اما «پذیرش» چه قابلیت جالبیه. منظورم «انفعال» نیست. جایی که می‌تونی و بهتره که چیزی رو تغییر بدی، حرکت نکردن خوب نیست. اما یه وقتایی واقعاً نمی‌شه بعضی چیزا رو تغییر داد. یهو می‌تونی گزینهٔ پذیرشت رو فعال کنی و ادامه بدی و دیگه بابتش حرص نخوری. مثلاً من اخیراً پذیرفته‌م که توانایی‌م یه حدی داره و وقتی توانم رو صرف یه سری امور می‌کنم، به چیزای دیگه‌ای که اونا رو هم دوست دارم نمی‌رسم و این خاصیت دنیاست که فقط می‌تونی بعضی از انتخاب‌ها رو دنبال کنی. پذیرفته‌م فلانی فلانی رو از من بیشتر دوست داره و این طبیعیه که قلب ما به‌سمت بعضی افراد متمایل‌تر باشه. پذیرفته‌م که هرچقدر هم تلاش کنم کاری رو بی‌نقص انجام بدم، باز از دلش اشتباه درمیاد. پذیرفته‌م که حتی آدم‌هایی که دوستم دارن، ممکنه بعضی رفتارهامو دوست نداشته باشن و منم بعضی رفتارهای آدمایی که دوستشون دارم رو دوست ندارم. وقتی گزینهٔ پذیرش رو فعال می‌کنی، «چرا؟» رو از مقابل گزاره‌هایی که دست تو نیست برمی‌داری و خیلی از درگیری‌های درونی‌ت یهو حل می‌شه. واقعاً جالبه. به نظرم این قابلیت در همه هست، چون خیلی‌ها چیزهای خیلی بزرگ‌تری نسبت به این مثال‌هایی که گفتم رو پذیرفتند. فقط باید مراقب باشیم مرز پذیرش و انفعال رو رعایت کنیم. @pelak13

آهان، این رو هم بگم. وقتی آدم انرژی‌ش رو صرف جنگیدن با مسائل غیر قابل تغییر بکنه، دیگه انرژی زیادی برای تغییر یک عالم چیزی که قابل تغییرن براش نمی‌مونه. درصورتی‌که اگر انرژی داشت، می‌تونست در این حیطهٔ دوم غوغا کنه. @pelak13

ولی هنوز یه چیزایی هم هست که نتونستم بپذیرم. به قول استادم، حتماً مشکل از ضعف توحیده. @pelak13

می‌گفت «عمل صالح» یعنی بهترین کاری که در هر مکان و زمان از دستت برمیاد. این ویدئو رو که دیدم با خودم گفتم گاهی عمل صالح فقط اینه که بدوی... از کجا بفهمیم بهترین کار چیه خب؟ باید از خدا بخوایم و اینکه اگر به چیزهایی که می‌دونیم، عمل کنیم، خدا بهمون نشون می‌ده که کجا باید چیکار کنیم. ✨💛 @pelak13

✨ یا اَسمعَ السامعین ✨ ای شنواترینِ شنوایان... @pelak13

بعضی آدما بلدن به حرف‌هات گوش بدن‌‌. یعنی وسط حرفت نمی‌پرن یعنی منتظر نیستند حرفت تموم بشه تا حرف خودشونو بزنن یعنی بهت به‌اندازهٔ کافی نگاه و توجه می‌کنن... این‌ مدل آدما شاید زیاد نباشن، اما می‌بینی حرف زدن باهاشون چقدر لذت‌بخشه؟ خدا از اینا هم بهتر گوش می‌ده بهت... @pelak13

حالا در سکوت نشسته‌ام. هوا نسبتاً بهاری است اما گاهی باد در حیاط را به سروصدا می‌اندازد. دلگیرم. از اینکه وقتی مقصد را گم می‌کنیم، چقدر درگیر دنیا می‌شویم و در این درگیری چقدر یکدیگر را سر هیچ‌وپوچ دنیا می‌آزاریم، دلگیرم. از اینکه سید حسن فردا تشییع می‌شود دلگیرم. همه می‌دانستیم بالاخره روزی شهید می‌شود، ولی کاش آن روز خیلی دیرتر بود... از عقب ماندن از راه روشن او و امثال او دلگیرم؛ نه آن‌قدر قوی، نه آن‌قدر شاکر، نه آن‌قدر شجاع... . این هم از ماه شعبان که دارد تمام می‌شود و نفهمیدیم چطور گذاشت. راستی دوباره داغ حاج قاسم در دلم سر باز کرده، داغ سید ابراهیم... آخ، اسم تو در میان شهدا چه می‌کند؟ میدان جنگ زیاد شهید می‌دهد ولی سیاست...! بعضی روزها تلخیِ دنیا چنان در کام آدم می‌نشیند که شوری هیچ اشکی آن را حل نمی‌کند. @pelak13

اوایل پاییز یه ویروس گرفتم، که معده‌م رو حسابی به هم ریخت. از اون به بعد، کافیه کمی و فقط کمی اضافه‌تر غذا بخورم که معده‌م درد بگیره. ببین، قبل‌تر از این هم زیادتر غذا خوردن همین‌قدر بد بوده ها! ولی معده‌م خودش یه‌جوری کنار میومده و حالا نمی‌تونه. بدیِ بعضی چیزها رو فقط چون فعلاً حساس نیستیم متوجه نمی‌شیم. اگه با هر جایی نشستن و هر چیزی رو دیدن و شنیدن حالمون به‌راحتی بد نمی‌شه، برای اینه که روح و روانمون حساس نشده. شایدم خسته نشده. به‌هرحال. لازم نیست بذاریم به اون مرحله برسه، همین الان بدون زور معده‌درد می‌شه در خوراکی‌ها مراقب‌تر بود... . @pelak13

امروز چقدر شبیه ۱۴ خرداد است، ۱۳ دی، ۳۰ اردیبهشت... 💔 @pelak13

أینَ نصرُاللهِ؟ أینَ؟ لَیتَهُ في الحاضرینَ... نصرالله کجاست؟ کجاست؟ ای کاش در میان حضار بود... @pelak13

توی درس بلاغت، استاد می‌گفت «لعلّ» و «لیت» هردو یعنی «ای کاش»؛ اما «لعلّ» توش امید بیشتری برای رسیدن به مطلوب داره تا «لیت»، «لیت» یعنی آرزوم خیلی بعیده... 💔😭