گاهی.. یک صدا. یک تشابه اسمی. یک لبخند. یک نگاه. یه تیکه کلام. با یه سیلی پرتت میکنه وسط خاطراتت دقیقا اونجایی همه چی شروع شد و این چیزا واست شد خاطره.. خاطراتی که نشد بهترشو ساخت، بلکه باید از همونا محافظت کرد یا کلا پاکشون کرد.

مشکل ما کم حرفا اینه فکر میکنن چون کم حرفیم کلا نیاز نداریم با کسی حرف بزنیم.. ولی بیشتر از هرکسی ما نیاز داریم چون خیلی چیزارو میریزم تو خودمون یهو یه جایی ک اصلا جاش و وقتش نیست فوران میکنیم.

ولی اونایی که نشون میدن خیلی دل سنگن و اصلا احتیاج به محبت ندارن.. دقیقا همونا احتیاج دارن، چون اونا اوج بی محبتیو دیدن و چشیدن و اینکه این براشون یه حس جدیده خیلی قشنگه.

و خدا گفت شب را آفریدم که از دلتنگی هایت برایم بگویی.

_

کسی ‌سوال‌ می‌کند به خاطر چه زنده‌ ای . . ؟ و من برای زندگی تو را بهانه می‌کنم-".

بغض‌هایی بود اما با فروخوردن گذشت.

شب،دلتنگی به مغز استخوان میرسد . . !

_

در دل دردیست از تو پنهان که مپرس . . ! تنگ آمده چندان دلم از جان که مپرس - "

شَب بَهانه ای بود! به دیوار خیره شَوم . .

_