#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! امداد ویژه‌ی آدمها زمانی به یکدیگر تعلق می‌گیرد؛ که چشم‌انداز و مسیر مشترکی را دنبال می‌کنند. نصرت ویژه‌ی خداوند نصیب چه کسانی می‌شود؟

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! و #اوست خدای دانایی که به تمام خطا رفتن‌های ریز و درشت ما از نهان‌ترین مرتبه‌ی نیّات تا آشکارترین مرتبه‌ی اعمال آگاه است

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! و #اوست خدایی که اولین مرتبه توبه را، فهم خطا قرار داد. إنّما التّوبه علی الله، للذّین یعملون السّوءَ بجهالة ثم یتوبونَ من قریب ...

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! دو بال که انسان را به آغوش الله می‌رساند، #امید  و #ترس • مرز بین امید و ترس کجاست؟

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! و #اوست که مرا در زمین، بهترین و گران‌ترین مدرسه‌ی عالم، قرار داد و همه چیز را برای من خلق کرد؛ بلکه این نطفه‌ی بالقوه از او را در خویش شکوفا کنم و انسانی باشم که بسمت کمال در حرکت است ...

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! گاهی گمان نمی کنی ولی خوب میشود، گاهی نمیشود، که نمیشود، که نمیشود...  گمان نکردن‌ها و شُدن‌ها ... گمان کردن‌ها و نشدن‌‌ها ... یعنی: ✦ اداره عالم در اختیار من و شما نیست.

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! #اوست که در میان ظلمات خاک، حجابِ دانه را می‌شکافد، و آنرا برای تو می‌رویاند! تا ببینی و بیاموزی؛ مسیرِ سبزینگی، مسیر شکافتن حجاب‌های سخت و تاریک است!

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! ✧ محرمان غیب، سهامداران توانگری‌اند؛ که سهم به سهمِ این توانگری را با کلید "اعتماد" فتح کرده‌اند ... و گاه دیگران انگشت به دهانِ محبت و امدادی می‌شوند که غیب پای این دسته از بندگان خدا خرج می‌کند.

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! هر عملی که زیبا نیست، هر فکری که پاک نیست، هر رفتاری که سالم نیست، و از انسان سر می‌زند؛ نشانِ تفاوت او با مرکز است. همان تفاوتی که علّت فاصله گرفتن او از منبع سلامت و طهارت است.

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! #اوست که ریشه‌ی حق است! خود حق است! تنها وجودِ حق است! اما اکثر مردم نمی‌بینند ... یعنی نمی‌خواهند که ببینند!

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! آدمها عاشق که می‌شوند، چرتکه‌هایشان از کار می‌افتد! دیگر به توقع پاداش، کار نمی‌کنند! می‌خواهند به چشم دلبرشان بیایند... همین! می‌خواهند بقدرِ دوست داشتن‌شان، دوست داشته شوند!

#استوری مجموعه‌ی توحیدی #اوست ! "او بهتر از من می‌داند" ! این عبارتیست که می‌تواند آهن را تبدیل به موم کند... ولی نه خود عبارت، یقین به این عبارت، نَفس انسان را از هر افسارگسیختگی نجات می‌دهد.