💢 #فاتحان_خرمشهر ✍ خاطراتی زیبا و شنیدنی از رزمندگان سلحشور #استان_زنجان در عملیات غرورآفرین #بیت_المقدس ( آزادی خرمشهر ) 💠 قسمت چهاردهم 🖌... هوا گرم بود و ما هم شدیداً تشنه و گرسنه بودیم. از شدت تشنگی زبان در دهانم نمی چرخید و واقعاً از تک و تا افتاده بودم. در عملیات ها وقتی به سنگرهای عراقی می رسیدیم معمولا خورد و خوراک پیدا می کردیم؛ نان‌های فانتزی تو سنگرهاشان پیدا می شد که زیاد قابل خوردن نبود ولی از شیر خشک ها و کنسرو ماهی و گوشت که بسته بندی شده بودند و امکان مسموم کردنشان نبود می خوردیم. در خرمشهر هنوز چنین فرصتی برایمان مهیا نشده بود. عطش بدجوری اذیت مان می‌کرد. البته فقط من تنها نبودم ، همه بچه ها چنین وضعی داشتند. پرس و جو کردیم یکی از رزمنده ها نصف قمقمه آب داشت. در حدی بود که فقط گلویی تر کنیم. قرار شد روحانی آب را بین همه تقسیم کند. به هر نفر به انداره در قمقمه می رسید. اولین نفر هم من بودم. وقتی آب را به دهانم بردم یکی از عراقی ها دهانش را باز کرد و گفت : «ماء…ماء…» او هم تشنه بود و از شدت تشنگی له له می زد. آب را نخورده و درب قمقمه را دادم به حمید آقا باکری و گفتم : من نمی خورم. حمید آقا هم بلافاصله قمقمه را از دست برادر روحانی گرفت و به عراقی داد. او هم گرفت چند جرعه خودش خورد و چند جرعه هم دوستش. آب قمقمه تمام شد. آب را که خوردند تازه فهمیدند ما چه ایثاری کرده ایم. برادر روحانی هم تفهیم کرد که ما خودمان تشنه بودیم ولی آب را نخوردیم و به شما دادیم. انگار فهمیدند که طرف حسابشان چه کسانی هستند. آنها شهرهای ما را اشغال کرده بودند و حالا به عنوان متجاوز از شهرمان بیرونشان می کردیم. اما با این وجود آبی را که در نهایت تشنگی ، خودمان می توانستیم بخوریم و رفع تشنگی کنیم ، نخورده و به آنها دادیم . اینها همگی ناشی از آموزه های مکتب ما بود. این رفتار ما به قدری در این دو نفر تاثیر گذاشت که به حال گریه گفتند : ما می خواهیم همینجا شیعه بشویم. به همدیگر نگاه کرده و لبخند زدیم. برادر روحانی هم با خوشرویی تمام از پیشنهاد عراقی ها استقبال کرد و گفت: من هر چه می گویم تکرار کنید. کلمه شهادتین را به شیوه شیعیان گفت و آنها هم تکرار کردند. حدود ده دقیقه در دل صحنه جنگ در خرمشهر یک صحنه بسیار زیبای معنوی شکل گرفت و کل فضا را برای ما عوض کرد. هیچ کدام فکر نمی کردیم با ایثار نصف قمقمه آب چنین چیزی صورت بگیرد اما حالا که پیش آمده بود همه راضی بودیم. برادر روحانی از این دو اسیری که شیعه شده بودند پرسید : بقیه نیروهایتان کجا قایم شده اند؟ گفتند : داخل سالن ها پر از عراقی است. به طرف سالن ها نگاه کردم. جلوی سالن ها دو ردیف خاکریز زده بودند. از پشت خاکریزی که جلوی سالن ها بود پارچه های سفیدی به نشانه تسلیم شدن تکون می دادند. با دست اشاره کردم که بیاید ، کسی نیامد. با خودم گفتم اینها که می خواهند خودشان را تسلیم کنند پس چرا نمی آیند؟ احتمال دادم که می ترسند. از پشت خاکریز بیرون آمده و به طرف عراقی هایی که می خواستند تسلیم شوند حرکت کردم. کف گمرک آسفالت بود و جلوی خاکریز سیم خاردارهای حلقوی کشیده بودند. از وسط دو خاکریز و سیم خاردارها می رفتم که عراقی ها را وادار به تسلیم کنم. در بین راه یکدفعه به طرفم تیراندازی شد. تیراندازی از سمت آنهایی بود که پارچه های سفید تکان می دادند و می خواستند خودشان را تسلیم بکنند. حالا دیگر از پارچه های سفید خبری نبود. همگی اسلحه به دست گرفته و به سمت مان شلیک می کردند. فهمیدم که اینها می خواهند کلک بزنند. شتابان برگشته و با خیزی بلند افتادم کنار خاکریز و شروع به عقب نشینی کردم. از میان سیم‌ خاردارها رد می شدم که پایم گیر کرد به سیم خارداری و هر چه هم تقلا کردم نتوانستم پایم را از سیم خاردار رها کنم. بچه های خودمان متوجه شدند‌ که‌ گیر افتاده ام. برادر رزمنده جعفر کرمی تند و تیز به کمکم آمد و پایم را از سیم خاردار جدا کرد و برگشتیم پشت خاکریز خودمان و نرسیده حمید آقا باکری پرسید: پس تو چرا اینجوری می‌کنی؟ گفتم: خُب نیامدند.! آنها می خواستند تسلیم بشوند ، من هم رفتم بیاورمشان که نیامده و شروع به تیراندازی کردند.! حمید آقا رو به روحانی رزمنده کرد و گفت: با بلندگو به عراقی های داخل سالن ها بگویید ، فقط یک ربع فرصت دارند که خودشان را تسلیم کنند ‌. بعد آن همه سالن ها را منفجر خواهیم کرد.... 🌀 #ادامه_دارد 🖍 راوی خاطرات سردار سرتیپ حاج محمدتقی اوصانلو فرمانده دلاور قرارگاه حمزه سیدالشهداء شمال غرب کشور #دفاع_مقدس #بیت_المقدس #فتح_خرمشهر #رزمندگان_زنجان #شهدا_راهتان_ادامه_دارد #ما_تا_آخر_ایستاده_ایم ✅ کانال #دل_باخته 🇮🇷 @pcdrab

🌸 نامشان جاوید و یادشان گرامی به ياران شورآفرين خدا به سنگر نشينان بی ادعا به تكبيرگويان گلگون كفن به كشتی نشينان طوفان شكن به سربند و سنگر به آتش به دود به نام آوران بسيجی درود چه خاليست در شهر ما جای جنگ دعا های پرسوز شب های جنگ بر آن قله بی نشانی و نام سفير درخشان تير رسام به ياد لباسی كه هنگام رزم بر آن نقشی از كربلا گشت رسم به دوشكا به قناصه و خمپاره شصت به قلبی كه تيری بر آن می نشست پلاكی كه نيمی از آن می شكست به سربند و سنگر به آتش به دود به نام آوران بسيجی درود ... #دفاع_مقدس #رزمندگان_زنجان #سرداران_زنجان #فرماندهان_شهید_زنجان

💢 #فتح_خرمشهر 📽 مستندی کوتاه و بسیار دیدنی در مورد عملیات غرورآفرین #بیت_المقدس ، خرمشهر از اشغال تا آزادی در سوم خرداد ۱۳۶۱ 🌸 یاد باد آن روزگاران یاد باد #دفاع_مقدس #بیت_المقدس #رزمندگان_اسلام #نام_شهدا_فراموش_ناشدنیست #ما_تا_آخر_ایستاده_ایم ✅ کانال #دل_باخته 🇮🇷 @pcdrab

💢 #فاتحان_خرمشهر ✍ خاطراتی زیبا و شنیدنی از رزمندگان سلحشور #استان_زنجان در عملیات غرورآفرین #بیت_المقدس ( آزادی خرمشهر ) 💠 قسمت پانزدهم 🖌... روحانی رزمنده سخنان (سردار شهید) حمید باکری را با بلندگو و به زبان عربی گفته و منتظر عکس العمل عراقی ها ماندیم . با خودم گفتم : با چی منفجر می کنیم؟ ما که هیچ چیزی برای انفجار سالن ها نداشتیم !؟ بلافاصله به ذهنم رسید که حتماً حربه ای زیرکانه برای فریب نیروهای وحشت زده دشمن زده . در آن شرایط دشوار برخورد حمید آقا از موضع قدرت، ترس را ریخت تو دل عراقی ها. خدا خدا می کردیم که بیایند تسلیم شوند . پنج دقیقه‌ای گذشت هیچ خبری از عراقی ها نشد. ته دلم شور می زد. روحانی هم دقیقه به دقیقه اعلام می کرد ۱۰ دقیقه ماند…۸ دقیقه… دقیقه هفتم بود که ناگهان در سالن ها باز شد و جمعیت بسیار زیادی یکدفعه بیرون ریختند؛ شاید چیزی حدود سه هزار نفری می شدند. از دیدن آن همه جمعیت واقعاً دهانم باز مانده بود. با خود گفتم: خدایا ! این به غیر از لطف و عنایت شما نمی تواند چیز دیگری باشد! این یکی از زیباترین صحنه های عملیات بیت المقدس بود. ما حدود ده یا دوازده نفر بودیم. بقیه نیروها هم پراکنده بودند. هر چند نفر در یک خانه و یا خیابانی درگیر بودند و عمده نیروها هم رفته بودند به سمت مسجد جامع شهر. حدود سه هزار نفر یک جا بیرون آمدند. همگی شعار می دادند : «الله اکبر!» زیرپوش سفید به تن داشتند و گونی سفیدی به نشانه تسلیم در دست گرفته بودند. نظامی بودند و با نظم و ترتیب گروهان به گروهان و به ردیف نشستند روی زمین. حالا مانده بودیم این همه اسیر را کی به عقب ببرد. اما آنها دیگر اسیر‌ شده بودند و‌ کاری‌ از‌ دست شان‌ برنمی آمد. راه را نشان دادیم و گفتیم که بروید تا برسید به جاده اهواز- خرمشهر . پیاده راه افتادند. ستون بسیار عظیمی بود. شعار می‌دادند و فقط می خواستند زنده بمانند. دو نفر از بچه‌ها را همراهشان فرستادیم تا ببرند و تحویل شأن دهند. حوالی ساعت یک ظهر بود‌ که آنها را فرستادیم عقب. ده نفری مانده بودیم و دیگر فاصله ای هم با نهر عرایض نداشتیم. گمرک را تصرف کردیم. تصرف گمرک پایان عملیات فتح خرمشهر بود. دیگر خرمشهر در دست ما بود. سقوط گمرک و به اسارت درآمدن حدود سه هزار نفر از دشمن به صورت یکجا شور و شعف را به اردوگاه نیروهای اسلام آورد. هرچند شهر به طور‌ کامل‌ پاکسازی نشده‌ بود‌ و پاکسازی خانه ها و بعضی مراکز تا دو سه روز بعد هم ادامه داشت. عراقی ها می آمدند و تسلیم می شدند ولی اینها اهمیتی نداشت عمده کارها تمام شده بود. کنار شط زیر یک واگن قطار‌ عراقی ها سنگری ساخته بودند که همین سنگر شد مقر موقت ما. هوا بسیار گرم بود و ما هم تشنه. از صبح یک قطره آب هم نخورده بودیم. همه جا چشمم به دنبال آب بود. در سایه واگن نشستم. وقتی نشستم تازه فهمیدم چقدر خسته ام. درگیری ها تا حدودی فروکش کرده بود. کنارم پتویی روی زمین افتاده بود وسوسه ام کرد کمی دراز بکشم. دست به پتو زدم نرم بود مثل بالش. ساعت یک و پانزده دقیقه ظهر بود. سرم را گذاشتم روی پتو و زیر تیغ آفتاب سوم خرداد خرمشهر دراز کشیدم. بی خیال دشمن و تیر و ترکش. از شدت خستگی و تشنگی بیحال شده بودم. (سردار شهید) عبدالله بسطامیان هم آمد و کنارم دراز کشید. حدود ۵ دقیقه‌ای خوابیدیم. یک لحظه حس کردم که پتوی زیر سرم آرام آرام بالا و پایین می رود؛ مثل اینکه کسی نفس می کشد. شک برم داشت از جام بلند شده و نشستم . پتو را کنار زده و دیدم که یک سرباز عراقی زیر پتو پنهان شده است. یک چشمش باز بود و یک چشمش بسته. سرم را گذاشته بودم روی شکم عراقی. مواظب نفس کشیدنش بود اما لو رفت. شاید هیچ وقت فکر نمی‌کرد که یک‌ ایرانی بیاید و‌ سرش را درست بگذارد روی شکم او و این گونه لو برود. به تته پته افتاد . اسیرش کرده و فرستادیم رفت عقب. از سوراخ سنبه ها عراقی ها را همینطور بیرون می کشیدیم. هنوز از فکر و خیال اسیر عراقی بیرون نیامده بودیم که سر و کله بالگرد دشمن بالای سرمان پیدا شد . دو سه تا موشک به نزدیکیهای ما زد و چند نفر هم تلفات گرفت. دوباره چرخی در آسمان زد و برگشت پشت به ما ایستاد. چون همیشه از عقب موشک هایش را رها می کرد ، فهمیدم می خواهد موشک بزند. گفتم: مصطفی الان می زند. مصطفی آرپی جی را برداشت و دوید بالای خاکریز و بلافاصله هم شلیک کرد. موشک درست رفت و به جایی خورد که موشک ها از آنجا بیرون می زد. با انفجار موشک بالگرد شروع به چرخ زدن کرد و با کله به داخل رودخانه اروند سقوط کرد... 🌀 #ادامه_دارد 🖍 راوی خاطرات سردار سرتیپ حاج محمدتقی اوصانلو فرمانده دلاور قرارگاه حمزه سیدالشهداء شمال غرب کشور #دفاع_مقدس #بیت_المقدس #فتح_خرمشهر #رزمندگان_زنجان #شهدا_راهتان_ادامه_دارد #ما_تا_آخر_ایستاده_ایم ✅ کانال #دل_باخته 🇮🇷 @pcdrab

🌸 نامشان جاوید و یادشان گرامی یاد مردان خطر کرده بخیر یاد یاران سفر کرده بخیر یاد مردانی که چون شیران روز حمله فتح و ظفر کرده بخیر یاد آن شور آفرینان نبرد یاد حمله ها در آن شبهای سرد یاد کردستان و یاد کاوه ها که ز ما دفع خطر کرده بخیر یاد آن عشاق و خونین جامه ها یاد آن سوز و گداز و ناله ها یاد یارانی که در پیکارها ترک پا و ترک سر کرده بخیر یاد نصر و کربلای چهار و پنج یاد شبهای عملیات و رنج یاد فاو و بدر و خیبرها بخیر یاد آن الله اکبرها بخیر... #دفاع_مقدس #رزمندگان_زنجان #سرداران_زنجان #فرماندهان_شهید_زنجان

💢 #مژده_فتح 📽 کلیپ کوتاه و بسیار دیدنی در مورد مکالمه بیسیم سردار شهید حاج احمد کاظمی با سردار سرلشگر رشید و اعلام ناگهانی ورود به شهر خرمشهر و فتح آن در سوم خرداد ۱۳۶۱ 🌸 یاد باد آن روزگاران یاد باد 👌 بسیار عالی و شنیدنی ، تماشای این کلیپ کوتاه و غرورآفرین را از دست ندهید. #دفاع_مقدس #بیت_المقدس #رزمندگان_اسلام #نام_شهدا_فراموش_ناشدنیست #ما_تا_آخر_ایستاده_ایم ✅ کانال #دل_باخته 🇮🇷 @pcdrab

💢 #فاتحان_خرمشهر ✍ خاطراتی زیبا و شنیدنی از رزمندگان سلحشور #استان_زنجان در عملیات غرورآفرین #بیت_المقدس ( آزادی خرمشهر ) 💠 قسمت شانزدهم 🖌... سقوط بالگرد عراقی در اروند موجی از شادی در میان رزمندگان برانگیخت و صدای تکبیر و صلوات منطقه را پرکرد . ما هم که در کنار شکارچی بالگرد بودیم از شدت خوشحالی همگی تکبیر گفته و همه با نگاه های تحسین برانگیز مصطفی را نگاه کردیم . مصطفی حمیدی اگر در عملیات بیت المقدس ده تا موشک آرپی جی شلیک کرده ، هر ده تا به اهداف مهم و کلیدی خورده و هر کدام به نوبه خود کارگشا و سرنوشت ساز عملیات بوده. متأسفانه تا به حال کسی از کارهای منحصر به فرد او در این عملیات بزرگ و غرورآفرین حرفی نزده ! خودش هم جایی بازگو نمی کند.! ساعت یک ربع به دو بعدظهر سر و صدا بلند شد که تانکر آب آورده اند. جای دست دست کردن نبود. همه رفتند که آب بخورند. من هم بدو رفتم کنار تانکر ، آب خوردم و یک کم حالم بهتر شد. منطقه کاملاً ساکت شده و با تعجب دیگر کسی کاری به کار ما نداشت . با اینکه در وسط شهر خرمشهر بودیم و تقریباً حضور نیروهای ما بسیار پر رنگ شده بود اما با این وجود اصلأ اطلاع نداشتیم که شهر خرمشهر به طور کامل آزاد شده و فکر می کردیم که توقف عملیات برای این است که رزمندگان عمل کننده خسته شده و دیگر توانی برای ادامه کار ندارند. بعد از مدتی یک خودروی تبلیغاتی که مارش عملیات از بلندگو هاش پخش می شد به سمت مان آمد و یک لحظه صدای مارش قطع شد و خبر ساعت دو بعدازظهر اعلام کرد: « خرمشهر آزادشد! » از خوشحالی پر درآورده بودیم و به همدیگر تبریک می گفتیم. انگار خرمشهر را خودمان آزاد نکرده بودیم. تازه فهمیدیم که آزاد شده است. بعد از سوم خرداد دو شب دیگر در خرمشهر ماندیم. از صبح چهارم خرداد توپخانه دشمن خرمشهر را به شدت زیر آتش گرفت. دوباره هواپیماهایش شهر را بمباران کردند. بعد هم بالگردهایش آمدند ، شهر را زیر موشک گرفتند. پدافند درست و حسابی نداشتیم و بالگردها به راحتی موشک هایشان را می زدند. از روز دوم همراه یکی از بچه ها با موتور در شهر این طرف ، آن طرف می رفتیم. گاهی گلوله های توپ پا به پای ما منفجر می شدند. وقتی در جاده ساحلی اروند حرکت می کردیم نیروهای دشمن با تیربار به ما شلیک کردند. با موتور دنبال نیروهای گردان مان بودم که در شهر پراکنده شده بودند. خوشبختانه بیشترشأن را جمع کرده و آمدیم در نزدیک دو طبقه ها مستقر شدیم. فرصت نشد به مسجد جامع بروم. آزادی خرمشهر تثبیت شد. خرمشهر به شهر ویران شده می ماند. عراقی ها هم موقع تصرف با توپ و خمپاره به جان شهر افتاده بودند و هم پس از تصرف با لودر و بولدوزر خانه ها را ویران کرده و خاکریز زده بودند. حالا هم که ما شهر را فتح کرده بودیم دشمن باز هم از ریختن گلوله های توپ و خمپاره دریغ نمی کرد. به صراحت می توانم بگویم شهر خرمشهر به هنگام آزادسازی توسط رزمندگان اسلام یک شهر مخروبه و ویران بود. حتی مسجد جامع شهر نیز از آسیب گلوله های دشمن در امان نمانده و نصف گنبدش فرو ریخته بود. با دیدن وضعیت خرمشهر دل ها به درد می آمد. دشمن چه ها که با خرمشهر نکرده بود. بر در و دیوار شهر شعارهای عربی به طرفداری از صدام و حزب بعث نوشته شده بود. در عملیات بیت المقدس حدود نوزده هزار نفر از دشمن متجاوز اسیر گرفتیم. علاوه بر این با تجهیزات و امکانات نظامی بر جای مانده از عراقی ها می شد چندین لشگر را تجهیز کرد. انبارها پر از سلاح های نیمه سنگین و سنگین بود . بعضی مواقع با دیدن آن همه امکانات وحشت می‌کردیم. خودروهای پر از سلاح ، کامیون های پر از مهمات ، جیپ های تفنگ ۱۰۶‌ و جیپ های فرماندهی همان طور سالم بجای مانده بودند. ساحل اروند خود عالم دیگری داشت. آنهایی که از اروند موفق به فرار شده بودند ، هر چه داشتند و نداشتند را روی زمین گذاشته و به آب زده بودند؛ کلاه آهنی ، اسلحه ، لباس نظامی ، پوتین و…فقط جانشان را برداشته و فرار کرده بودند. نیروی تازه نفس آمده و خرمشهر را به آنان سپرده و راهی عقبه شدیم . خستگی جان و تن همه بچه ها را در هم پیچیده بود ولی پیام امام به مناسبت آزادسازی خرمشهر خستگی‌ را‌ از تن‌ همه‌ رزمنده‌ها بیرون‌ کرد. امام درست ۲۴ ساعت بعد از آزادی خرمشهر در پیام خود فرمودند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد.» واقعا هم این گونه بود. در تمام مراحل عملیات دست خدا را در موفقیت هایمان می دیدیم. این جمله امام تفسیر آیه شریفه « یدالله فوق ایدیهم » است. همه رزمنده ها از اینکه توانسته بودیم قلب امام و مردم را شاد کنیم بسیار خرسند و خوشحال بودند. 🌀 #پایان 🖍 راوی خاطرات سردار سرتیپ حاج محمدتقی اوصانلو فرمانده دلاور قرارگاه حمزه سیدالشهداء شمال غرب کشور #دفاع_مقدس #بیت_المقدس #فتح_خرمشهر #رزمندگان_زنجان #شهدا_راهتان_ادامه_دارد #ما_تا_آخر_ایستاده_ایم ✅ کانال #دل_باخته 🇮🇷 @pcdrab