🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۹ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ (۱۴۹) بَلِ اللَّـهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ (۱۵۰) سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِما أَشْرَكُوا بِاللَّـهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ مَأْواهُمُ النَّارُ وَ بِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ (۱۵۱) وَ لَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّـهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذا فَشِلْتُمْ وَ تَنازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَ عَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ما أَراكُمْ ما تُحِبُّونَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيا وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَ لَقَدْ عَفا عَنْكُمْ وَ اللَّـهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (۱۵۲) إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى‏ أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْراكُمْ فَأَثابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ وَ اللَّـهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ (۱۵۳) ای مسلمانان، اگر از کافران اطاعت کنید، شما را به عقاید کفرآمیز گذشته‌تان بازمی‌گردانند؛ در نتیجه، زیان‌کار خواهید شد. (۱۴۹) (آنان، سرپرست شما نیستند؛) بلکه خداوند، سرپرست شماست، و اوست که بهترین یاری‌دهندگان است. (۱۵۰) بی‌شک در دل‌های کافران به سبب شریک قرار دادن (چیزی) برای خدا که دلیلی در مورد آن نازل نکرده است، ترس خواهیم ‌افکند. جایگاهشان آتش است. چه بد است جایگاه ستم‌کاران! (۱۵۱) بی‌شک هنگامی‌ که با یاری و لطف خدا (در اُحُد) آنان را قلع و قمع می‌کردید، خداوند وعده‌اش را (مبنی بر پیروزی شما) برایتان محقق کرد. پس هنگامی که سستی‌ نشان دادید و در کار (جنگ و تقسیم غنائم)، دچار اختلاف شدید و پس از آن‌که چیزهایی (از پیروزی و غنیمت) را که دوست داشتید، به شما نشان داد، (از پیامبر) نافرمانی کردید، (پس از همه‌ی این اشتباهات، خدا یاری‌اش را از شما دریغ کرد. علت نزاع شما این بود که) برخی از شما، دنیا را می‌خواهد، و برخی از شما، خواهان آخرت است. آنگاه شما را از (پیروزی بر) آنان بازداشت تا شما را بیازماید. البته (خدا) شما را بخشید؛ (زیرا) خداوند بر مؤمنان لطف و عنایت دارد. (۱۵۲) زمانی (را به یاد آورید) که دور می‌شدید (و فرار می‌کردید) و به هیچ کس اعتنا نمی‌کردید، و آن در حالی بود که پیامبر شما را از پشت سرتان فرا می‌خواند. آنگاه (خدا) شما را با سختی و گرفتاری پی در پی مجازات کرد. (این‌ها را گفتیم) تا برای آنچه از دستتان رفته و آسیب‌هایی که به شما رسیده،‌ اندوهگین نشوید.(آری،) خداوند از کارهایتان آگاه است. (۱۵۳) آل عمران [۱۴۹-۱۵۳] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۰ ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعاساً يَغْشى‏ طائِفَةً مِنْكُمْ وَ طائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللَّـهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَلْ لَنا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَيْ‏ءٍ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّـهِ يُخْفُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ ما لا يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كانَ لَنا مِنَ الْأَمْرِ شَيْ‏ءٌ ما قُتِلْنا هاهُنا قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى‏ مَضاجِعِهِمْ وَ لِيَبْتَلِيَ اللَّـهُ ما فِي صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ ما فِي قُلُوبِكُمْ وَ اللَّـهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (۱۵۴) إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما كَسَبُوا وَ لَقَدْ عَفَا اللَّـهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ (۱۵۵) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ كَفَرُوا وَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كانُوا غُزًّى لَوْ كانُوا عِنْدَنا ما ماتُوا وَ ما قُتِلُوا لِيَجْعَلَ اللَّـهُ ذلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ وَ اللَّـهُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ اللَّـهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (۱۵۶) وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّـهِ وَ رَحْمَةٌ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ (۱۵۷) بعد از آن سختی و گرفتاری، آرامشی را به‌صورت خوابی سبک بر شما فرو فرستاد؛ که گروهی از شما را فرا گرفت؛ در ‌حالی ‌که گروهی که فکر حفظ جانشان آنان را غمگین کرده بود، درباره‌ی خدا گمان‌ ناروا همچون گمان(‌های دوران) جاهلیت داشتند. می‌گویند: «آیا (به‌ سبب وجود پیامبر،) چیزی از امرِ (پیروزی) در اختیارِ ماست؟» بگو: «همه‌ی امرِ (پیروزی،) در اختیارِ خداست.» در دل‌هایشان چیزی (از کفر) را پنهان می‌کنند که برایت آشکار نمی‌کنند. می‌گویند: «اگر چیزی از امرِ (پیروزی) در اختیار ما بود، اینجا کشته نمی‌شدیم.» بگو: «اگر در خانه‌هایتان (هم) بودید، بی‌شک کسانی‌ که کشته شدن بر آنان مقرّر شده بود، (با پای خودشان) به قتلگاه‌هایشان می‌رفتند تا خداوند (تقدیرش را محقق کند و) آنچه (از افکار) را که در دل‌هایتان است، بیازماید و آنچه (از ایمان) را که در سینه دارید، خالص و پاکیزه (یا شرکتان را کاملاً مشخص) کند. خداوند، (اسرار) درون سینه‌ها را به‌خوبی می‌داند.» (۱۵۴) کسانی از شما که در روز رویارویی دو گروه (مسلمان و کافر) پشت کردند و برگشتند، فقط شیطان بود که آنان را به سبب برخی از کارهایی که کرده بودند، به لغزش انداخت. البتّه خدا آنان را بخشید؛ (زیرا) خداوند بسیار آمرزنده و بردبار است. (۱۵۵) ای مسلمانان، مانند کسانی نباشید که کافر شدند و درباره‌ی برادرانشان که به سفر رفتند (و مردند)، یا (در جنگ) رزمنده (و کشته) شدند، گفتند: «اگر نزد ما می‌ماندند، نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند.» در نهایت، خداوند این (پندار) را حسرت و افسوسی در دل‌هایشان قرار می‌دهد. (آری، این از جهل آنان است؛ زیرا) خداوند زنده می‌کند و می‌میراند. (پس مانند آنان نباشید؛ زیرا) خداوند به کارهایتان بیناست. (۱۵۶) اگر در راه خدا کشته شوید یا بمیرید، بی‌شک آمرزش و رحمتی از جانب خدا (برای شما)، بهتر است از آنچه (دیگران از مال دنیا) جمع می‌کنند. (۱۵۷) آل عمران [۱۵۴-۱۵۷] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۱ وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّـهِ تُحْشَرُونَ (۱۵۸) فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّـهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ (۱۵۹) إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّـهُ فَلا غالِبَ لَكُمْ وَ إِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَى اللَّـهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (۱۶۰) وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (۱۶۱) أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّـهِ كَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّـهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (۱۶۲) هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّـهِ وَ اللَّـهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ (۱۶۳) لَقَدْ مَنَّ اللَّـهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ (۱۶۴) أَ وَ لَمَّا أَصابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَيْها قُلْتُمْ أَنَّى هذا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ (۱۶۵) اگر بمیرید یا کشته شوید، (در هر صورت، در قیامت) جمع و فقط به پیشگاه خدا روانه خواهید شد. (۱۵۸) به سبب رحمتی از جانب خداوند، با آنان نرم‌خو شدی، و اگر تند‌خو و سنگدل بودی، حتماً از گِرد تو پراکنده می‌شدند. بنابراین (اگر اشتباه کردند)، آنان را ببخش و برایشان (از خدا) آمرزش بخواه و در کار(های جاری که مشورت پذیر است)، با آنان مشورت کن. پس از آن، هنگامی ‌که (در کاری) تصمیم گرفتی، (قاطع باش و) بر خدا توکل کن؛ که خدا توکل‌کنندگان را دوست دارد. (۱۵۹) اگر خدا شما را یاری کند، هیچ‌کس بر شما پیروز نخواهد شد، و اگر شما را (رها کند و) یاری نکند، چه کسی پس از او شما را یاری می‌کند؟ (پس) مؤمنان باید بر خدا توکّل کنند. (۱۶۰) سزاوار هیچ پیامبری نیست که خیانت کند(؛ چون آنان معصوم‌اند). هر کس خیانت کند، روز قیامت، همراه خیانتش می‌آید؛ آنگاه کارهای هر ‌کس کامل به او داده می‌شود و از (حق) آنان کم گذاشته نخواهد شد. (۱۶۱) آیا کسی ‌که از رضای خدا پیروی می‌کند، مانند کسی ست که گرفتار خشمی از جانب خدا شده و جایگاهش جهنم است؟ و چه بد فرجامی ست! (۱۶۲) (هر یک از) آنان، نزد خدا (دارای) درجاتی هستند، و خداوند به کارهایشان بیناست. (۱۶۳) بی‌شک خداوند بر مؤمنان منّت گذاشت در آن هنگام که در میانشان پیامبری از (نوع) خودشان فرستاد که آیاتش را بر آنان می‌خواند و آنان را رشد می‌دهد و به آنان کتاب (آسمانی) و حکمت را یاد می‌دهد، و حقیقتاً آنان پیش از این در گمراهی آشکاری بودند. (۱۶۴) آیا هنگامی ‌که (در اُحُد) آسیبی به شما رسید (و هفتاد نفر از شما کشته شدند) که دو برابر آن را (در جنگ بدر به دشمن) رسانده بودید (و هفتاد نفر از مشرکان را کشتید و هفتاد نفر را اسیر کردید)، گفتید: «این (مصیبت) از کجاست؟» بگو: «آن از جانب خودتان است(؛ چون شما از سوی خدا مخیّر شدید که یا آن هفتاد اسیر را بکشید، یا در مقابل فدیه آزادشان کنید و سپس به همان تعداد کشته شوید، و شما پیشنهاد دوم را پذیرفتید). خداوند بر هر کاری تواناست.» (۱۶۵) آل عمران [۱۵۸-۱۶۵] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۲ وَ ما أَصابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ فَبِإِذْنِ اللَّـهِ وَ لِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ (۱۶۶) وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ نافَقُوا وَ قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا قاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ أَوِ ادْفَعُوا قالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتالاً لاتَّبَعْناكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإِيمانِ يَقُولُونَ بِأَفْواهِهِمْ ما لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ وَ اللَّـهُ أَعْلَمُ بِما يَكْتُمُونَ (۱۶۷) الَّذِينَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ وَ قَعَدُوا لَوْ أَطاعُونا ما قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُا عَنْ أَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (۱۶۸) وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (۱۶۹) فَرِحِينَ بِما آتاهُمُ اللَّـهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (۱۷۰) يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّـهِ وَ فَضْلٍ وَ أَنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ (۱۷۱) الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِلَّـهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ (۱۷۲) الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إِيماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّـهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ (۱۷۳) آنچه در روز رویاروییِ دو گروه (مسلمان و کافر، یعنی روز جنگ اُحُد) به شما رسید، با اجازه‌ی خدا بود و هدف این بود که مؤمنان را مشخص کند. (۱۶۶) و (همچنین) منافقان را معلوم کند. (هنگامی ‌که) به آنان گفته شد «بیایید در راه خدا بجنگید، یا (از حریم خود) دفاع کنید»، گفتند: «اگر از (وقوع) جنگی باخبر بودیم، بی‌شک از شما پیروی می‌کردیم.» آنان در آن روز به کفر نزدیک‌تر بودند تا به ایمان. با دهان‌هایشان چیزی می‌گویند که در دل‌هایشان نیست. خداوند به پنهان‌کاری‌شان داناتر است. (۱۶۷) (همان‌) کسانی که (از جنگ) کناره ‌گرفتند و درباره‌ی برادرانشان (که در میدان جنگ کشته شدند،) گفتند: «اگر از ما پیروی می‌کردند (و به جنگ نمی‌رفتند)، کشته نمی‌شدند.» بگو: «اگر راست می‌گویید (و اختیار امور به‌ دست شماست)، مرگ را از خودتان دفع کنید.» (۱۶۸) به ‌هیچ‌ وجه کشتگان در راه خدا را مرده (و نابودشده) نپندار؛ بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند؛ (۱۶۹) در حالی ‌که برای آنچه خدا از فضلش به آنان داده است، خوشحال‌اند و برای کسانی (از مؤمنان) که در پی‌شان هستند و هنوز به آنان نپیوسته‌اند، شادی می‌کنند؛ زیرا (برایشان روشن شده که برادران باایمانشان که هنوز در دنیا هستند، در آخرت،) نه ترسی آنان را فرامی‌گیرد و نه اندوهگین خواهند شد. (۱۷۰) (آری،) به ‌سبب نعمتی (بزرگ) از جانب خدا و فراتر از آن (نعمت)، شادمان‌اند و (خوشحال‌اند از) این‌که خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمی‌کند. (۱۷۱) کسانی که پس از زخمی شدن (در جنگ اُحُد)، به (دعوت) خدا و پیامبر پاسخِ (مثبت) دادند (و برای مقابله با حمله‌ی احتمالی مشرکان، به‌سوی حمراءالاسد حرکت کردند)، کسانی از آنان که خوب عمل کردند و خود را (از خشم خدا) در امان نگه داشتند، پاداشی بزرگ خواهند داشت. (۱۷۲) (آن نیکوکاران باتقوا،) کسانی هستند که (برخی از) مردم به آنان گفتند: «مردمِ (مشرک، لشکریان خود را) برای (جنگ با) شما جمع کرده‌اند؛ پس، از آنان بترسید.»؛ پس(آن سخن،)بر ایمانشان افزود و گفتند:«خدا برای ما کافی ست، و چه پشتیبان خوبی ست.» (۱۷۳) آل عمران [۱۶۶-۱۷۳] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۳ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّـهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ اتَّبَعُوا رِضْوانَ اللَّـهِ وَ اللَّـهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ (۱۷۴) إِنَّما ذلِكُمُ الشَّيْطانُ يُخَوِّفُ أَوْلِياءَهُ فَلا تَخافُوهُمْ وَ خافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (۱۷۵) وَ لا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسارِعُونَ فِي الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئاً يُرِيدُ اللَّـهُ أَلاَّ يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ (۱۷۶) إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْإِيْمانِ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئاً وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (۱۷۷) وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ (۱۷۸) ما كانَ اللَّـهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلى‏ ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ ما كانَ اللَّـهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَ لكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشاءُ فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَ رُسُلِهِ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ (۱۷۹) وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِما آتاهُمُ اللَّـهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْراً لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَيُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لِلَّـهِ مِيراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّـهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (۱۸۰) (ولی دشمن آنجا نبود) و بدون این‌که ناراحتی و رنجی (به سبب وقوع جنگ) به آنان رسیده باشد، با نعمتی از جانب خدا (یعنی سلامت) و لطف و فضلی (به سبب تجارت در مسیر) بازگشتند و از رضای خدا پیروی کردند. خداوند، لطف و فضل بزرگی دارد. (۱۷۴) آن (که شما را از جهاد باز می‌دارد)، فقط شیطان است که دوستانش را ترسناک جلوه می‌دهد. بنا بر این، از آنان نترسید، و اگر ایمان دارید، از من بترسید. (۱۷۵) مبادا آنان که در کفر می‌شتابند، تو را اندوهگین کنند. آنان به هیچ وجه به خدا زیانی نخواهند رساند. خدا می‌خواهد هیچ بهره‌ای در آخرت برایشان قرار ندهد، و آنان، عذابی بزرگ خواهند داشت. (۱۷۶) کسانی که کفر را به (بهای) ایمان خریده‌اند، به هیچ وجه به خدا زیانی نخواهند رساند و عذابی دردناک خواهند داشت. (۱۷۷) هرگز کافران نپندارند که مهلت دادن ما به آنان، برایشان بهتر است. ما فقط به آنان مهلت می‌دهیم تا بر گناه (خود) بیفزایند، و آنان عذابی خوارکننده خواهند داشت. (۱۷۸) خداوند قصد ندارد مؤمنان را در این وضعیت که شما دارید، رها کند؛ تا آن‌که (شخص) پلید را از (انسان) پاک(سرشت) جدا کند، و خداوند قصد ندارد شما را از غیب آگاه کند؛ ولی خداوند هرکه را بخواهد، به‌ پیامبری بر‌می‌گزیند(و او را از غیب آگاه می‌کند). بنابراین، به خدا و پیامبرانش ایمان آورید. (آری،) اگر ایمان آورید و خود را (از خشم خدا) حفظ کنید، اجری بزرگ خواهید داشت. (۱۷۹) کسانی که از (پرداخت حقوق شرعیِ) آنچه خدا از فضلش به آنان داده است، بخل می‌ورزند، هرگز نپندارند که آن (بخل) برایشان بهتر است؛ بلکه برایشان بدتر است؛ (چرا که) به‌زودی در روز قیامت، آنچه که نسبت به آن بخل ورزیده بودند، چون طوقی بر گردنشان افکنده خواهد شد. (آری،) میراث آسمان‌ها و زمین، تنها برای خداست، و خداوند از کارهایتان آگاه است. (۱۸۰) آل عمران [۱۷۴-۱۸۰] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۴ لَقَدْ سَمِعَ اللَّـهُ قَوْلَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِياءُ سَنَكْتُبُ ما قالُوا وَ قَتْلَهُمُ الْأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ نَقُولُ ذُوقُوا عَذابَ الْحَرِيقِ (۱۸۱) ذلِكَ بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبِيدِ (۱۸۲) الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنا أَلاَّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّى يَأْتِيَنا بِقُرْبانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ قُلْ قَدْ جاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي بِالْبَيِّناتِ وَ بِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (۱۸۳) فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ جاؤُ بِالْبَيِّناتِ وَ الزُّبُرِ وَ الْكِتابِ الْمُنِيرِ (۱۸۴) كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّما تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ (۱۸۵) لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذىً كَثِيراً وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (۱۸۶) قطعاً خداوند سخن کسانی (از یهود) را شنید که (به تمسخر) گفتند: «خدا (به سبب قرض خواستن از مردم برای صدقه دادن به بینوایان،) فقیر است و ما ثروتمندیم.» بی‌شک این سخن و (نیز) کُشتن پیامبران را که هیچ حقی بر آن نداشتند، ثبت خواهیم کرد و (و در قیامت به آنان) می‌گوییم: «عذاب آتشِ سوزان را بچشید؛ (۱۸۱) این (عذاب)، به سبب آن چیزی ست که (از دنیا) پیش فرستاده‌اید، و (نیز) بدین علت که (اگر این مجازات نبود، ظلم بزرگی صورت می‌گرفت، و) خداوند به ‌هیچ‌ وجه به بندگانش ظلم نمی‌کند.» (۱۸۲) همان‌ها که گفتند: «خداوند (در تورات) به ما فرمان داده که هیچ پیامبری را تصدیق نکنیم؛ مگر برایمان قربانی‌ای بیاورد که آتش (آسمانی به علامت قبول) آن را بسوزاند.» بگو: «بی‌شک پیش از من، پیامبرانی معجزات و دلایل روشن و (نیز) آنچه را شما گفتید، برایتان آوردند؛ پس اگر راست می‌گویید، چرا آنان را کُشتید؟!» (۱۸۳) اگر تو را دروغ‌گو شمردند (، غمگین نشو؛ زیرا) بی‌شک پیش از تو (نیز) پیامبرانی که معجزات و دلایل روشن و نوشته‌ها(ی حکمت‌آمیز) و کتاب روشنگر آوردند، دروغ‌گو شمرده شدند. (۱۸۴) هر کسی، (طعم) مرگ را می‌چشد، و فقط در روز قیامت، پاداش‌هایتان کامل به شما داده خواهد شد. (آری،) هر ‌کس از آتش دور نگه داشته و به بهشت درآورده شود، بی‌شک نجات یافته و پیروز شده است. و (مبادا زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح دهید؛ زیرا) زندگی دنیا فقط وسیله‌ای برای فریب دادن است. (۱۸۵) مسلماً در مورد اموال و جان‌هایتان آزمایش می‌شوید و بی‌شک از کسانی ‌که پیش از شما کتاب (آسمانی) به آنان داده شده است و (نیز) از مشرکان (سخنانِ) آزار‌(دهنده‌ی) فراوانی خواهید شنید، و اگر صبر کنید و خود را (از خشم خدا) در امان نگه دارید، (بدانید که) این از کارهایی ست که برای (انجام) آن اراده‌ی قطعی لازم است. (۱۸۶) آل عمران [۱۸۱-۱۸۶] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۵ وَ إِذْ أَخَذَ اللَّـهُ مِيثاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَراءَ ظُهُورِهِمْ وَ اشْتَرَوْا بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَبِئْسَ ما يَشْتَرُونَ (۱۸۷) لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِما أَتَوْا وَ يُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِما لَمْ يَفْعَلُوا فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ الْعَذابِ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (۱۸۸) وَ لِلَّـهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّـهُ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ (۱۸۹) إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْبابِ (۱۹۰) الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ (۱۹۱) رَبَّنا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ (۱۹۲) رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِياً يُنادِي لِلْإِيمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ كَفِّرْ عَنَّا سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ (۱۹۳) رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى‏ رُسُلِكَ وَ لا تُخْزِنا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّكَ لا تُخْلِفُ الْمِيعادَ (۱۹۴) زمانی (را یاد کن) که خداوند از اهل کتاب پیمان گرفت که لازم است (حقایق) آن (کتاب آسمانی) را برای مردم روشن کنید و پنهانش نکنید؛ پس آن را (با بی‌توجهی) پشت ‌سر انداختند و به بهای اندکی فروختند. چه معامله‌ی بدی کردند! (۱۸۷) کسانی را که به سبب اعمال بدشان خوشحال‌اند و دوست دارند برای کارهای نکرده‌شان ستایش شوند، به ‌هیچ وجه نجات‌یافته از عذاب نپندار. آنان، عذابی دردناک خواهند داشت. (۱۸۸) فرمانروایی آسمان‌ها و زمین، تنها برای خداست، و خداوند بر هر کاری تواناست. (۱۸۹) به‌راستی در آفرینش آسمان‌ها و زمین و گردش پیاپی شب و روز، نشانه‌هایی (از قدرت و علم خدا) برای خردمندان وجود دارد؛ (۱۹۰) همان‌ها که ایستاده و نشسته و (خوابیده) به پهلوهایشان، به یاد خدا هستند و در آفرینش آسمان‌ها و زمین می‌اندیشند (و عرض کردند:) «پروردگارا، این (نظام باعظمت) را بیهوده نیافریدی. تو را (از کار بیهوده) منزّه می‌دانیم. پس (در فرجام این آفرینش،) ما را از عذاب آتش حفظ کن؛ (۱۹۱) پروردگارا! مسلماً هر که را در آتش وارد کنی، خوار و رسوایش کرده‌ای، و ستمگران، یاورانی (برای شفاعت و نجاتِ از عذاب) نخواهند داشت؛ (۱۹۲) پروردگارا، ما (صدای) ندادهنده‌ای را که به ایمان دعوت می‌کرد، شنیدیم که (می‌گفت:) به پروردگار خود ایمان آورید؛ پس ایمان آوردیم؛ پروردگارا، گناهانمان را بیامرز و بدی‌هایمان را بپوشان و از ما بزدای و ما را در زمره‌ی خوبان بمیران؛ (۱۹۳) پروردگارا، آنچه را که به‌وسیله‌ی پیامبرانت به ما وعده داده‌ای، به ما بده و روز قیامت، ما را خوار و رسوا نکن. تو خلف وعده نمی‌کنی.» (۱۹۴) آل عمران [۱۸۷-۱۹۴] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۶ فَاسْتَجابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لا أُضِيعُ عَمَلَ عامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذِينَ هاجَرُوا وَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ أُوذُوا فِي سَبِيلِي وَ قاتَلُوا وَ قُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ لَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ثَواباً مِنْ عِنْدِ اللَّـهِ وَ اللَّـهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ (۱۹۵) لا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي الْبِلادِ (۱۹۶) مَتاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهادُ (۱۹۷) لكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها نُزُلاً مِنْ عِنْدِ اللَّـهِ وَ ما عِنْدَ اللَّـهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرارِ (۱۹۸) وَ إِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَمَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ خاشِعِينَ لِلَّـهِ لا يَشْتَرُونَ بِآياتِ اللَّـهِ ثَمَناً قَلِيلاً أُولئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ (۱۹۹) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (۲۰۰) پروردگارشان، (دعای) آنان را اجابت کرد (و فرمود) که من عمل هیچ‌یک از شما را ـ چه مرد و چه زن ـ تباه نمی‌کنم. شما همه از (نوع) یکدیگرید. پس کسانی که هجرت کردند و از سرزمینشان بیرون رانده شدند و در راه من آزار و اذیت دیدند و جنگیدند و کشته شدند، حتماً بدی‌هایشان را می‌پوشانم و از آنان می‌زدایم‌ و بی‌شک آنان را وارد باغ‌هایی (از بهشت) می‌کنم که از زیر (درختان) آن، رودها روان است. (این‌ها)، پاداشی از جانب خداوند (است). (آری،) خدا(ست که) پاداش نیکو نزد اوست. (۱۹۵) مبادا کار و فعالیت (پیروزمندانه و پرسود) کافران در جای‌جای زمین، تو را بفریبد. (۱۹۶) (این پیروزی و سود،) بهره‌ی ناچیزی ست. سپس جایگاهشان جهنم است، و چه بستر نامناسبی (برای استراحت) است! (۱۹۷) ولی کسانی که خود را از (عذاب) پروردگارشان در امان نگه داشتند، باغ‌هایی (از بهشت) دارند که از زیر (درختان) آن، رودها روان است. همیشه در آن خواهند ماند. (این‌ها)، پذیرایی از جانب خداوند (است). آنچه نزد خداست، برای نیکوکاران بهتر (از بهره‌ی اندک دنیا) است. (۱۹۸) بی‌شک کسانی از اهل کتاب، به خدا و آنچه بر شما و ایشان نازل شده، ایمان دارند؛ در حالی ‌که در برابر خدا فروتن‌اند و آیات خدا را به بهای اندکی نمی‌فروشند. آنان، پاداش خود را نزد پروردگارشان خواهند داشت. (آری،) خداوند، (اعمال بندگان را) به‌سرعت محاسبه می‌کند (و کیفر و پاداش آنان را به تأخیر نمی‌اندازد). (۱۹۹) ای مسلمانان، صبور باشید و (در مقابل دشمن) پایداری و مقاومت کنید و مراقب (دشمن) و آماده‌ی مقابله (با او) در صبر، (از یکدیگر) پیشی گیرید و آماده‌ی جنگ (با دشمنان) باشید و خود را از (خشم) خدا در امان نگه دارید؛ باشد که به خواسته(های دنیا و آخرتِ) خود دست یابید. (۲۰۰) آل عمران [۱۹۵-۲۰۰] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۷ بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ يا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً كَثِيراً وَ نِساءً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسائَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحامَ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلَيْكُمْ رَقِيباً (۱) وَ آتُوا الْيَتامى‏ أَمْوالَهُمْ وَ لا تَتَبَدَّلُوا الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَهُمْ إِلى‏ أَمْوالِكُمْ إِنَّهُ كانَ حُوباً كَبِيراً (۲) وَ إِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُوا فِي الْيَتامى‏ فَانْكِحُوا ما طابَ لَكُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنى‏ وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُوا فَواحِدَةً أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ ذلِكَ أَدْنى‏ أَلاَّ تَعُولُوا (۳) وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْ‏ءٍ مِنْهُ نَفْساً فَكُلُوهُ هَنِيئاً مَرِيئاً (۴) وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّـهُ لَكُمْ قِياماً وَ ارْزُقُوهُمْ فِيها وَ اكْسُوهُمْ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلاً مَعْرُوفاً (۵) وَ ابْتَلُوا الْيَتامى‏ حَتَّى إِذا بَلَغُوا النِّكاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْداً فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوالَهُمْ وَ لا تَأْكُلُوها إِسْرافاً وَ بِداراً أَنْ يَكْبَرُوا وَ مَنْ كانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ وَ مَنْ كانَ فَقِيراً فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ وَ كَفى‏ بِاللَّـهِ حَسِيباً (۶) ای مردم، خود را از (خشم) پروردگارتان در امان نگه دارید؛ همو که شما را از (طریق) یک نفر آفرید و همسرش را (نیز) از جنس او خلق کرد و از (نسل) آن دو نفر، مردان و زنان بسیاری را در زمین پراکنده کرد. و خود را از (خشم) خدا نگه دارید؛ همو که (با سوگند) به او، از یکدیگر چیزی می‌خواهید، و (از قطع رابطه با) خویشاوندان (بپرهیزید)؛ که خداوند همیشه مراقب و نگهبان شماست. (۱) اموال یتیمان را (پس از رشد و بلوغشان،) به خودشان بدهید و (مال) نا‌مرغوب (خود) را با (مال) مرغوب (آنان) عوض نکنید و اموالشان را با اضافه کردن به اموال خود نخورید؛ که آن گناهی بزرگ است. (۲) و اگر می‌ترسید درباره‌ی دختران یتیم (که تحت سرپرستی شما هستند و قصد ازدواج با آنان را دارید)، عدالت را رعایت نکنید، با زنان (دیگر) که دل‌پسندتان هستند، ازدواج کنید؛ (که می‌تواند) دو، سه و (حداکثر) چهار زن (باشد)؛ پس اگر می‌ترسید که (بین آنان) عدالت را برقرار نکنید، (به) یک زن(اکتفا کنید)، یا (از) کنیزانتان(بهره‌مند شوید). این (کار)، به ستم ‌نکردن و منحرف نشدنتان نزدیک‌تر است. (۳) مهریه‌ی زنان را باکمال میل به آنان پیشکش کنید. آنگاه اگر چیزی از آن را با میل و رغبت (و نه اجبار و ناچاری) به شما بخشیدند، آن را دل‌چسب و گوارا بخورید. (۴) اموال خود را که خداوند آن را مایه‌ی برپا بودن (زندگی) شما قرار داده، در اختیار سفیهانِ (تحت سرپرستی خود که نمی‌دانند اموالشان را در چه راهی هزینه کنند،) قرار ندهید و از (درآمد و فواید) آن، خوراک و پوشاک آنان را تأمین کنید و با آنان به شایستگی سخن بگویید. (۵) یتیمان را امتحان کنید. پس هنگامی که به (سنّ بلوغ و توان) زناشویی رسیدند، اگر از آنان رشدی (عقلی برای حفظ مالشان) یافتید، اموالشان را به خودشان بدهید و آن را از (ترس) این‌که مبادا بزرگ شوند (و از شما بگیرند)، با زیاده‌روی و شتاب مصرف نکنید. کسی که ثروتمند است، (از برداشت حق سرپرستی) خودداری کند، و کسی که فقیر است، پسندیده (و مطابق عُرف، از آن مال) بخورد. هنگامی‌ که اموالشان را به آنان دادید، (شاهدی را) بر آنان گواه بگیرید؛ (اگرچه) خداوند برای محاسبه کافی ست. (۶) نساء [۱-۶] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۸ لِلرِّجالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوالِدانِ وَ الْأَقْرَبُونَ وَ لِلنِّساءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوالِدانِ وَ الْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ نَصِيباً مَفْرُوضاً (۷) وَ إِذا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُوا الْقُرْبى‏ وَ الْيَتامى‏ وَ الْمَساكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلاً مَعْرُوفاً (۸) وَ لْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعافاً خافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً (۹) إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى‏ ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً (۱۰) يُوصِيكُمُ اللَّـهُ فِي أَوْلادِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ فَإِنْ كُنَّ نِساءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثا ما تَرَكَ وَ إِنْ كانَتْ واحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَ لِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ واحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَواهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِنْ كانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِها أَوْ دَيْنٍ آباؤُكُمْ وَ أَبْناؤُكُمْ لا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعاً فَرِيضَةً مِنَ اللَّـهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً حَكِيماً (۱۱) مردان از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان بر جای می‌گذارند، سهمی دارند، و زنان (نیز) از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان بر جای می‌گذارند، سهمی دارند. کم باشد یا زیاد، و این در حالی ست که سهمی قطعی و (پرداختش) واجب است. (۷) هنگامی ‌که خویشاوندانِ (فقیری که ارث نمی‌برند) و یتیمان و بینوایان، در تقسیم (ارث) حاضر شوند، از آن (میراث، چیزی) به آنان بدهید و با آنان به شایستگی سخن بگویید. (۸) کسانی که اگر فرزندانی ناتوان پس از (مرگ) خود بر جای بگذارند، نگران آینده‌ی آنان می‌شوند، باید (از ستم بر یتیمان مردم) بترسند (تا در آینده بر یتیمانشان ستم نشود). پس باید خود را از (خشم) خدا (در مورد ستم به یتیمان) در امان نگه دارید و به‌درستی (با آنان) سخن بگویند. (۹) کسانی که اموال یتیمان را ستمگرانه می‌خورند، (در واقع) فقط آتش در شکم‌های خود فرو می‌برند و در آتش شعله‌ور وارد می‌شوند و خواهند ‌سوخت. (۱۰) خداوند به شما درباره‌ی (چگونگی ارث بردن) فرزندانتان فرمان می‌دهد: سهم پسر (از ارث)، به‌اندازه‌ی سهم دو دختر است، و اگر (همه‌ی ورثه) دختر باشند، (دو یا) بیش از دو دختر، دوسوم میراث برای آنان است (و بقیه‌ی ارث نیز در فرض نبودن پدر و مادر میت، به آنان می‌رسد)، و اگر (وارث، فقط) یک دختر باشد، نیمی (از میراث،) برای اوست، (و اگر پدر و مادر میت نیز مرده باشند، بقیه‌ی میراث نیز به او می‌رسد). اگر (میت) فرزند داشته باشد، (هر یک از) پدر و مادر (میت)، یک‌ششم سهم دارند، و اگر (میت) فرزندی نداشته باشد و (تنها) پدر و مادرش از او ارث ببرند، سهم مادرش، یک‌سوم (، و بقیه برای پدرش) است. اگر (میت) برادرانی داشته باشد، سهم مادرش، یک‌ششم است. (همه‌ی این‌ها،) پس از (خارج کردن) وصیتی (است که از یک‌سوم دارایی‌اش می‌تواند بکند)؛ یا (ادای) قرضی (که بر گردنش بوده است). شما نمی‌دانید کدام‌یک از پدران و پسرانتان به حال شما سودمندترند (؛ ولی خداوند، مصلحت شما را به نیکویی می‌داند. این حکم) به‌طور قطعی از طرف خداوند واجب شده است. خداوند همواره بسیار دانا و حکیم است. (۱۱) نساء [۷-۱۱] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۹ وَ لَكُمْ نِصْفُ ما تَرَكَ أَزْواجُكُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ فَإِنْ كانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِينَ بِها أَوْ دَيْنٍ وَ لَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ وَلَدٌ فَإِنْ كانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُمْ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوصُونَ بِها أَوْ دَيْنٍ وَ إِنْ كانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلالَةً أَوِ امْرَأَةٌ وَ لَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ واحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ فَإِنْ كانُوا أَكْثَرَ مِنْ ذلِكَ فَهُمْ شُرَكاءُ فِي الثُّلُثِ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصى‏ بِها أَوْ دَيْنٍ غَيْرَ مُضَارٍّ وَصِيَّةً مِنَ اللَّـهِ وَ اللَّـهُ عَلِيمٌ حَلِيمٌ (۱۲) تِلْكَ حُدُودُ اللَّـهِ وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (۱۳) وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ ناراً خالِداً فِيها وَ لَهُ عَذابٌ مُهِينٌ (۱۴) اگر زنان شما فرزندی نداشته باشند، نیمی از میراثشان برای شماست، و اگر فرزندی داشته باشند، سهم شما، یک‌چهارم میراث آنان است؛ (البته) پس از (خارج کردن) وصیتی (که از یک‌سوم دارایی‌شان می‌توانند بکنند)؛ یا (ادای) قرضی (که بر گردنشان بوده است). و اگر شما فرزندی نداشته باشید، سهم آنان (یعنی زنانتان)، یک‌چهارم میراث شماست، و اگر فرزندی داشته باشید، سهم آنان، یک‌هشتم میراث شماست؛ (البته) پس از (خارج کردن) وصیتی که (از یک‌سوم دارایی‌تان) در مورد آن وصیت کرده‌اید؛ یا (ادای) قرضی (که بر گردنتان بوده است). و اگر مرد یا زنی که از او ارث برده می‌شود، پدر و مادر و فرزندی نداشته باشد و فقط یک برادر یا یک خواهرِ (مادری) داشته باشد، سهم هر یک از آن دو، یک‌ششم است، و اگر آنان بیش از این باشند (یعنی بیش از یک خواهر یا یک برادر)، در یک‌سوم میراث شریک‌اند؛ (البته باز هم) پس از (عمل کردن به) وصیتی که (از یک سوم دارایی میت، توسط خودش) وصیت شده است؛ یا (ادای) قرضی (که بر گردنش بوده است)؛ که (البته) نباید (به سبب وصیت در بیش از یک‌سوم مال، به وارثان) زیان برساند. (این حکم،) قطعاً از طرف خداوند سفارش شده است. خداوند، بسیار دانا و بردبار است. (۱۲) این‌ها، مرزهای خداست (که نباید فراتر از آن پا نهاد)، و هر کس که از خدا و پیامبرش اطاعت کند، (خداوند) او را در بهشت‌هایی وارد می‌کند که از زیر (درختان) آن، رودهایی جاری ست (و) همیشه در آن خواهند ماند. این، نجات و پیروزی بزرگی است. (۱۳) هر ‌کس که خدا و پیامبرش را نافرمانی کند و از مرزهای او تجاوز کند، (خداوند) او را در آتشی وارد می‌کند که همیشه در آن خواهد ماند و عذاب خوارکننده‌ای خواهد داشت. (۱۴) نساء [۱۲-۱۴] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۸۰ وَ اللاَّتِي يَأْتِينَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْكُمْ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّى يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّـهُ لَهُنَّ سَبِيلاً (۱۵) وَ الَّذانِ يَأْتِيانِها مِنْكُمْ فَآذُوهُما فَإِنْ تابا وَ أَصْلَحا فَأَعْرِضُوا عَنْهُما إِنَّ اللَّهَ كانَ تَوَّاباً رَحِيماً (۱۶) إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّـهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّـهُ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللَّـهُ عَلِيماً حَكِيماً (۱۷) وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتَّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَ لا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَلِيماً (۱۸) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّساءَ كَرْهاً وَ لا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ ما آتَيْتُمُوهُنَّ إِلاَّ أَنْ يَأْتِينَ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسى‏ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ يَجْعَلَ اللَّـهُ فِيهِ خَيْراً كَثِيراً (۱۹) کسانی از زنان شما که مرتکب عمل زشتِ (زنا) شوند، باید (برای اجرای حکم،) چهار نفر از (مردانِ مسلمانِ) خودتان را گواه بر (عمل) آنان بگیرید. پس اگر گواهی دادند، آن زنان را در خانه‌ها نگه دارید تا مرگشان فرا برسد، یا خداوند برایشان (در آینده) راهی (دیگر) قرار دهد. (۱۵) و مرد و زنی از میانتان را که مرتکب آن (عمل زنا) می‌شوند، (با توبیخ و سرزنش) بیازارید؛ پس اگر توبه کردند و (رفتارشان را) اصلاح کردند، از (آزار و سرزنش) آن دو دست بردارید؛ (چرا که) خداوند همواره بسیار توبه‌پذیر و مهربان است. (۱۶) توبه‌پذیری خدا که (از روی لطف) بر خود واجب کرده، تنها ویژه‌ی کسانی ست که از روی نادانی کار بدی می‌کنند، و پس از آن، زود توبه می‌کنند. پس قطعاً خداوند توبه‌ی آنان را می‌پذیرد. خداوند همواره بسیار دانا و حکیم است. (۱۷) و توبه برای کسانی که (پیوسته) کارهای بد می‌کنند، نیست. پس هنگامی که مرگ یکی از آنان فرا برسد، می‌گوید: «الآن توبه کردم.»؛ و (همچنین توبه‌ی) کسانی که در حال کفر می‌میرند (و در لحظات جان دادن پشیمان می‌شوند، پذیرفته نیست). برای آنان، عذابی دردناک آماده کرده‌ایم. (۱۸) ای مسلمانان، شما مجاز نیستید زنان (شوهرمرده) را به‌اجبار (و طبق سنت جاهلی، همانند اموال شوهرانشان) تصاحب کنید، و با این هدف که بخشی از مهریه‌ای را که به آنان داده‌اید، (از دستشان بیرون) آورید. بر آنان سخت نگیرید؛ مگر در صورت انجام دادن کار بسیار زشتی که (زشتی‌اش) آشکار است(؛ که در آن صورت می‌توانید پس از اِعمال سخت‌گیری‌های مجاز، از آنان جدا شوید)، و (در هر حال،) با زنانتان شایسته و پسندیده رفتار کنید. پس اگر (هم) از آنان خوشتان نمی‌آید (در جدایی شتاب نکنید؛ زیرا) چه‌بسا شما از چیزی بدتان بیاید و خداوند در آن خیر و خوبی فراوانی قرار می‌دهد. (۱۹) نساء [۱۵-۱۹] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh