👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻 👻😬👻😬 👻😬👻 👻😬 👻 ࢪمآن⇩ 👋👀بچھ‌مثبٺ👀👋 #به_قلم_بانو #قسمت19 #سارینا ولی بدجوری فکر و ذهن م درگیر این شهید روح الله شده بود. چقدر مظلومانه شهید شد. اخه چطور یکی می تونه یه ادم دیگه رو بکشه،؟ سمت در دیگه اتاق سامیار رفتم و درو باز کردم حمام و دستشویی بود. بستمش و اون یکی رو باز کردم که چشام گرد شد. یه سالن با نمای کاملا متفاوت مثل تو فیلم ها برای تیراندازی بود. با هیجان داخل رفتم یه اصلحه بود با تیر و یه نشونه و هدفون. سریع هدفون و پوشیدم و اصلحه رو برداشتم نشونه گرفتم اما نمی زد. هر چی ماشه رو فشار می دادم نمی زد. که دستی هدفون رو از روی گوش هام برداشت برگشتم سامیار بود. دست به سینه نگاهم کرد که گفتم: - می گم که اصلحه ات خرابه نمی زنه. ریلکس گفت: - خالیه! منم گفتم: - بهم تیر می دی؟ به دیوار تکیه داد و گفت: - نه! ابرویی بالا انداختم و گفتم: - چرا؟ دستشو زیر چونه اش گذاشت و گفت: - چون فضولی! منم دستامو به کمرم گرفتم و طلبکارانه گفتم: - خوب اونوقت منم تصمیم می گیرم برم شمال همین الان به هم می گم منو ول کردی اونجا و خواستن بکشنم که دیگه خودم نخوام هیچ بابام نزاره من کمکت کنم! لب زد: - چند تا تیر می خوای؟ نیش مو وا کردم و گفتم: - 20 تا. توی اصلحه گذاشت و گرفت سمتم. به زبون خودش باید باهاش صحبت کنی و گرنه بچه ام خیلی نفهمه. حالا انگار من زایده مش! هدفون و گذاشتم و اصلحه رو گرفتم نشونه گرفتم اما هر چی می زدم نمی خورد وسط فقط دو تا خورد اطراف ش. که سامیار از پشتم دست هاشو رد کرد و حالت دست هامو دست کرد و کمکم تفنگ رو گرفت و گفت: - نباید دستت بلرزه اگر زور نداشته باشی اصلحه رو ثابت نگه داری وقتی تیر بزنی دستت تکون می خوره و هدف نمی زنی! سری تکون دادم و شلیک کردم که صاف خورد وسط. با هیجان جیغی زدم و سامیار دست شو برداشت. همون طور که گفته بود عمل کردم و تمام تیر هام صاف خورده بود وسط. هدفون و برداشتم با ابرو های بالا رفته نگاهم کرد و گفت: - افرین خوب زدی زود یاد می گیری. پشت چشمی براش نازک کردم که گوشیش زنگ خورد مامان بود. بهم نگاه کرد و گفت: - بهش نگو چه اتفاقی برات افتاد باشه؟ دلم براش سوخت بس که من مهربووووونم. باشه ای گفتم و گوشی و دودل سمتم گرفت. با مامان حرف زدم و وقتی دید کاملا سالمم قطع کرد. بیرون اومدیم و با دیدن خوراکی ها نشستم روی تخت ش و شروع کردم به خوردن.

ࢪمآن↯ ﴿ #رمان_عشق_به_یک_شرط ﴾ #قسمت19 درد پهلوم هی کمتر و کمتر پی شد ولی تیر های خفیفی می کشید. مهدی برگشت سمتم و وقتی چهره ترسیده و بهت زده مو دید اخم شو باز کرد و با لحن همیشگی گفت: - خوبید؟ بریم؟ سری تکون دادم . باز رفته بود تو فاز جمع بستن‌! کیف مو خودش برداشت و راه افتادیم. اروم راه می رفت تا مبادا به من فشار بیاد. با صداش سر بلند کردم: - مطمعنید خوبید؟ نمی خواید بریم دکتر؟ نمی خواید استراحت کنید؟ سری به عنوان نه تکون دادم. دیگه چیزی نگفت و سمت ماشین ش رفتیم : - با ماشین من بریم خطرناکه با این حال رانندگی کنید! باشه ای گفتم و عقب نشستم. حرکت که کرد برای اینکه سکوت بین مون بشکنه گفتم: - تاحالا چهره خشن تونو ندیده بودم فکر نمی کردم اصلا خشن باشین! مهدی گفت: - شرمنده اگر ترسوندمتون باید جواب رفتار هاشو می دادم بلاخره و اینکه.. سکوت ش که طولانی شد گفتم: - و اینکه؟.. نفس عمیقی کشید و گفت: - ببخشید من هول شدم نگران تون شدم برای همین جسارت کردم شرمندم باید از یکی دانشجو ها می خواستم کمک کنه. لبخندی روی لب هام نقش بست! چقدر دنیای مذهبی ها قشنگه! به خاطر چه چیزایی عضرخواهی می کنن! نمی زارن کوچیک ترین چیزی توی دلم ادم بمونه و و کاملا حواسشون به ادم مقابل شون هست که مبادا اسیبی به‌ بزنن. ضبط ماشین رو روشن کرد و یه نوحه در حال خوندن بود. چون توی ماشین مهدی برام پخش می شد خاص بود. با دقت بهش گوش کردم یه تیکه از متن ش این بود(عکس رفیق شهیدم_توقاب چشمامه هرشب_جونم به این جوونا و جونم به لشکر زینب س..) خیلی جاها شو متوجه نمی شدم و باید حتما بعد از مهدی می پرسیدم. مخصوصا اینکه زیاد اسم حضرت زینب س و می اورد و می خواستم بدونم چرا انقدر براشون حضرت زینب س مهمه! 💘˹➜˼‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @pezeshk313 •°