#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت۷۵ ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) فصل شانزدهم توی بوفه داشت قهوه می خورد که سعید وارد بوفه شد و طبق معمول با سر و صدا با همه سلام و احوالپرسی کرد. روی صندلی روبروی شروین نشست. تو نمی میری اینقدر قهوه می خوری؟ - فعلا که زنده ام - یه خبر خوب برات دارم - از دانشگاه اخراجم کردن؟ - نه. بهتر - می خوای بمیری؟ - بالاخره قرار گذاشتم - با عزرائیل؟ - با مزه! شروین خندید. - برای فردا عصر بعد از امتحان قرار گذاشتم. به ریخت و قیافت برسی ها - مگه می خوام برم پیش رئیس جمهور؟ - ببین می تونی خرابش کنی یا نه - حتماً باید ماشینم ببرم کارواش؟ سعید داد زد: - کارواش؟ می خوای با اون لگن بری دنبالش؟ - نه میرم ماشین مخصوص کرایه می کنم. خب ماشینم همینه دیگه - می گم طرف از اون مایه دارهاست. کلی زور زدم برات جورش کردم. می خوای آبروی منو ببری؟ - ماشین من قراضه باشه آبروی تو می ره؟ خیلی خب ماشین مامان رو می آرم سعید با کلافگی گفت: - این دختره کمتر از ماکسیما سوار نشده تو می خوای با زانتیا بیای دنبالش؟ - قراره با من حرف بزنه یا ماشینم؟ تحفه پیدا کردی؟ - خیر سرت بابات نمایشگاه ماشین داره - نباید دفعه اول که همه چیز رو رو کنم. اگرواقعا پولدار باشه ماشین براش فرق نمی کنه سعید حرفی نزد. فقط دستش را زیر چانه اش گذاشت و به شروین خیره شد. شروین ته قهوه اش را سر کشید و گفت: - قول نمیدم. راضی کردن بابام سخته. جونش رو بگیری بهتر از اینه که از ماشینش جداش کنی هرچند اون بنز یه کم مدلش پائینه ولی برای دفعه اول بد نیست. به شرطی که دفعه بعد اون کوروت رو بیاری شروین بلند شد و همانطور که کیف پولش را درمی آورد که پول قهوه را بدهد گفت: - از کجا معلوم دفعه دومی هم باشه؟ سعید در بوفه را باز کرد و در حالی که با مسخره بازی های همیشگی اش به شروین تعارف می کرد که خارج شود گفت : - اختیار دارید، اگه التماس نکردی؟ - شتر درخواب بیند پنبه دانه سعید کیفش را روی دوشش انداخت. - همین که قبول کردی یعنی امیدی هست. گفتم احتمالاً این شاهرخ رفته رو مخت. معلومه هنوزم خودتی شروین با شنیدن اسم شاهرخ رفت توی فکر. در افکار خودش غرق بود که دید سعید با کسی سلام علیک می کند. - سلام استاد، خوبید؟ شاهرخ بود. - استاد سوال های سخت که ندادید؟ - سوال ها سخت نیست البته اگه خونده باشید - خوندیم استاد - شما چی آقای کسرایی؟ شروین مثل آدمی که گیج باشد نگاهی به شاهرخ انداخت و سری تکان داد. - فردا سر جلسه می بینمتون با هم خداحافظی کردند و شاهرخ با همان لحن دیروز گفت: - مواظب خودت باش وقتی رفت سعید گفت: - مثل همیشه نبود! انگار یه طوریش بود! بعد رو شروین گفت: - تو چته؟ چرا گیج می زنی؟ هی با توام شروین یکدفعه از فکر بیرون آمد. #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت۷۶ ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) - ها؟ هیچی، مهم نیست سعید شانه ای بالا انداخت و دوباره راه افتادند. - سعید؟ - ها؟ شروین سوار ماشین شد و گفت: - من فردا شب نمی تونم بیام - چی؟ - فردا شب کار دارم سعید بدون اینکه سوار شود کنار ماشین ایستاد و به شروین زل زد. - باز مهدوی رو دیدی سیم هات قاطی کرد؟ من دیگه قرار گذاشتم - اصلاً من نمی فهمم تو چرا اینقدر گیر دادی؟ - خب آبروی من می ره. کلی زور زدم. برنامه پارتی رو جابه جا کردم تا همه چیز ردیف بشه شروین که گویا از شنیدم کلمه پارتی تعجب کرده بود پرسید: - چی؟ پارتی؟ پارتی دیگه قرارمون نبود - پس کجا می خوای ببینیش؟ تو ماشین؟ باید یه جای درست و حسابی حرف بزنی یا نه؟ - تو پارتی میشه حرف زد؟ سعید گفت: - تو پارتی باید خودش رو ببینی و چشمکی زد . شروین مثل آدمی که تازه فهمیده باشه گفت: - ها! خب دیگه چی؟ - عین بچه های نق نقو. یعنی رفاقتمون اینقدر ارزش نداره برات؟ شروین دست روی فرمان گذاشت و گفت: - بحث رفاقت نیست. من شک دارم این کار فایده ای داشته باشه. دفعه اولم نیست که پارتی می رم. اگه می خواست حالم رو خوب کنه تا حالا کرده بود. درسته که آنی شاد می شم اما دو روز بعد اوضاع همونه که بود سعید پرید سوار ماشین شد و گفت: - پارتی رفتی ولی همیشه تنهایی، درسته؟ - آره ولی... سعید نگذاشت حرفش تمام شود. - ولی نداره، عین مادربزرگ ها حرف می زنی! جوون اگه عشق و حال نکنه می میره - تا حالا از این عشق و حال ها زیاد کردم ولی دیگه شک دارم واقعاً عشق و حال باشه سعید کاپشنش را درآورد و گفت: - ول کن این حرف های مسخره رو. از کی اینقدر متفکر شدی اصلاً محض حفظ آبروی من بیا شروین چند لحظه ای به سعید خیره ماند بعد سر چرخاند و ماشین را روشن کرد... شب بود. چراغ اتاقش را خاموش کرد. کنار پنجره ایستاده بود. نگاهش را به آسمان دوخته بود و طوری که گویی با کسی حرف می زند چیزهایی را زمزمه می کرد. - شاهرخ می گه تو هستی. واقعاً هستی؟ می گه می تونی کمکم کنی. من گیر کردم. میگه عقلت. عقلم هم قد نمیده. واقعاً نمی دونم چی درسته کمی سکوت کرد بعد ادامه داد: - اصلا اگر توهستی وصدامو می شنوی، اگه کار درستی نیست خودت یه کاری کن جور نشه. اگه خدایی باید بتونی جلوی یه کار اشتباه رو بگیری دیگه، مگه نه؟ این را گفت و مدتی متفکرانه به آسمان نگاه کرد. گویی داشت پیشنهادش ! را سبک سنگین میکرد. بعد انگار راه حلش به نظرش خوب آمده باشد سری تکان داد و گفت: - آره. اینجوری همه چیز درست میشه. هر اتفاقی بیفته تو خواستی چون من بهت گفتم بعد که خیالش راحت شد روی تخت افتاد. پتو را روی خودش کشید و دوباره مدتی به سقف خیره شد و با صدای بلند گفت: - اصلا فردا از شاهرخ می پرسم بعد به طرف دیوار چرخید و خوابید. * یک ساعت قبل از امتحان رسید دانشکده. یک راست سراغ دفتر شاهرخ رفت. در زد. صدایی نیامد. دستگیره را چرخاند. درقفل بود! رفت دفتر بخش. - ببخشید؟ استاد مهدوی امروز نمیان؟ - نه، نیم ساعت پیش زنگ زدن گفتن امروز نمی تونن بیان - ولی امروز ما امتحان داریم! - بله می دونم. استاد رضایی جای ایشون میان #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت۷۷ ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) شروین که انتظار هر اتفاقی جز این را داشت مات و مبهوت از سالن بیرون آمد. روی صندلی محوطه نشست. دست هایش را روی پشتی صندلی باز کرد و سرش را عقب انداخت . از البه لای شاخه های درخت بالای سرش به آسمان چشم دوخت: - به همه همین جور کمک می کنی؟ چشم هایش را بست. چند دقیقه ای گذشت. صدای اذان از دور می آمد. چشم باز کرد. نگاهی به اطراف انداخت و به گوشه ای که صدا از آنجا می آمد خیره شد. بعد دوباره سرش را عقب برد و به آسمان خیره شد. - آخه من از این چی بفهمم؟ اینم شد راه حل؟ چه بلایی سر شاهرخ آوردی؟ یکدفعه کسی کنارش نشست و گفت: - جن زده شدی؟ خودش را جمع و جور کرد: - اومدی؟ امتحان کجاست؟ سعید نگاهی به پیامکی که تازه رسیده بود انداخت و گفت: - می گن سالن 14.فصل چهار سخت بود - شاهرخ می گفت - بچه ها رفته بودن ازش سوال کنن نبود. نیومده؟ - نه. دفتر بخش گفت نمیاد - چرا؟ - نمی دونم. خاموشه سعید بلند شد و گفت: - پاشو. الان صندلی ها پر میشه مجبوریم جدا بشینیم... وارد سالن امتحان که شدند شروین نگاهی به اطراف کرد، خبری از شاهرخ نبود، سعید که داشت دنبال جای خالی می گشت با خودش حرف می زد: - اونجا خالیه. تا رضایی حواسش نیست بیا بریم. اگه ببینه با هم می ریم می فهمه دستش را دراز کرد تا دست شروین را بگیرد اما هرچه دست چرخاند چیزی دستش نیامد. شروین داشت به طرف رضایی می رفت. سعید داد زد: - دیونه کجا می ری؟ و دنبالش دوید اما قبل از اینکه برسد شروین به رضایی سلام کرد و سعید مجبور شد یواشکی بپیچد تا رضایی متوجه اش نشود. رفت به سمت جایی که پیدا کرده بود. - ببخشید استاد؟ دکتر مهدوی نمیان؟ رضایی جواب دختری را که کنارش بود داد و رو به شروین گفت: - نه. براشون مشکلی پیش اومده نمی تونن بیان - چه مشکلی؟ حالشون خوبه؟ رضایی جواب داد: - آره. مشکل خاصی نیست. نگران نباشید این را گفت، بلند شد و با صدای بلند گفت: - همه بشینن سرجاهاشون. کتاب ها رو جمع کنید. می خوام برگه ها رو پخش کنم شروین دنبال جایی برای نشستن می گشت که سعید را دید که داشت جوری که رضایی نبیند برایش دست تکان می داد. به طرفش رفت. - چرا مثل کفتر بال بال میزنی؟ - بشین تا رضایی ندیده... از جلسه که بیرون آمد نگاهی به ساعت کرد. دوباره زنگی به شاهرخ زد. باز هم خاموش. بدون اینکه تماس را قطع کند گوشی را جلویش نگه داشت و به گوشی خیره شد. صدای ضبط شده می آمد: - دستگاه مشترک موردنظر خاموش می باشد... به اسم شاهرخ روی گوشی خیره شد. حرفهای آن روز را در ذهنش مرور کرد. - نمی دونم سعید چی بهت گفته. نمی خوام هم بدونم ... همیشه من باهات نیستم.... باید بتونی خودت تصمیم بگیری... به عقلت رجوع کن با خودش زمزمه کرد. - کجایی شاهرخ؟ آخه الان وقت نیومدنه؟ گوشی را توی جیبش گذاشت و نشست. چند دقیقه گذشت. تلفن زنگ خورد. از جا پرید: - حتماً شاهرخه ... سعید بود. وا رفت. با بی حالی جواب داد. - بله؟ ... آره ... تو محوطه به طرف در خروجی چرخید و گفت: - سمت راست. اینطرف وقتی مطمئن شد سعید او را می بیند نشست. سعید با عجله رسید: #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

╔═════ ೋღ بِسْمِ رَبِّ الزَّهراءِعَلَيْهِ السَّلام❤️🌸 آغازمی ڪنيم 🌸 لَبَّیڪ ِ یا زینب🙏🌺🍃 🌸ღೋ ═════╗

#شکر_در_سختی_ها 1 مگه میـــشه؛ تویِ سختی ها هم شاکر بود؟ بــله که میــشه ❗️ امــا یه قاعده مهـ✔️ـم داره؛ اول بایـد ذاتِ سختی رو بشناسی، تا وقتی به سـراغت اومـد، اَزش وحشـت نکنی #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

🔻پاسخ به چند شبهه پرتکرار در موضوع حجاب 1⃣ آیا حجاب اجباری است؟ 2⃣ اگر حجاب زمان حکومت انبیا اجباری نبوده است، چرا ما اجباری کردیم؟ 3⃣ چرا باید حکومت از قوه قهریه برای حجاب استفاده کند؟ مگر دین اختیاری نیست؟ 4⃣چرا کشف حجاب تعرض به حقوق اکثریت است؟ خب مردها تحریک نشوند. 5⃣چه کسی گفته طرفداران حجاب اکثریت اند؟ چرا رفراندوم نمی گذاریم؟ 6⃣گشت ارشاد تا امروز چه کسی را باحجاب کرده است؟ چرا ادامه می دهیم؟ 7⃣چه باید کرد؟ 📝محسن مهدیان 🔻پاسخ به این چند شبهه را در این لینک بخوانید. http://fna.ir/d9nnvt 🍃🍃🍃🍃🍃🍃 #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

برای مهناز افشار افتخار نبود از یه دختر خااانم محجبه 17ساله که به فینال قهرمانی جهان رسید توییت بزنه.اما صدف خادم بی حجاب خیلی براش باعث افتخار بود.ماهیت کثیفتو به کثیف ترین شکل ممکن نشون میدی #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

همسر مهناز افشار به ۷ سال حبس محکوم شد #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

خوب کردی که رخ از آینه پنهان کردی هر پریشان نظری لایغ دیدار تونیست🍃🍂 #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

پست ویژه ی امروز🍃 روزی یک قسمتش ومیذارم ان شاالله که عزیزان استفاده کنند و نشر بدن🌸🍃

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت۷۸ ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) - پس چرا نشستی؟ پاشو دیگه - کجا؟ - تو چته شروین؟ بذار طرف رو ببینی بعد اینجوری مجنون بشی - حالا که خیلی زوده؟ - تا تو به کارات برسی ساعت 5 شده. اونم تو این ترافیک چند دقیقه ای به سعید خیره ماند بعد بلند شد. ساکت بود و سعید توضیح می داد: - خونشون 2 تا کوچه بالاتر از خونه شماست. کوی مهر. ساعت 5 میری دنبالش. یه مانتو آبی با شال سفید. اسمش ساراست. سوارش می کنی می آی خونه پویا. بلدی که؟ شروین سر تکان داد. دم دانشکده رسیده بودند. - خب فعلاً کاری نداری؟ کجا؟ - چند جا کار دارم. تو پارتی می بینمت دم ماشین که رسید ایستاد و به صندلی خیره شد بعد بلند گفت: - اه! خسته شدم اصلا به درک. می خواست بیاد خوشحال از اینکه توانسته است خودش را خلاص کند سوار ماشین شد... از حمام که بیرون آمد نگاهی به لباس های توی کمد انداخت. چند تایش را برداشت و انداخت روی تخت. نشست جلوی آینه . موهایش را ژل زد. کمی ادکلن به صورت اصلاح شده اش زد و با خودش اتفاقات را مرور کرد: - خب وقتی شاهرخ نیومده، وقتی همه چیز جوره یعنی خودش می خواد دیگه بعد درحالی که به خودش توی آینه خیره شده بودگفت: - خیلی هم بد ریخت نیستم ها ! چندتایی از لباس ها را جلوی آینه قدی جلوی خودش گرفت. بالاخره شلوار و پیراهن قهوه ای اش را انتخاب کرد و پوشید. همین جور که آستین هایش را بالا می زد از پله ها پائین آمد و رفت دم اتاق پدرش. در زد: - بیاتو - بابا؟ - چیه؟ - می شه چند ساعت ماشینت رو قرض بگیرم؟ - برای چی؟ می خوام برم بگردم - مگه ماشین خودت چشه؟ خراب شده؟ - نه ولی این بهتره پدرش سر بلند کرد و با دیدن شروین که به سر و وضعش رسیده بود گفت: - خبریه؟ -با بچه ها قرار دارم - پس روکم کنیه؟ - ای ، تقریباً پدرش لبخندی زد، ابرویی بالا برد و درحالی که سر می گرداند گفت: - سوئیچ توی جیب کتمه. فقط حواست باشه سوئیچ را از جیب پدرش برداشت ، باشه ای گفت و از اتاق پرید بیرون. ساعت 5 بود. سر کوچه ایستاد. ساعتش را دستش بست. کمی با ضبطش ور رفت. صدای موبایلش درآمد. پیامک بود. از طرف شاهرخ. - من فردا نمی تونم بیام نگاهی به ساعت فرستاده شدن پیام انداخت. ساعت 12 دیشب فرستاده بود. با دیدن اسم شاهرخ دوباره توی فکر رفت. سرش را به طرف پنجره چرخاند و رو به آسمان گفت: - من دیشب ازت خواستم. اگر مخالف بودی اینجوری نمی کردی. تازه مگه من می خوام چه کار کنم؟ ماشین را روشن کرد و راه افتاد. اواسط کوچه دختر را دید. جلوی پایش ترمز کرد. شیشه را پائین داد. دختر خم شد. - شروین خان؟ از صورت نقاشی شده اش حالش بد شد. رویش را برگرداند و با علامت سر تائید کرد. دختر می خواست سوار شود که دید در قفل است. سر خم کرد و با لبخند خاصی گفت: - اجازه نمیدید سوار شم؟ شروین بدون اینکه سر برگرداند جواب داد: - عقب ، اینجا دردسر می شه دختر سوار شد. توی آینه نگاهی به هم انداختند و شروین راه افتاد. کمی که گذشت دختر نگاهی به آینه دستی اش که از کیفش درآورده بود انداخت و گفت: - همیشه اینقدر آروم رانندگی می کنی؟ #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت۷۹ ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) و نگاهش را در آینه ماشین به شروین دوخت و خنده ای با نازهای خاص خودش تحویلش داد. - شما سرعت رو دوست دارید؟ دختر از پنجره نگاهی به بیرون انداخت و گفت: - با این ماشین ها حیفه یواش بری بعد سر را به طرف شروین برگرداند. - نه؟ شروین از لبخندهای دختر خنده اش گرفته بود. نگاهی موذیانه کرد و پایش را روی پدال گاز فشار داد. با حداکثر سرعت ممکن رانندگی می کرد و زیر چشمی دختر را می پائید. دختر معلوم بود ترسیده اما سعی می کرد خودش با خونسرد نشان بدهد. شروین با حالتی بی تفاوت پرسید: - خوبه؟ - بد نیست ولی برای شهر یه کم زیاده. جریمت می کنن شروین توجهی نکرد و همچنان گاز می داد و پشت ماشین ها می چسبید. - جریمه که چیزی نیست. می پردازم بالاخره بعد از اینکه چند باری جیغ دختر را درآورد رضایت داد که سرعتش را کم کند. دختر سعی کرد به خودش مسلط باشد. - معلومه که از اذیت کردن بقیه خوشت میاد شروین خوشحالی اش را پنهان کرد: - خودتون گفتید سرعت زیاد رو دوست دارید - رسمی حرف می زنی . با من راحت باش - با غریبه ها رسمی باشم بهتره دختر با ناز گفت:: - بالاخره باید یه جوری از غریبه بودن دربیای! - مثلا؟ - نمی خوای از خودت چیزی بگی؟ شروین نگاهی به آینه بغل انداخت: - فکر کنم سعید آمار منو کامل داده. شرط می بندم که تعداد موهای سرم رو هم گفته دختر خندید - یه چیزایی گفته اما نه در این حد. خودت بگی بهتره. حیف تو نیست اینقدر کم رو هستی؟ - به اندازه کافی آدم پررو هست که جبران کنه - منظورت منم؟ شروین ابروهایش را بالا برد: - مگه تو پرویی؟ - گفته بود از دخترا خوشت نمیاد و اهل حال گیری هستی - بهت برخورد؟ می خوای پیاده شی؟ - من عادت دارم. پسرای مثل تو زیاد دیدم همتون اول کلاس میذارید. بعد التماس می کنید - اعتماد به نفست هم که زیاده - چرا نباشه؟ - از لوازم مخ زدنه؟ دختر دستش را با بی تفاوتی تکان داد: - فعالا که من تیپ نزدم برم دنبال کسی. اونا اومدن - بچه کجایی؟ - مونیخ دنیا اومدم. تا 13 سالگی فرانسه بودم. الان 5 سال ایرانم شروین نگاهی متفکرانه در آینه به دختر انداخت. - فکر می کنی دروغ می گم؟ - آدم های این مدلی زیادن. چیز مهمی نیست که ارزش دروغ داشته باشه دختر چشم هایش را گرد کرد و گفت: - اعتماد به نفس تو که بیشتره - ولی خرج هرکسی نمی کنم - اونوری ها راحت تر هستن. پسرای اینور مغرورترن - خونتون کجاست؟ - وا؟ همون جا که سوار شدم دیگه! همون در سبزه - گفتم شاید قبل از من با کس دیگه ای قرار داشتی دختر خندید: #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت۸۰ ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) - بهت نمیاد غیرتی باشی - غیرتی باشم هم خرج کسی می کنم که ارزشش رو داشته باشه. بین ما چیزی نیست که بخوام به خاطرش ناراحت بشم. اونجا هفته پیش خونه یکی از اقواممون بود. اینطور که معلومه از اونجا رفتن دختر سعی کرد دستپاچگی اش را پنهان کند: - فکر کنم خونه رو اشتباه گرفتی - شاید. مهم نیست. اون جا هم پارتی هست؟ - نمی دونم. چون مدت زیادی آلمان نبودم. فرانسه هم سنم کم بود. به پارتی و این حرف ها نرسیدم - پس کجا با هم آشنا می شدید؟ - مدرسه، خیابون! کلاس رقص دختر که داشت با شالش ور می رفت گفت: - سعید گفته بود مشکل پسندی و از آرایش خوشت نمیاد.حالا این مدلی باب طبعت هست؟ - من کالا از دختر جماعت خوشم نمیاد. با صافکاری یا بدون صافکاری. فرقی نداره - بداخلاقی بهت نمیاد شروین نگاهی توی آینه کرد و لبخند زد. دختر که فکر می کرد شروین شیفته اش شده خندید. - دوست دارم به فرانسه چی میشه؟ دختر ابرویی بالا برد. - شما به فارسی هم بگی ما قبول می کنیم شروین صدای ضبط را کم کرد و گفت: - فکرام رو بکنم ببینم چی میشه دختر شالش را دور گردنش انداخت و گفت: - نمی خوای بیام جلو بشینم. اینجوری ضایع است - چرا؟ - یه موقع ممکنه فکر کنن راننده منی - تو که باید خوشت بیاد دختر گفت: - به خاطر خودت می گم بعد از پنجره نگاهی به بیرون انداخت: خونه پویا جون همین جاهاست - با همه اینقدر خودمونی هستی؟ - دوست دارم راحت باشم. تو دوست نداری؟ - با همه نه! دختر خنده پرنازی تحویل داد و گفت: - با من چی؟ شروین خنده ای کرد و حرفی نزد. دختر که احساس موفقیت می کرد گفت: - اونقدرها هم سعید می گفت رام کردنت سخت نیست. همتون اول ناز می کنید و بعد هم موس موس. نمی تونید یه کم بهتر باشید؟ یکدفعه شروین فرمان را پیچید و ماشین را کنار خیابان برد و ایستاد. - چرا اینجوری می کنی؟ دیوونه شروین به طرف دختر برگشت، دستش را روی صندلی گذاشت و درحالی که عصبانیت از چهره اش می بارید گفت: - نمی دونم سعید راجع به من چی بهت گفته ولی من هرچی باشم احمق نیستم که یکی مثل تو بخواد رامم کنه و بهش التماس کنم دختر که هنوز سعی داشت شروین را به قول خودش رام کند خودش را خونسرد نشان داد و با لحنی بی تفاوت گفت: - زود بهت بر می خوره. سعید گفته بود با جنبه ای شروین رویش را برگرداند و گفت: - به منم گفته بود با یه خانم محترم قرار گذاشته نه یه احمق خالی بند. برو پائین دختر که شاکی شده بود با عصبانیت زیپ کیفش را کشید و گفت: - این رفتارت برات گرون تموم میشه پیاده شد و همان جا کنار خیابان راه افتاد. شروین همان طور که می رفت نگاهی توی آینه کرد و بعد دنده عقب گرفت. جلوی پایش ایستاد، بوقی زد و پنجره را پائین داد. دختر خم شد وگفت: - پشیمون شدی؟ شروین نگاهی کرد و گفت: - دوست دارم به فرانسه می شه ژو تم. یاد بگیر دفعه بعد لو نره داری لاف می زنی #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

🍃🌸🕊 🎤 #حاج_مهدی_میرداماد 🌸🍃 مهربونی، آروم جونی، روزی رسونی «جان به قربانت ای کریم اهل بیت #امام_حسن علیه السلام» #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

╔═════ ೋღ بِسْمِ رَبِّ الزَّهراءِعَلَيْهِ السَّلام❤️🌸 آغازمی ڪنيم 🌸 لَبَّیڪ ِ یا زینب🙏🌺🍃 🌸ღೋ ═════╗

سلام عاقبتتان بخیر و شادی تلنگر 🏻🤔👇🏻👇🏻 *یه مقایسه بسیار جالب!* ۱_ چون اون آقا اهل مسجد هست و فلان اشتباه رو کرد، پس من دیگه مسجد نمیرم! ۲_ چون فلان کس که نماز میخونه، فلان کار رو انجام داد، پس من دیگه نماز نمی‌خونم! ۳_ چون فلان خانم که چادری هست، فلان اشتباه رو انجام داد، پس من دیگه چادر نمی پوشم! *یه سوال خیلی مهم:* ۱_ چرا هیچ کس نمیگه (چون فلانی که چلوکباب می خوره، فلان اشتباه رو کرد من دیگه چلوکباب نمیخورم؟) ۲_ چرا هیچ کس نمیگه( چون فلانی که بنز آخرین سیستم رو سوار هست، دزدی کرد ، من دیگه بنز سوار نمی شم؟) 🤔🤔 ۳_ چرا هیچ کس نمیگه( چون فلان خانم که این همه طلا و جواهر داره ، فلان اشتباه رو کرد، من دیگه از طلا و جواهر استفاده نمیکنم؟) *چرا ما سریع از دین مایه میذاریم، نه از دنیا؟!* 🤔🤔 هیچ کس به غیر از پیامبران معصوم نیستند. پس هر کسی ممکنه اشتباه کنه.(انسان ممکن الخطاست، جایز الخطا نیست!) *اگه خیلی ادعا داری، از جیبت مایه بگذار، نه از دینت!* #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

شک کرده ام که روی زمین جای چادر است #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

وقتی عده‌ای احمق مرزهای جاهلیت مدرن را جا به جا می‌کنند .... پخت غذای سگ به اسم فاتحه خونی و خیرات اموات 😳😱 طرف برای سالگرد فوت مادرشون برای سگ‌ها خیرات میده 😰 حالا همین جماعت موقع اربعین و محرم یاد فقرا میوفتن که چرا پول‌هاتون رو به فقرا نمیدید... 😒 #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

#شکر_در_سختی_ها 2 خدا در قرآن با تأکید، تکرار کرده همراه هر سختی آسـ🌸ـانی است! اول اینو باور کن! بعد مفهوم آسانیِ همراه سختی رو یاد بگیر! ❌اونوقت مشکلات درنگاهت سر خم میکنند #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

پست ویژه ی امروز🍃 قسمت دو روزی یک قسمتش ومیذارم ان شاالله که عزیزان استفاده کنند و نشر بدن🌸🍃

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت۸۱ ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) و قبل از اینکه دختر حرفی بزند پایش را گذاشت روی گاز و به سرعت دور شد. هوای ماشین داشت خفه اش می کرد. تمام پنجره ها را داد پائین. بوی ادکلنی که توی ماشین پیچیده بود داشت حالش را بهم میزد. سرش را از شیشه ماشین بیرون آورد. کلافه بود. نمی دانست چه کار کند بی هدف در خیابان ها می چرخید. خودش هم نفهمید که چطور از تپه همیشگی اش سردرآورد. ماشینش را پارک کرد و روی کاپوت نشست و به دور دست ها خیره شد. صدای زنگ تلفن او را از افکارش بیرن کشید. سعید بود. حوصله اش را نداشت. گوشی را خاموش کرد. پاهایش را جمع کرد. دستش را دورشان حلقه کرد. سرش را روی زانوهایش گذاشت و به غروب خیره شد... دو روز آخر هفته را ماند خانه. حوصله هیچ کس را نداشت. گوشی اش را خاموش کرده بود تا از شر تماس های سعید راحت باشه. گاهی به شاهرخ زنگ می زد که همچنان خاموش بود. شنبه اولین جایی که رفت اتاق شاهرخ بود. هنوز نیامده بود. توی حیاط نشسته بود و شماره سعید را می گرفت. یا جواب نمیداد یا رد تماس می کرد. اطراف را نگاه می کرد که از دور جوان قد بلند و لاغر اندامی را دید که آهسته قدم برمی داشت و با تلفنش حرف می زد. با دیدنش لبخند کمرنگی روی لب هایش نشست. مرد جوان در حین حرف زدن سریع دستی را که با آن گوشی اش را گرفته بود با دست دیگرش که کیفش چرمی اش را حمل می کرد عوض کرد و بی توجه به پسرک چشم تیله ای که اورا می پایید به طرف ساختمان کلاس ها رفت. شروین با نگاهش دنبالش کرد تا وارد ساختمان شد. می خواست بلند شود که سعید را دید. صدایش زد. برگشت نگاهی به شروین کرد اما رویش را برگرداند. دوباره صدایش کرد اما سعید هیچ عکس العملی نشان نداد. تعجب کرد. به طرفش رفت. دستی روی شانه اش گذاشت. - کر شدی سعید؟ سعید با پسرهایی که اطرافش بودند خداحافظی کرد و راه افتاد. شروین دستش را گرفت. - هی سعید، با توام سعید دستش را از دست شروین بیرون کشید. چرخید و با عصبانیت گفت: - چیه؟ چه کار داری؟ - چته تو؟ - به تو ربطی داره؟ خوب آبروریزی کردی. دیگه چی می خوای؟ - معلومه چی می گی؟من این چند روز اصلاً تو رو دیدم؟ - خودت رو نزدن به خریت. چهارشنبه رو می گم. اون همه سفارش کردم منو یه سکه پول کردی. می دونی چی به من گفت؟ شروین که تازه متوجه دلیل دلخوری سعید شده بود گفت: - آها! گفتم چی شده. برای همین اینقدر آتیشی هستی؟ به خاطر یه دختر؟ - نه، به خاطر اینکه اصلا فکر آبروی منو نکردی. این چه طرز حرف زدن با اون بود. می دونی باچقدر التماس حاضر شده بود قبول کنه؟ - ول کن سعید، دختره خالی بند. عین بز خالی می بست - فکر می کنی فقط خودت پولداری؟ فقط خودت می تونی سفر خارج بری؟ - خودت هم میدونی من از اول موافق این کار نبودم. فقط به خاطر رفاقتمون قبول کردم. اونوقت تو داری به خاطر یه دختر عوضی با من دعوا می کنی؟ سعید با لحنی مسخره گفت: - رفاقتمون؟ قبول کردی که آبروی منو ببری. تو هیچ کس رو آدم حساب نمی کنی. فکر می کنی پولدار بودن فقط مخصوص توئه. دوست داری بقیه رو تحقیر کنی - خواب دیدی خیر باشه. اون تنها چیزی که بلد بود خالی بستن بود که مخ یه کسایی مثل تو رو بزنه - تو تحمل دیدن یکی مثل خودت رو نداری شروین عصبانی یقه سعید را گرفت و داد زد: - می دونی کجا سوارش کردم؟ دم خونه دائیم! می گفت خونه خودمه. گفته پولدارم تو احمق هم باور کردی. تنها چیزی که برات مهمه پوله. خیلی خب، برو دنبال همون که یه وقت ناراحت نشه یقه اش را ول کرد و به طرف کلاسش رفت. سر کلاس جای مخصوص خودش نشست و سرش را روی میز گذاشت. چند دقیقه بعد شاهرخ وارد شد. سر بلند کرد تا شاید با دیدن شاهرخ کمی آرام شود. چهره اش آرام بود و با همان لبخند کلاس را اداره می کرد. آخر کلاس بحث امتحان راه افتاد. - استاد؟ چرا نیومدید؟ ما کلی سوال داشتیم - استاد رضایی که بودند - استاد رضایی حوصله جواب نداشت. می گفت هرچی تو برگرست - متأسفم اما نمی تونستم بیام - پس برگه ها چی؟ تصحیح نکردید؟ - چرا. برگه ها تصحیح شده - ماکس کی بود؟ - چندتایی 9 داشتیم. بقیه هم بد نبودن برگه ها را از کیفش بیرون آورد و دست یکی از بچه ها داد تا پخش کند. چندتایی از بچه ها برگه به دست پیش شاهرخ رفتند. کلاس که تمام شد شروین برگه اش را برداشت و دنبالش دوید. صبر کرد تا سرش خلوت شود. وقتی آخرین نفر رفت خودش را کنار شاهرخ رساند. - سلام شاهرخ با دیدن شروین لبخندش محو شد و خیلی جدی جواب سلامش را داد. شروین هم پایش راه افتاد. - کجایی تو؟ چرا گوشیت خاموش بود؟ - گفتم که مشکلی پیش اومد. کار مهمی داشتی؟ - نه، فقط نگرانت شدم #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت۸۲ ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) - خیلی ممنون. خوبم شروین که از لحن خشک و رسمی شاهرخ تعجب کرده بود گفت: - مثل همیشه نیستی! چرا اینقدر گرفته ای؟ - من حالم خوبه. تو چی؟ - ببین شاهرخ ... شاهرخ حرفش را قطع کرد و گفت: - توی دانشکده و بین دانشجوها هم قبلا گفتم من مهدوی هستم. - خیلی خب. جناب استاد مهدوی! اگه چیزی می خوای بگی رک بگو. این چند روز به اندازه کافی مشکل داشتم. چند روز غیبت زده حالا هم با گوشه و کنایه حرف می زنی - انتظار داری با آدمی که اینطور امتحان داده چه جوری رفتار کنم؟ شروین که انگار پیچ مسئله باز شده باشد خنده ای کرد و گفت: - جناب دکتر! شما اینقدر هول بودید که درست به برگه من نگاه نکردید. من ماکس شدم. ببین، اینم برگم شاهرخ ایستاد، نگاهی به برگه ای که دست شروین بود انداخت و بعد نگاهی به شروین. لبخند تلخی زد و گفت: - نه آقا شروین. اینو نمی گم. چهارشنبه عصر، بعد از امتحان، ازت انتظار نداشتم. ناامیدم کردی این را گفت، سری تکان داد و رفت. شروین باورش نمیشد. در جایش خشک شد. زانوهایش طاقت نگه داشتن بدنش را نداشت. به زور خودش را کنار دیوار رساند و تکیه داد. یعنی شاهرخ او را دیده بود؟ چند دقیقه ای به همان حال ماند و بعد سلانه سلانه از ساختمان بیرون رفت. هنوز نمی توانست آنچه را شنیده بود هضم کند. چطور ممکن بود؟واقعا شاهرخ اورا دیده بود؟با خودش فکر کرد شاید سعید که از دستش عصبانی بوده لویش داده.اما یادش آمد که سعید امکان ندارد با شاهرخ حرف بزند. توی خیابان بوق تمام ماشین ها را درآورد. یا بدون راهنما می پیچید یا سرعتش کم بود. وقتی رسید خانه روی تختش ولو شد. قاب عکسی را که روی میز کنار تخت بود برداشت. عکس خودش و شاهرخ بود که با هم کوه رفته بودند. رو به عکس شاهرخ گفت: - تو از کجا فهمیدی؟ بعد قاب را سر جایش گذاشت، دست هایش را زیر سرش گذاشت و به سقف خیره شد ... فصل هفدهم نگاهی به در کرد. هرچه در زد کسی در را باز نکرد. شماره اش را گرفت اما پشیمان شد. قبل از اینکه بوق بخورد قطع کرد. سوار ماشین شد که برود ولی نتوانست. دوباره شماره گرفت. - هرچه باداباد بعد از چندتا بوق بالاخره گوشی را برداشت - سلام. خوبی؟ دم خونه ام، نیستی؟ کجا؟ اوکی تماس را قطع کرد و راه افتاد. ماشینش را کنار خیابان پارک کرد و وارد پارک شد. از راه بین درخت ها گذشت و وسط راه ایستاد. به دنبال شاهرخ اطراف را نگاه کرد. باد برگ های زرد را از درختان جدا و توی هوا پخش کرد. یکی از برگ ها توی صورتش خورد. برگ را از جلوی صورتش کنار زد. شاهرخ را دید که در انتهای مسیر، روی یکی از نیمکت ها نشسته بود وکتاب می خواند. بادی که می آمد موهایش را توی صورتش می ریخت و شاهرخ را مجبور می کرد آنها را کنار بزند. پالتویی خاکستری رنگ پوشیده بود و پایش را روی هم انداخته بود. - سلام شاهرخ کتابش را بست، لبخندی زد و دستش را دراز کرد: - علیک سلام خودش را کنار کشید تا شروین بنشیند. شروین نشست اما نمی دانست چگونه سر بحث را باز کند. به جلو خیره شده بود. شاهرخ کتاب کوچکش را توی جیب پالتویش گذاشت، به طرف شروین چرخید و گفت: - خب؟ چه خبر؟ - خبری نیست - فکر نمی کردم ماکس بشی. نکنه انصراف بازار گرمی بود؟ شروین متعجب نگاهش کرد. - سعید راست می گه که حافظت دو ساعته است. هر روز صبح که پا میشی کل مغزت ریست می شه؟ شاهرخ خندید. - چطور؟ - دیروز خشک و رسمی و امروز انگار هیچ اتفاقی نیفتاده - هنوزم ناراحتم ولی قرار نیست به خاطر یه اشتباه همه چیز تموم بشه - تو جوری برخورد کردی که فکر کردم اشتباه من اونقدر بزرگه که امکان نداره فراموش کنی - در این که اشتباهت بزرگ بوده شکی نیست ولی همیشه وقت برای جبران هست. من فقط می تونم بهت تذکر بدم - تذکر؟ اگر برات مهم بود قبلش می گفتی نه حالا - انتظار داری همیشه من بهت بگم چه کار کنی؟ نمی تونی خودت تصمیم بگیری؟ شروین با ناراحتی گفت: - اگر باید خودم تصمیم بگیرم پس دیگه به کسی ربطی نداره که بخواد تذکر بده #از_لاک_جیغ_تا_خدا @banomahtab به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا

#رمان_هاد🌹🍃 #قسمت۸۳ ✍ #ز_جامعی(م.مشکات) شاهرخ دستش را روی شانه شروین گذاشت و گفت: - گوش کن شروین... شروین دست شاهرخ را پس زد، با عصبانیت بلند شد، روبروی شاهرخ ایستاد و داد زد: - نه! تو گوش کن جناب دکتر مهدوی! اون روز که می خواستم ازت سوال کنم کجا بودی که حالااومدی و سرزنشم می کنی؟ فکر من بیشتر از این نمی رسید. از کی باید کمک می خواستم؟ شاهرخ به آرامی گفت: - من بهت گفته بودم از کی باید کمک بخوای شروین دستش را به کمرش زد و خنده ای کرد. - هه! بعد اشاره ای به آسمان کرد وگفت: - اون؟ اون کمک نکنه سنگین تره. همین که کمک خواستم تو غیبت زد - تو کار خودت رو انداختی گردن اون - تو چه می دونی من چی خواستم؟ - همین که اشتباه کردی معلومه درست نخواستی - بس کن شاهرخ. اینها بهانه است - چرا؟ چون تو راضی نیستی؟ - نمی دونستم چه کار کنم. ازش خواستم اگر درست نیست جور نکنه و درست بر عکس شد. دیگه باید چه کار می کردم وقتی خودش راه رو صاف کرد؟ - پس اگه رفتی تو یه مغازه و صاحب مغازه افتاد مرد یعنی خدا راه رو برات صاف کرده که دزدی کنی؟ نه شروین، مسیر درست و غلط از هم جدا شده. باید قدرت تشخیصت رو بالا ببری، خوب و بد رو بدونی نه اینکه اگه یه راهی اومد جلوی پات بری و بگی اگه نمی خواست جور نمیشه. عیب از ندونستن توئه که راه و چاه رو بلد نیستی. این کار رو خراب می کنه. کسی که بدونه درست چیه هرگز دست به خطا نمی زنه شروین با تمسخر گفت: - جداً ؟ مگه نمی گی اون خوبی رو دوست داره؟ اگه کار من اشتباه بود چرا کمکم کرد؟ - خوبی رو دوست داره، اما کسی رو مجبور به خوب بودن نمی کنه. به خواست و انتخاب تو احترام گذاشت. کمکت کرد تا به اونچه که می خوای برسی. انتخاب خودت رو سرزنش کن نه کمک اون رو شروین که ذهنش درگیر شده بود از طرفی جوابی نداشت که بدهد شروع کرد به قدم زدن و شاید چون احساس می کرد که اشتباه از خودش بوده بحث را ادامه نداد .شاهرخ هم گذاشت تا آرام شود. کمی که را رفت عصبانیتش کمتر شد. گوشه صندلی نشست. شاهرخ همچنان مشغول خواندن کتابش بود شروین را گذاشت تا کمی فکر کند. شروین چند لحظه ای ساکت ماند بعد سر چرخاند و درحالیکه ذهنش جای دیگری بود سرتاپای شاهرخ را ورانداز کرد و مثل کسی که کوکش کرده باشند پرسید: - چی می خونی؟ شاهرخ جلد کتاب را نشان شروین داد و موبایلش را که گویا پیامک داشت نگاه کرد. با خواندن پیام لبخند مخصوصی روی لبش نشست و گفت: - من دیگه باید برم. مهمون دارم. تو هم میای؟ - نه. می خوام یه کم تنها باشم شاهرخ بلندشد . شروین که هنوز فکرش مشغول بود گفت: - من نرفتم پارتی. پس قرارم مشکل نداشت. برای همین کمکم کرد شاهرخ یقه پالتویش را صاف و موهایش را مرتب کرد و گفت: - بازم که داری توجیه می کنی! دو دو تا همیشه چهارتاست این را گفت، مثل سلام نظامی دستی کنار سرش گذاشت: - خداحافظ مرد جوان و راه افتاد. شروین با نگاهش دنبالش کرد. شاهرخ تا اواسط راه رفته بود که بلند شد، دوید، خودش را به شاهرخ رساند و همراهش رفت... شروین گوشه اتاق نشسته بود و شاهرخ در رفت و آمد بود که به قول خودش وسایل پذیرایی را آماده کند. خوشحالی عجیبی در چهره اش می دید. شاهرخ همیشه لبخند می زد اما این بار لبخندش از سر خوشرویی نبود. آنقدر غرق شادی خودش بودکه متوجه نشد شروین به او خیره شده. داشت در ذهنش تصور می کرد اگر بخواهد شاهرخ را توصیف کند چه خواهد گفت؟و با خودش فکر کرد: چشمانی تقریبا درشت، بینی یونانی و پوستی گندمگون. موهایی مشکی، خوش حالت و تقریباً بلندکه تا شانه هایش می رسید. حدودا دندان هائی ردیف و فکی مردانه که ریشی ملایم روی آن را پوشانده بود. ً لبخندهای مهربان و نگاه آرامش حکایت از روحی بزرگ و صبور داشت و شیطنتی که در عمق چشم هایش - به قول شروین- حبس شده بود، نشانی بود از سال ها تلاش و مبارزه برای رام کردن روح سرکشش. قدی متوسط داشت و با طمانینه قدم بر می داشت. بزرگی و آرامش روحش جسمش را نیز تحت سلطه درآورده بود. در حرکات و رفتارش می شد ُسکَینه و استواری را به راحتی مشاهده کرد، چیزی که شروین متلاطم همیشه از تماشای آن لذت می برد. احساس می کرد اگر راز این آرامش را کشف کند جواب همه سئوال های عمرش را گرفته است. داشت به توصیفات ادامه می داد که صدای در او را از دنیای فکر و خیال بیرون کشید. شاهرخ با شنیدن صدای در بشقاب ها را روی میز گذاشت، راست شد و از پنجره نگاهی به در کرد. از نگاهش می شد هیجانی همراه با شعف را خواند. پیراهنش را صاف کرد، آستین هایش را بالا زد، نگاهی در آینه کرد، پشت موهایش را صاف کرد و رفت تا در را باز کند. وقتی در را باز کرد با دیدن جوان پشت در، برق نگاهش بیشتر شد. سلام کرد و جوان را به داخل تعارف کرد. جوان پائین آمد و با هم دست دادند. طوری یکدیگر را در آغوش گرفتند که گوئی سال هاست یکدیگر را ندیده اند. شروین پشت پنجره ایستاده بود