🌸 ﷽ 🌸 #رمان_جان_شیعه_اهل_سنت #عاشقانه_ای_برای_مسلمانان #فصل_دوم #قسمت_هفتاد_و_ششم 🌺🍃🌸🍃🌺 ... شیشه ترشی را روی میز گذاشتم و با کنجکاوی پرسیدم:" مثلا کجا؟" و او مثل این که خاطرات روزهای سختی به یادش آمده باشد، سری تکان داد و گفت:" یه ماه و نیم صبر کردم! به حرف یه ماه و نیم آسونه، ولی من داشتم دیوونه می شدم! فقط دعا می کردم تو این مدت اتفاقی نیفته!" با جملات پیچیده اش، کنجکاوی زنانه ام را حسابی برانگیخته بود که در برابر نگاه مشتاقم خندید و گفت:" اون شب که اومدم خونه تون آچار بگیرم و مامان برای شام دعوتم کرد، یادته؟" و چون تایید مرا دید، با لحنی لبریز خاطره ادامه داد:" سر سفره وقتی شنیدم عصر برات خواستگار اومده، اصلا نفهمیدم شام چی خوردم! فقط می خواستم زودتر برم! دلم می خواست همونجا سر سفره ازت خواستگاری کنم، برای همین تا سفره جمع شد، فوری از خونه تون زدم بیرون! می ترسیدم اگه بازم بمونم یه چیزی بگم و کارو خراب کنم!" از دریای اضطرابی که آن شب بخاطر من در دلش موج زده و من شبنمی از آن را همان شب از تلاطم نگاهش احساس کرده بودم، ذوقی کودکانه در دلم دوید و بی اختیار لبخند زدم. از لبخند من او هم خندید و گفت:" ولی خداروشکر ظاهرا اون خواستگار رو رد کردی!" سپس با چشمانی که از شیطنت می درخشید، نگاهم کرد و زیرکانه پرسید:" حتما بخاطر من قبولش نکردی، نه؟!!!" و خودش از حرفی که زده بود با صدای بلند خندید که من ابرو بالا انداختم و با لحنی پر ناز پاسخ دادم:" نخیرم! من اصلا بهت فکر نمی کردم!" چشمان مشکی و کشیده اش در احساس موج زد و با لحنی عاشقانه جواب حرف سیاستمدارانه ام را داد:" ولی من بهت فکر می کردم! خیلی هم فکر می کردم!" از آهنگ صدایش، دلم لرزید. خاطرات دیدار های کوتاه و عمیق مان در راه پله و حیاط و مقابل در خانه، پیش چشمانم جان گرفت. لحظاتی که آن روزها از فهمش عاجز می ماندم و حالا خود او برایم می گفت در آن لحظات چه بر دلش می گذشته:" الهه! تو بدجوری فکرم را مشغول کرده بودی! هر دفعه که می دیدمت یه حال خیلی خوبی پیدا می کردم." و شاید نمی توانست همه احساساتش را به زبان آورد که پشت پرده ای از لبخند، در سکوتی عاشقانه فرو رفت. ✍🌺🍃🌸🍃🌺🍃 🍃ادامہ دارد.... ✍🏻 #نوشته_فاطمه_ولی_نژاد |🦋|•••→ @porofail_me