❤️ پارسال دوست، امسال آشنا؛ سال آتی...؟! ✍ رضا ربیعی آقای نوبخت! برار جان، تی بلا می سر! نه تنها مردم رشت، بلکه مردم ایران، سه نوبت آمدند؛ 🔻سال ٩٢ 🔻سال ٩۴ 🔻و سال ٩۶ و عرصه کشور را تماماً به دست با کفایت تان سپردند، به رسم امانت؛ اما مست قدرت شُدید و مدهوش معاشقه با جامعه بین الملل! هشت سال آزگار، مردم را به هیچ انگاشتید؛ کدخدا را همه کاره دنیا پنداشتید و برداشتید آنچه را که کاشتید؛ سراب برجام و سیب و گلابی باغ بهشت! هر کسی آن دِرَوَد؛ عاقبت کار، که کِشت! در فرجام، برادری را ثابت نکرده؛ طلبکار ارث و میراث هم گردیده اید؟! 🔻خیر! نازبَرار جان! این که بعد از ۱٢ سال، تهران بزرگ را وانهاده؛ به یکباره هوای ولایت کردید؛ گویا همچنان سودای رأی و ریاست در سر می داشتید، بسی بی انصافی است که بجای عذر تقصیر، توپ را در زمین مردم رشت کاشتید! جناب نوبخت! 🔻خود زاده رشت اید و می دانید که رشتیان؛ شهره خلق اند به مهمان نوازی، اما بیش از آن، اهل قدرشناسی اند و پاکبازی؛ از میرزا بپرس! اگر توقع این بود که وانهند خادمانِ زمانه دشوار و دریابند رفقای فراموشکار؛ دورباد چنین جفا، از رشتیان وفادار! 🔻فرمودید: ...آمدم، همه شما نیامدید! _از شیخ تان بپرسید؛ که بر رای اعتراضی پای فشرد و از حامی دولت تان؛ که چرا نسخه تحریم آورد! دست پیش گرفتند تا پس نیفتند؛ خلق را فسردند و امیدشان ببردند. خداحافظی چرا؟ بمانید و خدمت کنید به مردم نجیب گیلان؛ بی منّت، که به آنان بدهکارید! خدمت؛ منحصر به ریاست نیست. دوران عزّت؛ مستدام! ✌️#ما_آمدیم 🇮🇷 #ایران_قوی_با_مجلس_قوی