از جمله مراتب معرفت به امام این است که یقین داشته باشد در زمان غیبت عنایات و افاضات حضرت صاحب الزمان دائماً شامل حال انسان ها می شود؛ همچون خورشید پشت ابر که اهل زمین را بهره مند میکند.
مرتبه پایین این افاضات برای هر انسانی این است که اگر زمین یک روز بدون امامی از اهل بیت بماند، اهلش را در خود فرو می برد اما مراتب بالاتر آن اختصاص به اهل ایمان دارد و تشرفات متعددی که در طول تاریخ غیبت نقل شده، گواه آن است.
آیت الله بهجت تأکید فراوان داشت که با وجود محدودیت های ایام غیبت و عدم بروز ظاهری و عمومی در جامعه عنایات آن حضرت به آنچه بیان شد، محدود نمی شود و حضرت حجت در هر ساعت از شبانه روز، مشکلات مؤمنان را در سراسر عالم رسیدگی و حوایج آنها را بر طرف میکند و از استغاثه کنندگان دستگیری می نماید.
#یه_تیکه_کتاب
#حضرت_حجت ، ص۵۳🌿
@pourabbas_ir
ایشان(آقای بهجت) گاهی با لبخندی پر معنا می فرمود:
"بعضی وقتها انسان میبیند یک حال خوشی دارد؛ حالت نورانی دارد نمی داند علتش چیست هر چه فکر میکند هیچ علتی پیدا نمی کند. نه کار خاصی کرده نه نماز خاصی خوانده هیچ کاری نکرده است
نمی داند در کوچه ای، جایی رد میشده و فقط به نحو گذرا حضرت از کنارش رد شده است. این نورانیت و حال خوش به همین جهت در این شخص ایجاد شده است.
سپس فرمودند:
"آخر می شود انسان از کنار کوه ایمان رد شود و در او تأثیر نگذارد؟"
آنچه گفته شد حداقل مراتب عنایت ایشان به محبّانی است که هنوز اهلیت لقاء را در خود ایجاد نکرده اند.
#یه_تیکه_کتاب
#حضرت_حجت ، ص ۵۴🌿
@pourabbas_ir
ایشان همواره متذکر میشد امام عَيْنُ اللهِ النَّاظِرَةُ وَأُذُنُهُ الْوَاعِيَةُ» (چشم بینای خدا و گوش شنوای الهی است بطوریکه این حرف هایی را که ما با هم میزنیم این کلام تا از دهان من به گوش شما برسد لحظاتی زمان میبرد اما قبل از رسیدن به گوش شما به گوش حضرت را می رسد و ایشان آن را می شنود.
همچنین وقتی شما حرفی می زنید قبل از این که به گوش شنونده برسد حضرت آن را میشنود بلکه قبل از این که از دهان گوینده به دو گوش خود گوینده برسد حضرت آن را می داند و زودتر می شنود.
همچنین می فرمود:
چقدر فرق است بین کسی که او را عین الله الناظِرَه چشم بینای خدا و این مجلس ما را در محضر او میداند و یقین دارد که حدود و اندازه همه كلمات و.... نزد آن حضرت از واضحات است و کسی که چنین فکر نمی کند!
#یه_تیکه_کتاب
#حضرت_حجت ، ص 57🌿
@pourabbas_ir
امام زمان ، عَيْنُ اللهِ النَّاظِرَةٌ وَأُذُنُهُ السَّامِعَةُ وَلِسَانُهُ النَّاطِقُ فِي خَلْقِهِ وَيَدُهُ الْمَبْسُوطَة (چشم بینا گوش شنوا زبان گویا و دست گشاده خداوند است و از اقوال، افعال، افکار و نیات ما اطلاع دارد؛
گویا ما ائمه و به خصوص امام زمان را حاضر و ناظر نمی دانیم، بلکه گویا - مانند عامه - اصلاً زنده نمی دانیم و به کلی از آن حضرت غافل هستیم!
ایشان بسیار گوشزد میکرد که اساساً مخفی کردن اعمال خود از حضرت امکان پذیر نیست و می فرمود:
اگر مثلاً پرده ای هم دور عمل خود بکشیم فایده ندارد و دید امام نافذتر است و در برابر چشمان واقع بین او مانع و حائل ایجاد نمی کند.
همچنین در رؤیت امام مقابله و محاذات (رویارویی شرط نیست بلکه هر جا که نشسته بر ارضین سفلی و سماوات سبع و ما فيهن و ما بینهن زمین های پایین تر و آسمانهای هفتگانه و آنچه درون آنها و میان آن هاست اشراف دارد.
#یه_تیکه_کتاب
#حضرت_حجت ، ص ۵۷🌿
@pourabbas_ir