📌متن شبهه👇 #2756 عبدالكريم سروش: « باغبانا ز خزان بی‌خبرت می‌بینم» (بخشی از نامه سرگشاده عبدالکریم سروش به سید علی خامنه‌ایی) سعدی گفت : "دو چيز حاصل عمر است: نام نيک و ثواب". شما هم برای نام نيک اين جهان و پاداش کلان آن جهان ، در اين "نصيحةالملوک" به عين عنايت بنگريد. ابراهيم نبی از خدا نام نيک می خواست: " و اجعل لی لسان صدقٍ فی الآخرين" شما هم که از نام نيک نمی‌گريزيد. از صحبت دوستی برنجيد که بد را حَسَن و خار را سمن و عيب را کمال و زشتی را جمال می‌نمايد    کو دشمن شوخ چشم چالاک                تا عيب مرا به من نمايد؟ من دشمن چالاک شما نيستم اما ناقد بی باک شما هستم و در کار شما عيوب بسيار می‌بينم که اگر بنويسم مثنوی هفتاد بل هفتصد من کاغذ می‌شود. من در اين مخاطبۀ پر مخاطره آبروی فقر و قناعت را می‌خرم و نام نيک و ثواب می‌طلبم. پروای حقيقت و مصلحت مرا به اين خطر می‌خواند که بجای شربت شيرين مدح ،داروی تلخ نقد را در کام شما بچشانم.   زان حديث تلخ می‌گويم ترا       تا ز تلخی‌ها فروشويم ترا بر اين رعیّت فرشته فطرت رحمت آوريد که در چنگال ديو استبداد همچنان اسيرند، نه لبخند بر لب دارند نه ايمان در دل نه نان در سفره ، نه دانش در دفتر ، نه نشاط عيشی نه درمان دلی. محتسبان لبخندشان را ربوده‌اند و واعظان شحنه‌شناس ايمانشان را. خلاصه شده 📌 *پاسخ به شبهه*👇 https://chat.whatsapp.com/FnoFSKh6cJJFbIPVB13Riv 🔹 این متن انتقادی از آقای عبدالکریم سروش، در سال 1390 منتشر شده است. 🔹احتمالاً همه شما کم و بیش آقای سروش را بشناسید. از انقلابیون دهه شصت اما از تئوریسین های حزب اصلاحات، حامی فتنه و منتقد نظام. مثلاً اسلام شناس است اما زاویه اش با اسلام حقیقی با نظریه تعدد قرائت ها و پلورالیسم آغاز شد و اکنون کلام خدا بودن قرآن کریم را منکر است و بسیاری از ضروریات دین را به رسمیت نمی شناسد. کار را به جایی رسانده که دوستان و شاگردان و همفکران قدیمی او هم دیگر برای نظریات جدیدش ارزشی قائل نیستند. ساکن کشور آمریکا است و تحت قیمومیت حکومت جنایتکارش روزگار می گذراند و در عین حال دلسوز مردم مظلوم ایران هم هست! 🔹 انتقادات مطرح شده در این متن، بسیار با کلی گویی همراه است و دقیقاً مشخص نیست که ایشان به چه دلیل و به چه کسی و به چیزی نقد دارند و راهکارشان چیست. در واقع این نقد، نقدی منصفانه و واقع بینانه و سازنده نیست. 👈 این انتقادات آنقدر کلّی است که یک نویسنده افغانستانی، عیناً همین متن را در سال 91، در انتقاد از «حامد کرزای» صرفا با اضافه کردن عبارت " آقای حامد کرزای" خطاب به رئیس جمهور کشورش منتشر کرده است! http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=41699 ✳️ به جای اینکه به بررسی ادعاهای مطرح شده در این متن بپردازیم، بیایید ببینیم این آقا واقعا در ادعاهایش می تواند صادق باشد؟ ✳️ آیا واقعا آقای سروش شخصیتی وطن پرست و عدالتخواه و دلسوز مظلومان است؟ ✍️ آقای سروش، شما اگر عدالتخواه بودید، چرا در ایران نماندید و برای تحقق عدالت مبارزه نکردید؟ شما در زمانی که دولتهای مطلوبتان در رأس قدرت بودند(دولت هاشمی رفسنجانی و دولت خاتمی) مهاجرت از ایران را بر ماندن و مقاوت در برابر برخی فشارها ترجیح دادید. چطور باور کنیم که شما صادقید؟! ✍️ آقای سروش، شما سالیان سال است که در دانشگاه های آمریکا و آلمان و هلند، مشغول تحقیق و تدریس هستید و طبعاً نان سفره شما از این دولتها مخصوصاً دولت آمریکاست. ❓ شما که هر ماه نامه ای برای رهبر ایران می نویسید، در این سالها چند نامه انتقادی به رئیس جمهور و دولت آمریکا نوشته اید؟ چطور باور کنیم که شما در ادعاهایتان راستگو هستید و جیره خوار دولت آمریکا نیستید؟ ❓ آیا تا به حال از دولت آمریکا بخاطر تحریم های فلج کننده انتقاد کرده اید؟ یا اینکه شما هم حامی تحریم علیه ملّت ایران هستید؟ ❓ آیا ندیدید که تحریم های دارویی، حیات بیماران و کودکان ما را سلب می کند؟ آیا مقصر این تحریم ها هم آقای خامنه ای بود؟ ❓ آیا بخاطر کشتن غیر نظامیان در افغانستان و عراق رگ عدالتخواهی شما ورم نکرد؟ چطور باور کنیم که شما صادقید؟ ❓ آیا بخاطر ایجاد داعش و به خاک و خون کشیدن زنان و کودکان سوری به دولت آمریکا اعتراض کردید؟ ❓ آیا زمانی که آمریکا از کودک کشی در فلسطین و یمن حمایت می کند، شما دغدغه حمایت از مظلوم و دغدغه عدالت ندارید؟ ❓ چرا قلم و زبان شما فقط برای نقد از حکومت ایران کار می کند؟ چطور باور کنیم که قلم و زبان شما، در اجاره دولت آمریکا نیست؟ ❓ اگر واقعاً عدالتخواه هستید، چرا درباره همه ظلمهای جهان ساکتید و فقط به نظام ایران می تازید؟ ❓ اگر واقعاً حامی مظلوم هستید، چرا فقط برای مظلومان ایرانی اشک می ریزید؟ نکند این احساسات انسانی خود را با تعصبات نژادی آلوده کرده اید؟ 🔹 آقای سروش، امروز، دوستان و همفکران شما هم دیگر شما را باور ندارند