همسرم،شهید کمیل خیلی با محبت بود. مثل یه مادری که از بچه اش مراقبت میکنه؛ از من مراقبت میکرد… یادمه تابستون☀️بود و هوا خیلی گرم بود. خسته بودم، رفتم پنکه رو روشن کردم وخوابیدم «من به گرما خیلی حساسم» خواب بودم واحساس کردم هوا خیلی گرم شده و متوجه شدم برق رفته.. بعد از چند ثانیه احساس خیلی خنکی کردم و به زور چشمم رو باز کردم تا مطمئن بشم برق اومده یا نه… دیدم کمیل بالای سرم یه ملحفه رو گرفته و مثل پنکه بالای سرم می چرخونه تا خنک بشم!! ودوباره چشمم بسته شد از فرط خستگی… شاید بعد نیم ساعت تا ۱ساعت خواب بودم. و وقتی بیدارشدم دیدم کمیل هنوز داره اون ملحفه رو مثل پنکه روی سرم می چرخونه تا خنک بشم… پاشدم گفتم کمیل تو هنوز داری می چرخونی!؟ خسته شدی!!!! گفت: خواب بودی و برق رفت و تو چون به گرما حساسی میترسیدم از گرمای زیاد از خواب بیدار بشی و دلم نیومد…. 📼راوی : همسر شهید کمیل صفری تبار #راه_رسیدن_به_شهادت #شهیدانه_زندگی_کردن_است #شادی_روح_شهدا_صلوات @pelakkhakii