📌 *متن شبهه*👇 #2153 زمانی که عرب ملخ می‌خورد... کورش به هرکس به اندازه خانواده اش گندم می‌داد... زمانی که عرب دختر را ننگ می‌دانست... کورش به بانوی ایرانى احترام می‌گذاشت... 📌 *پاسخ به شبهه*👇 https://eitaa.com/joinchat/5701648C9536f328f0 ⚠️مقدمه ضروری: اولا بحث ما علمی است و تمام سخنان با منبع ذکر شده است پس لطفا به کسی بر نخورد. بحث علمی را به روش علمی پاسخ دهید نه با توهین. ثانیاً غرض ما تحقیر یک نژاد و برتر دانستن نژاد دیگر نیست بلکه ما می خواهیم بگوییم که همه ی نژاد ها و همه قوم ها خوب و بد دارند و نباید تلاش کنیم یک قوم و نژاد را بر سر قوم و نژاد دیگر بکوبیم. 1️⃣طبيعت سرزمين عرب چنين بود، كه به علت خشكی و كمبود آب و غذا، مردم عادت غذایی خاصی داشتند، و اين نبايد موجب شود كه ما ديگر اقوام و ملل را تحقير و تمسخر كنيم. خوردن ملخ در بين عرب، امری طبيعی بود. همانگونه كه ديگران نيز حق ندارند كه عادات غذایی ايرانيان را تمسخر كنند. امروزه حتی در نواحی كرمان، خوردن نوعی جیرجیرک (به نام چنزو) از عادات غذایی مردم بومی كرمان است. حال آيا صحيح است كه ديگران ما را مورد تمسخر قرار دهند؟ مطمئناً برخی از غذاهای بومی و سنتی ايران (مانند سيرابی و شيردان و...)، برای بسياری از مردم دنيا، نه تنها قابل تحمل نيست بلكه چندش آور است! آيا باستانگرايان راضی می‌شوند كه مورد توهين و تحقير ديگران قرار گيرند؟! بگذريم. 2️⃣باستانگرايان در ادامه مدعی شده اند كه كورش به هر كس به اندازه خانواده اش گندم می‌داد! ادعایی كه نه تنها هيچ سند تاريخی ندارد، بلكه اسناد دقيقاً خلاف اين را می‌گويند. برای مثال اگر به الواح و اسناد دربار هخامنشی نگاهی بیندازیم، درمی‌یابیم که کارگران ساده در عصر هخامنشی، حقوق (یا بهتر است بگوییم جیره‌ای) بسیار ناچیز داشتند و البته جیره‌ و مواجب بردگان از آنان نیز کمتر بود. بدین صورت که ۸۳ درصد مردان در ماه ۱۶٫۵ کیلوگرم و ۸۷ درصد زنان در ماه ۱۱ تا ۱۶٫۵ کیلوگرم جیره غلات داشته‌اند.[1] هاید ماری کخ نیز نوشته است: «با دستمزد یک مَرد کارگر به زحمت می‌شد نیم کیلو نان در روز پخت!»[2] والتر هینتس گفته است که این مردم، همچون اسیران جنگی فقط «وظیفه» داشتند و نه «حق». او همچنین اضافه می‌کند: «پیداست که زندگی یک کارگر ساده در ایران باستان یک زندگی پررنج و نیاز بوده است.»[3] بنابر الواح و اسناد به جا مانده، جیره‌ی یک کارگر ساده (مَرد) روزی 660 گرم نان جو و یک زنِ کارگر نیز روزی 440 گرم نان جو بوده است! [4] این در حالی است که به نظر می رسد این حق و حقوق مربوط به کارگران نیمه آزاد (در الواح هخامنشی: grdhya ها) بوده است. اما بردگان (در الواح هخامنشی : Libap ها) جیره‌ی روزانه‌شان از این مقدار هم کمتر بود! یعنی چیزی در حدود 440 گرم نان در روز! [5] بطور خلاصه دستمزد متوسط کارگران در حکومت آرمانی هخامنشی عبارت بوده است از یک تا دو قرص نان جو در روز! علاوه بر اینکه بنابر الواح هخامنشی در زمان داریوش، به یک بابلی اشاره شده است که در قلمرو حکومت هخامنشیان، برای یک سال بیگاری به ایلام فراخوانده شده بود.[6] آيا اين عدالت است؟ 3️⃣جايگاه زن نه فقط بين عرب جاهلى، بلكه بين ايرانيان باستان نيز چندان قابل توجه نبود. ايرانيان باستان، زن را جانورى از نسل اهريمن مى‌دانسته و او را از بسيارى حقوق فردى و اجتماعى محروم مى‌داشتند.[7] در هر صورت، هخامنشيان نيز از بسيارى زنان ايرانى، بيگارى مى‌كشيدند. آنگونه كه در الواح اقتصادى هخامنشى آمده، اكثر زنان كارگر ايرانى (همانطور كه اسنادش ارائه شد) در ماه ۱۱ تا ۱۶٫۵ کیلوگرم جیره غلات داشته‌اند. يعنى در مقابل روزانه كمتر از نيم كيوگرم جو يا گندم، بايد يك روز كامل كار مى‌كردند (به نرخ ابتداى سال 1394 خورشيدى، دستمزد هر زن كارگر ايرانى، با احتساب جيره تشويقى، روزانه حدود هزار تومان بود!) چنين موضوعى را مى‌توان «مردم پرستی» قلمداد كرد؟! پی‌نوشت: [1]. پی‌یر بریان، تاریخ امپراتوری هخامنشیان، ترجمه مهدی سمسار، تهران: انتشارات زریاب، ۱۳۷۷، ج 2، ص ۹۰۰-۹۰۴ [2]. هاید ماری کخ، از زبان داریوش، ترجمه پرویز رجبی، تهران، ۱۳۷۶، ص 60 - 69 [3]. والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، نشر ماهی، تهران، ۱۳۹۲، ص 348 و 351 [4]. والتر هینتس، همان، ص 347 [5]. والتر هینتس، همان، ص 351 [6]. والتر هینتس، همان، ص 351 ؛ نیز بنگرید به : Dandamaev,M.A , "Connections between Elam and Babylonia in the Achaemenid Period" , in The Memorial Volume of the 5th International Congress of Iranian Art and Archaeology - Tehran-Isfahan-Shiraz 11th-18th April 1968 , Volume 1 (Tehran 1972) 260 [7]. بنگريد به:‌ «بانوی ایرانی ! اسلام برای تو چه ارمغان آورده ؟!» https://b2n.ir/209414 منبع: پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب https://b2n.ir/366691 -----------