🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۵۹ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (۷۱) وَ قالَتْ طائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهارِ وَ اكْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (۷۲) وَ لا تُؤْمِنُوا إِلاَّ لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدى‏ هُدَى اللَّـهِ أَنْ يُؤْتى‏ أَحَدٌ مِثْلَ ما أُوتِيتُمْ أَوْ يُحاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّـهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّـهُ واسِعٌ عَلِيمٌ (۷۳) يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّـهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (۷۴) وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَ مِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينارٍ لا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلاَّ ما دُمْتَ عَلَيْهِ قائِماً ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لَيْسَ عَلَيْنا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَ يَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (۷۵) بَلى‏ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى‏ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ (۷۶) إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلاً أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَ لا يُكَلِّمُهُمُ اللَّـهُ وَ لا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (۷۷) ای اهل کتاب، چرا حق را با باطل می‌آمیزید و در حالی ‌که می‌دانید، حق را کتمان می‌کنید؟ (۷۱) گروهی از اهل کتاب گفتند: «در آغاز روز، (به‌ظاهر) به آنچه بر مؤمنان نازل شده، ایمان آورید، و در پایان روز، کافر شوید؛ شاید (این کار، در آنان تردید ایجاد کند، و ایشان از دینشان) بازگردند.» (۷۲) (گفتند:) «جز به کسی که از دین شما (یعنی یهودیت) پیروی می‌کند، اعتماد نکنید (و ویژگی‌های پیامبر آخرالزمان را به اشخاص دیگر نگویید).» بگو: «هدایت (حقیقی)، هدایت خداوند است.» (یهودیان در توجیه آن توصیه به یکدیگر می‌گویند: «چنین کنید) تا مبادا به کسی (قبله‌ای) مانند آنچه به شما داده شده، داده شود (و شما از سروری بیفتید)؛ یا (مؤمنان به سبب صفات پیامبر که در تورات آمده و شما به آنان می‌گویید، بتوانند) نزد پروردگارتان بر شما حجّت بیاورند.» (ای پیامبر،) بگو: لطف و عنایت (الهی، یعنی دین و پیامبری،) به ‌دستِ خداست؛ آن را به هر ‌که بخواهد، می‌دهد. (آری، رحمت) خداوند، فراگیر، و (او) بسیار داناست. (۷۳) هر ‌کس را بخواهد، به رحمتش اختصاص می‌دهد، و (این بدان سبب است که) خداوند، لطف و عنایت بزرگ دارد. (۷۴) (اهل کتاب، یکسان نیستند؛ بلکه) از اهل کتاب، کسی هست که اگر او را بر مال فراوانی امین بشماری، آن را به تو بر‌می‌گرداند، و (در مقابل،) از آنان، کسی هست که اگر او را بر دیناری (و مال کمی) امین بشماری، آن را فقط در صورتی به تو بر‌می‌گرداند که پیوسته بالای سرش بایستی (و مالت را به اصرار از او مطالبه کنی). این (بی‌توجهی به امانت‌داری)، بدان سبب است که آنان گفتند: «(چون ما اهل کتاب و دوستان خدا هستیم و دیگران بی‌سواد و از دین الهی دورند،) راهی (برای اعتراض) به ما درباره‌ی (ضایع کردن حقوق) غیر اهل کتاب وجود ندارد»، و (وانمود می‌کنند این ادّعای دروغ، حقیقتی دینی ست، و) در حالی ‌‌که می‌دانند، بر خدا دروغ می‌بندند. (۷۵) چرا؛ کسی‌ که به عهدش وفا نماید و خود را (از خشم خدا) حفظ کند (، خداوند دوستش دارد؛ زیرا) خداوند، پرهیزگاران را دوست دارد. (۷۶) کسانی که عهدِ (با) خدا و سوگندهایشان را به بهای اندکی می‌فروشند، مسلماً در آخرت هیچ بهره‌ای ندارند و خداوند در روز قیامت با آنان سخن نخواهد گفت و به ایشان نگاه نخواهد کرد و (در دنیا و آخرت،) آنان را پاکیزه نمی‌کند و عذاب دردناکی خواهند داشت. (۷۷) آل عمران [۷۱-۷۷] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۰ وَ إِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقاً يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْكِتابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتابِ وَ ما هُوَ مِنَ الْكِتابِ وَ يَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّـهِ وَ ما هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّـهِ وَ يَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (۷۸) ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّـهُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لِي مِنْ دُونِ اللَّـهِ وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ وَ بِما كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ (۷۹) وَ لا يَأْمُرَكُمْ أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلائِكَةَ وَ النَّبِيِّينَ أَرْباباً أَ يَأْمُرُكُمْ بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (۸۰) وَ إِذْ أَخَذَ اللَّـهُ مِيثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى‏ ذلِكُمْ إِصْرِي قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ (۸۱) فَمَنْ تَوَلَّى بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ (۸۲) أَ فَغَيْرَ دِينِ اللَّـهِ يَبْغُونَ وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ كَرْهاً وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ (۸۳) از آنان (، یعنی اهل کتاب)، گروهی هستند که (هنگام خواندن کتاب آسمانی‌شان،) زبان‌هایشان را برای (تحریف) کتاب (، طوری) می‌گردانند تا شما آن را از کتاب (آسمانی) بپندارید؛ در حالی که آن (سخنان)، از کتاب (آسمانی‌شان) نیست. و می‌گویند این از جانب خداست؛ در صورتی‌ که از جانب خداوند نیست، و در حالی‌ که می‌دانند، بر خدا دروغ می‌بندند. (۷۸) (مسیح هرگز ادعای الوهیت نکرد؛ زیرا) سزاوار هیچ انسانی نیست که خداوند به او کتاب (آسمانی) و علم (به معارف الهی) و نبوت بدهد، آنگاه به مردم بگوید «به‌جای (بندگیِ) خداوند، بندگان من باشید»؛ بلکه (به مردم می‌گوید:) «به سبب آموختن کتاب (خدا) و خواندن (آن، که سراسر معارف الهی و دعوت به اخلاق و اعمال نیکوست)، مردانی خدایی باشید.» (۷۹) (چنین پیامبر وارسته‌ای هرگز) به شما فرمان نمی‌دهد که فرشتگان و پیامبران را به خدایی بگیرید. آیا پس از آن‌که شما (به‌واسطه‌ی پذیرفتن نبوت چنین انسانی، در پیشگاه خداوند) تسلیم شده‌اید، شما را به کفر فرمان می‌دهد؟! (۸۰) زمانی (را یاد کن) که خداوند از پیامبران (و امّت‌هایشان) پیمان محکمی گرفت که هر گاه به شما کتاب و حکمتی (آسمانی) دادم، آنگاه پیامبری نزدتان بیاید که آنچه را که همراهتان هست، تصدیق می‌کند. باید به او ایمان بیاورید و یاری‌اش کنید. (در آن حال، خداوند) فرمود: «آیا اقرار کردید و پیمان محکم مرا در این باره پذیرفتید؟» عرض کردند: «اقرار کردیم.» فرمود: «پس گواه باشید، و من (نیز) با شما از گواهانم.» (۸۱) بنابراین، کسانی که پس از آن (پیمان) پشت می‌کنند، نافرمانان حقیقی هستند. (۸۲) آیا (دینی) غیر از دین خدا را (که اسلام و یکتاپرستی ست،)می‌خواهند؟؛ در حالی ‌که هر ‌کس در آسمان‌ها و زمین است، خواه و نا خواه برای او تسلیم شده است، و (از سوی دیگر، آنان) فقط نزد او بازگردانده خواهند شد (؛ نه آن سو که کفر و شرک به آنان می‌گوید). (۸۳) آل عمران [۷۸-۸۳] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۱ قُلْ آمَنَّا بِاللَّـهِ وَ ما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ عَلى‏ إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِيَ مُوسى‏ وَ عِيسى‏ وَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (۸۴) وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ (۸۵) كَيْفَ يَهْدِي اللَّـهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ اللَّـهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (۸۶) أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّـهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ (۸۷) خالِدِينَ فِيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ (۸۸) إِلاَّ الَّذِينَ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ أَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (۸۹) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ (۹۰) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْ‏ءُ الْأَرْضِ ذَهَباً وَ لَوِ افْتَدى‏ بِهِ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ (۹۱) بگو (ما بر سر پیمانمان هستیم و) به خداوند و آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و (پیامبران از) نوادگان (یعقوب) نازل شده و آنچه (از کتاب آسمانی و حکمت و معجزه) که به موسی و عیسی و (دیگر) پیامبران از جانب پروردگارشان داده شده است، ایمان آوردیم، (و در اعتقاد به نبوت،) بین هیچ‌یک از آنان فرق نمی‌گذاریم و ما تسلیم او هستیم. (۸۴) (آری،) هر کس غیر از اسلام و تسلیم شدن (در برابر خدا)، خواستار دینی (دیگر) باشد، از او پذیرفته نخواهد شد و در قیامت، از زیان‌کاران خواهد بود. (۸۵) چگونه خداوند مردمی را که پس از ایمانشان کافر شدند، هدایت می‌کند؛ درحالی‌که گواهی دادند که پیامبر (اسلام) حق است، و دلایل و معجزات روشن برایشان آمده است؟ (هرگز هدایتشان ممکن نیست؛ زیرا آنان با این ویژگی ستم‌کارند،) و خداوند، مردم ستم‌کار را هدایت نمی‌کند. (۸۶) کیفر آنان، این است که لعنت خدا و فرشتگان و همه‌ی مردم بر آنان خواهد بود. (۸۷) در ‌آن (لعنت و دوری از رحمت الهی)، همیشه خواهند ماند؛ عذاب از آنان سبک نمی‌شود و (لحظه‌ای برای توبه یا استراحت) مهلت داده نمی‌شوند؛ (۸۸) مگر کسانی‌ که پس از آن (که کافر شدند)، توبه کردند و (اعتقاد و رفتارشان را) اصلاح کردند (؛ که خداوند، آنان را می‌آمرزد)؛ زیرا خداوند، بسیار آمرزنده و مهربان است. (۸۹) کسانی‌ که پس از ایمانشان کافر شدند، سپس بر کفر (خود) افزودند، توبه‌شان پذیرفته نخواهد شد و آنان، گمراهان حقیقی هستند. (۹۰) کسانی‌ که کافر شدند و در حال کفر مردند، از هیچ‌یک از آنان، هرچند به‌اندازه‌ی گنجایش زمین، طلا (داشته باشد و) برای رهایی از عذاب بپردازد، پذیرفته نخواهد شد. آنان، عذاب دردناکی دارند و یاورانی (برای شفاعت و دور کردن عذاب) نخواهند داشت. (۹۱) آل عمران [۸۴-۹۱] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۲ لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْ‏ءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (۹۲) كُلُّ الطَّعامِ كانَ حِلاًّ لِبَنِي إِسْرائِيلَ إِلاَّ ما حَرَّمَ إِسْرائِيلُ عَلى‏ نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْراةُ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْراةِ فَاتْلُوها إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (۹۳) فَمَنِ افْتَرى‏ عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (۹۴) قُلْ صَدَقَ اللَّـهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (۹۵) إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلْعالَمِينَ (۹۶) فِيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ مَقامُ إِبْراهِيمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً وَ لِلَّـهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِينَ (۹۷) قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّـهِ وَ اللَّـهُ شَهِيدٌ عَلى‏ ما تَعْمَلُونَ (۹۸) قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّـهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ أَنْتُمْ شُهَداءُ وَ مَا اللَّـهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (۹۹) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقاً مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمانِكُمْ كافِرِينَ (۱۰۰) به (حقیقتِ) نیکوکاری نخواهید رسید؛ مگر این‌که از چیزهایی انفاق کنید که به آن‌ها علاقه دارید. هر چیزی را انفاق کنید، خدا به‌‌خوبی از آن آگاه است. (۹۲) ‌جز آنچه یعقوب پیش از نازل شدن تورات (به علت حساسیت به گوشت شتر) بر خودش حرام کرده بود، همه‌ی غذاها بر بنی‌اسرائیل حلال بود (و حرام شدن برخی از غذاهای پاکیزه بر یهود، به سبب گناهانشان بود؛ نه از اصل شریعت موسی). بگو: «اگر راست می‌گویید، تورات را بیاورید و آن را بخوانید (تا حقیقت روشن شود).» (۹۳) پس (اگر از آوردن و خواندن تورات خودداری کردند، بدانید که به خدا دروغ می‌بندند، و) کسانی ‌که پس از این (دلیل آشکار)، به خدا دروغ بندند، ستمگران حقیقی هستند. (۹۴) بگو: «خدا (درباره‌ی علت تحریم برخی غذاها بر بنی‌اسرائیل) راست گفت. پس، از دین ابراهیم حق‌گرا که از مشرکان نبود، پیروی کنید(؛ همان دینی که بر حقانیتش اعتراف می‌کنید و من نیز پیرو آن هستم).» (۹۵) در حقیقت، اولین خانه‌ای که برای (عبادت) مردم نهاده شد، همان است که در مکه واقع شده که پر از خیر و برکت، و برای جهانیان، مایه‌ی هدایت است. (۹۶) در آن(جا)، نشانه‌های روشنی (از توحید، حکمت و رحمت خداوند) وجود دارد، (و از آن جمله،) مقام ابراهیم است. هر کس در آن(جا) وارد شود، (باید) در امان باشد. خداوند بر مردم (این حق را) دارد که (دست‌کم یک بار در زندگی برای برگزاری مراسم حج) قصد خانه (خدا) را بکنند؛ (البته بر) کسی (واجب است) که بتواند این راه را (به‌‌سلامت) طی کند و به آنجا برسد، و هر‌کس‌ که (با سرپیچی از این دستور) کافر شود، (به خدا زیانی نرسانده؛ زیرا) خداوند از جهانیان بی‌نیاز است. (۹۷) بگو: «ای اهل کتاب، چرا به آیات و نشانه‌های خدا کفر می‌ورزید؛ در حالی ‌که خداوند بر کارهایتان گواه است؟» (۹۸) بگو: «ای اهل کتاب، چرا کسی را که ایمان آورده ‌است، از راه خدا بازمی‌دارید؛ در حالی ‌که در پی کژی و انحراف آن هستید؛ حال آن‌که شما (بر حقانیت آن) گواهید؟ خداوند از کارهایتان غافل نیست. (۹۹) ای مسلمانان، اگر از (یهودیان که) گروهی از اهل کتاب (هستند،) اطاعت کنید، شما را پس از ایمان آوردنتان کافر می‌کنند. (۱۰۰) آل عمران [۹۲-۱۰۰] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۳ وَ كَيْفَ تَكْفُرُونَ وَ أَنْتُمْ تُتْلى‏ عَلَيْكُمْ آياتُ اللَّـهِ وَ فِيكُمْ رَسُولُهُ وَ مَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّـهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ (۱۰۱) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (۱۰۲) وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً وَ كُنْتُمْ عَلى‏ شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْها كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّـهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (۱۰۳) وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (۱۰۴) وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ (۱۰۵) يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (۱۰۶) وَ أَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَتِ اللَّـهِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (۱۰۷) تِلْكَ آياتُ اللَّـهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللَّـهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ (۱۰۸) و چگونه (پس از ایمان آوردن) کافر می‌شوید؛ در حالی ‌که آیات خداوند بر شما خوانده می‌شود و پیامبرش در میان شماست (، و این دو می‌تواند عامل مهمی در خودداری از کفر و ارتداد باشد. آری،) هر کس با کمک خدا (و پیروی از دین او) خود را (از خطر انحراف و هلاکت ابدی) حفظ کند، قطعاً به راه راست هدایت شده است. (۱۰۱) ای مسلمانان، چنان‌که شایسته است، خود را از (خشم) خدا در امان نگه دارید، و مبادا جز با حال تسلیم (در برابر خدا) از دنیا بروید. (۱۰۲) و همگی، خود را به‌وسیله‌ی ریسمان الهی (یعنی دین او، از سقوط و تباه شدن) حفظ کنید و (از اطراف آن) پراکنده نشوید، و نعمت (بزرگ) خدا را (که) بر شما (ارزانی کرد،) یاد کنید: آنگاه که (با یکدیگر) دشمن بودید؛ پس میان‌ دل‌های شما الفت ایجاد کرد،. در نتیجه، به سبب نعمت او (یعنی اسلام)، باهم برادر شدید. و شما بر لبه‌ی پرتگاهی از آتش بودید، و (خدا) شما را از آن نجات داد. خداوند این‌گونه آیات و نشانه‌هایش را برایتان روشن می‌کند تا هدایت شوید. (۱۰۳) باید از میان شما گروهی باشند که (مردم را) به‌خوبی دعوت کنند و به کار شایسته فرمان دهند و از کار ناشایست نهی کنند. ایشان‌اند که به هدف خود دست خواهند یافت. (۱۰۴) و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و پس از آن‌که معجزات و دلایل روشن برایشان آمد، دچار اختلاف شدند. آنان عذابی بزرگ خواهند داشت؛ (۱۰۵) در روزی که چهره‌هایی سفید و چهره‌هایی سیاه خواهد شد. اما (‌به) سیاه‌رویان (گفته خواهد شد): آیا پس از ایمان آوردنتان کافر شدید؟ پس به سبب کفرورزی‌تان عذاب را بچشید. (۱۰۶) و امّا سفیدرویان، در رحمت خداوند هستند (و) همیشه در آن خواهند ماند. (۱۰۷) این (سرنوشت ناسپاسان و سپاسگزاران، از) آیات خداست که بر تو می‌خوانیم؛ در حالی‌ که سراسر حق است. (این سرنوشت، بر اساس عدل خداست؛ زیرا) خداوند نمی‌خواهد به هیچ‌یک از جهانیان ستمی (برسد). (۱۰۸) آل عمران [۱۰۱-۱۰۸] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۴ وَ لِلَّـهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّـهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (۱۰۹) كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتابِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ (۱۱۰) لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلاَّ أَذىً وَ إِنْ يُقاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا يُنْصَرُونَ (۱۱۱) ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا إِلاَّ بِحَبْلٍ مِنَ اللَّـهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّـهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّـهِ وَ يَقْتُلُونَ الْأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ (۱۱۲) لَيْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ يَتْلُونَ آياتِ اللَّـهِ آناءَ اللَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ (۱۱۳) يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ أُولئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ (۱۱۴) وَ ما يَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَلَنْ يُكْفَرُوهُ وَ اللَّـهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ (۱۱۵) آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، از آنِ خداست و (همه‌ی) کارها فقط به خداوند بازگردانده می‌شود. (۱۰۹) شما، بهترین گروهی هستید که برای مردم پدیدار شده است؛ که به کار شایسته فرمان می‌دهید و از کار ناشایست نهی می‌کنید و به خداوند ایمان (حقیقی) دارید. (آری،) اگر اهل کتاب (نیز) ایمان می‌آوردند، برایشان بهتر بود. برخی از آنان ایمان دارند و بیشترشان نافرمان‌اند. (۱۱۰) (اهل کتاب، به‌ویژه یهود،) جز آزاری (اندک)، به شما زیانی نخواهند رساند، و اگر با شما بجنگند، (برای فرار،) به شما پشت می‌کنند، و آنگاه یاری نخواهند شد. (۱۱۱) هر ‌جا یافت شوند، (مُهر) ذلت بر آنان زده شده است (و در جامعه‌ی اسلامی امنیت نخواهند داشت)؛ مگر (در حالت تمسک) به رشته‌ی پیوندی از جانب خدا(یعنی پذیرش اسلام) و (با تمسک به) رشته‌ی پیوندی از جانب مردم(یعنی پرداخت جزیه)، و به خشمی از جانب خداوند گرفتار شدند و مُهر درماندگی بر آنان زده شده است. این بدان سبب است که آنان به آیات و نشانه‌های خدا کفر می‌ورزیدند و پیامبران را می‌کُشتند؛ در حالی‌ که هیچ حقّی (بر این کار) نداشتند. (آری،) این (خشم الهی) بدین سبب بود که نافرمانی کردند و (از مرزهای الهی) پا فراتر می‌گذاشتند (و از دستورهایش سرپیچی می‌کردند). (۱۱۲) (البته همه‌ی اهل کتاب) یکسان نیستند: گروهی از اهل کتاب، (در ایمان و عبادت) استوارند؛ آیات خدا را در ساعاتی از شب، سجده‌کنان می‌خوانند؛ (۱۱۳) به خدا و روز قیامت ایمان دارند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناشایست نهی می‌کنند و در (انجام) کارهای خوب می‌شتابند. آنان، از شایستگان‌اند. (۱۱۴) و هر کار خوبی انجام دهند، هرگز از (پاداش) آن محروم نمی‌شوند. (آری،) خداوند پرهیزگاران را به‌‌خوبی می‌شناسد. (۱۱۵) آل عمران [۱۰۹-۱۱۵] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۵ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّـهِ شَيْئاً وَ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (۱۱۶) مَثَلُ ما يُنْفِقُونَ فِي هذِهِ الْحَياةِ الدُّنْيا كَمَثَلِ رِيحٍ فِيها صِرٌّ أَصابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ وَ ما ظَلَمَهُمُ اللَّـهُ وَ لكِنْ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (۱۱۷) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآياتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ (۱۱۸) ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا يُحِبُّونَكُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْكِتابِ كُلِّهِ وَ إِذا لَقُوكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَيْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (۱۱۹) إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِها وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً إِنَّ اللَّهَ بِما يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ (۱۲۰) وَ إِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ وَ اللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (۱۲۱) اموال و فرزندان کافران، هیچ چیز از (عذاب) خدا را از آنان دفع نخواهد کرد، و آنان اهل دوزخ‌اند (و) همیشه در آن خواهند ماند. (۱۱۶) توصیف آنچه (برای رسیدن به اهداف شومشان) در این زندگی دنیا خرج می‌کنند، مانند بادی ست که سرمای شدیدی در آن (نهفته) است و به کشتزار کسانی که به خود ظلم کرده‌اند، می‌وزد و آن را نابود می‌کند. (به همین صورت، هزینه‌های آنان باعث نابودی خودشان می‌شود؛ نه قدرتمندی‌شان. آری،) خداوند به آنان ستم نکرده است؛ ولی آنان به خودشان ستم می‌کنند. (۱۱۷) ای مسلمانان، دوست همرازی غیر از (هم‌کیشان) خود انتخاب نکنید (؛ که آنان) از هیچ شر و فسادی درباره‌ی شما کوتاهی نمی‌کنند، رنج و مشقّت شما را دوست دارند، نفرت و دشمنی از سخنانشان پیداست، و آنچه دل‌هایشان پنهان می‌کند، (از آنچه می‌گویند،) بزرگ‌تر است. اگر عقل خود را به کار بگیرید، بی‌شک (متوجه می‌شوید) که نشانه‌ها(ی دشمن) را برایتان تبیین کرده‌ایم. (۱۱۸) هان! این شمایید که آنان را دوست دارید، و آنان، شما را دوست ندارند، و (شما) به همه‌ی کتاب‌(های آسمانی) ایمان دارید (؛ حال آن‌که آنان به کتاب آسمانی شما ایمان ندارند) و هنگامی که با شما روبه‌رو شوند، می‌گویند: «(ما هم) ایمان آورده‌ایم.»؛ (اما) هنگامی که باهم خلوت کنند، از (شدّت) خشم بر شما، سرانگشتان (خود) را به دندان می‌گزند. بگو: «با همین خشمی که دارید، بمیرید. خداوند، (اسرار) درون سینه‌ها را به‌خوبی می‌داند.» (۱۱۹) اگر به شما خوبی (و گشایشی) برسد، آنان را غمگین می‌کند، و اگر به شما ناخوشی برسد، به سبب آن خوشحال می‌شوند. و اگر صبر کنید و خود را (از خشم خدا) در امان نگه دارید، به هیچ وجه نیرنگ و حیله‌شان زیانی به شما نمی‌رساند؛ (چرا که) خدا به کارهایشان احاطه دارد (و در برابر نیرنگ‌هایشان از شما حمایت خواهد کرد). (۱۲۰) زمانی (را یاد کن) که صبحگاهان از میان خانواده‌ات بیرون رفتی؛ در ‌حالی ‌که می‌خواستی مؤمنان را برای جنگ (اُحد) در جایگاه‌هایی مستقر کنی. (آری،) خداوند بسیار شنوا و داناست. (۱۲۱) آل عمران [۱۱۶-۱۲۱] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۶ إِذْ هَمَّتْ طائِفَتانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلا وَ اللَّـهُ وَلِيُّهُما وَ عَلَى اللَّـهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (۱۲۲) وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّـهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (۱۲۳) إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَ لَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلاثَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُنْزَلِينَ (۱۲۴) بَلى‏ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ يَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُسَوِّمِينَ (۱۲۵) وَ ما جَعَلَهُ اللَّـهُ إِلاَّ بُشْرى‏ لَكُمْ وَ لِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ وَ مَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِنْدِ اللَّـهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (۱۲۶) لِيَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خائِبِينَ (۱۲۷) لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْ‏ءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظالِمُونَ (۱۲۸) وَ لِلَّـهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّـهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (۱۲۹) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا الرِّبَوا أَضْعافاً مُضاعَفَةً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (۱۳۰) وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ (۱۳۱) وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (۱۳۲) زمانی (را یاد کن) که دو گروه از شما تصمیم گرفتند سستی نشان دهند (و از وسط راه جدا شوند و برگردند)؛ در حالی ‌که یاور و سرپرستشان خداست (و سزاوار نیست که اهل ایمان با داشتن چنین سرپرستی سست شوند)، و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند. (۱۲۲) (شایسته نیست از شما اندوه و سستی دیده شود؛ در حالی ‌که) به‌راستی خداوند شما را در (جنگ) بدر، با آن‌که (در ظاهر) ناتوان بودید، یاری کرد. پس خود را از (خشم) خدا در امان نگه دارید (و سستی نکنید) تا شکرِ (نعمتِ یاری‌اش) را به‌جای آورده باشید. (۱۲۳) زمانی (یاری‌تان کرد) که به مؤمنان می‌گفتی: «آیا برایتان کافی نیست که پروردگارتان با سه هزار فرشته‌ای که فرو فرستاده شده‌اند، بر نیروی شما بیفزاید؟» (۱۲۴) (و پیامبر در ادامه فرمود:) «البته؛ (برایتان کافی خواهد بود. با این حال،) اگر صبر کنید و خود را (از خشم خدا) در امان نگه دارید و (دشمنان) پیش از آن‌که آرام بگیرند، (دوباره) بر شما بتازند، پروردگارتان با پنج هزار فرشته که (بر خود) نشانه‌هایی گذاشته‌اند، یاری‌تان خواهد کرد.» (۱۲۵) (البته) خداوند این (یاری) را فقط برای بشارت به شما قرار داد و بدین علت که دل‌هایتان با آن آرام گیرد، و یاری (حقیقی) تنها از طرف خداوند شکست‌ناپذیر و حکیم است (و فرشتگان فقط واسطه‌های خواست خدا هستند). (۱۲۶) (شما را یاری کرد) تا گروهی از کافران را نابود کند یا آنان را خوار و رسوا کند و (نیز) بدین منظور که دست ‌خالی و نومید بازگردند. (۱۲۷) (ای پیامبر،) از این امر (یعنی هدایت و اسلام آنان)، چیزی در اختیار تو نیست؛ بلکه (اگر خدا بخواهد، با هدایت به اسلام، آنان را موفق به توبه می‌کند و) توبه‌شان را می‌پذیرد؛ یا (اگر هدایت‌پذیر نباشند،) عذابشان می‌کند؛ چون آنان ستم‌کارند. (۱۲۸) (آری،) آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، فقط از آنِ خداست. (پس) هر‌ که را بخواهد (و شایسته ببیند)، می‌آمرزد، و هر ‌که را بخواهد (و سزاوار بداند)، عذاب می‌کند. (البته رحمت خداوند بر خشمش سبقت گرفته؛ زیرا) خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۲۹) ای مسلمانان، ربا را که (سودِ آن) چندین برابر (بیشتر و کاملاً حرام) است، نخورید، و خود را از (عذاب) خدا در امان نگه دارید؛ باشد که به خواسته(های دنیا و آخرتِ) خود دست یابید. (۱۳۰) خود را از آتشی که برای کافران آماده شده است، حفظ کنید. (۱۳۱) از خدا و پیامبر اطاعت کنید تا مورد رحمت قرار گیرید. (۱۳۲) آل عمران [۱۲۲-۱۳۲] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۷ وَ لِيُمَحِّصَ اللَّـهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ يَمْحَقَ الْكافِرِينَ (۱۴۱) أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَعْلَمِ اللَّـهُ الَّذِينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ يَعْلَمَ الصَّابِرِينَ (۱۴۲) وَ لَقَدْ كُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَيْتُمُوهُ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (۱۴۳) وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى‏ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اللَّـهُ الشَّاكِرِينَ (۱۴۴) وَ ما كانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّـهِ كِتاباً مُؤَجَّلاً وَ مَنْ يُرِدْ ثَوابَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ مَنْ يُرِدْ ثَوابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْها وَ سَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ (۱۴۵) وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكانُوا وَ اللَّـهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ (۱۴۶) وَ ما كانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ إِسْرافَنا فِي أَمْرِنا وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ (۱۴۷) فَآتاهُمُ اللَّـهُ ثَوابَ الدُّنْيا وَ حُسْنَ ثَوابِ الْآخِرَةِ وَ اللَّـهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (۱۴۸) و نیز برای این‌که خداوند، (وجود) مؤمنان را (از هر آلودگی روحی) پاک و (برای خودش) خالص کند و کافران را به‌تدریج نابود کند. (۱۴۱) آیا پنداشته‌اید که (تنها با ادّعای ایمان) وارد بهشت خواهید شد؛ در حالی ‌که هنوز خداوند، کسانی از شما را که هم جهاد کردند و هم صبر نمودند، مشخص نکرده است؟ (۱۴۲) بی‌شک شما پیش از روبه‌رو شدن با مرگِ (در راه خدا)، آرزویش را داشتید. (پس در جنگ احد،) در ‌حالی ‌که نگاه می‌کردید، حقیقتاً آن را درک کردید (؛ امّا پا به فرار گذاشتید). (۱۴۳) محمد فقط پیامبری ست که پیش از او پیامبرانی بوده‌اند(؛ نه بنا ‌بر پندار شما، الهه‌ای که پیروزی به دست او باشد). آیا اگر بمیرد یا کشته شود، به (عقاید کفر‌آمیز) گذشته‌تان بازمی‌گردید؟ و هر ‌کس به گذشته‌اش بازگردد، به هیچ وجه به خداوند زیانی نخواهد رساند. بی‌شک خداوند به سپاسگزاران پاداش خواهد داد. (۱۴۴) مرگ هر کس فقط با اجازه‌ی خدا امکان‌پذیر است؛ (این،) سرنوشتی معیّن و مدت‌دار (است). هر ‌کس پاداش دنیا را بخواهد، از آن به او می‌دهیم، و هر کس پاداش آخرت را بخواهد، از آن به او می‌دهیم، و قطعاً به سپاسگزاران پاداش خواهیم داد. (۱۴۵) چه بسیار پیامبرانی که همراهشان مردانی الهی جنگیدند و به سبب آنچه (از مشکلات)در راه خدا به آنان رسید، سست و ناتوان نشدند و (در برابر دشمن) سر فرود نیاوردند. (آری،) خداوند، صابران را دوست دارد. (۱۴۶) و سخنشان (در مواجهه با سختی‌های جنگ،) تنها این بود: «پروردگارا، گناهان و زیاده‌روی در کارهایمان را بر ما ببخش و گام‌هایمان را استوار کن و ما را یاری و بر کافران پیروز فرما.» (۱۴۷) خدا (نیز) پاداش دنیا و پاداش نیکوی آخرت را به آنان داد. (آری،) خداوند، نیکوکاران را دوست دارد. (۱۴۸) آل عمران [۱۴۱-۱۴۸] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۶۹ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ (۱۴۹) بَلِ اللَّـهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ (۱۵۰) سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِما أَشْرَكُوا بِاللَّـهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ مَأْواهُمُ النَّارُ وَ بِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ (۱۵۱) وَ لَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّـهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذا فَشِلْتُمْ وَ تَنازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَ عَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ما أَراكُمْ ما تُحِبُّونَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيا وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَ لَقَدْ عَفا عَنْكُمْ وَ اللَّـهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (۱۵۲) إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى‏ أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْراكُمْ فَأَثابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ وَ اللَّـهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ (۱۵۳) ای مسلمانان، اگر از کافران اطاعت کنید، شما را به عقاید کفرآمیز گذشته‌تان بازمی‌گردانند؛ در نتیجه، زیان‌کار خواهید شد. (۱۴۹) (آنان، سرپرست شما نیستند؛) بلکه خداوند، سرپرست شماست، و اوست که بهترین یاری‌دهندگان است. (۱۵۰) بی‌شک در دل‌های کافران به سبب شریک قرار دادن (چیزی) برای خدا که دلیلی در مورد آن نازل نکرده است، ترس خواهیم ‌افکند. جایگاهشان آتش است. چه بد است جایگاه ستم‌کاران! (۱۵۱) بی‌شک هنگامی‌ که با یاری و لطف خدا (در اُحُد) آنان را قلع و قمع می‌کردید، خداوند وعده‌اش را (مبنی بر پیروزی شما) برایتان محقق کرد. پس هنگامی که سستی‌ نشان دادید و در کار (جنگ و تقسیم غنائم)، دچار اختلاف شدید و پس از آن‌که چیزهایی (از پیروزی و غنیمت) را که دوست داشتید، به شما نشان داد، (از پیامبر) نافرمانی کردید، (پس از همه‌ی این اشتباهات، خدا یاری‌اش را از شما دریغ کرد. علت نزاع شما این بود که) برخی از شما، دنیا را می‌خواهد، و برخی از شما، خواهان آخرت است. آنگاه شما را از (پیروزی بر) آنان بازداشت تا شما را بیازماید. البته (خدا) شما را بخشید؛ (زیرا) خداوند بر مؤمنان لطف و عنایت دارد. (۱۵۲) زمانی (را به یاد آورید) که دور می‌شدید (و فرار می‌کردید) و به هیچ کس اعتنا نمی‌کردید، و آن در حالی بود که پیامبر شما را از پشت سرتان فرا می‌خواند. آنگاه (خدا) شما را با سختی و گرفتاری پی در پی مجازات کرد. (این‌ها را گفتیم) تا برای آنچه از دستتان رفته و آسیب‌هایی که به شما رسیده،‌ اندوهگین نشوید.(آری،) خداوند از کارهایتان آگاه است. (۱۵۳) آل عمران [۱۴۹-۱۵۳] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۰ ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعاساً يَغْشى‏ طائِفَةً مِنْكُمْ وَ طائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللَّـهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَلْ لَنا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَيْ‏ءٍ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّـهِ يُخْفُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ ما لا يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كانَ لَنا مِنَ الْأَمْرِ شَيْ‏ءٌ ما قُتِلْنا هاهُنا قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى‏ مَضاجِعِهِمْ وَ لِيَبْتَلِيَ اللَّـهُ ما فِي صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ ما فِي قُلُوبِكُمْ وَ اللَّـهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (۱۵۴) إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما كَسَبُوا وَ لَقَدْ عَفَا اللَّـهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ (۱۵۵) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ كَفَرُوا وَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كانُوا غُزًّى لَوْ كانُوا عِنْدَنا ما ماتُوا وَ ما قُتِلُوا لِيَجْعَلَ اللَّـهُ ذلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ وَ اللَّـهُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ اللَّـهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (۱۵۶) وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّـهِ وَ رَحْمَةٌ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ (۱۵۷) بعد از آن سختی و گرفتاری، آرامشی را به‌صورت خوابی سبک بر شما فرو فرستاد؛ که گروهی از شما را فرا گرفت؛ در ‌حالی ‌که گروهی که فکر حفظ جانشان آنان را غمگین کرده بود، درباره‌ی خدا گمان‌ ناروا همچون گمان(‌های دوران) جاهلیت داشتند. می‌گویند: «آیا (به‌ سبب وجود پیامبر،) چیزی از امرِ (پیروزی) در اختیارِ ماست؟» بگو: «همه‌ی امرِ (پیروزی،) در اختیارِ خداست.» در دل‌هایشان چیزی (از کفر) را پنهان می‌کنند که برایت آشکار نمی‌کنند. می‌گویند: «اگر چیزی از امرِ (پیروزی) در اختیار ما بود، اینجا کشته نمی‌شدیم.» بگو: «اگر در خانه‌هایتان (هم) بودید، بی‌شک کسانی‌ که کشته شدن بر آنان مقرّر شده بود، (با پای خودشان) به قتلگاه‌هایشان می‌رفتند تا خداوند (تقدیرش را محقق کند و) آنچه (از افکار) را که در دل‌هایتان است، بیازماید و آنچه (از ایمان) را که در سینه دارید، خالص و پاکیزه (یا شرکتان را کاملاً مشخص) کند. خداوند، (اسرار) درون سینه‌ها را به‌خوبی می‌داند.» (۱۵۴) کسانی از شما که در روز رویارویی دو گروه (مسلمان و کافر) پشت کردند و برگشتند، فقط شیطان بود که آنان را به سبب برخی از کارهایی که کرده بودند، به لغزش انداخت. البتّه خدا آنان را بخشید؛ (زیرا) خداوند بسیار آمرزنده و بردبار است. (۱۵۵) ای مسلمانان، مانند کسانی نباشید که کافر شدند و درباره‌ی برادرانشان که به سفر رفتند (و مردند)، یا (در جنگ) رزمنده (و کشته) شدند، گفتند: «اگر نزد ما می‌ماندند، نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند.» در نهایت، خداوند این (پندار) را حسرت و افسوسی در دل‌هایشان قرار می‌دهد. (آری، این از جهل آنان است؛ زیرا) خداوند زنده می‌کند و می‌میراند. (پس مانند آنان نباشید؛ زیرا) خداوند به کارهایتان بیناست. (۱۵۶) اگر در راه خدا کشته شوید یا بمیرید، بی‌شک آمرزش و رحمتی از جانب خدا (برای شما)، بهتر است از آنچه (دیگران از مال دنیا) جمع می‌کنند. (۱۵۷) آل عمران [۱۵۴-۱۵۷] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh

🍃🌾🍃 #هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن #صفحه_۷۱ وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّـهِ تُحْشَرُونَ (۱۵۸) فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّـهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ (۱۵۹) إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّـهُ فَلا غالِبَ لَكُمْ وَ إِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَى اللَّـهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (۱۶۰) وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (۱۶۱) أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّـهِ كَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّـهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (۱۶۲) هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّـهِ وَ اللَّـهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ (۱۶۳) لَقَدْ مَنَّ اللَّـهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ (۱۶۴) أَ وَ لَمَّا أَصابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَيْها قُلْتُمْ أَنَّى هذا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ (۱۶۵) اگر بمیرید یا کشته شوید، (در هر صورت، در قیامت) جمع و فقط به پیشگاه خدا روانه خواهید شد. (۱۵۸) به سبب رحمتی از جانب خداوند، با آنان نرم‌خو شدی، و اگر تند‌خو و سنگدل بودی، حتماً از گِرد تو پراکنده می‌شدند. بنابراین (اگر اشتباه کردند)، آنان را ببخش و برایشان (از خدا) آمرزش بخواه و در کار(های جاری که مشورت پذیر است)، با آنان مشورت کن. پس از آن، هنگامی ‌که (در کاری) تصمیم گرفتی، (قاطع باش و) بر خدا توکل کن؛ که خدا توکل‌کنندگان را دوست دارد. (۱۵۹) اگر خدا شما را یاری کند، هیچ‌کس بر شما پیروز نخواهد شد، و اگر شما را (رها کند و) یاری نکند، چه کسی پس از او شما را یاری می‌کند؟ (پس) مؤمنان باید بر خدا توکّل کنند. (۱۶۰) سزاوار هیچ پیامبری نیست که خیانت کند(؛ چون آنان معصوم‌اند). هر کس خیانت کند، روز قیامت، همراه خیانتش می‌آید؛ آنگاه کارهای هر ‌کس کامل به او داده می‌شود و از (حق) آنان کم گذاشته نخواهد شد. (۱۶۱) آیا کسی ‌که از رضای خدا پیروی می‌کند، مانند کسی ست که گرفتار خشمی از جانب خدا شده و جایگاهش جهنم است؟ و چه بد فرجامی ست! (۱۶۲) (هر یک از) آنان، نزد خدا (دارای) درجاتی هستند، و خداوند به کارهایشان بیناست. (۱۶۳) بی‌شک خداوند بر مؤمنان منّت گذاشت در آن هنگام که در میانشان پیامبری از (نوع) خودشان فرستاد که آیاتش را بر آنان می‌خواند و آنان را رشد می‌دهد و به آنان کتاب (آسمانی) و حکمت را یاد می‌دهد، و حقیقتاً آنان پیش از این در گمراهی آشکاری بودند. (۱۶۴) آیا هنگامی ‌که (در اُحُد) آسیبی به شما رسید (و هفتاد نفر از شما کشته شدند) که دو برابر آن را (در جنگ بدر به دشمن) رسانده بودید (و هفتاد نفر از مشرکان را کشتید و هفتاد نفر را اسیر کردید)، گفتید: «این (مصیبت) از کجاست؟» بگو: «آن از جانب خودتان است(؛ چون شما از سوی خدا مخیّر شدید که یا آن هفتاد اسیر را بکشید، یا در مقابل فدیه آزادشان کنید و سپس به همان تعداد کشته شوید، و شما پیشنهاد دوم را پذیرفتید). خداوند بر هر کاری تواناست.» (۱۶۵) آل عمران [۱۵۸-۱۶۵] 🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید. 🦋 @pedarraneh