💫 بی‌نهایت قشنگ بود این یادداشت: اینجا @pelak13

ولی جدی! کاش بارون بباره. امروز پنجم آبان بود و ما از اول مهر رنگ بارون رو ندیدیم. این‌قدر دلخوره از ما آسمون؟ ❤️‍🩹 دعا کنیم... ✨ ~ فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا • يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا (نوح: ۱۰- ۱۱) پس [به آنان] گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است. | تا بر شما از آسمان باران پی‌درپی و بابرکت فرستد. @pelak13

🦋 براش پروانه کشیدم. گفت «بَلَل» و دستاشو باز کرد؛ یعنی پروانه بال‌هاشو مثل بغل کردن باز کرده! تا حالا از این بُعد بهش نگاه کرده بودین؟ 🥺 یاد این حرف استاد خسروانجم افتادم که بچه‌ها ذاتاً خلاقن و ما فقط باید سعی کنیم خلاقیتشون رو از بین نبریم... 💙 @pelak13

کلمات هم می‌تونن عطر داشته باشن، چرا که نه! 💛 @pelak13

📱 روایت رهبر انقلاب از پوستری که از شهید آرمان علی‌وردی و شهید روح‌الله عجمیان مشاهده کرده بودند 🗓 سالگرد شهادت شهید آرمان علی‌وردی 🖥 Farsi.Khamenei.ir

🥲❤️‍🩹

خدا هواتو داره... و می‌تونه و بزرگه و مهربونه... پس دلت گرم و خیالت راحت، عزیز من! @pelak13

-گاهی چنان بدم که مبادا ببینی‌ام!- @pelak13

نمی‌توانم بگویم مثل ابر بهار یا پاییز! چون معلوم نیست اشک‌های من برایم برکتی مثل باران بیاورد. به‌هرحال هرجا کم می‌آورم به اشک می‌رسم؛ مثل وقتی که از سوزش زخمی که خودم بر دلم زده‌ام، باز چاره‌ای جز اشک نمی‌ماند... کاش باران بودم... ولی آسمان خشکیده است! @pelak13

چند روز پیش، ناخواسته یکی از افرادی رو که فوق‌العاده برام عزیزه، ناراحت کردم. ناراحت نه؟ دلگیر؟ مکدر؟ حالا هرکدوم... 💔 -که چون این عزیز دل اینجا هم هست، بازم عذر می‌خوام و شرمنده‌ام 💔-. اول فکر کردم اگه عذرخواهی کنم، اگه ببخشه، اگه بخنده، خیالم راحت می‌شه. بخشید، خندید، اما دل من خوب نشد که نشد. فقط اگه بتونم زمان رو برگردونم و اون بخش رو یه طور دیگه عمل کنم، از دلم میره. یعنی غیرممکنه! روی دلم شد زخمی که ردش می‌مونه... اینکه حقی بر گردنت نمونه یه چیزه، اینکه ارتباط صمیمانه بمونه یه چیزه، اینکه بدونی برهه‌ای از زمان، به دلی که برات مهمه غبار غم نشوندی، یه چیز دیگه‌ست. آره خلاصه. بیشتر از این هم ترجیح می‌دم درباره‌ش ننویسم، چون هربار یادآوری‌ش عین دوباره زخم زدن روی زخمیه که خوب نشده. به شما می‌خوام بگم این غم باعث شد یه چیزی یاد بگیرم. استاد بهم گفته بود از احساساتی بودنت استفاده کن برای رشد و نگفته بود چطوری. حالا فهمیدم که ما یا رابطهٔ عاطفی قوی‌ای با امام(ع) نداریم، یا خودمون رو توی یک ربط تصور نمی‌کنیم. رابطهٔ عاطفی رو خیلی‌هامون حداقل با یکی از ائمه(ع) داریم. بیشتر مشکل از ربطه. اینکه توجه نداریم هر گناه، چقدر می‌تونه خاطر امام زمانمون رو مکدر کنه. حالا به‌فرض ببخشه. به‌فرض بخنده. اون برهه از زمان که توی رزومه‌مون هست -حتی اگه به رومون نیاره-، اونو چیکار کنیم؟ حرفم ناامیدی نیست؛ شرمندگیه. باید هم رابطهٔ عاطفی و هم احساس ربط داشتنمون رو با اماممون، خصوصاً امام زمان، تقویت کنیم تا صِرف ناراحت کردنش رو عین جهنم بدونیم. شاید یه حکمت توصیه به هر روز سلام دادن، مدام حاجت خواستن و حرف زدن و حرف زدن، همین شکل دادن ربط باشه. این یک راه استفاده از احساسات برای رشده. ... ولی کاش یه طور دیگه اینو می‌فهمیدم. @pelak13

من نمی‌خوام که عزیزم تو رو اذیت کنم... @pelak13

حقیقتاً بهترین کاری که رانندهٔ تاکسی امروز می‌تونست بکنه این بود که این مداحی رو بذاره. @pelak13