eitaa logo
شهر پاسخ 🌍
11.1هزار دنبال‌کننده
1هزار عکس
3.2هزار ویدیو
41 فایل
💠 شهر پاسخ؛ تأملی در دل‌مشغوله‌های ذهنی 🔍 اینجا هر سوالِ بی‌پاسخ شما را با استناد به منابع معتبر، تحلیل می‌کنیم! ✅ مزایای عضویت: - پاسخ‌های مستند و بدون حاشیه - فضای امن برای پرسش‌های چالشی ارسال پیشنهادات: @saeedeadel
مشاهده در ایتا
دانلود
🕋يَمْحُوا۟ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِندَهُۥٓ أُمُّ ٱلْكِتَٰبِ رعد/۳۹ 🌠بخش اول 👈هر چيز به معناى از بين بردن آثار آنست. 👈 به معناى بر جا گذاشتن هر چيزيست بطوریكه از جايش تكان نخورد و نلغزد ♦️بنابراين نقطه مقابل "اثبات" ، "محو" است كه به معناى ازاله آثار چيزيست بعد از آنكه اثبات و جايگزين شده باشد، و ليكن بيشتر در نوشته استعمال مى شود. ⚜جمله "يمحو اللّه ما يشاء و يثبت" از طرفی متصل شده به جمله "لكل اجل كتاب"(آیه قبل) و از طرف ديگر متصل است به جمله "و عنده ام الكتاب"، قهرا ظهور در اين يافته كه منظور از محو كتاب و اثبات آن، در زمانهاى معين است، پس كتابى كه خداوند در يك زمانى اثبات كرده، اگر بخواهد در زمانهاى بعد آن را محو مى كند و كتاب ديگرى اثبات مى نمايد. 💢پس خداى سبحان لا يزال كتابى را اثبات و كتاب ديگرى را محو مى سازد.💢 🔸 بنابراين اگر ما نوشته هاى كتاب را عبارت بدانيم از آيت و معجزه و نشان دهنده اسماء و صفات خداوندى، و در نظر بگيريم كه وجود هر چيزى آيت خداست، در اين صورت صحيح است بگوييم خداوند لايزال و همواره و در هر آن مشغول محو آيتى و اثبات آيتى ديگر است، همچنانكه خودش فرموده:  🕋ما ننسخ من آيه او ننسها نات بخير منها او مثلها و نيز فرموده: 🕋و اذ بدلنا آيه مكان آيه ج ۱۱ . ص ۵۱۴-۵۱۳ @darshainabazqoran
بخش سوم 🔰از آيه شريفه چند نكته روشن مى گردد: 1⃣ حكم و حكمى است عمومى كه تمامى حوادثى كه به حدود زمان و اجل محدود مى شود - و بعبارت ديگر تمامى موجوداتى كه در آسمانها و زمين و ما بين آندو است - دستخوش آن مى گردند، همچنانكه فرموده:  🕋وما خلقنا السموات و الارض و ما بينهما الا بالحق و اجل مسمى . و اين نكته از اينجا استفاده مى شود كه در آيه شريفه به طور اطلاق فرموده:  خداوند هر چه را بخواهد محو مى كند و هر چه را بخواهد اثبات مى نمايد و صرف اينكه مورد آيه مسأله است باعث نمى شود كه از اطلاق آن صرفنظر نموده، عموميّت آن را تخصيص بزنيم، ⚪️زيرا مورد مخصص نيست و بدون هيچ ترديدى آيه اطلاق دارد. ⚪️ علاوه بر اينكه مشاهدات خود ما نيز به ضرورت و بداهت شاهد و مطابق آنست، زيرا ما مى بينيم كه مسأله دگرگونى و تحوّل در تمامى اطراف عالم جريان داشته، هيچ موجودى وقتى در دو زمان مقايسه شود به يك حالت باقى نمى ماند، و حتما دستخوش تغيير و تحوّل شده، حالا يا ذاتش متحول شده، و يا صفاتش، و يا اعمالش. و در عين حال وقتى فى حد ذاته و بر حسب وقوعش اعتبار شود مى بينيم ثابت مانده، و تغيير نيافته، چون هيچ چيز از آن حالى كه بر آن حال واقع شده تغيير نمى پذيرد. پس براى تمامى موجودات ديده شده دو جهت است، 🔘يك جهت تغير كه از اين جهت دستخوش مرگ و زندگى، و زوال و بقاء، و انواع دگرگونيها مى شود. 🔘يك جهت ثبات كه از آن جهت به هيچ وجه دگرگونى نمى پذيرد. حال، اين دو جهت 👈يا همان كتاب محو و اثبات و الكتاب است. 👈 يا دو چيز ديگريست كه از آثار آن دو كتاب و متفرع بر آنها است. 👈به هر حال، آيه شريفه قابل تطبيق بر اين دو جهت هست، و در نتيجه شامل تمامى موجودات مى گردد.👉 2⃣خداى سبحان در هر چيزى قضاء و قدرى ثابت دارد كه قابل تغيير نيست. 3⃣قضاء دو قسم است: 🌸يكى قابل تغيير 🌸 يكى غير قابل تغيير. ج ۱۱ . ص ۵۱۸-۵۱۶ @darshainabazqoran