همه ی سهم من از خود دلی بود که به تو دادم
و هر شب بغض گلویت را در تابوت سیاهی که
برایم ساخته بودی گریستم ...
و تو هرگز ندانستی که زخم هایت ،
زخم های مکررم بودند!
نخ های آبی ام تمام شده اند و
گل های بُقچه چهل تیکه دلم ناتمام مانده اند !
#حسینپناهی🌱
📌ثـامـنِ دره شـهـر
📡https://eitaa.com/parvaz_12