شبهه کاربر محترم 3293
📌متن شبهه
بارها شنیده ایم که مبلغین #گرامی می گویند جریان عاشورا و کربلا از سقیفه برخاست !مگر چه پیوندی بین سقیفه و کربلا است که این قدر روی آن مانور داده می شود!
📌پاسخ شبهه:
1⃣ديد جريان شناسانه در حوادث، ريشه حادثه عاشورا را در انحراف نخستين در رهبرى #حكومت مى بيند كه در «سقيفه بنى ساعده» اتفاق افتاد. اگر جمعى از امّت پيامبر، نيم قرن پس از شهادت رسول اللّه در كربلا فرزند رسول اللّه را شهيد كردند، زمينه آن در حوادث گذشته و غصب خلافت و تصدّى آل ابو سفيان نسبت به حكومت اسلامى و كنار زدن ائمه از ولايت و رهبرى بود. از اين رو در زيارت عاشورا كسانى لعن مى شوند كه آغازگر ظلم بر اهل بيت پيامبر و بنيانگذار ستم به ذريّه رسول خدا بودند، و نيز #كسانى كه به آن ستم نخست راضى شدند، همكارى يا سكوت كردند و زمينه ساز آن بودند، تا آنجا كه براى جنگ با عترت پيامبر، تمكين كردند: «لعن اللّه امّة اسّست اساس الظلم و الجور عليكم اهل البيت و لعن اللّه امّة دفعتكم عن مقامكم و ازالتكم عن مراتبكم الّتى رتّبكم اللّه فيها و لعن اللّه امّة قتلتكم و لعن اللّه الممهّدين لهم بالتّمكين من قتالكم ...».
2⃣در ماجراى كربلا، همه آنان كه از آغاز، اهل بيت را از #صحنه اجتماعى و سياسى امّت كنار زدند و بر غصب حكومت اسلامى توطئه كردند، تا آنان كه بر كشتن او گرد آمدند و همراهى و متابعت كردند، شريكند. اين نكته در جاى ديگر زيارت عاشورا مطرح است ؛
«اللّهمّ العن اوّل ظالم ظلم حقّ محمّد و آل محمّد و آخر تابع له على ذلك، اللّهم العن العصابة الّتي جاهدت الحسين و شايعت و بايعت و تابعت على قتله، اللّهم العنهم جميعا».
3⃣توطئه سقيفه، تلاشى از سوى شرك شكست خورده در جبهه هاى بدر و احد و حنين بود، تا دوباره به سيادت #جاهلى خود برسند و سفيانيان كوشيدند انتقام كشته هاى خود را از آل پيامبر، از طريق سلطه يافتن بر خلافت و تار و مار كردن بنى هاشم و عترت رسول بگيرند. طرح شورا و بيعت ساختگى سقيفه، ظاهرى فريبنده براى اعمال آن سياست بود
4⃣هواداران سقيفه، در سپاه كوفه بودند. امام حسين روز #عاشورا با بدن مجروح، آنان را «شيعيان آل ابى سفيان» خطاب كرد كه نه دين داشتند، نه حرّيت.
📚لهوف ص 71
5⃣ ابن زياد وقتى با سر بريده حسين در طشت #طلايى رو به رو شد، با چوبى كه در دست داشت بر لبهاى آن سر مطهّر مى زد و مى گفت ؛ « امروز انتقام روز بدر است »
📚بحار الانوار ج45 ص 154
6⃣ يزيد بن معاويه نيز پس از كشتن امام و سرمستى از پيروزى بر آن حضرت، در پيش چشم فرزندان او كه به اسارت در كاخ او برده شده بودند، آرزو كرد كه كاش نياكان كشته شده اش در بدر، #زنده بودند و به يزيد مى گفتند دستت درد نكند. كشتن حسين و يارانش را در مقابل كشته هاى بدر دانست، منكر وحى و نزول جبرئيل شد و گفت اگر از آل احمد انتقام نگيرم، از نسل خندف نيستم ...
📚همان ص 167_ البدایه والنهایه ج 8 ص 192
7⃣حضرت زينب با خطاب «يا بن الطلقاء» به يزيد، اشاره به نيكان مشرك او كرد، كه در فتح مكّه، پيامبر آزادشان كرد، امام #سجاد نيز به يزيد گفت: جدّ من على بن ابى طالب، در جنگ بدر و احد و احزاب، پرچمدار رسول اللّه بود، امّا پدر و جدّ تو، پرچمدار كفّار بودند.
📚بحار الانوار ج 45 ص 135
8⃣كربلا، صحنه تجديد كينه هاى مشركان و منافقان بر ضدّ آل اللّه بود و همان قدرت سياسى را كه ميراث رسول خدا بود و #غاصبانه به دست دشمن افتاد، بر ضدّ عترت رسول به كار گرفتند و اين از شگفتيهاى تاريخ است! سيد الشهدا در خطابه خويش در عاشورا به سپاه كوفه چنين فرمود ؛ « شمشيرى را كه ما به دستتان داديم، عليه ما تيز كرديد و به روى ما شمشير كشيديد و آتشى را كه بر دشمنان شما و ما افروخته بوديم، بر خود ما افروختيد و با دشمنان خدا بر ضدّ اولياء اللّه همدست شديد »
📚مقتل الحسین خوارزمی ج 2 ص 6_ مناقب ج 4 ص 110
9⃣ اگر واقعه شوم سقيفه نبود، هرگز #جنايتهاى بعدى كه اوج آن در عاشورا بود، پيش نمى آمد و مسير تاريخ اسلام و شيعه به گونه ديگرى بود.
🔮اگر پيمان مردم با «ولى» بود
اگر پيوند با آل على بود
🔮نه فرمان نبى از ياد مىرفت
نه رنج و زحمتش بر باد مى رفت
🔮نه زهرا كشته مى شد در جوانى نه مى شد خسته از اين زندگانى
🔮 نه خون دل نصيب مجتبى بود نه پرپر لاله ها در كربلا بود
🔮 نه زينب بذر غم مى كاشت در
دل نه مىزد سر ز غم بر چوب محمل
🔮بقيع ما نه غم افزاى جان بود
نه ويران و چنين بى سايه بان بود
📚شعر اهلبیت آفتاب ، محدثی
📌 *زحمت تبلیغ گروه به شما*✋
لینک گروه پاسخ به شبهات
مشرف شوید👇
--------------------------
☑️کانال جامع پاسخ به شبهات وشایعات در #فضای_مجازی 👇🏻
https://chat.whatsapp.com/K8YITsVm60d74ptYTqrcN7
📱پیام رسان ایتا👇🏻
🆔https://eitaa.com/joinchat/5701648C9536f328f0
📱ادرس سایت👇🏻
🆔 www.pshobahat.ir
.
شبهه شماره32
📌متن شبهه
بارها شنیده ایم که مبلغین #گرامی می گویند جریان عاشورا و کربلا از سقیفه برخاست !مگر چه پیوندی بین سقیفه و کربلا است که این قدر روی آن مانور داده می شود!
📌پاسخ شبهه:
1⃣ديد جريان شناسانه در حوادث، ريشه حادثه عاشورا را در انحراف نخستين در رهبرى #حكومت مى بيند كه در «سقيفه بنى ساعده» اتفاق افتاد. اگر جمعى از امّت پيامبر، نيم قرن پس از شهادت رسول اللّه در كربلا فرزند رسول اللّه را شهيد كردند، زمينه آن در حوادث گذشته و غصب خلافت و تصدّى آل ابو سفيان نسبت به حكومت اسلامى و كنار زدن ائمه از ولايت و رهبرى بود. از اين رو در زيارت عاشورا كسانى لعن مى شوند كه آغازگر ظلم بر اهل بيت پيامبر و بنيانگذار ستم به ذريّه رسول خدا بودند، و نيز #كسانى كه به آن ستم نخست راضى شدند، همكارى يا سكوت كردند و زمينه ساز آن بودند، تا آنجا كه براى جنگ با عترت پيامبر، تمكين كردند: «لعن اللّه امّة اسّست اساس الظلم و الجور عليكم اهل البيت و لعن اللّه امّة دفعتكم عن مقامكم و ازالتكم عن مراتبكم الّتى رتّبكم اللّه فيها و لعن اللّه امّة قتلتكم و لعن اللّه الممهّدين لهم بالتّمكين من قتالكم ...».
2⃣در ماجراى كربلا، همه آنان كه از آغاز، اهل بيت را از #صحنه اجتماعى و سياسى امّت كنار زدند و بر غصب حكومت اسلامى توطئه كردند، تا آنان كه بر كشتن او گرد آمدند و همراهى و متابعت كردند، شريكند. اين نكته در جاى ديگر زيارت عاشورا مطرح است ؛
«اللّهمّ العن اوّل ظالم ظلم حقّ محمّد و آل محمّد و آخر تابع له على ذلك، اللّهم العن العصابة الّتي جاهدت الحسين و شايعت و بايعت و تابعت على قتله، اللّهم العنهم جميعا».
3⃣توطئه سقيفه، تلاشى از سوى شرك شكست خورده در جبهه هاى بدر و احد و حنين بود، تا دوباره به سيادت #جاهلى خود برسند و سفيانيان كوشيدند انتقام كشته هاى خود را از آل پيامبر، از طريق سلطه يافتن بر خلافت و تار و مار كردن بنى هاشم و عترت رسول بگيرند. طرح شورا و بيعت ساختگى سقيفه، ظاهرى فريبنده براى اعمال آن سياست بود
4⃣هواداران سقيفه، در سپاه كوفه بودند. امام حسين روز #عاشورا با بدن مجروح، آنان را «شيعيان آل ابى سفيان» خطاب كرد كه نه دين داشتند، نه حرّيت.
📚لهوف ص 71
5⃣ ابن زياد وقتى با سر بريده حسين در طشت #طلايى رو به رو شد، با چوبى كه در دست داشت بر لبهاى آن سر مطهّر مى زد و مى گفت ؛ « امروز انتقام روز بدر است »
📚بحار الانوار ج45 ص 154
6⃣ يزيد بن معاويه نيز پس از كشتن امام و سرمستى از پيروزى بر آن حضرت، در پيش چشم فرزندان او كه به اسارت در كاخ او برده شده بودند، آرزو كرد كه كاش نياكان كشته شده اش در بدر، #زنده بودند و به يزيد مى گفتند دستت درد نكند. كشتن حسين و يارانش را در مقابل كشته هاى بدر دانست، منكر وحى و نزول جبرئيل شد و گفت اگر از آل احمد انتقام نگيرم، از نسل خندف نيستم ...
📚همان ص 167_ البدایه والنهایه ج 8 ص 192
7⃣حضرت زينب با خطاب «يا بن الطلقاء» به يزيد، اشاره به نيكان مشرك او كرد، كه در فتح مكّه، پيامبر آزادشان كرد، امام #سجاد نيز به يزيد گفت: جدّ من على بن ابى طالب، در جنگ بدر و احد و احزاب، پرچمدار رسول اللّه بود، امّا پدر و جدّ تو، پرچمدار كفّار بودند.
📚بحار الانوار ج 45 ص 135
8⃣كربلا، صحنه تجديد كينه هاى مشركان و منافقان بر ضدّ آل اللّه بود و همان قدرت سياسى را كه ميراث رسول خدا بود و #غاصبانه به دست دشمن افتاد، بر ضدّ عترت رسول به كار گرفتند و اين از شگفتيهاى تاريخ است! سيد الشهدا در خطابه خويش در عاشورا به سپاه كوفه چنين فرمود ؛ « شمشيرى را كه ما به دستتان داديم، عليه ما تيز كرديد و به روى ما شمشير كشيديد و آتشى را كه بر دشمنان شما و ما افروخته بوديم، بر خود ما افروختيد و با دشمنان خدا بر ضدّ اولياء اللّه همدست شديد »
📚مقتل الحسین خوارزمی ج 2 ص 6_ مناقب ج 4 ص 110
9⃣ اگر واقعه شوم سقيفه نبود، هرگز #جنايتهاى بعدى كه اوج آن در عاشورا بود، پيش نمى آمد و مسير تاريخ اسلام و شيعه به گونه ديگرى بود.
🔮اگر پيمان مردم با «ولى» بود
اگر پيوند با آل على بود
🔮نه فرمان نبى از ياد مىرفت
نه رنج و زحمتش بر باد مى رفت
🔮نه زهرا كشته مى شد در جوانى نه مى شد خسته از اين زندگانى
🔮 نه خون دل نصيب مجتبى بود نه پرپر لاله ها در كربلا بود
🔮 نه زينب بذر غم مى كاشت در
دل نه مىزد سر ز غم بر چوب محمل
🔮بقيع ما نه غم افزاى جان بود
نه ويران و چنين بى سايه بان بود
📚شعر اهلبیت آفتاب ، محدثی
📌 *زحمت تبلیغ گروه باشما*✋
--------------------------
☑️کانال جامع پاسخ به شبهات وشایعات در #فضای_مجازی 👇🏻
https://chat.whatsapp.com/K8YITsVm60d74ptYTqrcN7
📱پیام رسان ایتا👇🏻
🆔https://eitaa.com/joinchat/5701648C9536f328f0
📱ادرس سایت👇🏻
🆔 www.pshobahat.ir
📱پیام رسان اینستاگرام
🆔http://Instagram.com/pshobahat
📌متن شبهه👇#4624
بيعت #امام_سجاد امام چهارم شیعیان با #يزيد
علی بن الحسين(امام سجاد) برای حفظ جانش با يزيد بيعت ميكند و ميگوید من برده و نوكر يزيد هستم اگر میخواهد من را نگه دارد یا مرا بفروشد.
#منبع: ﺍﻟﻜﺎﻓﻲ جلد ٨ صفحه ٢٣٥
علامه مجلسى در كتاب ﻣﺮﺁﺓ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ: جلد ٢٦ صفحه ١٧٨ اين روايت را صحيح اعلام كرده است
لينك روايت از كتاب كافى:
http://ar.lib.eshia.ir/11005/8/235/
☆ نگاره راست: اسکن از کتاب #کافی ج۸، ص۱۳۸ روایت۳۱۳ چاپ منشورات فجر در اثبات متن بالا
☆ نگاره چپ: اسکن از کتاب مرآه العقول ج۲۶ص۱۷۸
حدیث ۳۱۳ 《حسن》 است (حدیثی که امام سجاد برای حفظ جانش با یزید بیعت میکند و میگوید من برده و نوکر یزید هستم اگر میخواهد مرا نگه دارد یا بفروشد)
امام سجاد حتی حاضر نشد انتقام پدرش را بگیرد! #مختار که منتقم عاشورا و #امام_حسین بود توانست انتقام را بگیرد و #سجاد هم از #مختار حمایت کافی نکرده بود. فرزندان حسین آنقدر از جهت معکوس به فکر انتقام از خون پدرشان #حسین بودند، که #سکینه دختر حسین زن #مصعب میشود، معصب همان شخصی که گردن #مختار منتقم عاشورا و حسین را میزند!
آگاهی رمز پیروزیست...!
📌 پاسخ به شبهه👇
https://chat.whatsapp.com/LS11gwfPtQgLgmciKtwVnn
⭕مخالفینِ شیعه با استناد به حدیث 313 ( کتاب روضه کافی کلینی ) ، ادّعا می کنند که امام سجاد با یزید بیعت کرده و با تقطیعِ کلامِ علامه مجلسی ، مدّعی هستند که ایشان سند این حدیث را تأیید فرموده است .
⭕حال آنکه صحیح بودن سند روایت ، هرگز به معنای صحیح بودن متنِ آن روایت نمی باشد . کما اینکه علامه مجلسی در ( مرآة العقول ، ص 178) به متن حدیث ، اشکال جدّی وارد کرده و فرموده : همه ی مورخین اتفاق نظر دارند که یزید علیه العنه در طولِ خلافتش ، هرگز از شام خارج نگردید .
⭕( در نتیجه هیچگاه چنین ملاقاتی بین او و امام سجاد (ع) در مدینه ، واقع نگردیده است ) .
⭕اکنون به بررسی حدیثِ فوق و پاسخ تفصیلی به شبهه ی مذکور می پردازیم :
⭕دانشمند ارجمند و محدّث معاصر ، ( جنابِ شیخ علی آلِ محسن ) در کتاب ( لله و للحقیقه ، ج 1 ص 171-173) در مورد سند حدیث مزبور می فرماید :
⭕سند این روایت ضعیف است زیرا از جمله ی راویان آن ابو ایوب الخراز (ابراهیم بن زیاد ) است که مجهول بوده و در کتب رجال ، توثیق نشده ، فلذا قابل اعتماد نیست .
⭕محدّثِ و محقّقِ معاصر ( علی اکبر غفاری ) در ذیل حدیث مورد بحث ، این احتمال که داستان ، مربوط به مُسلم بن عُقبه بوده که مورخین اشتباهاً به یزید نسبت داده اند ، را صحیح نمی داند . زیرا در متن حدیث ، شخصی که قریشی است ، مخاطبِ خود را نیز قریشی می داند ، حال آنکه مُسلم بن عُقبه قریشی نمی باشد .
⭕احادیثی که در منابع اهل سنت آمده ، با حدیثِ روضه ی کافی ، مغایرت دارد . بعنوان نمونه :
الف : مسعودی نیز که از علمای بزرگ اهل سنت است در ( مروج الذّهب ج 3 ص 63- 64) تصریح کرده :
⭕( بایع الناس علی أنهم عبیدٌ لیزید ، غیر علی بن الحسین السجاد (ع) و علی بن عبدالله بن العباس )
⭕یعنی : در واقعه ی حرّه ، بجز امام سجاد و نوه ی ابن عباس ، از همه ی مردم بعنوان برده ی یزید ، به زورِ شمشیر ، بیعت گرفته شد .
ب : در تاریخ طبری ( ج 5 ص 484-485)که از منابع معتبر اهل سنت است ، روایت شده که یزید علیه العنه بخاطر عدم دخالت امام سجاد (ع) در قیام حرّه ، به مُسلِم بن عُقبه دستور احترام و تکریم نسبت به ایشان را از قبل داده بود ، در حالیکه امام سجاد (ع) از این توصیه ی یزید ، کاملاً بی خبر بود .
⭕اشکال دیگری که به متن حدیث وارد است این است که : مردی قریشی با شجاعت هرچه تمامتر از بیعت نمودن با یزید ، امتناع می ورزد و به یزید که دستور قتلش را صادر نموده می گوید : جانِ من که از امام حسین (ع) عزیزتر نیست .
⭕اما امام سجاد (ع) ( معاذ الله ) از بیم آنکه مبادا به سرنوشت مردِ قُریشی دچار شود ، به یزید می گوید : من با تو بعنوان برده ، بیعت می کنم ، اگر خواستی مرا نگه دار و اگر خواستی مرا بفروش.
⭕( پناه بر خدا از این نسبتِ ناروا به امام معصوم )
⭕چگونه ممکن است امام سجاد (ع) با یزید علیه العنه بیعت نماید ، آنهم نه بیعتی عادی که از امام حسین (ع) می خواست ، بلکه هزاران مرتبه ننگین تر از آن ، یعنی : بیعتِ بندگی و بردگی برای یزید و حال آنکه ایشان با دو اصلِ اصیلِ نهضتِ عاشورا ، یعنی : (هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة ) و ( مِثْلِي لاَ يُبَايِعُ لِمِثْلِهِ ) ، کاملاً آشنا می باشد .
⭕غالباً روایات مربوط به بیعت ائمه ی اطهار (ع) که نوعاً یا از لحاظ سند و یا از نظرِ متن با اشکال مواجه است را متأسفانه با ساده ترین گزینه ، یعنی تقیّه ، توجیه می کنند . اما علیرغم اینکه بیعت نمودن در حالِ تقیّه ، مذموم نبوده و تأییدی برای بیعت گیرنده نیز محسوب نمی گردد . ولی هیچکدام از حضراتِ معصومین (ع) به آن تمکین نه فرموده