🔷 این فکر باید همیشه روشن بماند
🔻 ما باید اندیشه‌ی #امام_باقر علیه السلام را زنده نگه داریم، چنان‌که #امام_صادق (ع) اولین کسی است که اندیشه و روش ایشان را احیا کرد، تا جایی که دستور دادند تا خودشان در قید حیات بودند آن اتاق مخصوص امام باقر (ع) را هر شب چراغ روشن می‌کردند، لذا نگذاشتند آن اتاق تاریک بماند؛ این نمادی است و این را می‌خواهد بگوید که این فکر باید همیشه روشن بماند. این به ما می‌فهماند که باید نام مبارک امام باقر (ع)، حیات، مآثر، آثار و رهنمودهای وجود مبارک ایشان را همواره زنده نگه بداریم.
🔸 امام باقر (ع) به وجود مبارک امام صادق (ع) فرمود: از مال من فلان مبلغ را بگیر و وقف بکن برای اینکه برای من در مدت ده سال در #منا روضه‌خوانی و عزاداری کنند. در حالی که حضور حاجیان در منا در ایام #عید_قربان است در نتیجه این وصیت حضرت نه برای آن است که حاجیان جمع بشوند و آنجا اشک بریزند؛ چرا که بسیاری از آن‌ها سنی بودند، بلکه آن سخنران می‌رود و می‌گوید امام باقر (ع) درباره‌ی فلان آیه چنین فرمود، درباره‌ی فلان حدیث چنین فرمود، درباره‌ی فلان مطلب کلامی چنین فرمود، درباره‌ی فلان مطلب فقهی چنین فرمود و این‌گونه نام امام و #معارف ایشان در منا زنده نگه داشته می‌شود.
👤 #آیت_الله_جوادی_آملی
📝 #پیاده‌شده_سخنرانی
@pellake8
🌷 امتحان «ابراهیم» در عاشورا واقعیت پیدا کرد
💠 امتحان #ابراهیم و فرزندش علیهما السلام در #منا، در #عاشورا واقعیت پیدا کرد. آنجا خدا فرمود: ابراهیم، بس است! امتحانت را دادی! کارد را از روی گلو بردار. اما در #کربلا سیدالشهدا علیه السلام می‌فرماید: خدایا شاهد باش که دارم #پیغمبر را جلوی تیر و نیزه می‌فرستم...
#آیت‌الله‌سیدابراهیم‌خسروشاهی
📝 #پیاده‌شده_سخنرانی
❤️ #علی‌اکبر_پیغمبر_کربلا
@pellake8
✳ چرا گریه در منا⁉️
🔻 #رهبر_معظم_انقلاب: «در زندگى ائمّه (علیهم‌السّلام)، آنجایى که گریه تحریض شده، بر امام حسین (ع) است که روایات متقنِ مسلّمِ قطعى دارد؛ چرا، حضرت رضا در هنگام حرکتشان [عدّه‌ای را] جمع کردند که بر ایشان گریه کنند که یک حرکت کاملاً سیاسى و جهت‌دار و معنى‌دارى بود [امّا] در مورد [گریه بر] شهادتشان جای دیگری بنده یادم نمی‌آید جز در مورد امام باقر (علیه‌السّلام) که حضرت وصیّت می‌کنند و هشتصد درهم از مال خودشان را می‌گذارند که این کار را در #منا بکنند. منا با #عرفات فرق دارد، با #مشعر فرق دارد، با خود #مکّه فرق دارد؛ مکّه شهر است و مردم متفرّقند و مشغول کارشانند؛
🔸 در عرفات یک صبح تا عصر بیشتر نیستند، صبح که مى‌آیند خسته‌اند و عصر هم با عجله دارند می‌روند که به جاهاى دیگر برسند؛ و در مشعر [فقط] چند ساعتى در شب هستند و یک گذرگاهى است در راه منا؛ امّا منا سه شبِ متوالى است؛ کسانى که در این سه شبانه‌روز- در آن زمان و با وسایل آن روز- بخواهند روزها خودشان را به مکّه برسانند و شب برگردند، کمند و آنجا می‌مانند؛ در حقیقت سه شبانه‌روز هزارها انسان آنجا هستند که از اکناف عالم اسلام آمده‌اند و انسان می‌بیند که جاى مناسبى است براى اینکه آنجا تبلیغات کند؛ هر حرفى که بخواهیم به دنیاى اسلام برسد، جایش آنجا است؛ با وضع آن روز که رادیو و تلویزیون و روزنامه و وسایل ارتباط‌جمعى نبوده. آنجا وقتى یک عدّه‌اى بر #محمّدبن‌على از اولاد پیغمبر گریه می‌کنند، همه قاعدتاً سؤال خواهند کرد که چرا گریه می‌کنید؟ انسان که برای هر مرده‌اى گریه نمی‌کند، مگر به او ظلم شده بود؟ مگر کشته شده؟ چه کسی به او ظلم کرده؟ چرا به او ظلم کردند؟ و سؤال‌هاى فراوانى از این قبیل دنبالش مى‌آید؛ این همان حرکت سیاسى مبارزى بسیار دقیق و حساب‌شده است. (۱۳۶۵/۴/۲۸)
@pellake8
✳ امتحان ابراهیم(ع) در عاشورا واقعیت پیدا کرد
🔻 امتحان #ابراهیم و فرزندش علیهما السلام در #منا، در #عاشورا واقعیت پیدا کرد. آنجا خدا فرمود: ابراهیم، بس است! امتحانت را دادی. کارد را از روی گلو بردار... اما در #کربلا: خدایا شاهد باش که دارم #پیغمبر را جلوی تیر و نیزه می‌فرستم...
👤 آیت‌الله سیدابراهیم خسروشاهی
📝 #پیاده‌شده_سخنرانی
@pellake8
✳ چرا گریه در منا؟
🔻 #رهبر_معظم_انقلاب: «در زندگى ائمّه (علیهم‌السّلام)، آنجایى که گریه تحریض شده، بر امام حسین (ع) است که روایات متقنِ مسلّمِ قطعى دارد؛ چرا، حضرت رضا در هنگام حرکتشان [عدّه‌ای را] جمع کردند که بر ایشان گریه کنند که یک حرکت کاملاً سیاسى و جهت‌دار و معنى‌دارى بود [امّا] در مورد [گریه بر] شهادتشان جای دیگری بنده یادم نمی‌آید جز در مورد امام باقر (علیه‌السّلام) که حضرت وصیّت می‌کنند و هشتصد درهم از مال خودشان را می‌گذارند که این کار را در #منا بکنند. منا با #عرفات فرق دارد، با #مشعر فرق دارد، با خود #مکّه فرق دارد؛ مکّه شهر است و مردم متفرّقند و مشغول کارشانند؛
🔸 در عرفات یک صبح تا عصر بیشتر نیستند، صبح که مى‌آیند خسته‌اند و عصر هم با عجله دارند می‌روند که به جاهاى دیگر برسند؛ و در مشعر [فقط] چند ساعتى در شب هستند و یک گذرگاهى است در راه منا؛ امّا منا سه شبِ متوالى است؛ کسانى که در این سه شبانه‌روز- در آن زمان و با وسایل آن روز- بخواهند روزها خودشان را به مکّه برسانند و شب برگردند، کمند و آنجا می‌مانند؛ در حقیقت سه شبانه‌روز هزارها انسان آنجا هستند که از اکناف عالم اسلام آمده‌اند و انسان می‌بیند که جاى مناسبى است براى اینکه آنجا تبلیغات کند؛ هر حرفى که بخواهیم به دنیاى اسلام برسد، جایش آنجا است؛ با وضع آن روز که رادیو و تلویزیون و روزنامه و وسایل ارتباط‌جمعى نبوده. آنجا وقتى یک عدّه‌اى بر #محمّدبن‌على از اولاد پیغمبر گریه می‌کنند، همه قاعدتاً سؤال خواهند کرد که چرا گریه می‌کنید؟ انسان که برای هر مرده‌اى گریه نمی‌کند، مگر به او ظلم شده بود؟ مگر کشته شده؟ چه کسی به او ظلم کرده؟ چرا به او ظلم کردند؟ و سؤال‌هاى فراوانى از این قبیل دنبالش مى‌آید؛ این همان حرکت سیاسى مبارزى بسیار دقیق و حساب‌شده است. (۱۳۶۵/۴/۲۸)