میرزا حبیب الله رشتی ( ۱۲۳۴-۱۳۱۲ ) از فقیهان صاحب‌نام قرن سیزده هجری ٬ از شاگردان محمد حسن نجفی و شیخ انصاری و استاد عالمانی چون سید محمدکاظم یزدی ، آقا ضیاءالدین عراقی ، میرزا محمدحسین نائینی ، سید محمدباقر درچه‌ای و سید ابوالحسن اصفهانی بود. مهم‌ترین کتاب او بدایع الافکار است. حبیب الله در خانه، نخست به یادگیری قرآن پرداخت. آنگاه برای آموختن علوم دینی در دوازده سالگی به لنگرود و سپس رشت رفت. سپس برای تکمیل تحصیلات خود، به حوزه علمیه قزوین رهسپار شد و در درس فقه و اصول، شیخ عبدالکریم ایروانی حضور یافت ، در ۲۵ سالگی به اجتهاد دست یافت. بعد از آن به مدت چهار سال مرجع امور دینی مردم املش شد. آنگاه در سال ۱۲۶۳ در نجف به حلقه درسی محمد حسن نجفی وارد شد و از او اجازه اجتهاد گرفت. بعد از درگذشت نجفی، در سال ۱۲۶۶ ، در محفل درس شیخ مرتضی انصاری شرکت کرد. خودداری از پذیرفتن مرجعیت وی با اینکه سرآمد شاگردان شیخ انصاری بود، بعد از درگذشت شیخ، وجوهات شرعی را نمی‌پذیرفت و هیچگاه به دنبال مرجعیت نبود و در مقابل اصرار شاگردان برای قبول مرجعیت، آنان را به میرزای شیرازی ارجاع می‌داد. #علمای_معاصر #گیلان ┈┈••✾•🍃🔵🌿•✾••┈┈ 》 به کانال ایتا #پژواک بپیوندید @pezhvaak_ir ↯ دیگر شبکه های اجتماعی:👇 https://zil.ink/pezhvaak