📌متن شبهه👇 #3109 چندماه است که هر روز و هرشب در شبکه‌های مختلف صداوسیما «دعای فرج» (متنی که در مفاتیح الجنان آمده) خوانده می‌شود؛ دعایی که چند عبارت آن [دربهترین حالت] مشکوک به شرک است و با بنیان‌های اعتقادی تشیع اعتدالی همخوانی ندارد. چگونه می‌توان عبارات «یامحمد و یاعلی یاعلی و یامحمد اکفیانی فانکما کافیان و انصرانی فانکما ناصران» را با آموزه‌ی توحید قابل جمع دانست؟ کلیپی هم با تصاویری از بیمارستان‌ها و بیماران کرونایی و نوای حزین علی فانی که این دعا را می‌خواند ساخته‌اند که هرشب از تلویزیون پخش می‌شود.اما با لحن سوزناک‌ و موسیقی محزون نمی‌شود مشکل اعتقادی را پوشاند. عجیب‌تر از پخش مکرر این دعا، سکوت علما و نخبگان دینی در قبال این رویه است خلاصه شده 📌 پاسخ به شبهه👇 https://eitaa.com/joinchat/5701648C9536f328f0 اما در جواب به این شبهه و اشکال، به بازنشر پاسخ حجت الاسلام والمسلمین سید حسن عاملی، نماینده ولی فقیه در استان اردبیل با عنوان: «بررسی شبهه وهابیان درباره استعانت از ائمه(ع) و مضامین دعای فرج - نیت مرز میـان شرک و توحیــد» که در تاریخ ۱۴ تیر ۱۳۹۸ در روزنامه کیهان به چاپ رسیده است، خواهیم پرداخت.     وهابیان شیعیان را به مرده‌پرستی و شرکت متهم می‌کنند و آنان را به خاطر توسل به ائمه(ع) مشرک می‌دانند. در نوشتار حاضر شبه وهابیت در خصوص مفاهیم وارده در دعای فرج مورد بررسی و نقد قرار گرفته و ملاک مشرک و موحد بودن و نقش نیت در این خصوص تبیین شده است.      در کتب شیعه دعایی مشهور به دعای فرج وارد شده و در آن آمده: اِلـهی عَظُمَ الْبَلاءُ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ، وَانْکَشَفَ الْغِطاءُ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ، وَضاقَتِ الاَرْضُ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ، و اَنْتَ الْمُسْتَعانُ، وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی، وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِدَّهًِْ والرَّخاءِ، اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، اُولِی الاَمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ، وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ، فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَریباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ، یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ، وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ... خدایا گرفتاری بزرگ شد، و پوشیده بر ملا گشت، و پرده کنار رفت، و امید بریده گشت، و زمین تنگ شد، و خیرات آسمان دریغ شد، و پشتیبان تویی، و شکایت تنها به جانب تو است، در سختی و آسانی تنها بر تو اعتماد است، خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، آن صاحبان فرمانی که اطاعتشان را بر ما فرض کردی، و به این سبب مقامشان را به ما شناساندی، پس به حق ایشان به ما گشایش ده، گشایشی زود و نزدیک همچون چشم بر هم نهادن یا زودتر، ای محمّد و ای علی، ای علی و ای محمّد، مرا کفایت کنید، که تنها شما کفایت کنندگان من هستید، و یاری ام دهید که تنها شما یاری کنندگان من هستید... پیروان محمد بن عبدالوهاب به این دعا ایراد گرفته و گفته‌اند چگونه در این دعا پیامبر اکرم و علی‌بن ابی‌طالب را مخاطب قرار داده و از آنها استمداد می‌کنید؟      نقش نیت در تحقق شرک جواب این سؤال در ابتدای این دعا آمده است در اوائل این دعا می‌گوییم: «اَنْتَ الْمُسْتَعانُ» یعنی خدایا به جز تو از هیچ کسی نمی‌توان کمک گرفت. «وَ اِلَیْکَ الْمُشْتَکی» یعنی خداوندا فقط به تو درد دل می‌کنیم «وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِدَّهًِْ والرَّخاءِ» خدایا فقط به تو در سختی‌ها و در خوشی‌ها اعتماد و تکیه داریم. کسی که این اعتقاد را در حق خداوند دارد، به جز خداوند برای هیچ کس دیگر تأثیر استقلالی قائل نمی‌شود. پس آنجا که می‌گوید «یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ» به حضرت پیامبر و امیر المومنین هیچ اثر استقلالی قائل نیست یعنی معتقد است که اینها بندگان شایسته و مقرّب خداوند هستند و نمی‌توانند مستقلا اثر گذار باشند.  وقتی نیت دعاکننده حصر تأثیر در خداوند شد نمی‌توان ندا کردن رسول خدا و علی را شرک دانست و نیت، قطعا در تحقق شرک دخیل است. ما از وهابی‌ها می‌پرسیم که خلیفه دوم بارها و بارها گفته بود «لولا علی لهلک عمر»؛ اگر علی نبود، عمر هلاک می‌شد (تاویل مختلف الحدیث، ابن قتیبه، ص ۱۵۲؛ مواقف، ایجی، ج ۳، ص ۶۲۷ و ۶۳۶؛ شرح مقاصد، تفتازانی، ج ۲، ص ۲۹۴؛ التفسیر الکبیر، فخررازی، ج ۲۱، ص ۲۲؛ شرح نهج‌البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۱، ص ۱۸و ج ۱۲، ص ۱۷۹؛ تمهید الاوائل، باقلانی، ص ۴۷۶؛ مناقب علی ابن ابیطالب، ابن مردویه اصفهانی، ص ۸۸؛ ینابیع المودهًْ، قندوزی حنفی، ج ۱، ص ۲۱۶و ج ۲، ص ۱۷۲و ج ۳، ص ۱۴۷ و ده‌ها منبع دیگر از سنی و شیعه) با مبنای شما این سخن کاملا شرک است؛ می‌گویند نخیر نیت عمر استقلال علی نیست. وقتی درخصوص سخن خلیفه دوم مشکل شرک را با نیت حل می‌کنید ما نیز در دعای فرج می‌گوییم نیت شیعه استقلالی نیست.