‍ 🔷#تحلیل: انتقام ایران، فرصتی مغتنم برای اسرائیل! 🔹در پاسخ به ترور سرداران ایرانی، اغلب سناریوهای حمله به فلسطین اشغالی مبتنی بر موشک بالستیک، کروز و پهپاد انتحاری است. اما چالش اساسی در این میان، عبور از پدافند هوایی رژیم صهیونیستی است. 🔹اسرائیل هم به‌دلیل مساحت کم و هم فناوری پیشرفته و سرمایه‌گذاری سنگین در حوزه پدافند موشکی/هوایی، به قطع در دنیا صاحب یکی از مستحکم‌ترین سپرهای حفاظتی است. عبور از این سپر نیازمند تهاجم با کمیت و کیفیت بالا است؛ یعنی برای آسیب‌رسانی مؤثر به اهداف، هم باید تعداد قابل توجهی پرتابه استفاده شود تا سامانه‌های اسرائیلی به حد ظرفیت خود رسند و هم نیاز به پرتابه‌هاییست که از نظر سرعت، پنهان‌کاری و قابلیت مانوور، خارج از بازه تسلط سامانه‌های اسرائیلی عمل کنند. بنابراین نیاز به استفاده گسترده از پیشرفته‌ترین اجزای زرادخانه موشکی ایران مطرح می‌شود؛ در غیر این‌صورت تنها شاهد عملیاتی محدود با ضریب اصابت پایین و تخریب کم خواهیم بود. 🔹اما چالش دیگری نیز در بلند مدت وجود دارد: در صورت توسل ایران به حمله موشکی/پهپادی پرحجم به خاک فلسطین اشغالی، رژیم صهیونیستی به مبنا و محک بزرگی دست خواهد یافت. چنین عملیاتی هم میزان اثرگذاری زرادخانه ایران را تا حد زیادی فاش خواهد کرد و هم شیوه کارکرد چنین تسلیحاتی را مشخص می‌کند. رژیم صهیونیستی می‌تواند بر این مبنا نقاط ضعف خود را برای درگیری بزرگ‌تری در آینده برطرف نماید. 🔹میزان موفقیت چنین عملیاتی، در بازدارندگی ایران نیز بسیار اهمیت دارد؛ موفقیت بالا باعث تقویت بازدارندگی می‌شود و موفقیت کمتر از حد انتظار می‌تواند احتیاط و ترس خارجی از توان نظامی ایران را تا حد زیادی کاهش دهد؛ و این موضوع احتمالاً چالش حال حاضر فرماندهان ایرانی نیز هست. Martiya @Partisan2015

🔷#تحلیل: جنگ بچه‌بازی نیست! 🔹این روزها در جمع‌های مختلف مجازی، بین دو نگاه "انتقام سخت" و "گنده‌گوی(!!) منطقه"مجادله‌های فراوانی جاری است، که تا حد زیادی ریشه در تفرقه سیاسی امروز در جامعه ما دارد. اما گذری به این مسئله با پرهیز از احساسات و تعصبات سیاسی، نتایج عقلانی‌تری را به همراه دارد. 🔹واژه‌هایی مانند "انتقام" و یا "تنبیه" جایی در ادبیات فنی امنیت ملی، حداقل در بعد نظامی ندارند. اساس انتقام بر احساسات است و احساسی عمل کردن در جای اشتباه، مرگبار است. درست است که از نظر اعتماد به‌نفس اجتماعی، این مسئله نیز حائز اهمیت است، اما در بعد نظامی باید نسبت به آن احتیاط نمود. 🔹اما آیا شرایط اقتصادی و مشکلات کشور می‌تواند توجیه مناسبی برای پرهیز از پاسخ به تجاوز خارجی باشد؟ با این منطق که کشور ما در حال حاضر توانایی ورود به یک جنگ گسترده ندارد، باید از جنگ‌افروزی پرهیز کرد. اما انفعال در امنیت ملی نه تنها زمینه‌ساز صلح نیست، بلکه می‌تواند به اندازه‌ی تندروی جنگ‌افروزانه خطرناک باشد. 🔹اگر هر ملتی مقابل دشمن خود بیش از حد انفعال، ضعف و یا به تعبیری "صبر" به‌خرج دهد، در نهایت یا جنگ گسترده ناچاراً بر او تحمیل خواهد شد و یا باید تسلیم تمام و کمال کشور و حیثیت ملی خود به بیگانه را بپذیرد. افرادی مانند صدام و قذافی در جای اشتباه جسارت به‌خرج دادند و بعد در جای اشتباه عقب‌نشینی کردند و همراه با خود، کشور خود را به ورطه سقوط کشاندند. 🔹بنابراین افراط و تفریط در رویارویی با تهدیدات خارجی هر دو می‌تواند منجر به جنگ و ویرانی شود؛ تعادل ظریفی در این میان وجود دارد که دستیابی به‌آن نیازمند درایت در سیاستگذاری و محاسبات دقیق امنیتی و نظامی است. چالش حال حاضر کشور بیش از "انتقام"، "بازدارندگی" است. Martiya @Partisan2015

🔷#تحلیل: درون مرز را بپایید، برون‌مرزی پیشکشتان! 🔹در دنیا، نیروی نظامی بزرگی وجود ندارد که گاف‌های اساسی در کارنامه خود ثبت نکرده باشد. امریکا و اسرائیل در چندین جنگ در مقیاس راهکنشی و راهبردی ناموفق عمل کردند و در آخر ناچار به عقب‌نشینی شدند. اما تفاوت قدرت‌های نظامی پیشرو و قدرت‌های "هردمبیلی" در تطبیق‌پذیری با تهدیدهای جدید است. 🔹امریکا در عراق و افغانستان قربانی بمب‌های کنار جاده‌ای شد، اما به سرعت طیف وسیعی از خودروهای MRAP را توسعه داد و در ارتش خود فراگیر کرد و تلفات این نوع حملات را به نزدیک صفر رساند؛ در جنگ خلیج فارس با تهدید موشک‌های بالستیک مواجه شد و میلیاردها دلار هزینه توسعه THAAD کرد؛ در طبس شکست خورد و V-22 را توسعه داد. همین شرایط هم برای رژیم صهیونیستی برقرار است؛ از "آیرون فیست" و "تروفی" گرفته تا "گنبد آهنین" و "اَرو"، که همگی زاده‌ی چالش‌های این رژیم در جنگ‌های گوناگون هستند. 🔹اما در این طرف، ما در مرزهایمان با تهدیداتی مواجه هستیم که عمری به درازای عمر انقلاب دارند اما هنوز به شکل همان سی چهل سال پیش متحمل تلفات سنگین می‌شویم! حدود ٢٠ شهید در عرض کمتر از یک ماه در سیستان و بلوچستان فاجعه است! حتی در برخی کشورهای جنگ‌زده هم چنین رقمی شوکه کننده است، چه رسد به مملکت ما که الحمدللّه مسئولین امنیتی‌اش با ادعاهایشان دریا را می‌شکافند و کوه را جابجا می‌کنند! 🔹یک تهدید کاملاً شناخته شده و متداول سال‌هاست به همان روش اولیه علیه ما اجرا می‌شود. با دهه‌ها تأخیر چند نمونه تجهیزات ناقص برای مواجهه با آن توسعه یافته و همان‌ها هم هیچ‌وقت در زمان و مکان مناسب حضور ندارند. فقط هم صحبت از تجهیزات نیست، کل ساختار امنیتی معیوب است. ظاهراً خون نظامیان ایرانی برای فرماندهان بسیار کم‌بهاست... 🔹هر موقع بالیدنتان به عملیات طوفان الاقصی و نفوذ به درون دژ دشمن تمام شد، فکری هم به حال دژ سوراخ سوراخ خودمان کنید آقایان! Martiya @Partisan2015