خوش به حالت که عیدی ات را از مولایت زودتر از همه گرفتی و به آغوشش رفتی... آری! قبول دارم... سخت بود دوری از رضا و آستانش و هیچ مرهمی جز وصال بر زخم دوری دوا نبود. خوش به حالت که معشوق خدا شدی و همو خریدت؛ خودش وعده داده بود که اگر عاشقت شوم، خونت را بهای با من بودنت می‌کنم و اینطوری همیشه با هم‌ایم! چه عشق بازی زیبایی! در آن لحظات شیرینی که آقا سید، قرآن را پیش رویش باز می‌کرد و با سطر سطرش به معراج می‌رفت، یاد گرفت که شهادت عمر را کوتاه نمی‌کند؛ شهادت معامله صد سر سود است. به جای آنکه ضربان قلبت روی تخت ممتد شود یا سرعت بالای یک ماشین قطره آخر دنیا را به تو بنوشاند، لیاقت پیدا می‌کنی که سرت را به دامان سیدالشهدا بگذاری و برای آخرین بار زمزمه کنی: سوی حسین رفتن با چهره خونی، زیبا بود این سان معراج انسانی... این ساعات را اگر به لفظ درآری، این‌چنین التماسی را فریاد می‌کند: بلند شو علمدار، علم رو بلند کن بازم پرچم این حرم رو بلند کن... #شهید_آیت_الله_رئیسی #خادم_الرضا علیه السلام رضا بهشتی