/۲۹۳) ⭕اربعین ابعاد ناشناخته و بسیار مهمی دارد که هنوز به آن ابعاد، نپرداخته‌ایم. از شما رسانه‌ای‌ها می‌خواهم به ابعادِ مورد غفلت اربعین بپردازید؛ یکی از این ابعاد مورد غفلت، روابط بین مؤمنین و به‌ویژه کار تشکیلاتی در اربعین است. ⭕باید به ابعاد و آثار اجتماعی اربعین و ابعاد تشکیلاتی اربعین هم بپردازیم. اربعین ما را «متشکّل» می‌کند. حضرت امام(ره) می‌فرمود که هیچ عاملی مثل امام‌حسین(ع) بین مردم اتحاد ایجاد نمی‌کند. اینها را برای مؤمنین و مردم خودمان توضیح دهیم. ⭕شما باید کاری کنید که از سال بعد، اکثر مردم، به‌صورت کاروانی و هیئتی بروند. کسانی که تکی می‌روند، از بخش عمده‌ای از ثمرات این سفر، بهره‌مند نمی‌شوند. ⭕این تجمعی که در اربعین شکل گرفته و ما را دور هم جمع کرده‌اند، فقط برای این نیست که از کنار هم رد بشویم! ما باید در اربعین، تمرین تشکیلات و کار جمعی انجام دهیم. اربعین، عالی‌ترین زمینه برای کار جمعی است و کار جمعی، تقریباً دشوارترین مرحلۀ کمال انسان است و ضروری‌ترین نیاز برای ظهور است. ⭕یکی از موضوعاتی که به‌شدت مورد غفلت است، ارتباط اربعین با مهدویت و امر ظهور است. واقعاً این همایش یک رزمایش برای آماده‌شدن سربازان امام‌زمان(ع) است! می‌دانید که سازمان‌دهیِ این جمعیت میلیونی، جابه‌جاکردن این‌همه برنج و نان در بیابان‌ها و فراهم‌کردن غذا و امکانات برای آنها، ما را دارد برای چه حرکتی آماده می‌کند؟ پس‌فردا اگر بگویند: «حضرت در کوفه مستقر شده‌اند، یا دارند به سمت کوفه حرکت می‌کنند!» دیگر تمام مؤمنین می‌دانند باید چه‌کار کنند، یک‌هفته‌ای همه آماده می‌شوند! ⭕می‌دانید ارتش‌های جهان برای رزمایش‌های خودشان چه هزینه‌های گزافی انجام می‌دهند؟ چون شما نمی‌توانید بدون انجام رزمایش و ایجاد آمادگی، وارد یک عملیات بشوید. ⭕شما در اربعین می‌بینید که مؤمنین در لایه‌ها و سطوح مختلف در کنار همدیگر قرار گرفته‌اند، تسهیل این روابط اجتماعی، چقدر ما را برای ظهور آماده می‌کند! شما باور می‌کنید کسانی که اهل دعای ندبه و مهدیه هستند، در اربعین نقشی نداشته باشند! ⭕ما اگر فرهنگ کار جمعی و تشکیلاتی را در اربعین پیدا نکنیم، برای ظهور آماده نشده‌ایم. یادتان باشد؛ بنا نیست نسبت ما به امام‌زمان(ع) مانند نسبت یاران امام‌حسین(ع) به ایشان باشد! یاران امام‌حسین(ع) در روز عاشورا می‌خواستند فدای حسین(ع) بشوند؛ با همۀ مقام بلندی که یاران حسین(ع) داشتند، کارکردشان «فداشدن» بود! ولی کارکرد ما فقط فداشدن برای امام‌زمان(ع) نیست! ⭕کارکرد اصلیِ شما فداشدن برای امام‌زمان(ع) نیست، شما باید حق را نصرت بدهید تا ایشان بتواند جهان را با شما اداره کند. کسی که تنهایی به اربعین می‌رود تا حال معنوی پیدا کند، امام‌زمان(ع) با کمک او می‌خواهد جهان را اداره کند؟! لااقل باید یک کار تشکیلاتی انجام دهد، چند نفر را اداره کند، یک سازمانی شکل بدهد و در زندگی جمعی و تشکیلاتی تمرین کند، تا بتواند برای امام‌زمان(ع) مفید واقع شود. تاحالا یک کاروان صدنفره به کربلا برده‌ای؟ توانسته‌ای یک جمع چندنفره را اداره کنی؟ آیا در یک زندگی جمعی، نشسته‌اید دور هم و تصمیم بگیرید؟ 🚩سازمان سراج-۹۷.۷.۲۶ @Panahian_text
📌اربعین دارد ابهت امام‌زمان(ع) را به اهل عالم نشان می‌دهد! 📌اربعین نمونه‌ای از شیوۀ حکمرانی امام‌زمان(ع) را به نمایش گذاشته است 💎 -مسیر نجف کربلا 🔹اربعین تجلیگاه قدرتی است که رُعب را به دل دشمن می‌اندازد 🔹اربعین یک نمایش قدرت و یک پیش‌درآمد برای معرفت و آگاهیِ مردم جهان نسبت به امام‌زمان(ع) است 🔹شما با حرکت خودتان در این مسیر، نه‌تنها امام‌حسین(ع) را به همه معرفی می‌کنید، بلکه قدرت حسینی و مهدوی را به همه خبر می‌دهید! ____________________ ⭕سؤال مهمی که دربارۀ آن کمتر صحبت می‌شود، این است که «شیوۀ حکمرانی امام‌زمان(ع) چگونه خواهد بود؟ ایشان چگونه بر میلیارها انسان با انواع سلایق فرهنگی حکومت خواهند کرد؟» آیا حضرت، نیروی امنیتی و انتظامی خیلی قوی و بزرگی خواهند داشت تا هیچ‌کسی نافرمانی نکند؟! آیا حضرت با یک عنایتِ معنوی-یا معجزه‌ای که آدم‌ها را بی‌اختیار کند- همه را مطیع خودش می‌کند؟! ⭕در حکومت امام‌زمان(ع) این‌طور نیست که معجزه بشود و یک‌دفعه‌ای همه بی‌اختیار، تسلیم بشوند! این‌طور نیست که حضرت به کسی زور بگویند! این‌طور نیست که حضرت نیاز به نظارت شدید و مأموران زیاد، داشته باشند. ⭕قدرت حکومت حضرت، در «محبت مردم نسبت به ایشان» است؛ مردمی که به‌خاطر یک امام، بمیرند نه اینکه از او طلبکار باشند! مردمی که به‌خاطر او، سختی‌ها را به جان بخرند و به‌خاطر امام خود، برای یکدیگر فداکاری کنند، اینها باعث می‌شوند که امام‌زمان(ع) آن‌گونه-باقدرت- حکومت کند. ⭕اربعین یک نمونه از شیوۀ حکمرانی امام‌زمان(ع) را به نمایش گذاشته است. اولاً کسانی که به زیارت اربعین می‌آیند، برایشان واجب نبوده که بیایند! ثانیاً کسانی که به زائران، خدمت می‌کنند غالباً هم‌وطنان خودشان هم نیستند! ثالثاً کسانی که در این راه، نذورات می‌دهند، ثروتمند نیستند و از اضافیِ پولشان در اینجا خرج نمی‌کنند، بلکه از زندگی‌شان زده‌اند و با عشق، دارند به زائران خدمت می‌کنند. ⭕اربعین، نمونه‌ای از حکومت امام‌زمان(ع) است؛ در اربعین، همه دارند با عشق، برای مولای خودشان حرکت می‌کنند و کار می‌کنند و به هم خدمت می‌کنند. خیلی‌ها هستیِ خودشان را در این راه خرج می‌کنند، لذا نیازی به نظارت و بازرسی و قوۀ قضائیه نیست، کسی که هستی خودش را آورده و دارد برای زائران خرج می‌کند، چه کنترل و نظارتی می‌خواهد؟! نظارت و کنترل آنجایی لازم است که رانت‌خواریِ دولتی هست! ⭕شما-زائران اربعین- می‌دانید دارید چه‌کار می‌کنید؟ شما دارید بزرگترین مانورِ فرهنگی و معنوی را در جهان، رقم می‌زنید؛ شما دارید یک نمایش قدرت و یک پیش‌درآمد برای معرفت و آگاهیِ مردم جهان-نسبت به امام‌زمان(ع)- ایجاد می‌کنید، لذا وقتی امام‌زمان(ع) تشریف‌فرما بشوند، مردم از حکومت ایشان خبر خواهند داشت، یعنی شما دارید مردم عالم را خبردار می‌کنید. مثل حضرت زینب(س) که حرکت کرد و مردم عالم را از حسین(ع) و مظلومیت ایشان خبردار کرد. ⭕شما با حرکت خودتان در این مسیر، نه‌تنها امام‌حسین(ع) را به همه معرفی می‌کنید، بلکه قدرت حسینی و قدرت مهدوی را به همه خبر می‌دهید! شما دارید قدرت امام‌زمان خودتان را به اهل عالم نشان می‌دهید! این جمعیت 20میلیونی با این سختی‌ها، در واقع با یک اشارۀ امام‌حسن‌عسکری(ع) -دربارۀ زیارت اربعین(تهذیب‌الاحکام/۶/۵۲)- به اینجا آمده‌اند، حالا اگر خودِ امام‌زمان(ع) تشریف بیاورد و خودش بایستد و فرمان بدهد، ببینید اینها چه خواهند کرد! ⭕شما که برای پیاده‌روی اربعین آمده‌اید، در واقع به‌خاطر دو هدف مهم آمده‌اید: یکی زیارت امام‌حسین(ع) و یکی هم مقدمه‌سازی برای ظهور امام‌زمان(ع)! شما دارید برای امام‌زمان(ع) ابهت درست می‌کنید و ابهت مهم‌ترین اسلحۀ حضرت است، کمااینکه در روایت هست: خداوند، امام‌زمان(ع) را با «رُعب» کمک می‌کند. (الْبَاقِرَ ع یَقُولُ: الْقَائِمُ مِنَّا مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ؛ کمال‌الدین/1/331) یعنی وقتی امام‌زمان(ع) ظهور می‌کند، خدا رُعب و وحشتی از ایشان در دلِ دشمنان می‌اندازد که آنها را مغلوب می‌کند. ⭕اربعین تجلیگاه قدرتی است که رُعب را به دل دشمن می‌اندازد. دشمنان ما وقتی جمعیت میلیونی اربعین را می‌بینند، طبیعتاً خواهند گفت: «اینها کسانی هستند که در زمان غیبت امام‌شان، با شعار «یا حسین(ع)» 20میلیون دور هم جمع شدند، اینها که در غیاب امامشان چنین قدرتی دارند، در حضور امامشان چه‌کار خواهند کرد؟! اگر امام‌شان بیاید و اشاره کند، آن‌وقت چه خواهند کرد!» پس شما الان دارید ابهت و عظمت امام‌زمان(ع) را فراهم می‌کنید! شما دارید قدرت امام‌زمان(ع) را شکل می‌دهید، شما دارید مستقیماً برای ظهور، کار می‌کنید. 🚩عمود۷۰۷ | موکب علی بن موسی الرضا(ع)-۹۷.۷.۳۰ @Panahian_text
📌آسان‌ترین وسیله برای رسیدن به اوج تقرب چیست؟ 📌مؤثرترین و پُرفایده‌ترین اقدام برای تقرب چیست؟ 💎 -مسیر نجف کربلا 🔹آیا راه رسیدن به اوج شکوفایی و قرب الهی، واقعاً سخت است؟ 🔹رسیدن به قرب الهی، آسان است و مهمترین عاملش «نیّت» است؛ اینکه با نیّت و قلب خودت کار کنی 🔹بدبختیِ بزرگ ما این است که از نیّت قلبی خودمان درست استفاده نمی‌کنیم ____________________ ⭕اگر خداوند متعال، ما را برای رسیدن به اوج شکوفایی، معنویت و تقرب به خودش آفریده است، و برای این آفریده که بیشترین لذت را از خدا ببریم(لذتی که ملائکه نمی‌توانند ببرند) و اگر ما را نیافریده برای اینکه ما را اذیت کند (که قطعاً همین‌طور است) پس نباید راه رسیدن به قرب الهی، سخت باشد! ⭕قرآن می‌فرماید: «يُريدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُريدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» (بقره/185) خدا برای شما آسانی مىخواهد نه دشوارى! اگر این راه سخت بود، ما حق داشتیم اعتراض کنیم که «ما نمی‌توانیم این مسیر را طی کنیم، چون خیلی سخت است!» ولی اگر این راه، آسان باشد، نه‌تنها نمی‌توانیم اعتراض کنیم، بلکه روز قیامت، اگر به عالی‌ترین مقام قرب نرسیدیم، حسرت خواهیم خورد. ⭕راه رسیدن به اوج معنویت، شاید در ظاهر، برای ما آسان نباشد(مثلاً اینکه باید صبح زود بیدار شویم و نماز بخوانیم، باید در راه خدا هزینه کنیم و...) اما یک قسمت دین هست که آسان‌ترین و پُرسودترین قسمت دین است؛ به‌حدی که اگر هرکدام از ما به اوج تقرب نرسیم، به‌خاطر تنبلی خودمان است نه سختیِ راه! ⭕آسان‌ترین وسیله برای رسیدن به اوج تقرب و معنویت، چیست؟ مؤثرترین و پُرفایده‌ترین اقدامی که ما می‌توانیم برای قُرب، انجام دهیم چیست؟ چه عاملی است که راه قُرب را جلوی ما باز می‌کند و سختی‌های زندگی را کم می‌کند و همان سختی‌های باقیمانده را هم برایمان شیرین می‌کند؟ ⭕خدا ما را برای رشد و رسیدن به اوج معنویت و تقرب، آفریده و این راه آسان است؛ یک عامل کلیدی وجود دارد که اگر این عامل کلیدی را پیاده کنی، به آسانی، به اوج تقرب می‌رسی، سختی‌هایت کم و شیرین می‌شود و شیرینی‌هایت مضاعف می‌شود. ⭕رسیدن به رشد و قرب الهی، آسان است و مهمترین عاملش «نیّت» است؛ یعنی اینکه با نیّت و قلب و ذهن خودت کار کنی. نیّت، گمشدۀ ما در زندگی دنیاست؛ در زندگی دنیا کسی به نیّت شما بها نمی‌دهد اما خدا خیلی به نیّت ما بها می‌دهد و می‌فرماید: با نیّتِ خودت به سمت من سفر کن و تقرّب پیدا کن. ⭕مثلاً نیّت کن که «خدایا می‌خواهم نیمه‌شب‌ها زمین را با مناجات خودم چراغانی کنم، تاجایی‌که به‌واسطۀ من، سحرها بلا از مردم برداشته شود...» تو صادقانه نیّت کن، تا خدا سحرها برای نماز شب بیدارت کند! ⭕بدبختیِ بزرگ ما این است که از دلِ خودمان کم استفاده می‌کنیم! شیطان هم در همین‌جا وارد می‌شود و می‌گوید: «هر کار خوبی می‌خواهی انجام بده، اما نیّت قلبی خودت را درست نکن!» وقتی می‌خواهی نیّت و دلِ خودت را درست کنی، ابلیس می‌گوید: «خیال می‌کنی عارف هستی؟! این حرف‌ها به تو نیامده!» ما هم این سوءظن را-که شیطان در ما ایجاد می‌کند- می‌پذیریم و عقب‌نشینی می‌کنیم، غافل از اینکه نظر و نیّت ما واقعاً برای خدا مهم است؛ اصلاً خدا این عالَم را برای ما آفریده است! ⭕شما در مسیر پیاده‌روی اربعین، نیّت کن و بگو: «خدایا، تمام اجداد من تا حضرت آدم، از این قدم‌هایم در مسیر کربلا، ثواب ببرند! 200هزار شهید دفاع مقدس و تمام شهدای مدافع حرم، هم ثواب ببرند!» اگر عمیقاً بخواهی، بلااستثنا همه‌شان ثواب خواهند برد و از شما تشکر خواهند کرد و وقتی این‌همه شهید از کسی تشکر کنند، او کوهِ نور خواهد شد! ⭕شما فکر می‌کنید آقای بهجت(ره) چه‌کار کرده که به اینجا رسیده است؟! فقط با نیّت! حضرت امام(ره) که مسیر تاریخ را تغییر داد، چه‌کار کرده بود؟ فقط نیّت کرده بود؛ بقیۀ کارها را خدا برایش فراهم کرد. ⭕هرکسی به جایی نرسیده، یقیناً خودش نخواسته، کم خواسته، یا در لحظات حساس، عمیقاً نخواسته است! در طول این مسیر نورانی، در آن لحظات ناب-که سیم، وصل می‌شود- از فرصت استفاده کن و بخواه! خدا با خواستۀ تو عالم را تغییر می‌دهد. ⭕قدرِ نیّت خودت را بدان، مراقب نیّت خودت باش، نیّت خودت را خالص کن، و از خدا بخواه. اگر با اعماق وجودت از خدا بخواهی، خدا می‌پذیرد و خواسته‌ات را رد نمی‌کند. اگر هم در این دنیا-بنا بر مصالحی- خواستۀ تو را ندهد، در عالم آخرت می‌دهد یا اینکه به فرزندانت عنایت می‌کند. ⭕برای عارف‌شدن مهم نیست، چه شغلی داشته باشی، نیّت تو مهم است! نیّت خودت را صاف و خالص کن، یک‌مقدار حواست به نیّت خودت باشد، با نیّت خودت کار کن و جلو برو! آن‌وقت اگر خیاط باشی، مثل رجب‌علی خیاط می‌شوی و اگر آهنگر باشی، مثل سیدهاشم حدّاد خواهی شد! 🚩عمود۲۸۶ | موکب امام رضا(ع)-۹۷.۸.۱ @Panahian_text
⚡️چرا پیامبر اکرم(ص) فرموده با صدای بلند بر من صلوات بفرستید؟ 🔰چرا پیامبر اکرم(ص) فرموده است که هر موقع نام مرا شنیدید، واجب است که با صدای بلند بر من و اهل‌بیت من صلوات بفرستید؟ صلوات با صدای بلند فقط برای این نیست که چند متر آن طرف‌تر هم صدای ما را بشنوند. بلکه معنای سادۀ صلوات با صدای بلند این است که احترام ما به پیغمبر اسلام(ص) را همۀ اهل عالم ببینند و متوجه شوند. 🔰ما باید روز به روز احترام پیغمبر خود را بالاتر ببریم و این‌قدر این احترام را بالا ببریم که احدی جرات نکند به ایشان بی‌احترامی کند. متاسفانه ما در این‌باره کم‌کاری‌ کرده‌ایم. 🔰بیان سیره نورانی پیامبر اکرم(ص)، مؤثرتر از تمام استدلال‌های عقلی است که ما برای اثبات عقلانیت دین و وحدانیت پروردگار عالم داریم. نباید غرق مباحث نظری بشویم. مردم دنیا غالبا با فطرتشان زندگی می‌کنند. غرق مباحث و نقادی‌های فلسفی نشویم، تصور نکنیم تا وقتی شبهه‌های فیلسوف‌های ملحد را از سر راه بر نداریم مردم به پیامبران ایمان نمی‌آورند. 🔰بسیاری از انسان‌ها به خاطر فطرت خداجو و حقیقت‌طلبی که دارند وقتی آنها را با نام و یاد و سیرۀ پیامبر اکرم(ص) مواجه کنیم، خواهند پذیرفت و حتی به استدلال عقلی هم نیاز ندارند. برای این انسان‌ها فقط کافی است که حقیقت را عرضه کنیم تا با آن آشنا شوند و بپذیرند. 🔰در واقعیت تاریخ اسلام هم شما می‌بینید که اول مردم مکه پیامبر(ص) را دیدند و به او اعتماد پیدا کردند، بعداً از او دربارۀ خدا شنیدند و پذیرفتند. نه اینکه اول خدا را دیده باشند و بعد خدا به آنها گفته باشد حالا که به من معتقد شدید و توحید و عدالت مرا پذیرفتید، حالا بروید سراغ این پیامبر و به او ایمان بیاورید! 🔰ما معتقدیم تمام ائمۀ در راه حفظ نام پیامبر(ص) مجاهدت کرده‌اند و مظلومیت‌ها را تحمل کرده‌اند. ما باید در پیروی از امامان معصوم جان خود فدای پیامبر اکرم(ص) کنیم. جهاد برای معرفی سیره و شخصیت نازنین پیامبر(ص) به جهان، و افزایش احترام ایشان در جهان، حداقل وظیفۀ ماست. 👤 علیرضا پناهیان @Panahian_text
📌قبل از اینکه به بچه‌تان نماز یاد بدهید، قصه‌های زندگی پیامبر(ص) را برایش بگویید! 🔹هر درس دینی دیگری قبل ازسیرۀ نبوی خواندید اشتباه خواندید! 🔶قبل از اینکه به بچه‌تان نماز یاد بدهید، قصه‌های زندگی پیامبر را آنقدر برایش بگوئید تا پیامبر برایش دلچسب شود، بعد بگوئید حضرت محمد(ص) این جوری نماز می‌خواند. به نماز علاقه‌مند می‌شود. این راه نفوذ در انسان است. این عالمانه‌ترین راه برای ورود و نفوذ در روح بشر است. فکر نکنید عالمانه‌ترین راه این است که از توحید شروع کنید. ما فقط با اندیشه‌ها کار نداریم، ما با تمام روح انسان کار داریم. 🔶اگر کسی فوق‌العاده برای شما عزیز باشد، فوق‌العاده عقلش را، صفای باطنش را، مهربانیش را قبول داری، می‌دانی هیچ وقت نامردی نمی‌کند، همیشه باصفا و بامحبت است و فوق العاده به شما مهربان است، یک آدم تو دل برو و دوست داشتنی، که صدایش قشنگ باشد، دیدنش لذت بخش باشد، اگر همچین آدمی با شما رفیق باشد، یک روز از شما یک کلمۀ کوتاهی درخواست کند، از او قبول نمی‌کنید؟ 🔶جوان‌ها من خیلی راحت به شما بگویم، می‌دانید چرا خیلی از جوان‌های ما بخش‌هائی از دین را قبول نمی‌کنند؟ چون حضرت محمد(ص) را نمی‌شناسند. رفتند اصول دین چند تا است برای من خواندند. رفته‌اند استدلال شنیدند که خدا یکی است، استدلال شنیدند که خدا پیامبری فرستاده، استدلال شنیدند که پیامبری جانشین‌دار به نام امام، استدلال شنیدند معاد هست. هیچ کدام از این‌ها زیاد دردی را دوا نمی‌کند. 🔶هر درس دینی دیگری قبل از سیرۀ نبوی خواندید اشتباه خواندید. آیا سیرۀ نبوی یعنی خواندن تاریخ اسلام؟ خیر. سیرۀ نبوی غیر از تاریخ اسلام است. اتفاقا یکی از درس‌هائی که به شدت ضرر دارد کسی قبل از سیرۀ نبوی بخواند، تاریخ اسلام است. چون در تایخ اسلام می‌بینی یک مردی فریاد زد، جنگید، شکنجه شد، مقاومت کرد، گرسنگی کشید، پیروز شد، و شهری در مدینه بنا کرد، خب این مرد کیست؟ وقتی تو با این مرد ارتباط برقرار نکنی، جنگیدنش برایت چه مزه‌ای دارد؟ حتی ضرر هم دارد. 🔶اگر شخص پیامبر در دل ما قرار بگیرد، نفوذ سخت‌ترین دستورات دینی به شدت سهل خواهد شد. هر موقع دیدید دین‌داری برایتان سخت است، معنویت برایتان حال نمی‌دهد، خدا برایتان عزیز و محترم و دلبر نیست، یا مسئلۀ معاد در چشمتان حقیر هست، بدانید باید بروید کتاب سیره‌ی نبوی را بخوانید. یکی از این کتاب‌ها، کتاب سنن النبی علامۀ طباطبایی است. 👤علیرضا پناهیان - سال۸۵ 👈🏻صوت: panahian.ir/post/47 @Panahian_text
🌀 مأموریت ویژۀ امام رضا(ع) چه بود؟ 🔴 چرا به امام رضا(ع) می‌گوییم «یا الغربا»؟ ⭕️ مهترین ویژگی امام رضا(ع) که با شنیدن نامش باید به ذهنمان متبادر شود چیست؟ ⭕️ چرا به امام رضا(ع) با همۀ نفوذ و سلطنت معنوی اجتماعی باز هم به می‌گوییم «غریب الغربا»؟ ⭕️مردم صدا می‌زنند: «یا سلطان! یا اباالحسن! یا علی‌بن موسی‌الرّضا(ع)!» این یک سخن عوامانه نیست. 👌امام رضا(ع) وقتی غریب نخواهد بود، که صحن و سرایش کلّ کرۀ ارض باشد. نه اینکه فقط یک حرم به این وسعت داشته باشد. _________________________ 🔵 صریح ترین فریادگر ولایت! علیرضا پناهیان: 💠 وقتی نام شریف امام رضا(ع) را می‌شنویم، مهمترین وصف یا ویژگی آن حضرت که باید به ذهن ما متبادر شود چیست؟ آیا اینکه حضرت به ایران تشریف آوردند، اینکه غریب بودند و غریبانه به شهادت رسیدند یا اینکه ایشان را عالم آل‌محمّد(ص) برمی‌شمردند، کدامیک باید مهمترین ویژگی حضرت در نزد ما باشد؟! 💠 همۀ اینها خصوصیات و اتفاقات مهم زندگی حضرت بودند، ولی هیچ‌یک از این ویژگی‌ها نباید مهمترین وصف امام رضا(ع) در ذهن ما باشد، کار خاص و مأموریت ویژۀ حضرت، هیچ‌یک از اینها نبوده است. 💠 امام رضا(ع) در بین همۀ ائمۀ هدی، صریح‌ترین پیام‌های ولایی را به مردم منتقل کردند و می‌توان گفت امام رضا(ع) در بیان و دعوت به امر امامت و ولایت، از جهاتی صریح‌ترین امام بودند. 💠 امام رضا(ع) دعوت به امر ولایت را در زمان خلیفۀ مقتدر عباسی؛ هارون الرشید هم انجام می‌دادند. به هارون گفتند: چرا به امام رضا(ع) کاری نداری در حالی که ایشان دارد راحت امامت را تبلیغ می‌کند و مردم را به امر ولایت دعوت می‌کند؟! هارون گفت: شهادت موسی‌بن جعفر(ع) برای من کافی است، من دیگر با این خانواده کاری ندارم.(هَذَا عَلِیٌّ ابْنُهُ قَدْ قَعَدَ وَ ادَّعَى الْأَمْرَ لِنَفْسِهِ. فَقَالَ: مَا یَکْفِینَا مَا صَنَعْنَا بِأَبِیهِ؟! تُرِیدُ أَنْ نَقْتُلَهُمْ جَمِیعاً!؛ عیون اخبارالرضا/2/266) 💠 وقتی به امام رضا(ع) عرضه داشتند: شما نمی‌ترسید از اینکه هارون شما را هم مانند پدر گرامی‌تان امام موسی‌بن جعفر(ع) به شهادت برساند یا اذیت کند؟ حضرت فرمودند: «همان‌طور که پیامبر اکرم(ص) می‌فرمودند «اگر ابولهب توانست یک مو از سرِ من کم کند، من پیغمبر شما نیستم» من هم به شما می‌گویم؛ اگر هارون توانست یک مو از سر من کم کند، من امام شما نیستم!» لذا حضرت بدون هیچ واهمه‌ای به امر تبلیغ، تبیین و دعوت به امامت می‌پرداختند. (أَنَا أَقُولُ لَکُمْ «إِنْ أَخَذَ هَارُونُ مِنْ رَأْسِی شَعْرَةً فَاشْهَدُوا أَنِّی لَسْتُ بِإِمَامٍ.» کافی/8/258) 💠 امام رضا(ع) وقتی فرصت، امکان و ظرفیت مختصری برای آشنایی با مفهوم امامت و ولایت را در میان مردم دیدند، بر روی مفاهیمی مثل نماز و روزه و عبادات و اخلاقیات کار نکردند، بلکه به سراغ اصل ماجرا رفتند و به اصلی‌ترین مفهوم دینی یعنی ولایت و امامت پرداختند. نمونۀ برجستۀ آن حدیث سلسلة الذهب است. 💠 حدیث «سلسلةالذهب» سند تاریخی مأموریت ویژۀ امام رضا(ع) در دعوت مردم به امر امامت است 💠 بنابراین وقتی نام شریف امام رضا(ع) را شنیدیم باید بگوییم «بزرگ فریادگر امامت» و ولایت. چون ایشان به هر دلیل، صریح‌ترین امام در بیان امر امامت و ولایت و معارف پیرامونیِ آن هستند. این مهمترین ویژگی امام رضا(ع) است. 💠 اینکه مردم صدا می‌زنند: «یا سلطان! یا اباالحسن! یا علی‌بن موسی‌الرّضا(ع)!» این یک سخن عوامانه نیست. حضرت در زمان خودشان هم این سلطنت بر دل‌ها را داشتند و از جهاتی نزدیک‌ترین امام به تشکیل حکومت بودند. البته معلوم است که یار نداشتند، ولی از روشنگری هم کوتاه نمی‌آمدند. 💠 اینکه با همۀ نفوذ و سلطنت معنوی اجتماعی حضرت باز هم به امام رضا می‌گوییم «غریب» یا «غریب الغرباء» این هم در جای خود صحیح است؛ با آنکه مهم‌ترین ویژگی حضرت نیست. زیرا امام رضای ما وقتی دیگر غریب نیست که حاکم مطلق عالم امکان باشد، نه اینکه فقط یک حرم به این وسعت داشته باشد. امام رضا(ع) وقتی غریب نخواهد بود، که صحن و سرایش کلّ کرۀ ارض باشد. کلّ دریاها و اقیانوس‌ها آبراه‌های گوشه و کنار حرمش باشد. در واقع تا زمان حاکمیت مطلق امامت بر زمین، همۀ امامان ما غریب هستند. 👈🏻صوت و متن: Panahian.ir/post/886 @panahian_text
📌امتیاز پیاده‌روی اربعین نسبت به سایر عبادات چیست؟ 📌چرا عُجب و ریا در عبادتِ «پیاده‌روی اربعین» راه ندارد؟ 🔹هر عبادت پُرثوابی، با سختی‌ها و آفاتی مثل عُجب و ریا همراه است 🔹پیاده‌روی اربعین، عبادت پُرثوابی است که سختی‌اش شیرین است و ریا و عُجب هم ندارد! 🔹چه کسی در عبادتش ریا می‌کند؟ کسی که از عبادت لذت نمی‌برد 🔹کسی که عاشقانه، کاری را انجام دهد، در آن کار، ریا نمی‌کند ____________________ ⭕پیاده‌روی اربعین، یک عبادت بسیار پُرثواب است. هر عبادت پُرثوابی، بالاخره سختی‌ها و زحمت‌هایی هم دارد؛ مثلاً برای نماز شب، باید بستر شیرین خواب را ترک کنی یا برای روزه، باید گرسنگی و تشنگی را تحمل کنی. اما سختی‌های عبادت، وقتی قدم در عبادتگاه می‌گذاری، کم‌کم آسان و شیرین می‌شود، به‌حدی که بعد از مدتی، دیگر نمی‌توانی آن را ترک کنی! ⭕پیاده‌روی اربعین هم سختی‌هایی دارد اما سختی‌هایش واقعاً شیرین و لذت‌بخش است، آنهایی که این لذت را چشیده‌اند می‌دانند که تفریح‌های دیگر دنیا، لذتِ اینجا را ندارد. انگار اباعبدالله(ع) رنج این عبادت را در کامِ زائرانش، شیرین می‌کند. ⭕در جلساتی که در مسیر پیاده‌روی اربعین برگزار می‌شود، از زائران می‌پرسیم «شما بارِ اولی هستید یا نه؟» حدود ۲۰درصد، بارِ اولشان است؛ یعنی تقریباً ۸۰درصد کسانی که اربعینِ امسال آمده‌اند، سال‌های قبل هم آمده بودند و تعداد سالِ اولی‌ها کم است. این نشان می‌دهد کسانی که قبلاً آمده‌اند، آن‌قدر برایشان شیرین بوده که اربعین سال بعد، دیگر طاقت نمی‌آورند که نیایند. ⭕عبادت، دو ویژگی مهم دارد: یکی اینکه سختی دارد. اما کسی که از سختیِ عبادت نترسد و خودش را وارد عبادت کند، شیرینی عبادت را حس خواهد کرد. زیارتِ پیاده‌روی اربعین، از این جهت-که آدم می‌تواند شیرینی این عبادت را بچشد- درسِ بزرگی دارد. ⭕ویژگی دوم عبادت، این است که خیلی به «قبول‌شدن از جانب خدا» وابسته است؛ یعنی اگر خدا، عبادتِ ما را قبول نکند، عبادتمان چه فایده‌ای دارد؟! لذا آدم باید برای عبادت خودش، تمنای قبولی داشته باشد و به درگاه خدا تضرع کند که «خدایا این عبادت مرا قبول کن...» ⭕امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: برای قبول‌شدن عمل، همت و تلاش بیشتری داشته باشید تا خودِ آن عمل! «كُونُوا بِقَبُولِ الْعَمَلِ أَشَدَّ اهْتِمَاماً بِالْعَمَلِ» (مجوعۀ ورام/1/64) چرا اعمال انسان، سخت قبول می‌شود؟ خدا که سخت‌گیر نیست، ما خودمان عمل خودمان را خراب می‌کنیم؛ با ریا و عُجب! ⭕دو آفت بسیار مهم برای عمل، ریا و عُجب هستند. اما در عبادت اربعین و زیارت امام‌حسین(ع) نه به این سادگی می‌شود ریا کرد، نه به‌سادگی می‌شود دچار عُجب شد! چرا؟ چون کسی که در راه امام‌حسین(ع) یک‌مقدار سختی می‌کشد-وقتی یاد سختی‌ها و مصائب حسین(ع) و فرزندانش می‌افتد- خودش می‌فهمد که هنر نکرده است؛ لذا قیافه نمی‌گیرد. ⭕این‌قدر امام‌حسین(ع) عزیز و محبوب است که اصلاً کارِ زائر حسین(ع) به ریاکاری و تظاهر نمی‌کشد، چون از روی محبت این کار را انجام داده است، کمااینکه وقتی یک مادر، قربان‌صدقۀ بچه‌اش می‌رود، تظاهر نمی‌کند و ریاکارانه بچه‌داری نمی‌کند، بلکه از شدت علاقه‌اش به فرزندش این کار را می‌کند. ⭕در دستگاه امام‌حسین(ع) نمی‌شود به‌سادگی ریا کرد. چه کسی در عبادتش ریا می‌کند؟ کسی که لذت و بهرۀ چندانی از عبادتش نبرده است و حالا می‌خواهد با تظاهر و قیافه‌گرفتن پیش دیگران، یک لذتی ببرد. کسی که سرِ نماز، کِیف نکرده، می‌خواهد با ریاکاری یک لذتی ببرد. اما کسی که از عبادتش لذت بُرده و از روی عشقش کار کرده، دیگر نیازی به ریاکاری ندارد! ⭕کسی که عاشقانه، کاری را انجام دهد، در آن کار، ریا نمی‌کند. لذا عبادتی مثل اربعین و زیارت امام‌حسین(ع) چون عاشقانه است، در آن ریا نیست و از طرفی، چون سختی دارد، ریاکارها برای این زیارت نمی‌آیند. ⭕چرا در عبادت پیاده‌روی اربعین، عُجب به‌سراغ آدم نمی‌آید؟ وقتی به کربلا می‌رسی، نمی‌توانی قیافه بگیری و بگویی «امام‌حسین(ع)، من این‌همه راه را پیاده برای تو آمده‌ام!» چون حس می‌کنی که زینب(س) و بچه‌های حسین(ع) با پاهای تاول‌زده و بدن‌های تازیانه‌خورده، در کربلا هستند. لذا با شرمندگی، به امام‌حسین(ع) می‌گویی: «یا اباعبدالله، این چند قدمی که برایت آمده‌ام را قبول کن... اصلاً این را ندیده بگیر؛ فقط سلام مرا جواب بده...» ⭕پیاده‌روی اربعین و زیارت کربلا عبادت پُرثوابی است که سختی‌اش شیرین است و ریا و عُجب هم ندارد! معلوم است که آدم‌های عاقل و باهوش، راه می‌افتند و در این مسیر قرار می‌گیرند، چون عقل به آدم می‌گوید: این پُرسودترین عبادت است. لذا این سفر اربعین، هم عاقلانه است و هم عاشقانه. 🚩مسیر نجف، کربلا- عمود۸۲۸ -۹۷.۸.۲ @Panahian_text📢
📌 مسجد، عالم دینی، و مؤمنی که به مهدویت نپردازد، یک دین را ترویج می‌کند!/ بنی‌اسرائیل به موسی(ع): تو و خدایت بجنگید، ما همینجا عبادت می‌کنیم! ⭕️ نپرداختن به مهدویت امروزه یک رسم منحوس در میان برخی از مؤمنین شده/ دین بدون مهدویت، مانند معنویت بدون نبوت است ⭕️ در جامعۀ ما این رسم دینداری، اخلاق‌مداری و معنویت‌گرایی بدون مهدویت، باید فرو بریزد! ⭕️ برخی مهدویت بدون جنگ و استکبارستیزی دارند، درحالی‌که امام زمان(ع) برای رفع ظلم می‌آید که با جنگ همراه است ⭕️ دعای ندبه‌ مال افرادی نیست که حال دارند، مال کسانی است که حال دارند. ⭕️ بسیج اگر در برگزاری پیشتاز نباشد از هویت خود فاصله گرفته 2⃣📌چگونه می‌شود به امام زمان(ع) مقرّب شد و به ایشان خدمت کرد؟ ⭕️ امام زمان(ع) از جنس سیاست است؛ هرکه می‌خواهد به ایشان مقرب شود، باید کار سیاسی کند و علیه استکبار قیام کند ⭕️ هر کسی به این نظام مقدس کمک کند، به امام زمان(ع) مقرب شده و الا مهدوی نیست! __________________ 1⃣ دین بدون امام زمان(ع) دین بی‌خطر است 💠 دینداری بعضی‌ها منهای امام زمان(ع) است. دین بدون امام زمان(ع) دین بی‌خطر است. برخی مثل قوم بنی‌اسرائیل می‌خواهند به خودشان دردسر ندهند که وقتی حضرت موسی(ع) فرمود: برویم جنگ، گفتند: تو و خدایت به جنگ بروید، ما اینجا عبادت می‌کنیم(مائده/24) 💠 مسجد، هیأت، عالم دینی و مؤمنی که مستمراً به مهدویت، نپردازد، یک یک دین بنی‌اسرائیلی را ترویج می‌کند. نپرداختن به موضوع مهدویت امروزه یک رسم منحوس در میان برخی از مؤمنین است. دین بدون امام، دین بدون انتظار امام، دین بدون مقدمه‌سازی برای امام، دین نیست، عین بی‌دینی است و بلکه تحریف دین است. 💠 دین بدون مهدویت، مانند معنویت بدون نبوت است، مانند همان قرآن بدون علی(ع) است که خوارج داشتند. مانند همان مسجد و محراب و منبری است که در آن علی(ع) را نفرین می‌کردند. در جامعۀ ما این رسم دینداری، اخلاق‌مداری و معنویت‌گرایی بدون مهدویت باید فرو بریزد! 💠یک مشکل دیگر ما «مهدویت‌گرایی بدون سیاست» است. بعضی‌ها مهدویت بدون سیاست، بدون جنگ، و بدون استکبارستیزی دارند، انگار امام زمان(ع) می‌خواهند تشریف بیاورند و برای ما کلاس بگذارند،ماز بخوانند و به زیارتشان مشرّف شویم و دیگر هیچ! حضرت که برای این چیزها نمی‌آیند، برای آزاد کردن جهان از قید ستم می‌آیند، که این‌کار طبیعتاً با جنگ همراه است. 💠 اگر کسی به مهدویت معتقد باشد ولی اهل سیاست نباشد، یا جاهل است یا لاف‌زن و دروغ‌پرداز و تحریف‌کنندۀ دین! چون امام زمان(ع) برای ریاست جهان می‌آید و ما ایشان را برای ریاست جهان می‌خواهیم. 2⃣ چگونه می‌شود به امام زمان(ع) مقرّب شد؟ 💠 اما چگونه می‌شود به امام زمان(ع) مقرّب شد، به ایشان خدمت کرد و برای ظهورشان مقدمه‌سازی کرد؟ آیا نماز شب بخوانیم؛ قرآن حفظ کنیم و هر روز در کنج عزلت دعای توسل بخوانیم؟ نه، امام زمان(ع) چیزی از جنس سیاست، حکومت و ولایت بر جهان است؛ هر کسی می‌خواهد به امام زمان(ع) مقرب شود، باید کار سیاسی کند، ولایت را تبیین کند و علیه دشمنان ولایت-که استکبار جهانی هستند- قیام کند. 💠 البته نماز شب، قرآن، روضه و توسل هم در این زمینه کمک می‌کند، ولی اینها کار اصلی نیستند. باید ببینیم کار اصلی امام زمان(ع) چیست؟ اگر همان کار را انجام دهیم، به امام زمان(ع) مقرب شده‌ایم. 💠 هر کسی به این مقدس کمک کند، به امام زمان(ع) مقرب شده است و الا دروغ می‌گوید؛ او مهدوی نیست! به این ترتیب است که عرصۀ سیاست از سیاست‌بازان حرفه‌ای و قدرت‌طلبان بی‌دین و بی‌معنویت پاک خواهد شد. 💠 ما انتظار مردم را تا این‌حدّ بالا می‌بریم که می‌گوییم: استانداران امام زمان(ع) کسانی‌اند که مردم خاک قدم‌هایشان را به تبرّک برمی‌دارند. سیاستمداران، نمایندگان مجلس، قضات، ائمۀ جمعه، وزرا و ... اگر به سمت اخلاص و پاکی و مقدس بودن-مانند اصحاب ولیّ عصر(ع)-نروند، لیاقت و شرافت سیاستمداری و تصدیِ مدیریت‌های خُرد و کلان در جامعۀ مهدوی را ندارند. 💠 برای اینکه به امام زمان(ع) مقرب شویم، باید ببینیم که امام زمان(ع) وقتی بیاید چه می‌کند؟ ایشان حکومت خواهد کرد، پس ما باید در حکومت دخالت کنیم وعرصۀ حکومت خود را از افراد ناشایست پاک کنیم، آنگاه ما یار امام زمان(ع) خواهیم بود. 💠 دعای ندبه‌ مال افرادی نیست که حال دارند، مال کسانی است که حال دارند! بسیج اگر در برگزاری دعای ندبه پیشتاز نباشد، از هویت خود فاصله گرفته؛ کمااینکه مراسم‌های دعای ندبه را بعد از جنگ، هیات رزمندگان راه‌اندازی کرد. 👤 علیرضا پناهیان 🔻میدان امام حسین(ع)-۹۵.۹.۱۹ @Panahian_text
🌀دین می‌گوید: کنترل ذهنت را خودت به‌دست بگیر! 🌀چرا یک عامل بیرونی باید توجّه تو را جلب کند؟! 💎 (ج۳) قسمت اول 💠چرا باوجود این‌همه گرایش‌ خوبی که داریم، معمولاً بد می‌شویم و خوب نمی‌شویم؟ به خاطر «ذکر»! 💠چرا دنیا معمولاً دلِ آدم‌ها را می‌بَرد ولی آخرت نه؟ دنیا با نقد بودنش تو را خراب نمی‌کند؛ این فکر و ذکر دنیاست که خرابت می‌کند! 💠امام صادق(ع) می‌فرماید: ریشۀ همۀ سعادت‌ها‌ ذکر است و ریشۀ همۀ بدبختی‌ها غفلت! ______________ 🔹کسی که غذای زیادی در اختیارش باشد و مدام پُرخوری کند، هم به خودش ضرر زده و هم در نظر دیگران، آدم «شکم‌باره‌ای» تلقی می‌شود. اما دربارۀ کسی که مدام از وسایل جلب‌کنندۀ توجه (مثل تلویزیون، اینترنت و...) استفاده می‌کند، تعابیر بدی به‌کار نمی‌رود؛ چون این کار هنوز در جامعۀ ما یک رفتار بد، تلقی نمی‌شود، درحالی‌که ضرر و بدیِ این کار، خیلی بیشتر از پُرخوری است! 🔹روانشناس‌ها می‌گویند «اگر کسی زیاد تلویزیون نگاه کند، خرفت می‌شود» اگر از رادیو داستان گوش بدهی بهتر از این است که از تلویزیون، سریال نگاه کنی؛ چون یک‌مقدار فعالیت ذهنی‌ات بیشتر است و ذهنت آن‌قدر تنبل نمی‌شود! کسی هم که زیاد به اینترنت مراجعه می‌کند، بیماری‌اش شبیه اعتیاد است! 🔹امروزه وسائل و عوامل مختلفی برای جلبِ توجه مردم ایجاد شده است و این درواقع توهین به شخصیت انسان‌هاست! چون دارد می‌گوید «بگذار من برایت تعیین کنم که الان به چه چیزی توجه کنی!» اصلاً چرا یک عامل بیرونی باید توجّه تو را جلب کند؟! انسان باید سعی کند کنترلِ توجه‌اش دستِ خودش باشد و زیاد نباید در فضایی قرار بگیرد که دیگران توجّه او را جلب کنند؛ حتی سخنرانی‌هایِ خوب مذهبی! یعنی اگر همیشه بخواهی یک کسی توجّه‌ تو را به امور معنوی جلب کند تا حالت خوب بشود، این هم بد است. 🔹بهترین لحظات عبادت، سحر است که نه نماز جماعت هست، نه موعظه‌کننده‌ای، نه روضه‌خوانی، نه دعاخوانی، فقط خودت هستی و خودت! آن لحظه‌ها تعیین‌کننده است؛ سعی کن خودت توجّه خودت را به یک چیزی جلب کنی. حالا اگر توانستی به چیزی فکر کنی درست است! این یکی از مهم‌ترین وجوه قدرت آدمی است و خدا قدرتمندان را دوست دارد. 🔹دین از ما می‌خواهد کنترل ذهن‌مان را به دست خودمان بگیریم. در دین، تعابیر متعددی وجود دارد که به «کنترل ذهن» اشاره دارد؛ یکی از آن کلمات «ذکر» است. ذکر، یعنی کنترل ذهن، در مقابل «غفلت» که به معنای عدم کنترل ذهن است؛ یعنی عدم توانایی در توجه پیداکردن. 🔹امام صادق(ع) می‌فرماید: ریشۀ همۀ بدبختی‌ها غفلت است و ریشۀ همۀ سعادت‌ها‌ ذکر (...وَ أصْلُهُمَا مِنَ الذِّكْرِ وَ الْغَفْلَة؛ مصباح‌الشریعه/55) گرایش‌های خوب در ما زیاد هست و گرایش‌های بدمان هم ضعیف است. گرایش‌های خوبمان اگر ارضاء بشوند لذّت‌بخش‌تر است و گرایش‌های بدمان اگر ارضاء بشوند ناراحت‌کننده است(هرچند ممکن است یک‌ذرّه لذّت هم ایجاد بشود) پس چرا معمولاً بد می‌شویم و خوب نمی‌شویم؟ به‌خاطر ذکر! 🔹خیلی‌ها فکر می‌کنند که دنیا به‌خاطر اینکه نقد و شیرین است، دلِ آدم را برده است و آخرت هم چون نسیه است و شیرینی‌هایش را نچشیده‌ایم، دل ما را نبرده است. این افراد به‌شدّت اشتباه می‌کنند! چرا؟ چون نقدبودنِ شیرینی دنیا به تو اثبات می‌کند که دنیا شیرین نیست! تو خودت سرِ خودت کلاه گذاشته‌ای. آخرت هم چون نسیه است، شیرین‌تر است؛ چون خیالِ شیرینی از خود آن شیرینی بالاتر است! 🔹دنیا در کنار هر لذّتش، زجری به تو می‌دهد که باعث می‌شود حالت از دنیا به‌هم بخورد! دنیا چون ذکرش بیشتر در ذهن ما هست و بیشتر به یادش هستیم، دل‌مان را برده است؛ دربارۀ آخرت هم همین‌طور است؛ یعنی چون کمتر ذکر آخرت را کرده‌ایم، کمتر دل به آن داده‌ایم. البته این وضعیتِ آدم‌های معمولی است. 🔹اما آدم‌های خوب این‌گونه هستند که آخرت برایشان نقد است: «هم وَالْجَنَّةُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُنَعَّمُونَ وَ...» (نهج‌البلاغه/خطبه 193) خوب‌ها باطن دنیا و خباثت بدی‌ها را می‌بینند. آنها مثل کسی که مواد متعفن را می‌بینند، به دنیا بی‌میل هستند. خیال‌پردازی بلایی سر آدم آورده که دنیا به او می‌چسبد، از بس فکرش را کرده است؛ از بس به خودش تلقین کرده است. 🔹ذکر دنیا و غفلت از آخرت، آدم را خراب می‌کند؛ پس ماجرا سر ذکر و غفلت است. امام‌صادق(ع) می‌فرماید «إِذَا أَحْبَبْتَ شَيْئاً فَلَا تُكْثِرْ مِنْ ذِكْرِهِ فَإِنَّ ذَلِكَ مِمَّا يَهُدُّك» (کافی/6/459) وقتی چیزی را دوست داری، زیاد به فکرش نباش، زیرا این کار خُردت می‌کند! دنیا با نقد بودنش آدم را خراب نمی‌کند؛ بلکه این فکر و ذکر دنیاست که آدم را خراب می‌کند! پس چطور انتظار داری، آخرتی که نسیه است، بدون فکر و ذکرش، تو را آباد کند؟! 🚩حسینیه آیت‌الله حق‌شناس - ۹۷.۶.۲۲ 📢صوت در: @Panahian_mp3 @Panahian_text