در پایانِ نامه نوشت :
زندگی کردن برایِ آدمهایی ك زیادی
به همه چیز اهمیت میدهند، سختتر است .
از آن دسته آدمهایی بود ؛که هم خوب زخم میزد ، و هم خوب درمان میکرد .
از آن دسته آدمهایی که هم درد بودند، هم درمان .
میتوانم بگویم من هرگز تمام ُ کمال خوشحال
نبودهام . همیشه غمِ ناشناسی در اِنتهایِ
شادیهایِ من تهنشین شُده است .
تو زندگیت یه سری چهارچوب تعیین کن ؛ و هیچوقت ازشون خارج نشو آدم بی در و پیکر
خیلی خطرناکه .
رهایت نمیکنم ،اما اگر از قَصد مرا گُم کنی ؛
دیگر به دنبالت نخواهم آمد ..