این روزها خبرهای ریز و درشتی که کاممان را تلخ کند، کم نمی‌شنویم. نگرانیم و خسته... تا می‌آییم به مسأله‌ای عادت کنیم، خبر جدیدی می‌آید که دوباره گرد غم دارد. این روزها هم می‌گذرد، مانند تمام روزهایی که پیش از این گذشته‌اند... اما سهم ما از این ایام چیست؟ استاد معرفت‌شناسی می‌گفت تعریف‌کردنِ کسی ارزشمند است که نقد هم داشته باشد. نقد کسی ارزشمند است که تعریف‌کردن هم بداند. در مورد هرچیزی. حتی اگر خواستی کتابی را توصیف کنی، فقط اگر توانستی نقاط مثبت و منفی هردو را یاد کنی، درست به مسأله نگاه کرده‌ای. اگر فقط نکات مثبت یا فقط نکات منفی را ببینی، احتمالاً از بُعد احساسات به مسأله نگاه کرده‌ای. و کمتر موضوعی وجود دارد که هیچ نقطهٔ مثبت یا هیچ نقطهٔ منفی‌ای در آن وجود نداشته باشد. نگرانم سهم ما از این روزها، بی‌انصافی باشد. برای هردو جبهه نگرانم. آن کسانی که تماماً منتقدند و از ادبیات «هیچ» استفاده می‌کنند؛ و آن کسانی که یک‌سره موافقند انگار از دنیای دیگری آمده‌اند، که از ادبیات «همه» استفاده می‌کنند. «هیچ» و «همه» ترسناک است. «هیچ‌کاری پیش نمی‌رود» و «همه‌کار درست است» فلج می‌کند. یا از ناامیدی، یا از سرمستی. هیچ و همه قضاوتی بسیار بسیار پررنگ است؛ که با کمترین استثناءها می‌تواند زیر سؤال برود، آن‌چنان که با یک مثال نقض، کل قضیهٔ ریاضی می‌توانست زیر سؤال برود. نگران از دست دادن ارزش‌ها در خلال نقدها هستم. یعنی روزگاری که نقد وزین از بین برود و تمسخر و فحاشی جای آن را بگیرد... نگران نقد و تعریف‌های بدون مطالعه هستم. نگران این‌که تنها منبع دریافت اطلاعات مثبت یا منفی، فضای مجازی باشد، و نه چند ورق کتاب، و نه چند صفحه تحلیل آزادمنشانه... نگاهی منتقدانه اما منصفانه؛ نگاهی همه‌جانبه، نگاهی که هم خانه را ببیند هم شهر را، نگاهی که بتواند مثبت را از دشمن، منفی را از دوست تشخیص بدهد؛ نگاهی که در بند اشخاص نباشد، در بند دنیا نباشد، نگاهی که متعادل باشد... چقدر تشنهٔ چنین نگاهی در این روزها هستم. این روزها می‌گذرد و کاش سهم ما از آن برچسب‌های ناعادلانه -مثبت و منفی- نباشد. راستی... به خاطر دارم می‌گفت برای آمدن امام عصر، باید که مضطر بود. اگر همه داوطلبانه مضطر شوند، امام می‌آید، اما اگر بی‌خیال باشیم، آنقدر شرایط سخت و سخت‌تر می‌شود تا همه مضطر شوند... فکر می‌کنم بی‌خیال بوده‌ایم که داریم جبراً به اضطرار می‌افتیم. کاش صاحب زودتر بیاید ❤️🌿 @pelak13

مثل آن شیشه که از همهمهٔ باد شکست ناگهان باز دلم یاد تو افتاد، شکست... 💛 #آن‌که‌پناهم‌بدهد‌باز‌حسین‌است @pelak13

نسخه جدید پیامرسان ایتا @golimation

چقدر این عطر بهاری که توی هوا داره می‌پیچه رو دوست دارم... انگار به آدما میگه همه‌چیز درست میشه... ما دوباره سبز می‌شویم 😍🌱❤️ صبح بخیر :) @pelak13

کنعان چراغانی شده... یوسف کجایی؟ 💚

#فاطمتی 🤍 چقد قشنگه این تعبیر 🤍🥺 @pelak13

شلوغی خیابون‌ها خسته‌م کرد اما خوشحالم. این جشن و شادی‌ها، هرچند کافی نیستند ولی لازم‌اند. بیدار شدن یادِ صاحبِ زمان توی دل کلی آدم، چیز کمی نیست. دعاهامون برای فرج مؤثره... 💛 ولی کاش توی این زمینی که آماده شده، بذر مناسب بکاریم‌ و ولش نکنیم. القصه، سوار اسنپ شدیم و من در شگفت بودم از این‌که با اون شلوغی خیابون‌ها و حجمی که از نور و صدا بود، راننده چطور رادیو رو روشن، و میزان صداش رو هم بلند کرده! به هر حال... ناگزیر از شنیدن، گوش دادم ببینم رادیو چی میگه... تا اون جایی که من بودم که همون حرف‌های هر سال رو می‌گفت. امام زمان علیه‌السلام مخفیانه به دنیا اومدن. همه‌جا پر از نور شد... خیلی عالیه، اما واقعاً کافیه...؟ انبوه سؤالات این عصر و هم‌چنان همون اطلاعات قدیمی و همیشگی؟ مگه ما براشون جشن تولد می‌گیریم بابت مرور خاطرات؟ با خودم گفتم خب، حالا تو که اینو می‌خوای بگی، بفرما همین الآن دو کلمه حرف مستند راجع به امام زمان علیه‌السلام بزن که اطلاعات جدید داشته باشه :)) یکم مکث کردم... کار یکی دو ساعت نیست.‌ تحقیق مفصل می‌طلبه... خیلی یهویی، این فایل صوتی رو پیدا کردم. هنوز کامل گوش ندادمش، اما مطمئنم که ارزششو داره... چه رزق شیرینی ❤️🥰 خواستم پیشنهاد بدم شما هم گوش بدید، اگر احساس نیاز به اطلاعات جدید در این زمینه می‌کنید... گوش‌دادن به فایل صوتی از کتاب‌خوندن هم راحت‌تره، پس محل فراری نداریم... 😅💚 از اینجا گوش بدید 👇🏻 https://eitaa.com/mesbahyazdi_ir/3466 @pelak12